รักหมดใจ....................ยัยแม่จอมโหด!!

เนื้อเรื่อง

รักหมดใจ....................ยัยแม่จอมโหด!!
นี่ก็ใกล้จะถึงวันแม่ขึ้นมาทุกทีแล้วเฮ้อ!!หยุดการตีกันหรือทำอะไรให้แม่เสียใจซักวันได้ไหมแค่วันเดียวคงไม่ลงแดงหรอกผมขอถามอะไรผู้อ่านเล่นๆนะ “คุณเคยคิดที่อยากไม่มีแม่ไหม!!” ผมเคยคิดเหมือนกันตอนเด็กๆผมเกลียดแม่มาก เวลาที่ผมกลับจากโรงเรียนแล้วต้องมาทำการบ้านตอนนั้นผมอยู่ประถม แม่มักจะให้ผมคัดลายมือ และข้อไหนที่ผมทำไม่ได้แม่ก็จะตีผมคิดแล้วอิจณาเพื่อนๆที่ไม่โดนแม่ตีแม่ผมไม่ให้ผมนอนดึกผมร้องไห้จนถูกแม่ตีตอนประถมทุกๆปีเมื่อถึงวันแม่ก็อาจารย์ก็จะให้เขียนเรียงความเรื่องแม่ของฉันซึ่งเป็นอะไรที่ผมเซ็งมาก ตอนอยู่อนุบาลผมมักจะทำตัวเด่นเรียกร้องความสนใจเมื่อมีเรียงความเรื่องแม่มาผมมักจะส่งกระดาษเปล่าแล้วพออาจารย์ถามผมมักจะไม่ตอบแล้วร้องไห้ออกมาผมอยากจะฆ่าตัวผมตอนนั้นจังทำไมมันทำอะไรได้!!ทุ/เรด ขนาดนี้ เฮ้อ มีหลายครั้งที่ทำให้ผมคิดว่าแม่ไม่รักผมทำไมผมโง่อย่างนี้นะT^T ผมบ้าไปรึเปล่าคิดมาได้ไง -_- ปัจจุบันแม่อายุ 48 ผมอยู่กับผู้หญิงคนนี้มา 17 ปี ถึงตอนนี้ผมก็กล้าบอกให้เต็มปากเลยว่า “ผมไม่คิดที่จะไม่อยากให้มีแม่อีกแล้ว”
แม่ผมไม่ใช้ผู้หญิงที่เริดเลอ
แม่ผมทำอาหารไม่เก่งเธอทำอาหารไม่อร่อย อบปลาทอดก็เหม็นไหม้ ทำแกงจืดก็เละเทะ ขนาดไวไวที่ฉักซองใส่น้ำร้อนยังอร่อยกว่าเลย -*-
แม่ผมเป็นคนอดออมขี้งก!!ด่าเก่ง!!ไม่ใจดีเหมือนแม่คนอื่นๆชอบซื้อของถูก แอบขโมยขนมของลูกกิน
-*-
แม่ผมเป็นครูสอนพละศึกษามักจะให้ลูกๆวิ่งจนดักดานตามๆกัน
แม่ชอบแย่งลูกดูหนังน้ำเน่า!!
แม่ชอบตดให้ลูกดมแล้วหัวเราะ -*-
     ที่กล่าวมาผู้อ่านอาจคิดว่าผมกำลังเล่าเรื่องไม่ดีของแม่ให้ฟัง แต่ขอโทษทีครับ!!  ของที่ผมเล่ามานี้เป็นข้อดีของแม่หมด !!
การที่แม่ทำกับข้าวไม่อร่อยเพื่อให้ลูกไม่เป็นคนเลือกกิน
การที่แม่อดออมขี้งกแม่อยากจะให้เรารู้จักใช้ของถูกๆที่มีคุณภาพ
การที่แม่ดุด่าว่ากล่าว เพราะแม่อยากให้เราเป็นคนดี
การที่แม่สอนให้เราออกกำลังกายเพราะว่าอยากให้เราแข็งแรง
ปัจจุบันนี้ความคิดที่อยากจะเปลี่ยนแม่ของผมหมดไปจากหัว ถึงแม่จะทำอะไรไม่ได้เรื่อง แต่มันก็เป็นความรู้สึกที่ลูกคนหนึ่งภูมิใจในตัวแม่ ผู้อ่านหลายคนคงไม่รู้หรอกว่า
สิ่งมีชีวิตสิ่งหนึ่งที่เรียกว่าแม่ จะไม่เคยให้ลูกเห็นความเจ็บปวดของตัวเอง
คนคงไม่รู้หรอกว่าสิ่งมีชีวิตสิ่งหนึ่งที่เรียกว่าแม่ จะยอมเสียสละแทนลูกได้เสมอ
คนคงไม่รู้หรอกว่าสิ่งมีชีวิตสิ่งหนึ่งที่เรียกว่าแม่ จะไม่เคยให้ลูกต้องเสียใจ
และคุณคงสิ่งมีชีวิตสิ่งหนึ่งที่เรียกว่าแม่ ไม่เคยหวังผลตอบแทนจากลูกเลยมีแต่ให้เท่านั้น
“และคุณผู้อ่านละครับ คุณเคย...........อยากที่เปลี่ยนนิสัยตัวเองให้คุณแม่บ้างไหมละครับ”
ผมสัญญาว่าผมจะอุทิศตัวเพื่อแม่คนนี้ตลอดไปแม่เคยปกป้องผมมาเยอะแล้วและถึงตอนที่ผมจะปกป้องแม่บ้างหล่ะ
และอย่าลืมเด็ดขาดนะครับไม่มีสิ่งไหนที่จะรักเราเท่าแม่อีกแล้วผมภูมิใจอย่างบอกไม่ถูกเลยละ อิอิ แต่ตอนนี้เรียงความเรื่องแม่มันทำให้ผมมีความสุขมากเชียวละ อิอิ
ถ้าเรียงความเรื่องนี้ทำให้คุณรักแม่มากขึ้นช่วยโหวตคะแนนให้ผมด้วยนะครับ
By นวมินทร์ เทพีพระจันทร์ขาว เรียงความเรื่องนี้ขออุทิศแด่แม่ของผม



--------------------------------------------------------------------------------