สมองที่ว่างเปล่ากับสายตาเลื่อนลอย
เหมือนไม่ตอบรับรู้สึกใดใด
จากโลกที่หมุนวนอยู่รอบกาย
ฉันไร้ซึ่งรู้สึก?
หากลึกลึกกลับเจ็บปวด
อากาศของลมหนาวที่มาพร้อมกับสายฝน
ความหนาวเย็นเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว
ความเปลี่ยวเหงาเกาะกุมทุกส่วนในจิตใจ
หลังกระจกเงาบานใหญ่มีใครอีกคนซ่อนตัวอยู่
ใครคนนั้นอ่อนแอและพลิ้วไหวไปกับสายฝนและลมหนาว
บางสิ่งถูกกำหนดให้ผ่านมาแล้วผ่านไป
เมื่อผ่านไปแล้วจะไม่มีวันหวนกลับมา
ใครบางคนบอกฉันไว้อย่างนั้น
“ฉันต้องทำอย่างไรเมื่อนึกถึงใครที่เคยผ่านมา”
“เก็บเอาไว้” ใครคนเดิมบอก
ฉันเข้าใจ---“แต่น้ำตาก็ยังไหลอยู่”
เคยห่วงหาใครบ้าง
ไหมเล่าฟ้า
ส่งใจให้
ทุกเวลา..ฟ้าเคยไหม
เคยหรือเปล่า
ตะวันเผายังหนาวถึงหัวใจ
ฟ้าเคยไหม
หม่นไหม้กลางแสงจันทร์
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น