Work & Travel 120 วัน ฉันจะ (ไม่) รักเธอ

เจนนี่สาวสวยน่ารักนัยตาคมเพรียบพร้อมไปด้วยทุกอย่าง ทั้งความรู้ความสารถ แต่ภาษาอังกฤษของเธอนั้นเหลือรับประทาน เธอจึงถูกมารดาส่งไปอเมริกาในโครงการ Work & Travel เพื่อพัฒนาภาษาอังกฤษให้ดีขึ้นแต่เธอไม่มีทางที่เธอจะยอมไปคนเดียวหรอก ใครมันจะไปยอมตกระกำลำบากคนเดียวล่ะ มันจะต้องมีคนคอยให้กำลังใจอย่างธาวินสุดที่รักไปด้วย เมื่อมีคนรักไปแล้วจะขาดเพื่อนรักข้างบ้านอย่างคเชนทร์ไม่ได้เด็ดขาด เพราะทั้งคู่สาบานต่อกันว่าจะไม่ทอดทิ้งกัน ไม่ว่าใครจะไปไหน อีกฝ่ายจะต้องไปด้วย... การเดินทางครั้งนี้จะเป็นเช่นไร มาร่วมลุ่นไปกับทั้งสามคนด้วยนะคะ

แนะนำตัวละคร

Ø คเชนทร์ วัฒนสิริ: ชายหนุ่มนัยน์ตาเรียวคมเจ้าของใบหน้าคมสันมีเสน่ห์ คิ้วเรียวโก่งเข้มดั่งคันศร จมูกโด่งได้รูปเหมือนแม่ชาวใต้ของเขา ปากบางได้รูปอมชมพูสมกับเป็นคนรักสุขภาพดูแลตัวเองเป็นอย่างดี ผิวสีแทนยิ่งขับให้ใบหน้าคมยิ่งเข้มชวนมองเข้าไปอีก ด้วยความที่คเชนทร์เป็นนักกีฬาคาราเต้ยิ่งทำให้เขาเข้มงวดกับการดูแลตัวเองมากเป็นพิเศษกว่าปกติ มันจึงทำให้เขามีรูปร่างที่ชวนมองมีมัดกล้ามได้รูปไม่มากเกินไปไม่น้อยเกินไปบวกกับส่วนสูง 180 เซนติเมตร ยิ่งทำให้เขามีเสน่ห์น่าหลงไหลเข้าไปอีก แต่เมื่อใดที่เขาได้เอ่ยเอื้อยวาจาออกมาทำเอาคนรอบๆกายถึงกับหงายหลังกับความปากหมาของเขา จึงทำให้ไม่มีใครทนความปากร้ายของเขาได้นอกจากเจนจิราผู้เป็นเพื่อนสนิทและพัดชาผู้เป็นคนรัก และพี่รหัสสุดยุ่งอย่างธาวิน

Ø เจนจิรา: หรือเจนนี่ สาวน้อยน่ารักผู้มีใบหน้ากลมมนปากนิดจมูกหน่อย ดวงตากลมโตใสแจ๋วบวกกับผมยาวหยักศกสีน้ำตาลอ่อนและผิวขาวอมชมพูยิ่งทำให้หล่อนน่ารักราวกับตุ๊กตาญี่ปุ่น เจนจิรากับคเชนทร์สนิทกันมากและมีไลฟ์สไตล์คล้ายๆกัน ทั้งการใช้ชีวิตลุยๆและการเล่นกีฬาคาราเต้ซึ่งขัดกับรูปลักษณ์น่ารักๆของเธอ ใครจะเชื่อว่าหญิงสาวน่ารักๆสูงเพียง 158 เซนติเมตร จะสามารถล้มผู้ชายตัวโตๆได้อย่างไม่ยาก นอกจากหล่อนจะมีพลังช้างสารแล้วปากของเจ้าหล่อนยังคมไม่แพ้เพื่อนสนิทอย่างคเชนทร์เลยไม่แต่น้อย แต่หล่อนยังมีข้อดีอยู่อย่างหนึ่งที่ใครๆต่างก็ยอมแพ้ นั่นก็คือฝีมือในการทำอาหารโดยเฉพาะอาหารไทย การันตีจากตำแหน่งลูกสาวเจ้าของสวนอาหารข้าวหอมเลิศรสนั่นเอง ผู้ที่ถูกจับเข้าครัวตั้งแต่เด็กๆ ไม่มีเมนูไหนที่หล่อนจะทำไม่ได้

Ø พัดชา: หรือนางสาวพัดชา ก้องกิดากร สาวสวยนัยน์ตาคมกลมโตลูกผสมไทยเหนือใต้ ผมสีดำขลับยาวสลวยถึงบั้นท้ายขับกับผิวขาวอมชมพูดอย่างคนมีสุขภาพดี เครื่องหน้าสวยได้รูปนั้นทำให้ผู้คนที่ผ่านไปมานั้นชอบเจ้าตัวได้ไม่อยาก บวกกับส่วนสูงถึง 177 เซนติเมตร และความสามารถมากมาย ทั้งฟ้อนรำ เล่นดนตรีทั้งไทยและสากล นั้นทำให้เธอคว้าตำแหน่งดาวมหาวิทยาลัยมาได้ไม่ยาก และด้วยความที่พัดชาเกิดมาเป็นลูกสาวคนโตนั้นยิ่งกดดันทำให้เธอต้องเป็นเลิศในทุกๆด้าน ไม่ว่าจะเป็นกีฬา กิจกรรม หรือการเรียนก็ตาม เธอไม่ใช่คนเก่ง...แต่เพราะความพยายามและขยันอยู่ตลอดเวลา ทำให้เธอนั้นกลายเป็นที่ยอมรับกับคนทั่วไปได้ในเวลาไม่นาน พัดชาฝึกฝนและพัฒนาตัวเองมาตั้งแต่ยังเด็กๆ แม้ว่าจะเหนื่อยยากลำบากมากเกินกว่าเด็กทั่วไป แต่เธอก็ไม่เคยปริปากบ่นสักคำ มิใช่เพียงแค่คำว่า ‘ลูกคนโต’ เท่านั้นที่ผลักดันให้เธอทำแบบนี้ หญิงสาวผู้เก็บงำปมบางอย่างเอาไว้ในใจ แม้แต่คนใกล้ตัวก็ไม่เคยรู้ว่าภายใต้เปลือกอันสวยงามนั้นมีบางอย่างซ่อนอยู่

Ø ธาวิน: ชายหนุ่มสูงโปร่งขาวตี๋สไตล์คนไทยเชื้อสายจีน เจ้าของตำแหน่งนักกีฬาว่ายน้ำของมหาวิทยาลัย เป็นพี่ชายที่แสนของน้องๆและเป็นแฟนที่น่ารักของเจนจิรา ผู้ชายสุดแสน Perfect ที่สาวๆใฝ่ฝันปรารถนาอยากได้มาเป็นแฟน ทั้งเรียนดีกีฬาเด่นนิสัยดีจนหาที่ติไม่ได้ แต่ใครจะไปรู้ว่าเขามีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ที่ไม่อาจจะเปิดเผยใครรับรู้ได้ โดยเฉพาะคนใกล้ตัวและคนในครอบครัว เพราะเขาเป็นลูกชายคนเดียวในตระกูลลิ้มวิริยะทองกุลท่ามกลางพี่สาวน้องสาวสุด Perfect ยิ่งทำให้เขาผิดพลาดไม่ได้แม่แต่ครั้งเดียว แต่ใครจะไปรู้ว่าลึกๆแล้วเขาไม่ได้เข้มแข็งเหมือนที่ใครๆเห็น (เป็นเกย์แต่ท้ายที่สุดแล้วตกหลุมรักกับทอมสาวสุดห้าวรุ่นพี่ ได้กันเพราะเมาจนผู้หญิงท้อง)

.....................................

สวัสดีค่า...พราวฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ

มีอะไรติชมได้นะคะ