ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เวทย์วิทยาลัยเมอราจ

    ลำดับตอนที่ #30 : //////////////////////////////ป่าหิวโหย////////////////////////////////

    • อัปเดตล่าสุด 26 พ.ค. 55


    [[ ป่าหิวโหย ]]

     

    เสียงลึกลับที่ 1:: ณ  ป่าแห่งนี้  มีตำนานเล่าขานมานมนาม  กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว....

    เสียงลึกลับที่ 2:: เฮ้ยนั้นมันนิทานแล้วท่าน  ไม่ใช่ตำนาน

    เสียงลึกลับที่ 1:: อ้าวหรอ  โทษที  จำบทผิด  ต่อๆ

    เสียงลึกลับที่ 2:: ไหนๆ ตัวต่อ  วิ่งหนีสิ

    เสียงลึกลับที่ 1:: ข้าว่าพอแค่นี้เถอะ  ข้าจะเล่าแล้วนะ  จะเล่าจริงๆล่ะ....ป่าหิวโหย  หนึ่งในป่าอันลึกลับแห่งเมอราจ ที่ได้รับการขนานนามว่า ป่าหิวโหย  มันมีที่มาที่ไป..

    เสียงลึกลับที่ 2:: ก็แน่ล่ะ  มันมีทางเดิน  ไม่งั้นจะมา จะไป ก็คงไม่ได้

    เสียงลึกลับที่ 1:: Stop!!! อย่าขัด  ข้าอยากเล่า และก็ห้ามขัดว่า ไม่อยากโซดาด้วยหรอ

             พื้นที่สามในสี่ของเวทย์วิทยาลัยเมอราจเป็นป่า  ไม่ว่าจะเดินไปทางไหน  ก็จะพบแมกไม้นานาพันธุ์   ความหลากหลายของพันธุ์พืช  สร้างความหลากหลายแก่พันธุ์สัตว์ที่อาศัยอยู่ด้วย  ไม่แปลกที่เราจะพบสัตว์มีเขา สามตา ซึ่งหาพบได้ยากในสถานที่อื่น  ป่าที่กว้างใหญ่ไพศาลนี้  ไม่ได้เป็นเพียงสถานศึกษา  ไม่ได้เป็นเพียงที่เดินเล่น ที่พักพิงของมนุษย์อย่างเราๆ เท่านั้น   ลองเงี่ยหูฟังดูสิ  แต่เดี๋ยวก่อน  พวกเจ้าจะต้องหยุดส่งเสียงใดใดทั้งสิ้น...  ได้ยินแล้วสินะ  เสียงของผู้พิทักษ์จิ๋วกำลังผิวปาก  ขณะรดน้ำต้นเชอร่า  ลองเงียบ  แล้วฟังดูอีกทีสิ..  ข้าได้ยินเสียงนางไม้กำลังเล่นดนตรี   พวกนางมักจะร้องเพลงร่ายรำกันกลางสายน้ำ  ถ้าจะแอบย่องไปดูพวกนาง  ข้าขอเตือนไว้ก่อน  พวกเจ้าต้องระวังโฮลิเคียไว้ให้มากๆ  โฮลิเคียเป็นภูตป่าที่ไม่ค่อยใจดีนัก  โดยเฉพาะกับมนุษย์  ภูตป่าอย่างโฮลิเคียเป็นอย่างไร รู้ไหม  มีร่างเป็นสิงโต ทั้งปราดเปรียว ทั้งงามสง่า  แต่ศีรษะนั้นเป็นเหมือนศีรษะมนุษย์ แต่กลับมีจงอยปากเป็นนก  ดังนั้นโฮลิเคียจึงไม่พูดภาษาคน แต่พูดภาษานก  เพียงแต่มีสมองคิดไม่ต่างไปจากมนุษย์   โฮลิเคียมักจะปกป้องพวกนางไม้  ดังนั้น  อย่าไปรุ่มร่ามกับนางไม้  ที่ข้าพูดมาทั้งหมดยังไม่ได้เข้าตำนานเลยรู้ไหม
    เสียงลึกลับที่ 2:: อ้าว  แล้วเมื่อไหร่จะเข้าล่ะ  รีบๆ เข้า เร็วๆ สิ
    เสียงลึกลับที่ 1:: ข้าก็อยากจะเข้าอยู่หรอก  แต่มันไม่ค่อยน่าเข้าสักเท่าไหร่  ที่ได้ชื่อว่าป่าหิวโหยน่ะ  เป็นเพราะใครก็ตามที่เข้าไปในป่ามักจะหายตัวไปอย่างลึกลับราวกับถูกป่ากลืนกินไป  แต่ข้าเชื่อว่าเป็นเพราะโฮลิเคียที่เคียดแค้นมนุษย์ขุดหลุมดักเอาไว้  ลองมองไปรอบๆ ตัวเจ้าสิ  หลุมเต็มไปหมด

    เสียงลึกลับที่ 2:: อ้าว  ไม่ใช่หลุมตัวตุ่นหรอกหรือ

    เสียงลึกลับที่ 1::  มันก็ผสมปนเปไป จนข้าเองก็มองไม่ออก

    เสียงลึกลับที่ 3:: แต่ข้ารู้นะ  หลุมตัวตุ่นมันจะแคบกว่า  และดูออกว่าเป็นหลุมที่มีทางไปต่อ  ไม่ใช่หลุมตัน   แต่หลุมโฮลิเคียจะกว้าง ทึบ แต่ไม่ลึกเท่าไหร่  เพียงพอที่โฮลิเคียสักตัวจะลงไปในหลุม และกำจัดเหยื่อของมันได้

    เสียงลึกลับที่ 1:: ข้ารู้สึกเหมือนมีคนแอบฟังเรา  แยกย้ายกันเถอะ


    ///และแล้วเสียงลึกลับทั้งหมดก็หายไป  หลงเหลืออยู่เพียงแต่นักท่องป่านิรนาม  ภายใต้ท้องฟ้าสีดำ   สิ่งมีชีวิตในป่าวิ่งขวักไขว่อยู่ในเงามืด  นกที่ร้องเสียงหลง  ไม่อาจคาดเดาได้ว่า จะไม่ใช่เสียงของโฮลิเคียที่กำลังตามล่ามนุษย์
    ////





    Supercell

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×