Amadeus Requiem

ขยี้ได้อีก 5555     เอาสิ นิยายเรื่องนี้เคยติดท็อป12มาแล้วนะเหวย (ติดครั้งเดียว อวดได้อีกหลายปี)

 คอนเซ็ปต์ของเรื่องคือ นิยายแฟนตาซีแบบอินดี้ที่ชวนให้ปวดหัวกับความมึนของเรื่องที่มีการหักมุมแบบแปลกๆ รวมถึงการยัดข้อคิดที่แทบไม่จำเป็นเข้ามาในโลกที่ถูกสร้างขึ้นมาแบบมีหลักการที่คิดโดยไรต์เอง

เรื่องนี้จะไม่มีการออกทะเลใดๆทั้งสิ้น เพราะตอนนี้เราน่าจะอยู่แถบขอบๆทางช้างเผือกแล้ว

Vocabulary

NOTE : ข้อมูลต่างๆเป็นข้อมูลเฉพาะของเรื่องนี้ หากคุณอ่านแล้วคิด "อุ้ย! มันเป็นหลักการจุงเบย" แล้วเอาไปปรับใช้กับนิยายคุณก็ไม่ว่า แต่ส่งลิงค์มาด้วย ตรูจะอ่าน และก็อย่าเอาไปแย้งกับนิยายชาวบ้านเขา หน้าจะแหกโดยไม่รู้ตัว เพราะนิยายของแต่ละคนคือโลกแต่ละใบที่ไม่เหมือนกัน

พล่ามมานานแล้ว เข้าเรื่องละกัน

[ลมปราณ]

เป็นพลังที่เกิดขึ้นจากการมีชีวิต หรือก็คือเป็นพลังที่เกิดขึ้นจากพลังชีวิตซึ่งต่างจากเวทมนต์ที่มีต้นกำเนิดจากพลังวิญญาณ พลังลมปราณนั้น เป็นพลังที่ค่อยข้างมีวิธีการใช้สอยน้อยกว่าเวทมนต์พอสมควร เพราะว่ายึดหลัก เรียบง่ายแต่ทรงพลัง ตามประวัติศาสตร์ ปรากฎการใช้ลมปราณในการต่อสู้มากกว่าการใช้ในทางอื่นเป็นอย่างมาก เพราะลมปราณเป็นศาสตร์แห่งการฝืนธรรมชาติต่อต้านสวรรค์ ต่างจากเวทมนต์ที่เน้นการหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับสรรพสิ่งมากกว่า ลมปราณนั้นเกี่ยวข้องกับสภาพร่างกายอย่างยิ่งยวด ซึ่งขึ้นอยู่กับพลังลมปราณ เส้นชีพจรลมปราณ และความสมบูรณ์ของลมปราณ

พลังลมปราณนั้นจะบ่งบอกถึงระดับลมปราณของผู้นั้น

พลังลมปราณสามารถเพิ่มพูนด้วย3วิธี 

1. การฝึกฝนและทำซ้ำ - เปรียบได้กับการที่น้ำไหลผ่านลำธาร ยิ่งไหลผ่านนานเท่าไหร่ แม่น้ำก็ยิ่งเปิดกว้างมากขึ้นเท่านั้น ซึ่งเป็นการ "กรุย" เส้นชีพจรลมปราณ เพื่อให้พลังลมปราณไหลเวียนได้สะดวกและรวดเร็วขึ้น

2. การเพิ่มพูนพลังชีวิต ตามที่กล่าวข้างต้น พลังลมปราณกำเนิดจากพลังชีวิต ดังนั้นการเพิ่มพลังชีวิตจะเป็นการส่งเสริมลมปราณไปในตัว

3. การเพิ่มพลังลมปราณโดยตรง แต่วิธีนี้อาจเป็นอันตรายได้หากพลังลมปราณที่เพิ่มขึ้นกับพลังชีวิตไม่สอดคล้องกัน

ทั้งนี้ พลังลมปราณตั้งอยู่ในหลักความสมดุลของพลังตามคำสอนของลัทธิเต๋า

[ลมปราณเทียม]

เนื่องจากเหล่าเทพไม่สามารถใช้ลมปราณ ซึ่งเป็นตัวแทนแห่งการขัดขืนฟ้าดินได้ จึงได้มีการคิดค้นลมปราณเทียมขึ้นมา

โดยใช้พลังเวทย์กลั่นออกมาเป็นลมปราณ ทั้งนี้ลมปราณที่ได้มาจะมีคุณภาพด้อยกว่าลมปราณแท้จริงและยังต้องใช้พลังเวทย์มากกว่าพลังลมปราณที่ได้พอสมควรด้วย

[Skill]

สกิล หรือทักษะ

ใช้เรียกชุดคำสั่งของการกระทำ อย่างเช่น สกิล[สายลมเทพสังหาร] ประกอบไปด้วย

การอวยพรของเทพสายลม(เวทย์) --> วายุคำราม(กระบวนท่าลมปราณ) --> เชือดเฉือนดั่งร้อยคมดาบ(กระบวนท่า)

โดยอาจมีการปรับเปลี่ยนไปตามบุคคล หากมีรูปแบบเฉพาะตัวก็จะถือได้ว่าเป็นปัจเจกวิชาของบุคคลนั้นๆ

และในการผสานเวทมนต์บางชนิดจะเกิดการสอดคล้องของพลังธรรมชาติกับพลังวิญญาณ ทำให้เกิดผลมากกว่าที่ควรเป็น ซึ่งเรียกว่า [คอมโบ(Combo)] ซึ่งสิ่งนี้ไม่เคยปรากฏในลมปราณแต่อย่างใด

[การโจมตีระยะไกลของนักดาบ] - เจตจำนงแห่งดาบ

คิดค้นโดยปรมาจารย์ดาบท่านหนึ่ง

เป็นการรวมเจตจำนงที่จะฟาดฟันศัตรูให้รวมไว้ที่ใบดาบแล้วฟาดฟันออกมา ไม่จำเป็นต้องใช้พลังวิเศษเฉกเช่นกระบวนท่าลมปราณแต่อย่างใด ถึงกระนั้นก็สามารถสร้างผลลัพท์ที่น่าตื่นตระหนกออกมาได้

และท่านี้คาดว่าอาจมีตัวตนในประวัติศาสตร์โลกจริงๆก็เป็นได้ ถึงตอนนี้จะเป็นแค่ตำนานที่ยังพิสูจน์ไม่ได้ก็เถอะ

[คำอธิบายของเวทมนตร์จากตอนที่ 6 by Skyrix Wahn Fon Alexire]     (ขี้เกียจสรุป/เขียนเพิ่ม)

เวทมนต์เป็นศาสตร์แห่งพลังที่ชาวบ้านชาวเมืองในโลกนี้ใช้กันเป็นกันแทบทุกครัวเรือน

เกิดจากการใช้ [พลังวิญญาณ] ของตัวเองในการชักนำ [พลังธรรมชาติ] รอบๆตัวให้เกิดผลลัพท์ตามที่ตัวเองต้องการ

ซึ่งระดับพลังเวทย์ เราจะคิดได้จากการคำนวณอัตราส่วนของ พลังวิญญาณที่มีกับความเข้ากันได้กับพลังธรรมชาติ

ปัจจุบันก็ได้มีการคิดค้นอุปกรณ์ตรวจระดับพลังเวทย์ในเหล่ามนุษย์อยู่ มีรูปร่างคล้ายแว่นตาเลนส์เดียว แต่ตรวจได้เฉพาะระดับของมนุษย์อ่ะนะ พอเอาไปวัดระดับของเทพทีไร มันก็Overloadจนระเบิดไปทุกที

ส่วนเวทมนต์แบ่งได้เป็น 3 ระดับ

หนึ่งคือ [เวทย์พื้นฐาน]

เวทย์ชนิดนี้จะไม่มีบทร่าย ไม่มีระเบียบตายตัว ทำไมน่ะรึ โอ้! ให้ตายสิ การจะบังคับลูกบอลไฟโง่ๆให้พุ่งไปข้างหน้าเหมือนเวทย์ [Fire Ball] กากๆ ในเกมRPGมันจะยากซักแค่ไหนเชียว

สองคือ [เวทมนต์ธรรมดา]

แบ่งได้เป็น 3ชนิด 10ระดับ

ชนิดแรกคือเวทมนต์ทั่วไป แบ่งเป็น10ระดับที่ประเมินจาก พลังที่ใช้ ผลกระทบ ระยะเวลาในการเรียกใช้ อะไรประมาณนั้น เช่น เวทมนต์ระดับ 1 [Enchant]

ชนิดที่สองคือ เวทมนต์ขั้นสูง

หรือก็คือเวทมนต์ที่ดีมากๆ

แบ่งเป็น10ระดับเช่นกัน แต่ในระดับนั้นๆจะถือว่าดีกว่าเวทมนต์ทั่วๆไป

จำแนกได้ง่ายๆในการเติม S ข้างหลังระดับ เช่น เวทมนต์ระดับ 3s [Holy Blaze]

ชนิดสุดท้ายคือเวทมนต์มีลิขสิทธิ

ขออธิบายก่อนเลยนะ ว่าการวาดวงเวทย์ หรือการร่ายมนต์ ไม่ได้จำเป็นในการเรียกใช้เวทย์แต่อย่างใด ปกติจะใช้เพื่อเพิ่มพลังให้กับเวทมนต์เฉยๆ ซึ่งมนุษย์ส่วนใหญ่ยังไม่รู้กัน ในฐานะเทพที่ดีเราก็.....

ปล่อยให้พวกนั้นโง่ต่อไป

.

.

.

จริงๆแล้วผมก็ไม่ได้ใจร้ายขนาดนั้น แต่ถ้าให้เทพอย่างเราไปช่วยนั่นช่วยนี่จนเกินไป พวกมนุษย์ก็จะคอยแต่หวังพึ่งพวกเราจนไม่ยอมพัฒนาตนเองน่ะสิ ซึ่งในฐานะที่ผมหวังดีต่อมนุษย์อย่างแท้จริงก็ต้องฝืนอดทนความเจ็บปวดรวดร้าวนี้ต่อไป

เข้าเรื่องต่อเลยละกัน

เวทมนต์มีลิขสิทธิ คือ เวทมนต์ที่คนสร้างไม่ได้ปล่อยให้ใช้กันตามธรรมดา จำเป็นต้องใช้วงเวทย์ หรือบทร่ายในการสรรเสริญไอ้คนคิด ถึงจะใช้ได้ ถึงจะเป็นเทพอย่างผมก็ไม่ได้รับการยกเว้นใดๆ ซึ่งการจะจดลิขสิทธิเวทย์ที่ตนเองใช้ จำเป็นต้องใช้เวทย์พิธีกรรมระดับ 10s อันหนึ่ง

เวทมนต์ในประเภทนี้ เช่น God Blessing ที่ถูกคิดค้นโดยนักบวชท่านหนึ่ง

ส่วนเวทมนต์ประเภทสุดท้ายคือเวทมนต์ระดับสุดยอด ในประเภทนี้ คนที่ใช้ได้มีไม่มากนัก ตอนนี้ที่ผมรู้ ถ้าไม่ใช่ระดับ [บรรพกาล] คงมีไม่ถึงร้อยนึง รวมผมแล้วล่ะนะ ซึ่งผมก็ใช้ได้ไม่กี่บทซะด้วย แต่ถึงอย่างนั้น ผมก็เทพกว่าชาวบ้านชาวช่องในระดับเฉลี่ยอยู่ดี

[พลังจิต]

เป็นพลังที่เกิดจากเจตจำนงอันแน่วแน่ มีอำนาจควบคุมอนุภาคพลังธรรมชาติโดยรอบ พลังจิตนั้นเป็นพลังที่เกิดจากเจตจำนงของสิ่งมีชิวิตเท่านั้น

[ความหมายและความแตกต่างของมาร ปีศาจ และอสูรในแกรนด์]

มาร - One who stand against the god and belong to this world

 ผู้ที่นับได้ว่าเป็นมารคือผู้ที่ยืนหยัดต่อต้านพระเจ้าแท้จริง

ไม่เกี่ยวกับดีหรือชั่ว ไม่ว่าจะแข็งแกร่งหรืออ่อนแอ หากว่าไม่ได้ยืนอยู่บนฝั่งเดียวกับพระเจ้าแล้ว พวกเขาทุกคนล้วนเป็นมาร

 แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น เป็นมารก็ไม่ได้หมายความว่าจะโดนรังเกียจ บลาๆๆ  พวกเขาก็ยังคงทำมาหากินเลี้ยงปากท้องในโลกแกรนด์ตามฉบับชาวบ้านชาวเมืองทั่วไป จนไม่รู้ว่าจะคิดค้นคำคำนี้มาเพื่อเปลืองสมองเล่นๆหรือยังไง?

ปีศาจ - The Wicked One

 คำว่าปีศาจนั้น มีไว้เพื่อเรียกเหล่าสิ่งมีชีวิตผู้ชั่วร้าย ซึ่งคนบนแกรนด์ไม่ได้เหมารวมว่าสิ่งที่แปลกประหลาดจากตนว่าปีศาจ แต่พวกเขาจะเรียกตามชื่อสายพันธ์ อย่างวัวรูปร่างมนุษย์มีเขาก็เรียกว่ามิโนทอร์ ปลาหมึกตัวใหญ่ๆก็เรียกคราเคน เป็นต้น ดังนั้นคุณๆทั้งหลายไม่ต้องมาดราม่าประมาณว่า "ปีศาจก็มีดีเลวไม่ต่างจากมนุษย์หรอก!" จ้าๆ เอาที่สบายใจเลย แต่ในแกรนด์ ถ้าไม่เลวจริงเขาไม่เรียกว่าปีศาจหรอก และนั่นก็หมายความว่า ถ้าเลวจริงๆ แม้แต่มนุษย์ก็ถูกเรียกว่าเป็นปีศาจได้

อสูร - The One who different and special

 เป็นปัจเจกชีวิต หรือก็คือสิ่งมีชีวิตที่มีเอกลักษณ์ของตัวเอง และมีเพียงตัวเดียว ซึ่งทำให้หลายๆคนขี้เกียจต้องมานั่งคิดชื่อเผ่าพันธ์ุ ถ้ามีลูกหลายมากกว่านี้ค่อยคิดละกัน ก่อนหน้านั้นก็ยัดมารวมๆไว้เผ่านี้ก่อน

อนาเขต - มันก็คืออาณาเขตนั่นแหละ แต่ผมย่อไว้เฉยๆ

All is Edit by ไรต์ผู้หล่อเหลาหน้าตาดี

(ตามตรง ผมไม่มั่นใจว่าจะต้องเปลี่ยนนามแฝงหรืออะไรอีกรึเปล่า เลยได้แต่ใช้จุดเด่นของผมในการแทนตัวเอง หวังว่ารีดเดอร์จะเข้าใจในตัวผมนะ)

จากภาพนี้ทำให้เห็นว่ามีคนจำนวนมากหัวร้อนทนไม่ไหวกับความอินดี้ของผมเป็นอย่างมาก ดังนั้นหากยังเตรียมใจมาไม่พอก็ไม่แนะนำให้อ่าน เพื่อสวัสดิภาพของทั้งสองฝ่าย (ยังไม่อยากโดนดักตีหัวนะ)

สถานะ : ภาค3 - สมดุลแห่งสวรรค์และปฐพี