จันทร์กระจ่างกลางนที มาลีฉายในคันฉ่อง 镜花水月

ชายหนุ่มผู้นั้นดูบอบบางยิ่งนัก 

ใบหน้าแม้นหล่อเหลาราวรูปสลัก แต่กลับขาวซีดไร้สีเลือด

สองมือเรียวงามนุ่มละมุน ราวกับไม่เคยจับสิ่งใดที่หนักไปกว่าพู่กันและตำรา

ถ้อยคำที่หลุดออกมาจากริมฝีปากคู่นั้นหากมิใช่จากตำราแพทย์ก็เป็นเรื่องคุณธรรมจริยธรรม

เช่นนี้จะให้นางเชื่อได้หรือว่าเขาคือหมอหลวงที่สามารถ ‘พลิกตายกลับเป็น’ ช่วยชีวิตเสด็จพ่อของนางได้?

เหอะ...โกหกหลอกลวงชัดๆ! 

นางไม่มีทางเชื่อหรอกว่าผู้ชายที่ชอบทำท่าราวตาแก่ทุกครั้งที่เจอจะเก่งกาจถึงเพียงนั้น!

แต่ทุกครั้งที่ได้พบ ทุกครั้งที่ได้ลับฝีปาก

ทุกครั้งที่ได้เขาไขความกระจ่างในปริศนาต่างๆ ที่ประดังเข้ามาในชีวิต

ไม่รู้ว่าเมื่อใดกันที่รอยยิ้มอบอุ่นของเขากลายเป็นแสงสว่างส่องกลางใจนาง 

ถ้อยคำซื่อตรงที่นางเคยเบื่อหน่ายไม่อยากได้ยินกลายเป็นน้ำใสรินรดหัวใจแห้งผากให้ได้ชุ่มฉ่ำ

แม้นรอบกายเขาจะมีความลับดำมืดมากเพียงไร 

แม้นนางจะรับรู้ว่าเขาอยู่เคียงใกล้ แต่ไม่อาจแตะต้อง

แม้นจะรักมั่นเพียงใด...ทว่าไร้วาสนาครองคู่

ถึงจะเป็นเช่นนั้น เพียงขอให้มีเขาเคียงข้าง

เช่นนั้นก็ให้นางเจ็บปวดเถิด

.........................................

“ความรักอาจทำให้ดวงตาท่านมืดบอด ท่านหญิง หนทางเบื้องหน้าท่านมีแต่กับดัก” 

ชายหนุ่มเอ่ยเสียงทุ้ม มือทั้งสองข้างค้ำผนังกักนางที่แผ่นหลังแนบกับกำแพงเย็นเยียบอาไว้ 

น้ำเสียงเจือแววรวดร้าวดังขึ้นอีกครั้ง “...ท่านยังมีเวลาที่จะหนี”

แววตาไหวระริกฉายแววสับสน 

ฝ่ามือรวบกำเข้าหากันเป็นหมัดแน่นเพื่อกั้นไม่ให้รวบร่างบางตรงหน้าเข้ากอดไว้แนบอก

เขาหวาดกลัวยิ่งนัก กลัวนางไม่ยอมจากไป

...ทั้งไม่ยินยอมให้นางจากไปยิ่งกว่า

"จริงหรือ?"

ไป๋หลันหนิงสบสายตาของชายหนุ่มตรงหน้าก่อนตัดสินใจเอื้อมมือสองข้างโอบรอบลำคออีกฝ่าย 

อาศัยจังหวะที่เขาอึ้งงันดึงรั้งร่างสูงเข้ามาแนบชิดก่อนแตะริมฝีปากเข้ากับเขาแผ่วเบา ก่อนจะยิ้มขื่น

"ต่อให้ข้าคิดหนีจริง...ก็เกรงว่าจะไม่ทันแล้วกระมัง"

ดวงตาของสวี่ม่อสว่างวาบ ร่างสูงสั่นเล็กน้อยยามโอบกอดนางเอาไว้แนบอกแล้วกดริมฝีปากลงกับข้างหูของนาง

“ไม่ทันแล้ว ท่านหญิง ท่านหนีไม่พ้นแล้ว...”

........................

ใช่แล้ว เปิดเรื่องใหม่ 5555

เรื่องเก่ากำลังแล่นไปได้เรื่อยๆ ค่า แต่นี่เรื่องใหม่แหละ

เหตุมันเกิดมาจากตอนที่เราเล่นเกม Mr. love dream date ค่ะทุกท่าน เกมที่เต็มไปด้วยนาเกลือ T^T

แต่เนื้อเรื่องนี้อย่างสนุกเลยอ่ะ แถมผู้ชายก็งานดีงาม ดีงามจนไม่รู้จะพูดยังไงละ 55555

คือเคยเล่นเกมจีบหนุ่มนะ แต่เกมนี้เนื้อเรื่องน่าสนใจ คาแรกเตอร์หลากหลาย 

เพราะงั้นพอเห็นนิยาย คนที่เล่นเกมก็คงไม่ต้องเดาเลย...ใช่ค่ะ อิชั้นเมนลูเซียน หรือ สวี่ม่อ นั่นเอง

แต่นิยายเรื่องนี้ แต่งขึ้นจากตอนเล่นพาร์ทนัดเดทอวาเรียมของท่านพี่ คือมันดีงามมาก และเราทัชกับคำพูดของลูเซียนมาก เลยกลายมาเป็นนิยายเรื่องนี้แหละค่ะ

แม้จะได้แรงบันดาลใจมาจากเกม แต่แน่นอนว่าเราเอามาแต่คาแรกเตอร์ของพี่ท่านที่อ่อนโยนบวกอึมครึม มีความลึกลับและย้อนแย้งในตัว เอามาจุดประกายให้นิยายเรื่องนี้แค่นั้นแหละค่ะ นอกนั้นคือ...คิดเองหมดนะคะ 

อ้อ เหลืออีกเรื่องคือชื่อ กำลังคิดชื่อพระเอกอยู่ ตอนนี้ก็ขอยื้มสวี่ม่อมาก่อนก็แล้วกัน

ใครไม่เคยเล่น อยากลองเล่นก็ลองดูนะคะ อยากบอกว่าดีงามมากจริงๆ เสียงพากษ์อิ้งคือศพเป็นสีชมพูมากแม่

จริงๆ พล็อตเรื่องนี้ยำกับเรื่อง "คมวารี" ที่คงพล็อตมาไว้นานแล้ว แต่ก็ยืมมาดัดแปลงเป็นจีนโบราณ ส่วนเรื่องนั้นยังไงก็คงเขียนต่อค่ะ แต่อาจจะต้องใช้เวลาหน่อย เพราะคมวารีเป็นเรื่องเกี่ยวกับแม่มดยุคกลางด้วย ข้อมูลหายากเหมือนกัน ยิ่งทำงานประจำยิ่งไม่ค่อยมีเวลาหาด้วยสิ 

ยังไงก็อยากให้ทุกคนลองเล่นเกมนี้ดู และลองอ่านนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ ^_^

ปล. เรื่องอื่นกำลังทยอยลงนะค้า ใจเย็นๆ อย่าเพิ่งด่าข้อย 5555

Panang