ความรักที่มาพร้อมความเจ็บปวด...

เนื้อเรื่อง

               

                           ฉันได้เจอความรักอีกครั้งแล้ว.....แต่ครั้งนี้มันมาพร้อมกับความเจ็บปวดที่ฉันยอมรับมันไม่ได้.....ฉันไปรักคนที่มีเจ้าของ โดยฉันไม่รู้ตัว เขามีผู้หญิงคนนั้นอยู่แล้ว แต่เขาก็มีฉันอีกคน ฉันเคยถามน่ะ ว่าทำไมทำแบบนี้ เขาบอกว่าไง รู้ไหม ? เขาเลือกไม่ได้ คนหนึ่งเขาก็ต้องรับผิดชอบ เพราะเขามีอะไรด้วยแล้ว แต่ฉันก็เป็นคนที่เขารัก ฉันไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน ในใจหนึ่งก็สงสารผู้หญิงคนนั้น อีกใจหนึ่ง ก็สงสารตัวเอง ที่มาเจอคนแบบนี้ ผลสุดท้าย ฉันก็ทำแบบตามฉบับของคนดี คือ เลิกกับเขาแล้วคืนให้ผู้หญิงคนนั้น แต่ในใจลึก ๆ เราก็ยังรัก ยังหวง เหมือนเราเป็นเจ้าของ แต่ทำงัยได้ เขามาก่อน เรามาหลัง ทำได้อย่างเดียว คือ ทำใจ.................

เขากลับมา .............. เขากลับมาหาฉัน กลับมาทำไม ฉันอยากถามคำถามนี้จริง ๆ แต่ก็ถามไม่ออก เพราะเขาตอบมาก่อนที่ฉันจะถาม เขาตอบว่าไงรู้ไหม เรารักเธอ คำ ๆ นี้มันพูดง่ายเหรอ ฉันอยากรู้จริง ๆ พูดอยู่ได้ว่ารัก แต่ก็ทำร้ายจิตใจกันอยู่ ฉันไม่คืนดีด้วย ไม่มีทาง ฉันไม่ต้องการให้ผู้หญิงคนนั้นเจ็บปวด เขาทำตัวเหลวแหลก ไม่เป็นผู้เป็นคน นับตั้งแต่ที่เขาเลิกกับฉัน แต่มันช่วยไม่ได้นิ ครั้งสุดท้ายที่ฉันคุยกับเขาให้เขาตัดใจ เขาร้องไห้ เขาบอกว่าเขาจะยอมจากไปดี ๆ และให้เราดูแลตัวเองด้วย เขาร้องไห้และจากไปพร้อมน้ำตา .............................

ผู้ชายก็เป็นเงี้ย ...... เขาเลิกจากเราไปแล้ว แต่เขาก็ไปมีคนอื่นอีก แม้เขาจะมีผู้หญิงคนเดิมคนนั้น ฉันรู้ได้ไงน่ะเหรอ ผู้หญิงคนนั้นบอกฉันน่ะสิ เธอบอกกับฉันว่าถึงแม้เขาจะเลิกกับเราไปแล้ว เขาก็มีคนอื่นอีก ฉันไม่รู้จริง ๆ เขาเป็นบ้าอะไร ฉันถามผู้หญิงคนนั้นน่ะ ว่าทำไมเธอไม่เลิกกับเขา เธอบอกว่า เลิกไม่ได้ เพราะมันมีความผูกผันแฝงอยู่ระหว่างเธอกับเขา เธอเลิกไม่ได้ เขาเป็นคนที่เธอรัก คนที่เธอรักที่สุด ฉันอยากจะบอกเธอคนนั้นจัง ว่าเขาไม่ได้รักเธอที่สุดน่ะ เขาไม่ได้รักใครจริง แต่ฉันก็ไม่อยากทำให้เธอคนนั้นเจ็บปวด .............................เหมือนที่ฉันเคยเจ็บปวด...............................

และแล้ว ......... เขาก็กลับมาหาฉันอีก โดยทีเขาบอกว่าลืมฉันไม่ได้ เขาจะยอมเป็นคนใหม่ ฉันจะทำไงดี ฉันจะทำไง กลับความเจ็บปวดครั้งนี้ดี...........

อย่าทำเหมือนฉันเป็นคนโง่
อย่าทำเหมือนฉันไม่รู้อะไร
อย่าทำเหมือนฉันไม่มีหัวใจ
รู้ไว้น่ะฉันก็เจ็บเหมือนกัน