เคียงหทัย

เพียงแรกพบ...อัญมณีสีมรกตก็ปลิดคว้างลงกลางหทัย 
แต่รักกลับมิอาจเป็นได้อย่างใจปรารถนา

เมื่อ 'เขา' คือพยัคฆ์ผู้หยิบยื่นความตายและสงครามให้แก่ดินแดนนาง

และ 'นาง' คือบุปผางามที่ถูกส่งมาบรรณาการแก่องค์ราชา

ราชาผู้ซึ่งพยัคฆ์ต้องพิทักษ์ด้วยเลือดเนื้อและชีวิตตราบจนสิ้นใจ

-----------------------------------------------
 

ลัลค์               ‘เลือดเนื้อ…ชีวิต และหัวใจข้า ดำรงอยู่เพื่อแผ่นดินนี้เท่านั้น’

สตาญา          ‘เกลียด…เราเกลียดท่าน...แม่ทัพลัลค์ เกลียดและเครียดแค้นท่านที่สังหารพี่ชายเราอย่างเลือดเย็น ชิงชังที่ท่านยังมีชีวิตอยู่…อยู่ทำให้เราหวั่นไหวและรักปักใจมากถึงเพียงนี้’

มัตติกา        ‘ขอให้หญิงได้อยู่ข้างกายและรักท่านไปตลอดชีวิตของหญิงได้หรือไม่ ท่านแม่ทัพ’

ภาคียะ           ‘พยัคฆ์เหนือ…ชีวิตเจ้าเป็นของเรา หากเราไม่อนุญาต จงจำไว้ว่าเจ้าไม่มีสิทธิแม้แต่คิดจะรักนาง’

เชลา               ‘ไม่ว่าจะเป็นนรกหรือสวรรค์ ข้าจะติดตามท่านไปและกอดท่านไว้เช่นนี้ไม่มีเปลี่ยน’

เพทรา            ‘ข้าจะต้องได้ครอบครองพระหทัยของฝ่าบาทแต่เพียงผู้เดียว ไม่ว่าจะด้วยวิธีการใดก็ตาม’

สิคาล              ‘ลัลค์ หากเป็นความต้องการของเจ้า ต่อให้เป็นบัลลังก์ของฌกร หมาป่าดำเช่นข้าก็ จะช่วงชิงมาไว้แทบเท้าเจ้าด้วยมือของข้าเอง’