เรื่องรัก..กับแก้มใส

ลำดับตอนที่ #2 : 3

3.

เทอมสุดท้ายแล้วสินะกับชีวิตเด็กมอปลายอีกไม่นานเราคงไม่ได้ใช้ชีวิตสบายๆ แบบนี้อีกแล้ว เพื่อนที่เคยเจอหน้ากันแทบทุกวันต่างคนก็ต่างมีที่ไป แล้วจะมีโอกาสได้เจอกันอีกมั๊ยนะแหะแหะ ฉันก็คิดไปได้เรื่อยเปื่อยทั้งๆที่ในคำถามนี้ก็มีคำตอบของมันอยู่แล้ว (แล้วฉันจะถาม (ตัวเอง)ทำไมเนี่ย)  คงไม่บ่อยที่เราจะได้กลับมาพบเจอกัน T^T
ช่วงเวลานี้จึงเป็นช่วงเวลาที่น่าเก็บเกี่ยวไว้ให้นานที่สุด ฉันใช้เวลาส่วนใหญ่หมดไปกับการเล่นสนุกกับเพื่อนๆ (อาจดูไร้สาระสำหรับใครบางคน แต่กับฉันนี่คือช่วงเวลาที่ฉันจะเก็บเอาไว้ใช้ในวันที่กำลังใจหดหายและความเป็นเด็กกำลังจะถูกกลืนกินไปกับอายุที่เพิ่มขึ้น) ในหนึ่งวันฉันใช้เวลาไปกับการพูดคุยกับเพื่อน  เขียนเฟรนด์ชิพ ถ่ายภาพ แซวเด็ก (อุ๊ยอันนี้เกี่ยวกันรึเปล่านะอิอิ) เขียนเสื้อนักเรียน 555 ไร้สาระได้อีก แต่เป็นเรื่องไร้สาระที่น่าจดจำทุกครั้งที่หยิบขึ้นมาดูเลยนะจะบอกให้ เพื่อนๆ ฉันลงลายเท้าและลายมือไว้บนเสื้อนักเรียนได้เต็มพื้นที่ดีแท้ (แต่อย่าคิดว่านายสุดที่เลิฟของฉันจะเขียนข้อความไว้ที่หน้าอกข้างซ้ายนะ..เค้าน่ะช้าเสมอแหละไอ้สะมะมันแย่งไปแล้วพื้นที่ตรงนั้น) วันปิดเทอมสุดท้ายของชั้น ม.6 เราทั้งห้องเหมารถไปเที่ยวน้ำตกกันเป็นการไปเที่ยวด้วยกันทั้งห้องครั้งแรกตั้งแต่เรียนมาทุกคนมีความสุข และถ่ายภาพเก็บไว้เป็นที่ระลึกกันยกใหญ่การไปเที่ยวครั้งนี้ทำให้ฉันระลึกได้ว่าฉันกับกิต เราไม่เคยถ่ายภาพคู่กันเลย
“แก้ม แก้ม..มาถ่ายรูปกัน” เสียงนายกิตตะโกนเรียกฉันให้มาถ่ายรูปด้วยกันตรงน้ำตกเล็ก
“ได้ๆๆเดี๋ยวเรียกเพื่อนก่อน”
“ไม่ต้อง...ถ่ายกันสองคน” 
ห๊ะสองคน..เหรอ   >___< กิ๊ซกิ๊ซ
“กะกะก็ได้”
“เอ้า นับ หนึ่ง นับสอง สองจิ๊ด” ได้รับความอนุเคราะห์การถ่ายภาพจากไอ้อาร์มและมันนับเลขอย่างนี้เสมอออออออออออออออออเฮ้ออออ
“เดี๋ยววววววววววววววววววววววววววกูถ่ายด้วย”
นั่นเสียงไอ้วัชและมันไม่ได้มาแค่เสียงแต่ตัวมันก็กระโดดมานั่งข้างฉันเรียบร้อยแล้ว
ส่วนนายกิตไม่ต้องพูดถึง พอไอ้วัชนั่งลงปุ๊บพ่อคนนั้นก็ลุกหนีปั๊บเหมือนกันเฮ้อออเชื่อเค้าเล๊ย ขากลับจึงไม่มีการพูดจาใดๆทั้งสิ้นระหว่างเรา แถมพ่อตัวดียังหนีไปนั่งอีกเบาะนึง คิดคิดดูฉันผิดอะไรละเนี่ยเซร็งเจงๆๆๆๆๆ

 “แด่พระอาทิตย์ตัวกลม ...จากพระจันทร์ตัวผอม “รักนะ ”  ข้อความจากแขนเสื้อด้านซ้ายไม่ตรงหัวใจแต่ใกล้หัวใจที่สุดอิอิอิ
ถึงไม่ได้เจอะเจอกัน แต่รู้ใช่มั๊ยพระจันทร์กับพระอาทิตย์อาศัยอยู่บนผืนฟ้าแผ่นเดียวกัน

ปล. ฉันยังไม่ได้บอกคุณใช่มั๊ยว่าฉันเรียนอะไรต่อ ฉันย้ายมาเรียนสายอาชีพละ ถึงแม้สถาปัตย์คือสิ่งที่ฉันอยากเรียนและมีสิทธิ์ได้เรียนแต่ทำไงได้ ลูกที่ดีต้องเชื่อฟังพ่อแม่จริงมั๊ยเรียนอะไรก็เรียน ชีวิตใหม่กำลังจะเกิดขึ้นอีกครั้งแล้ว ยะฮู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ