สามีของฉันเป็นคนเสียสติ

                                     คำโปรย  

                                           .

                                           .  

     "ณภัทร" ชายหนุ่มวัย25ปี หลานชายคนโตของตระกูลอัครโชตินนท์ ที่ถูกทุกคนเข้าใจว่าเขาเป็นคนเสียสติ 

      แต่หารู้ไม่ว่าแท้จริงแล้วนั่นเป็นเพียงแค่ฉากบังตาให้คนร้ายที่ฆ่าพ่อแม่ของเขาตายใจว่าเขากลายเป็นบ้าไปเสียแล้ว

     

    ณภัทรในวัย10ปี คืนงานเลี้ยงวันแต่งงานของคุณอารอง น้องชายคนที่สองของคุณจรัสคุณพ่อของณภัทร วันที่พ่อและแม่อันเป็นที่รักของเขาตายจากไปต่อหน้าต่อตา หัวใจของเด็กชายคนนี้แทบแตกสลายออกเป็นเสี่ยงๆ น้ำตาที่เอ่อล้นออกมา เขาพยายามเก็บเสียงร้องไห้นั้นไว้เพื่อไม่ให้คนเลวที่ลงมือฆ่าพ่อแม่ของเขาได้ยิน

       

     แต่แล้วคนเลวโฉดชั่วเช่นนั้นก็หันหน้ามาสบตากับณภัทรเข้าให้ ดวงตาดุดันเหมือนจะฆ่าคนได้ตวัดมองที่เด็กชายตัวน้อย มีความรู้สึกมากมายอยู่ภายในใจณภัทร หนึ่งในความรู้สึกนั้น เขารู้สึกคุ้นเคยกับดวงตาคู่นี้เป็นอย่างมาก ราวกับว่าเขาเคยเห็นบุคคลที่มีดวงตาเฉกเช่นดวงตาคู่นี้ที่ไหนมาก่อน 

         

    เมื่อเป็นเช่นนั้น คนเลวผู้นี้จึงพยายามจะลงมือฆ่าณภัทรเด็กชายตัวน้อยด้วยอีกคน มันยกปืนจ่อที่ศีรษะของเด็กชาย หวังจะปลิดชีพเขาเหมือนที่ทำกับพ่อแม่ของเด็กชาย  

           

   เด็กชายร้องไห้ออกมาด้วยความกลัว เขาไม่รู้จะทำอย่างไรต่อไป พ่อแม่ของเขาก็ตายจากไปแล้ว ด้วยฝีมือชายชั่วผู้นี้ หากจะหนีก็หนีไม่ได้ จะอยู่ตรงนี้ก็ต้องตายด้วยลูกกระสุนปืนของคนเลว ช่างเลวทรามเกินมนุษย์มนาเสียจริงคนผู้นี้   

                                          .

                                          

                                          .

  "สาเหตุที่ผมต้องมีชีวิตอยู่ต่อ ก็เพื่อหาตัวคนที่ฆ่าพ่อแม่ของผมให้พบ ผมจะเอามันเข้าคุกให้ได้ คนเลวอย่างมันต้องถูกลงโทษ " ณภัทรกล่าวกับกล้องภพ เลขาของจรัสซึ่งเป็นคุณพ่อของเขา ด้วยน้ำเสียงที่เข้มแข็ง ดูทรงอำนาจ อย่างไม่อาจต้านทาน

        

  " และอีกสาเหตุหนึ่งก็คือ...เพื่อได้อยู่ดูแลเพียงขวัญคนที่ผมรักที่สุด" เขากล่าวอีกครั้งด้วยสายตาที่อ่อนโยน

                                           .

                                       

                                           . 

  "คุณขวัญน่ารักจัง ผมรักคุณ แล้วก็อยากดูแลคุณด้วย" เขาเอ่ยออกมาด้วยท่าทางทีเล่นทีจริง 

  "นี่คุณ เลิกพูดจาแบบนี้ได้แล้วนะ ชอบทำเป็นเล่นอยู่เรื่อยเลย" เพียงขวัญเอ่ยห้ามปรามคนตัวสูงด้วยสีหน้าที่เขินอาย แก้มทั้งสองข้างแดงก่ำราวกับลูกมะเขือเทศ

     

 "ฮ่าฮ่า...นี่เธอ ยัยพี่สะใภ้ จะไปเอาอะไรมากมายกับคนบ้าห้ะ คนบ้าอย่างไอ้ภัทรน่ะ พูดจาไม่รู้เรื่องหรอก มันก็แค่...มีชีวิตไปวันๆก็เท่านั้นเอง" เซอร์เวย์ลูกชายของพงษ์ที่เป็นคุณอาของณภัทรเอ่ยด้วยท่าทางขำขัน เขาพูดจาเชิงเป็นการดูถูกคำพูดของณภัทร

    

  "คุณเวย์คะ ช่วยพูดจาให้เกียรติพี่ชายของคุณด้วยค่ะ ถึงแม้เขาอาจจะดูสติไม่ดี แต่นั่นก็ไม่ใช่ข้อบกพร่องที่คุณจะเอามาพูดว่าเขาแบบนี้นะคะ"

           

"เป็นคนบ้าแล้วมันยังไงเหรอคะ"

 

 "เป็นคนบ้าแล้วคนแบบคุณจะพูดจายังไงกับเขาก็ได้อย่างงั้นเหรอคะ"

    

                                           .

                                           .