what do you want ? : อยากได้อะไรไหม ??

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

สวัสดี นี่ฉันเอง ฉันอยากรู้ . . .
หลังจากเราทำดี หรือ ทำในสิ่งที่หลายคนมองว่าดี
เคยเจอคำถามนี้ไหม “อยากได้อะไร”

ย้อนไปตอนอายุ 12
          ฉันเรียน ป.6 

เพื่อน ๆ ในชั้นเดียวกันมีเป้าหมายจะเรียนต่อในโรงเรียนชื่อดัง
ฉันยังไม่มีเป้าหมาย เพราะไม่รู้ว่าแต่ละโรงเรียนมันต่างกันยังไง 
ภาพรอบตัวที่เห็นคือ ถ้าสอบติดโรงเรียนดัง ๆ ทางโรงเรียนเดิมจะติดไวนิลโต ๆ ที่หน้าโรงเรียน
ไม่รู้ว่าทำไม แต่หลายคนบอกว่าภูมิใจ . . . แต่ฉันยังไม่เข้าใจ
เพื่อนอ่านหนังสือเตรียมสอบ ฉันอ่านการ์ตูน
เราสอบได้โรงเรียนเดียวกัน. . .

     อายุ 13
     ฉันเรียนม.1
เรียนได้ที่ 1
พ่อแม่ดีใจ ฉันก็คงดีใจ
พ่อแม่ถามอยากได้อะไร
ฉันไม่มีอะไรที่อยากได้. . .

     อายุ 14
     ฉันเรียนม.2
ได้เลื่อนมาอยู่ห้อง King
ฉันไม่เข้าใจ ทำไมต้องแบ่งแบบนี้
ฉันถูกย้ายมาคนเดียว ไม่มีเพื่อน
ฉันเรียนไม่ทัน ต้องเรียนพิเศษ
ตอนเรียนพิเศษ ก็เรียนไม่ทันอยู่ดี. . .
ฉันเครียดตลอดทั้งปี
ฉันร้องไห้เกือบทุกวัน
ฉันรู้สึกว่าตัวเองโง่ลง แต่เกรดกลับเพิ่มขึ้น
ฉันได้เกรด 3.51 แต่ฉันได้ที่สุดท้าย
พ่อแม่ดีใจ ฉันเสียใจ
พ่อแม่ถามอยากได้อะไร
ฉันยังไม่มีอะไรที่อยากได้  

     อายุ 15
     ฉันเรียน ม.3
ฉันถูกย้ายมาอยู่ห้อง Queen
ฉันดีใจ  พ่อแม่เฉย ๆ
ฉันมีเพื่อนแล้ว
ฉัน (เริ่ม) มีความสุข
แต่. . .เพื่อน ๆ เริ่มเครียด
จะต่อม.4 สายไหน ??
“วิทย์-คณิตฯ” พวกเราห้อง Queen ขอโควตาสายนี้ได้ไม่ยาก
“วิทย์-คณิตฯ” เรียนไปก่อน ยื่นได้ทุกคณะ
“วิทย์-คณิตฯ” เกรดดีแบบนี้ เผื่อ ได้เรียนหมอ
“วิทย์-คณิตฯ” สังคมเด็กเรียน ไม่เกเร
ฉันยังไม่รู้. . .
ประกาศโควตา  ติด “วิทย์-คณิตฯ”
พ่อแม่ดีใจ ฉันเฉย ๆ
พ่อแม่ถามอยากได้อะไร
ฉันยังไม่มีอะไรที่อยากได้

      อายุ 16
     ฉันเรียนม.4  แผน “วิทย์-คณิตฯ”
เริ่มเรียนปรับพื้นฐาน ฉันเริ่มงง
เปิดเทอมจริง ๆ ฉันเรียนไม่รู้เรื่อง
ตารางเรียนแน่น
การบ้านเยอะ
ฉันร้องไห้
ฉันท้อ . . . พ่อแม่ไม่รู้
จบเทอมแรก ฉันเกรดตก พ่อแม่ผิดหวัง
ฉันอยากได้กำลังใจ แต่ไม่มี
ฉันปลอบตัวเอง . . .
เปิดเทอมสอง ฉันตั้งใจมากกว่าเดิม
ฉันได้คะแนนเต็ม 100 วิชาภาษาจีน
ฉันมีความสุข พ่อแม่บอก แค่ภาษาจีน
ฉันดีใจกับตัวเอง. . .
จบเทอมสอง ฉันเกรดตกอีกแล้ว พ่อแม่ผิดหวังกว่าเดิม
คะแนนภาษาจีน 100 ไม่ได้ช่วยอะไร
ฉันเริ่มชอบภาษา
พ่อแม่ไม่เห็นด้วย
ฉัน(ฝืน)เรียน “วิทย์-คณิตฯ” ต่อ

     อายุ 17
ฉันเรียนม.5 แผน “วิทย์-คณิตฯ”
เรียนหนักขึ้น
ความคาดหวังของพ่อแม่มากขึ้น
ฉันเห็นความชอบของตัวเองชัดขึ้น
ฉันเริ่มคุยกับพ่อแม่
แต่เห็นไม่ตรงกัน
ฉันคิดในใจ ชีวิตใคร ?
พ่อแม่พูดออกมา ถ้าไม่ตั้งใจ ก็ไม่ต้องเรียน
เริ่มกดดัน
ฉันคอตก คงยังไม่ถึง “เวลา” ของฉัน
ฉันเสียใจ . . .พ่อแม่ไม่รู้
ฉันตั้งใจเรียนมากขึ้น
ความท้อเพิ่มขึ้น
เกรดเพิ่มนิดหน่อย
พ่อแม่ไม่ถามว่าฉันอยากได้อะไร 

     อายุ 18
     ฉันเรียนม.6 แผน “วิทย์-คณิตฯ”
ฉันชอบภาษา
ชอบอ่านหนังสือ
ฉันอ่านการ์ตูน
ฉันอ่านนิยาย
ฉันอ่านประวัติศาสตร์
ฉันอ่านนิตยสาร
ฉันอ่านทุกอย่าง ยกเว้นสิ่งที่ฉันเรียน
เกรดหนูไม่ดี
เรียนหมอไม่ได้
เรียนครูเอามั้ย ?
หนูชอบภาษา
ชอบอ่านหนังสือ
ชอบวรรณกรรม
งั้นเรียนครูภาษาไทย
. . . 
ขอเรียน ม. ก
มันไกลไป
ม. ข ได้มั้ย ?  
จะอยู่ยังไง กินอะไร
งั้นขอ ม. ค
จะเรียนหรือเที่ยว
เรียนใกล้บ้านพอ
. . . ประกาศ “ติด ม. ง”
ชีวิตใคร ?
เงินใคร ?
ฉันเรียนมหาวิทยาลัย
พ่อแม่ภูมิใจ
ฉันไม่เข้าใจ
พ่อแม่ถาม “อยากได้อะไร”
ฉันส่ายหน้าเบา ๆ แล้วยิ้ม. . .
.
.
.
อยากได้อะไร ??