Determination

  หลายศตวรรษก่อนมนุษย์และมอนส์เตอร์เคยอยู่ร่วมกันมา และวันหนึ่งมนุษย์เกิดหวาดระแวงพลังของมอนส์เตอร์ที่สามารถดูดวิญญาณของคนตายมาเป็นพลังของตนเองได้ มนุษย์จึงก่อสงครามกับมอนส์เตอร์และมนุษย์ได้รับชัยชนะและก็ได้ไล่ให้มอนส์เตอร์ไปอยู่ใน timeline อื่นและสร้างบาเรียปิดไว้ไม่ให้มอนส์เตอร์กลับมาอีก

  วันหนึ่งมีหนูน้อยชื่อฟริกที่โดนนักวิทยาศาตร์ทดลองเกิดทำให้ตัวของฟริกได้ย้ายไปที่ timeline ที่มอนส์เตอร์อาศัยอยู่ นักวิทยาศาตร์ได้คิดว่าฟริกได้ตายไปแล้วเลยทำการปิดประตูของ timeline ลงไป...

  เธอเป็นอะไรมากมั้ย? ฟริกได้ยินเสียงปริศนาแล้วเงยหน้าขึ้นไปก็เห็นเป็นมอนส์เตอร์ "สวัสดีชั้นชื่อคาร่า ชั้นเป็นผู้ดูแลรูนส์แห่งนี้มานี้สิ่หนูน้อยชั้นจะพาเธอไปหาของกิน" คาร่าได้เดินมาจับมือฟริกแล้วพาเดินเข้าไปในรูนส์ "โอ้ระวังนะเข้าหนู ที่นี้เต็มไปด้วยกับดักเธอจะต้องแก้ Puzzle มานี้ชั้นจะแก้ให้เอง" แล้วคาร่าก็พาฟริกเดินเข้าไปข้างในซักพักฟริกเกิดความสงสัยกับ timeline ของมอนส์เตอร์จึงถามคาร่า "คาร่าหนูจะได้กลับบ้านเมื่อไร?" ชั้นก็ไม่รู้สิ่แต่..ชั้นรู้สึกดีใจมากนะที่ได้เจอเธอชั้นมาที่รูนส์ทุกวันเพื่อรอวันที่มนุษย์มาและชั้นก็ได้เจอเธอหลังจากที่ไม่มีใครมาเป็นเวลาหลายปี "แล้วเคยมีมนุษย์มาที่นี้มาก่อนมั้ย?" ฟริกถาม "ใช่! เคยมีคนมาที่นี้"แล้วคาร่าก็เกิดน้ำตาไหล"คาร่าคุณเป็นอะไรมากมั้ย" ช่างมันเถอะเจ้าหนู แล้วคาร่าก็พาฟริกไปที่ห้องครัว "งื้ออออ...คาร่าของกินอร่อยทั้งนั้นเลย~~~~" จริงหรอเจ้าหนู ชั้นดีใจนะที่ได้ยินแบบนั้น หลังจากนั้นคาร่าก็พาฟริกไปที่ทางลงของรูนส์แล้วคาร่าก็เดินหนีฟริกไป "คาร่า! คาร่า! คุณหายไปไหน ทำไมคุณทิ้งหนูไว้คนเดียวละ" ฟริกได้นั่งร้องไห้อยู่ที่เดิม ซักพักก็มีบางอย่างวิ่งมากอดที่ตัวฟริก "โอ~~เจ้าหนูไม่ต้องร้องแล้วนะชั้นอยู่นี้แล้วไง ชั้นขอโทษนะที่ทิ้งเธอไปชั้นแค่อยากรู้ว่าเธอจะเป็นอะไรมั้ยชั้นขอโทษจริง ๆ นะ" และคาร่าก็ได้เล่าเรื่องเกี่ยวกับมอนส์เตอร์ฝห้ฟริกฟัง"ฟริกฟังชั้นนะมอนส์เตอร์ไม่เคยทำร้ายมนุษย์แต่หลังจากเหตุการณ์หนึ่ง ราชาก็ได้ตั้งกฎว่าถ้าเกิดเจอมนุษย์ชั้นจะฆ่ามันและรวบรวมวิญญาณมนุษย์ 8 ดวงเพื่อที่จะทำลายบาเรียและย้าย timeline ไปทำลายโลกมนุษย์ ฟริกซ์เธอต้องมีความเมตตาแก่มอส์เตอร์ชั้นขอร้องนะ" ฟริกซ์พยักหน้าตอบรับคำขอของคาร่า

  วันถัดมา หือ ๆ ๆ ๆ คาร่าได้ยินเสียงฟริกซ์ร้อง "ฟริกซ์เธอเป็นอะไรใครทำอะไรเธอ" คาร่า หือ คาร่าหนู....อยากกลับบ้าน "อ้าว! ฉันนึกว่าเธออยากอยู่ที่นี้กับฉันและมอนส์เตอร์ตัวอื่นซะอีก" แล้วคาร่าก็เดินหนีไปทางประตูของรูนส์และฟริกซ์ก็เดินตามมา "ไม่!ฟริกซ์เธอไปไหนไม่ได้กลับเข้าไปข้างในเลยนะ" คาร่าแต่....หนูต้องกลับไปที่บ้าน "ถ้าเธอจะไปก็ผ่านชั้นไปให้ได้ก่อนเถอะ!" และคาร่าก็ควบคุมสติไม่อยู่และเริ่มที่จะทำร้ายฟริกซ์ "ไม่คาร่า...คุณทำให้หนูเจ็บ คาร่านี้ไม่ใช่ตัวคุณ คาร่าที่หนูรู้จักคือใจดีและทำให้หนูรู้สึกเหมือนแม่เลยละ"คำว่า"แม่"ทำให้คาร่าควบคุมสติได้ "มะ มะ แม่งั้นหรอ...นี้เจ้าหนูชั้นจะเล่าอะไรให้เธอฟังนะ 

  กาลครั้งหนึ่งเคยมีมนุษย์ย้ายมาที่ timeline แห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจ ลูกชายของชั้นเจอคนนั้นที่รูนส์แห่งนี้เธอบาดเจ็บจากการถูกมิติกัดกินและลูกชายของชั้นก็พาเขามาให้ฉันรักษา "เจ้าหนูเธอปลอดภัยแล้วแล้วนะ เธอชื่ออะไรหรอ?" ชื่อของชั้นหรอ? ไม่รู้สิ่ชั้นไม่รู้จักอะไรเลยแม้กระทั่งตัวเอง "แม่ครับ ๆ ให้เธอชื่อคอทนี่ได้มั้ย"ลูกชายของคาร่าบอก "ก็ดีนิได้เลยหลังจากนี้เธอชื่อคอทนี่นะ" คอทนี่หรอ?ใช่ตอนนี้ชั้นชื่อคอทนี่ ผ่านไป7เดือนคอทนี่เกิดอาการป่วย "ไม่คอทนี่เธอจะไม่เป็นไรเธอจะต้องปลอดภัย"คาร่าพูดด้วยอารมณ์ที่เศร้าและลูกชายของคาร่าก็เดินก็เดินเข้าไปหาคอทนี่แล้วถามว่า "คอทนี่ไหนเธอสัญญาแล้วไงว่าจะไม่ทิ้งฉันไปไหนเธอบอกเธอจะอยู่กับฉันตลอดไปไง" ฉันขอโทษนะแอชเรียวแต่ฉันคงไปต่อไม่ไหวแล้วละมาใกล้ ๆ ฉันสิ่ "ทะ ทะ ทำไมหรอ?" แล้วคอทนี่ก็เอาวิญญาณของตัวเองใส่ตัวแอชเรียว หลังจากนั้นแอชเรียวก็ได้พลังอันมหาศาลและแอชเรียวก็แบกศพของคอทนี่และเปิดบาเรียไปที่ timeline ของมนุษย์ และนำศพของคอทนี่ไปวางที่ดอกไม้ที่คอทนี่ชอบแต่มนุษย์เห็นว่าแอชเรียวเป็นคนฆ่าคอทนี่ มนุษย์จึงรุมทำร้ายแอชเรียวแต่แอชเรียวไม่ตอบโต้ใด ๆ และกลับมาที่ timeline ของมอนส์เตอร์กับศพของคอทนี่ด้วยอาการที่เจ็บบาดเจ็บจนรักษาไม่ได้และแอชเรียวก็สิ้นใจตาย คาร่าเดินมาเห็นก็เกิดน้ำตาไหลและพระราชาก็โศกเศร้าเป็นวันที่โลกของมอนส์เตอร์มืดมนไปหมดเกิดการสูญเสียถึง2ในเวลาวันเดียวกัน และเหตุการณ์นั้นเองมันทำให้พระราชาคลั่งและจะฆ่ามนุษย์ทุกคนที่ลงมา

  เรื่องก็เป็นอย่างนั้นแหละเจ้าหนู คาร่าหันมาหาฟริกซ์ก็พบว่าฟริกซ์หลับไปแล้ว "เจ้าหนู!!!!ไม่ฟังชั้นเลยใช่มั้ย ฮ่าๆๆก็เขายังเด็กนี้เนอะ"นั้นก็เป็นเหตุผลที่ชั้นต้องปกป้องมนุษย์ชั้นไม่อยากจะต้องเห็นใครมาตายต่อหน้าชั้นอีก