มาแล้วๆรักใสหัวใจเกินร้อยภาค2

เนื้อเรื่อง

            ออกอาการค้างคาใจกันสุดฤทธิ์เลยใช่ม้า หลังจากที่เพื่อนๆ ชม “รักใสหัวใจเกินร้อย 2”  (HANA YORI DANGO2) เมื่อเช้าวานนี้ (สลับกับการถ่ายทอดสดการชกมวย) จบ ก็แหม...ทำไมพระเอกผู้รักนางเอกสุดๆ อย่าง ‘โดเมียวจิ สึคาสะ’ ถึงได้เปลี๊ยนไป๋ทำตัวใจร้ายกับน้อง ‘สึคูชิ’ จังเรย...ยยย แถมพระรอง ‘ฮานาซาว่า รุย’ ยังแสนดีจนน่าจะเป็นพระเอกกว่าอีก เห็นเพื่อนๆ อินจัดอย่างนี้น้องเหมียวจะนั่งชิลๆ ไม่สนใจได้ยังไงอ่ะ ว่าแล้วก็เลยรึบไปเสาะแสวงหาเรื่องย่อแบบละเอียดยิบมาฝาก อยากรู้ว่าภาค 2 จะหนุกหนานแค่ไหน Let’s Go!

 ในภาคนี้เนื้อเรื่องจะ ต่อจากภาคที่แล้วที่ โดเมียวจิ ซึคาซะ ไปเรียนต่อที่นิวยอร์ค , ส่วน มากิโนะ ซึกุชิ ก็ยังคงเรียนต่อที่โรงเรียนเอโทคุต่อไป  แต่หลังจากที่โดเมียวจิไปนิวยอร์ค อเมริกา ได้ไม่นานก็ขาดการติดต่อไป จนเวลาล่วงเลยไปกว่า 1 ปี มากิโนะก็ยังไม่สามารถติดต่อกับโดเมียวจิได้ และเพื่อนๆในกลุ่ม F4  ทั้ง 3 คนก็เรียนจบ ม.ปลาย ที่เอโทคุไปแล้ว และเมื่อขึ้นชั้น ม.ปลายปี 3 มากิโนะได้รู้จักกับ รุ่นน้องที่โรงเรียนเดียวกัน คือ จุนเป และบังเอิญทั้งคู่ได้ไปถ่ายภาพคู่กัน แล้วภาพนั้นก็ไปลงหน้าปกหนังสือ เมื่อหนังสือนั้นตีพิมพ์ออกขาย เพื่อนๆในกลุ่ม F4 ยกเว้น โดเมียวจิ ก็ได้โทรมาหามากิโนะ ว่านี้เป็นแผนที่คิดจะให้โดเมียวจิ หึงใช่ไหม และแล้วในที่สุดเรื่องที่ไม่คาดคิดก็เกิดเรื่องขึ้น เมื่อเช้าวันต่อมาได้มีใบแดงของกลุ่ม F4 ปะอยู่ที่ตู้ล็อคเกอร์ของมากิโนะ นักเรียนทั้งโรงเรียนก็ได้กลับมารุมทำร้ายมากิโนะอีกครั้ง แต่มากืโนะก็ได้ จุนเปช่วยปกป้องจึงโดนทำร้ายไม่มาก และในทีสุดเมื่อมากิโนะได้คุยกับ ฮานาซาวะ รูอิ จึงตัดสินที่จะเดินทางไปหาโดเมียวจิที่นิวยอร์ค แต่ก็ยังติดปัญหาเรื่องเงินที่จะซื้อตั๋วเครื่องบิน แต่บังเอิญโชคดีพ่อของมากิโนะเล่นเกมบิงโกได้รางวัลที่หนึ่งตั่วเครื่องบินไปกลับนิวยอร์คพร้อมที่พัก 4วัน หนึ่งที่นั่ง มากิโนะจึงตัดสินใจบินไปหาโดเมียวจิด้วยตัวคนเดียว

เมื่อ มากิโนะ ไปถึงนิวยอร์ค ก็ได้พยายามตามหาโดเมียวจิ แต่ภาษาอังกฤษของ มากิโนะ ก็ไม่เก่งเท่าไหร่ จึงพยายามถามทางจากคนที่นิวยอร์ค แต่ก็คุยกันไม่ค่อยรู้เรื่อง ในระหว่างที่มากิโนะกำลังสับสนไม่รู้จะทำยังไงดีอยู่นั้นเอง เรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อกระเป๋าเดินทางที่มากิโนะวางไว้ที่พื้น ถูกโจรขโมยไป มากิโนะจึงพยายามวิ่งตามเพื่อเอาคืน แต่ก็วิ่งตามไม่ทัน มากิโนะตกใจมากเนื่องจากในกระเป๋ามีทั้ง เสื้อผ้า เงิน และ พาสปอร์ต ถูกขโมยไป แต่แล้วเร่องราวก็ยิ่งแย่ลงอีกเมื่อมีกลุ่มวัยรุ่นจะเข้ามาทำร้ายมากิโนะ เนื่องจากไม่ชอบคนเอเชีย มากิโนะได้ตะโกนร้องเรียกชื่อโดเมียวจิ ให้มาช่วย และทันใดนั้เอง ก็มีคนเข้ามาช่วยมากิโนะจากวัยรุ่นกลุ่มนั้น ซึ่งก็คือ รูอิ ที่ได้ตามมากิโนะมาจากญี่ปุ่น หลังจากนั้น รูอิได้พามากิโนะไปนั่งพักที่สวนสาธรณะ มากิโนะท้องร้องเนื่องจากหิว จึงได้เดินแยกไปจะซื้อ ฮอทดอค และเมื่อ มากิโนะเดินไปถึง หน้ารถขายฮอทดอค ก็ต้องตกใจอย่างมากเมื่อผู้ชายที่ซื้อฮอทดอคและหันลับมาก็คือ โดเมียวจิ

                แต่มากิโนะ ต้องเสียใจอย่างมาก เมื่อถูกโดเมียวจิ หมางเมินใส่และไล่มากิโนะให้กลับไป หลังจากคุยได้สักพักโดเมียวจิก็ขึ้นรถไปโดยไม่สนใจมากิโนะ มากิโนะเสียใจมากทั้งที่เฝ้าคิดถึงโดเมียวจิมากโดยตลอด วันต่อมารูอิจึงได้พามากิโนะไปหา โซจิโร่และอากิระที่ตามมาที่นิวยอร์คด้วย อากิระได้เอากระเป๋าของมากิโนะมาคืนโดยใช้เส้นสายใต้ดินของตนเอง พร้อมทั้งบอกมากิโนะสบายใจได้จะไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีกแน่ รูอิ โซจิโร่ และ อากิระ ได้ไปหาโดเมียวจิเพื่อช่วยพูดให้มากิโนะปรับความเข้าใจกัน แต่ก็ไม่สำเร็จ แถมโซจิโร่ยังโดนโดเมียวจิชกอีกด้วย ทางด้านมากิโนะที่ได้เดินเที่ยวอยู่ในเมืองคนเดียวก็ได้บังเอิญเจอพี่สาวของโดเมียวจิ และพี่สาวของโดเมียวจิก็ได้พามากิโนะช็อปปิ้งในเมือง และเมื่อแยกกับพี่สาวโดเมียวจิกลับไปเจอ F4 ทั้ง3คน และทราบเรื่องที่เกิดขึ้น จึงได้ตัดสินใจ ไปคุยกับโดเมียวจิด้วยตัวเองอีกครั้ง และเมื่อมากิโนะได้คุยกับโดเมียวจิอีกครั้งก็ยังถูกโดเมียวจิ หมางเมินใส่เช่นเดิม จึงคิดจะชกหน้าโดเมียวจิอีกครั้งเหมือนสมัยก่อน แต่โดเมียวจิก็หลบได้ ในที่สุดมากิโนะ ก็ต้องหดหู่และเสียใจกลับไปญี่ปุ่นคนเดียว โดยรูอิ โซจิโร่ และอากิระ จะอยู่นิวยอร์คต่อเพื่อคุยกับโดเมียวจิ

เมื่อกลับมาถึงญี่ปุ่น เมื่อไปโรงเรียนมากิโนะก็ยังโดนคนในโรงเรียนรุมทำร้ายต่อ แต่ได้จุนแปมาช่วยไว้และพามากิโนะมาหลบที่ระเบียง แต่แล้วเรื่องราวก็กลับตลาบัตเมื่อมากิโนะ โดนจุนเปและพวกจับตัวไป มากิโนะถูกจุนเปจับไปมัดไว้ที่โกดังร้าง เมื่อได้คุยกับ จุนเป จึงได้ทราบสาเหตุที่จุนเปจับตนมา เพราะมีความแค้นกับโดเมียวจิ และเรื่องใบแดงนั้นตนเองเป็นคนปลอมเสียงโดเมียวจิไปสั่งคนให้ไปติดเอง เพราะต้องการให้โดเมียวจิกลับมาจากนิวยอร์ค เพื่อแก้แค้น จึงโดนมากิโนะต่อว่าเป็นคนขี้ขลาด และมากิโนะพยายามแก้มัดตนเองสำเร็จ จึงได้วิ่งหนีออกมาและในขณะที่กำลังหนีก็ได้พี่สาวโดเมียวจิมาช่วยไว้ พี่สาวโดเมียวจิจึงพามากิโนะไปเลี้ยงข้าว และเมื่อแยกกับพี่สาวโดเมียวจิ มากิโนะก็วิ่งตามไปสารภาพกับพี่สาวโดเมียวจิทั้งน้ำตาว่าชอบโดเมียวจิมากๆ ยังคงเฝ้าคิดถึงโดเมียวจิ วันต่อมา จุนเปสำนึกผิดได้จึงได้ไปลาออกจากโรงเรียนและขอโทษมากิโนะ กับเรื่องที่ตนทำไป

ในวันปีใหม่ แม่โดเมียวจิได้พา โดเมียวจิ กลับญี่ปุ่น เพื่อจัดงานฉลองวันเกิด โดเมียวจิที่กำลังจะมาถึงและแม่โดเมียวจิได้ให้เลขา นิชิดะนำบัตรเชิญมาให้มากิโนะสร้างความประหลาดให้ มากิโนะอย่างมาก โดยมากิโนะทำขนมคุ๊กกี้จะมาให้โดเมียวจิอวยพรวันเกิด และเมื่อมาถึงงาน แผนการของแม่โดเมียวจิก็ประกาศขึ้น เมื่อได้ประกาศต่อหน้าแขกในงานถึง คู่หมั้นของโดเมียวจิ คือ โอกาวาฮาระ ชิเกรุ ลูกสาวคนเดียวของบริษัทยักษ์ใหญ่ โอกาวาฮาระ กรุ๊ป สร้างความเสียใจให้มากิโนะอย่างมาก และแม่ของโดเมียวจิยังแกล้งปรกกาศให้ มากิโนะมาเล่นเปียโน ต่อหน้าทุกคนทั้งที่รู้ว่ามากิโนะเล่นไม่เป็น มากิโนะจึงไประบายอารมณ์ใส่เปียโน และวิ่งออกจากงาน โดเมียวจิก็วิ่งตามมากิโนะออกไป และไปคุยกันที่หน้างาน พอดีแม่ของโดเมียวจิตามมา พร้อมทั้งชิเงรุ โดยชิเงรุ คิดว่าการหมั้นเป็นเรื่องล้อเล่น แต่แม่โดเมียวจิบอกเป็นเรื่องจริง โดเมียวจิดึงมือมากิโนะเพื่อจะไปคุยกันข้างนอก พอดีชิเงรุวิ่งตามมาจะคุยด้วย โดเมียวจิปัดมือทิ้งแล้วลากมือมากิโนะออกไป แต่แล้วเมื่อไปถึงข้างนอกหันกลับมาคนที่ลากมากลับกลายเป็น ชิเงรุ เพราะจังหวะที่หัดมือโดเมียวจิหันหลังอยู่จึงไม่รู้ว่าผิดคน เมื่อทราบว่าเป็น ชิเงรุ จึงได้ไล่ชิเงรุไป แต่ชิเงรุก็ไม่ยอมเพราะโดเมียวจิลากจนมาแล้วมาไล่อีกจึงได้ทะเลาะกัน หลังจากทะเลาะกันได้สักพักชิเงรุก็เริ่มสนใจโดเมียวจิ

                วันต่อมาขณะพักเที่ยงอยู่ที่โรงเรียน ชิเงรุได้ไปที่ห้องอาหารของโรงเรียนเพื่อไปหาโดเมียวจิและได้พบกับมากิโนะ ชิเงรุจึงจะได้ว่าคือคนที่เจอเมื่อวาน ชิเงรุจึงเข้ามาตีสนิทและทานข้างกลางวันกับมากิโนะ สักพักชิเงรุจึงขอไปห้องน้ำ โดเมียวจิก็มาเพื่อจะคุยกับมากิโนะ แต่ชิเงรุกลับมาจากห้องน้ำพอดีและได้ตบหน้าโดเมียวจิที่เสียมารยาทกับตนเมื่อวานและยังบอกอีกว่าการหมั้นกับตนเป็นเรื่องจริงไม่ได้ล้อเล่น และในคืนนั้นชิเงรุได้ตามมากิโนะมาที่บ้านมากิโนะได้ขอเป็นเพื่อนสนิทกับมากิโนะ โดยชิเงรุคิดว่ามากิโนะกับโดเมียวจิเลิกกันแล้วจึงได้ขอมากิโนะช่วยเล่นเรื่องต่างๆของโดเมียวจิให้ฟัง วันต่อมามากิโนะก็ได้ไปเล่าเรื่องของชิเงรุให้ยูกิฟัง พอดีชิเงรุมาหามากิโนะที่ร้านพอดีจึงได้ตีสนิทกับยูกิด้วยอีกคน และได้ขอให้มากิโนะกับยูกิไปช็อปปิ้งเป็นเพื่อน และขณะเข้าร้านขายเครื่องประดับมากิโนะกับยูกิก็ได้เห้นสร้อยน่ารักเส้นนึงแต่เมื่อเห็นราคาแพงมากก็ตกใจมาก และก่อนที่ชิเงรุจะแยกกับมากิโนะและยูกิก็ได้ให้ของขวัญกับมากิโนะและยูกิเพื่อตอบแทนที่ไปซื้อของเป็นเพื่อน เมื่อเปิดมาดูก็ต้องมากเพราะของที่ชิเงรุให้นั้นคือสร้อยราคาแพงเส้นนั้น ทำให้มากิโนะยิ่งลำบากใจมากขึ้น

                วันต่อมาอากิระและโซจิโร่ คิดจะช่วยโดเมียวจิและมากิโนะ จึงได้ชวนชิเงรุไปเที่ยวเพื่อดึงดูดความใจชิเงรุแต่ก็ไม่ได้ผล ในคืนนั้นมากิโนะจึงตัดสินใจโทรหาโดเมียวจิ และได้นัดโดเมียวจิมาพบที่หอนาฬิกาที่เคยนัดกันครั้งแรก ตอนบ่ายโมง และเมื่อถึงเวลานัดมากิโนะมาถึงหอนาฬิกาได้เห็นโดเมียวจิมารออยู่แล้วจึงดีใจอย่างมาก แต่ก็ต้องเสียใจมาขึ้นไปอีก เมื่อเห็นชิเงรุวิ่งเข้ามาจูบกับโดเมียวจิ มากิโนะจึงกลับไปทันทีไม่เข้าไปหาโดเมียวจิ หลังจากชิเงรุจูบโดเมียวจิก็โมโหมากและไล่ชิเงรุไป และรอมากิโนะต่อไปแต่รอแล้วรอเล่ามากิโนะก็ไม่มา จนเวลาผ่านไปกว่า 6 ชั่วโมง เลขานิชิดะจึงมารับโดเมียวจิกลับไป และในคืนนั้นชิเงรุก็ได้ไปหามากิโนะ และได้เล่าเรื่องที่โดเมียวจิเรียกตนมาและไล่กลับไปด้วยความโมโห และได้ขอนอนที่บ้านมากิโนะด้วย วันต่อมากลุ่ม F4 จะมีจัดงานพบกันที่บ้านของอากิระ ยูกิอยากเจอโซจิโร่จึงได้ขอมากิโนะไปที่บ้านอากิระด้วย และเมื่อโวจิโร่มาถึงเห็นยูกิอยู่ที่บ้านอากิระด้วยจึงกลับทันที ยูกิจะวิ่งตามโซจิโร่ออกไป พอดีกับที่โดเมียวจิมาถึงและเจอกับมากิโนะ ทั้ง2คนจึงได้ออกไปคุยกันสองต่อสองที่สวน และมากิโนะทนรับเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมาไม่ไหวจึงได้บอกเลิกกับโดเมียวจิและกลับบ้านไปทันที และเมื่อกลับไปที่บ้านก็ได้ทราบข่าวร้ายอีกเมื่อพ่อมีปัญหาในที่ทำงาน ทำให้มากิโนะจึงต้องออกไปหางานพิเศษทำเพิ่มในตอนกลางคืน

                ทางด้านโดเมียวจิเมื่อกลับไปบ้านได้ถูกแม่เรียกไปคุย และแม่โดเมียวจิได้บอกว่าตอนนี้ โดเมียวจิกรุ๊ปตอนนี้ประสบปัญหาอย่างหนัก ถ้าไม่อยากให้เกิดเรื่องเศร้าเหมือนที่นิวยอร์ค มีทางเดียวคือโดเมียวจิห้องแต่งงานกับชิเงรุ เพื่อให้โดเมียวจิกรุ๊ปและโอกาวาฮาระกรุ๊ป รวมบริษัทกันเพื่อนให้ผ่านวิกฤตนี้ โดเมียวในฐานะทายาทของโดเมียวจิกรุ๊ปไม่อยากให้เกิดเรื่องเหมือนในอดีต จึงได้เรียกชิเงรุมาพบที่ดาดฟ้าตึกและได้ขอคบกับชิเงรุ ทำให้ชิเงรุดีใจมากๆ ในคืนนั้นชิเงรุมารอมากิโนะที่บันไดบ้าน และได้ร้องไห้ด้วยความดีใจกับมากิโนะที่โดเมียวจิขอคบตน หลายวันต่อมาได้มีงานดูตัวระหว่างโดเมียวจิและชิเงรุ แต่ระหว่างงานโดเมียวจิได้ทราบจากเลขาอิชิดะว่ามากิโนะเป็นลมและถูกส่งไปโรพยาบาลจึงได้วิ่งออกจากงานไป ทำให้พ่อแม่ฝั่งโอกาวาฮาระ ชิเงรุ โมโหอย่างมาก และเมื่อโดเมียวจิไปถึงโรงพยาบาลก็ได้วิ่งไปที่ห้องของมากิโนะ แต่ก่อนที่จะถึงห้องได้เห็น รูอิมาถึงก่อนตนแล้วจึงไม่เข้าไปและกลับไปอย่างเงียบๆ และในคืนนั้นรูอิเฝ้ามากิโนะอยู่ที่เตียงคนไข้ตลอดคืน และเมื่อมากิโนะตอนเช้าก็เห็นว่า รูอินั่งจับมือตนเองอยู่ที่ขอบเตียงตลอดคืน จึงประทับใจมาก และรูอิได้จูบมากิโนะไปหนึ่งครั้ง มากิโนะเขินมากจึงล้มตรงลงนอนที่เตียงคนไข้ตามเดิม แต่มากิโนะต้องตกใจขึ้นมาอีกครั้งเมื่อนึกได้ว่าเช้านี้เป็นวันสอบเข้าเพื่อนเรียนต่อกฎหมายที่ตนเฝ้าอ่านหนังสือมาเพื่ออยากเป็นทนาย แต่รูอิได้บอกอย่างกังวลเลยเดี๋ยวตนจะพูดกับทางโรงเรียนให้เอง

                เมื่อมากิโนะออกจากโรงบ้านกลับไปที่บ้านต้องตกใจอย่างมาก เมื่อห้องว่างเปล่า และได้เจอกับน้องชาย จึงได้ทราบว่าพ่อโดนไล่ออกจากงาน พ่อ-แม่จึงได้ย้ายออกไปอยู่หมู่บ้านชาวประมง เหลืออยู่แค่มากิโนะและน้องชาย และหลังจากที่มากิโนะได้คุยกับยูกิเรื่องหาที่เช่าใหม่ ซาระครูสอนชงชาที่ยูกิไปเรียนอยู่ได้บอกว่ามีที่ให้อยู่ได้ฟรีๆ วันต่อมาซาระจึงได้พามากิโนะและยูกิไปดูตึกนั้น โดยตึกนั้นเป็นตึกที่เก่าและโทรมมากๆ แต่ด้วยตอนนี้มากิโนะไม่มีที่อยู่จึงตัดสินใจ ย้ายไปอยู่ที่ตึกนั้นกับน้องชาย และในบ่ายวันนั้นหลังจากที่ย้ายของมาเสร็จ ชิเงรุได้ซื้อของกินมาฝากมากิโนะก่อนที่จะกลับไป คืนนั้นมากิโนะและน้องชายต้องตกใจอย่างมาก เมื่อมีเงาคนมาซุ่มแอบดูอยู่ที่ประตู มากิโนะและน้องชายจึงตัดใจเปิดประตูและเอาไม้รุมตีคนที่แอบดูนั้น แต่แล้วต้องตกใจมากเมื่อได้เห็นคนที่แอบดูอยู่คือ โดเมียวจิ และต้องตกใจเข้าไปอีกเมื่อได้ทราบว่าโดเมียวจิซื้อตึกนี้ไว้ทั้งตึกแล้ว และโดเมียวจิได้ไล่ให้น้องชายมากิโนะให้ไปอ่านหนังสือสอบห้องข้างๆ เพื่อที่ตนจะได้คุยกับมากิโนะสองต่อสอง ทางด้านรูอิที่เพิ่งไปส่งชิซุกะคนที่ตนเคยหลงรัก ก็ได้ตัดสินใจแล้วที่จะเลือกมากิโนะ ก็ได้โทรมาหามากิโนะที่กำลังคุยอยู่กับโดเมียวจิ เมื่อโดเมียวจิรู้ว่ารูอิโทรมาก็ได้บอกมากิโนะอย่ารับสาย และพยายามเข้าแย่งโทรศัพท์จากมากิโนะจึงล้มทับกันพอดี มากิโนะก็ไปกดรับสายพอดีประกอบกับชิเงรุเข้ามาพอดี ทำให้ชิเงรุได้เห็นโดเมียวจิกำลังกอดมากิโนะอยู่จึงได้ร้องไห้และวิ่งออกไป ทางด้านรูอิก็ได้ยินเสียงโดเมียวจิจึงได้รู้ว่าตอนนี้มากิโนะอยู่กับโดเมียวจิ และในคืนนั้นโดเมียวจิได้ทราบเรื่องรูอิจูบมากิโนะที่โรงพยาบาล วันต่อมาโดเมียวจิจึงไปอาละวาดใส่รูอิแต่ถูกรูอิตอบโต้ชกกลับ และยังถูกรูอิว่ากลับอีกว่าตนเคยหลีกทางให้แล้วและเคยบอกนายแล้วให้ดูแลมากิโนะให้ดีอย่ามากิโนะต้องเสียใจ แต่ที่ผ่านมาโดเมียวจิทำให้มากิโนะร้องไห้มานักต่อนักตนจึงจะไม่หลีกทางให้อีกแล้ว เมื่อโดเมียวจิได้ฟังดังนั้นก็คิดได้และโมโหตัวเองจึงไปอาละวาดกับรุ่นน้องที่โรงเรียนและเดินออกไป

เมื่อโดเมียวจิออกมาได้ไปพบกับน้องชายมากิโนะ นั่งเศร้าอยู่ที่สวนสาธารณะ จึงเข้าไปคุยและได้ทราบว่าน้องชายมากิโนะหลงรักสาวที่ ให้ยืมยางลบในวันสอบเมื่อเช้านี้ โดเมียวจิจึงหาทางช่วยน้องชายมากิโนะโดยเรียกโซจิโร่และอากิระ มาช่วยแต่งตัวและติวในการจีบสาว โดยมีกำหนดที่วันประกาศผลสอบโดย น้องชายมากิโนะจะไปดักรอที่หน้าโรงเรียนที่ประกาศผลสอบ และเมื่อถึงวันประกาศผลสอบ ซึซึมุ(น้องชายมากิโนะ)ได้ไปดักรอสาวที่ชอบตั้งแต่เช้าจนถึงเย็นจนขณะที่คิดว่าหมดหวังแล้ว เธอคนนั้นก็มา ซึซึมุ ได้ตัดสินใจเข้าไปหาและมอบจดหมายให้สารภาพรักที่เขียนไว้ให้ เย็นวันนั้นซึซึมุได้กลับไปหาโดเมียวจิทั้งน้ำตาด้วยความผิดหวัง หัวค่ำวันนั้นมากิโนะก็ออกตามหาน้องชายเนื่องจากหายตัวไปนาน จนได้พบกับซึซึมุ อยู่กับโดเมียวจิ และได้ต่อว่าโดเมียวจิเพราะคิดว่าพาซึซึมุไปเถลไถล โดเมียวจิหลังจากผ่านเหตุการณืของซึซึมุ ก็คิดได้จึงได้สารภาพรักกับมากิโนะอีกครั้ง

คืนนั้น เลขานิชิดะ ได้มาหามากิโนะ และได้บอกมากิโนะที่ โดเมียวจิ เปลี่ยนไปช่วงที่อยู่นิวยอร์ค เนื่องจากตอนนั้น เกิดเหตุการณ์หุ้นโดเมียวจิกรุ๊ปตก เนื่องจากการก่อเรื่องของโดเมียวจิ ทำให้ต้องลดขนาดองค์กรลงโดยปลดพนักงงานออก และหนึ่งในพนักงงานที่ถูกปลดออกคือ เคน คนสนิทของโดเมียวจิที่เป็นเหมือนพี่ชาย และ เคนต้องกลานเป็นขอทานจนโดดตึกตาย ทำให้โดเมียวจิช้ำใจอย่างมาก และโทษตนเองอยู่เสมอ นิชิดะจึงบอกกับมากิโนะให้ช่วยเข้าใจในตัวคุณชายโดเมียวจิด้วย คืนวันต่อมาโดเมียวจิได้มากิโนะที่ห้องอีกครั้ง และขณะที่กอดและพูดกับมากิโนะว่าเรื่องที่พูดในวันนั้นตนพูดด้วยความจริงใจนะ แต่มือของโดเมียวจิเปลอไปจับที่อกมากิโนะ จึงถูกมากิโนะจับทุ่ม ด้วยตึกนี้เก่ามากแล้ว ทำให้ห้องที่มากิดนะอยู่ถล่มไปข้างล่าง ดังนั้นมากิโนะจึงไม่มีที่อยู่อีกครั้งนึง โดเมียวจิจึงโทรไปหาพี่สาวให้ช่วยหาที่อยู่ให้มากิโนะที พี่สาวโดเมียวจิเมื่อมาถึงบ้านก็เอาของขวัญกล่องใหญ่มาให้โดเมียวจิ เมื่อเปิดมาก็คือ มากิโนะอยู่ในกล่องโดยบอกกับโดเมียวจิว่าจะให้มากิโนะมาอยู่ในบ่านเรา ที่ห้องเก็บของ ดังนั้นมากิโนะจึงตอนอยุ่ที่บ้านโดเมียวจิ ส่วนซึซึมุน้องชายก็ไปอยู่พ่อแม่ที่หมู่บ้านประมง หลายวันต้อมาโซจิโร่และอากิระไปหา ยูกิที่โรงเรียนสอนชงชา และเมื่อซาระเห็นโซจิโร่ก็แอบหลบหน้าไป และเมื่อโซจิโร่ได้เห็นแก้วชาของซาระก็ออกจากโรงเรียนไปทันที วันต่อมาซาระจึงลาออกจากโรงเรียนไปเพื่อหลบหน้าโซจิโร่

และในวันก่อนจะถึงวันวาเลนไทน์ โดเมียวจิและรูอิ ก็มานั่งคุยกัน โดยทั้ง2คนได้พูดว่าพรุ่งนี้จะเป็นวันวาเลนไทล์มากิโนะจะให้ช็อคโกแล็ตใคร และเมื่อถึงวันวาเลนไทน์มากิโนะได้โทรนัดโดเมียวจิมาเจอที่สะพาน โดเมียวจิดีใจมากๆคิดว่ามากิโนะจะให้ช็อคโกแล็ตตน แต่ต้องตกใจอย่างมากเมื่อของที่มากิโนะให้ก็คือสร้อยคอที่ตนเคยให้มากิโนะ และมากิโนะก็ได้บอกกับโดเมียวจิว่านายกลับมาช้าเกินไป โดเมียวจิจึงโยนสร้อยทิ้งไปจากสะพานและบอกว่าจะเก็บไว้ทำไมถ้าไม่มีมากิโนะอยู่ด้วย และเดินจากไป ทางด้านมากิโนะก็ดูสร้อยลอยตามน้ำไปและคิดถึงความเก่าๆ ก็วิ่งตามไปเก็บสร้อยมาจากแม่น้ำ และเมื่อกลับที่บ้านโดเมียวจิมากิโนะจึงตัดสินใจจะงานเป็นสาวใช้ในบ้าน พอดีกับ ทามะ สาวใช้อาวุโสที่อยู่กับตระกูลโดเมียวจิถูกแม่โดเมียวจิเรียกกกลับมาที่บ้านพอดี ทามะจึงเป็นหวัหน้าคนใช้ ออกคำสั่งมากิโนะ โดยโดเมียวจิโต้เถียงไม่ได้เนื่องจาก ทามะเคยได้สิทธิจากคุณท่านคนก่อนไว้ว่าเรื่องในบ้านทุกอย่างให้ ทามะ ดูแลโดยใครก็เถียงไม่ได้ หลายวันต่อมาโซจิโร่ได้ตามซาระไปที่บ้านในต่างจังหวัดเพื่อเอาถ้วยชาของซาระไปให้ซาระ และได้ทราบว่าซาระกำลังจะแต่งงาน โซจิโร่ที่เคยแอบชอบซาระจึงเศร้าใจยิ่งนัก ทางด้านซาชิโยะเจ้าของร้านที่มากิโนะทำงานก็ได้ดทรหามากิโนะว่า ยูกิหายไปหลายวันแล้วไม่มาทำงาน ดังนั้นโดเมียวจิและยูกิจึงออกตามหายูกิ จนในที่สุดก็พบยูกิเติมตามอะไรอยู่กลางเมืองในตอนกลางคืน ยูกิได้บอกกับมากิโนะว่าขอเวลาอีกหน่อยตนจะตามหาบางสิ่งจะพบแล้ว ไม่กี่วันต่อมายูกิก็ได้พบสิ่งที่ซาระเคยจะให้โซจิโร่ดูเมื่อปีก่อน แต่เป็นเพราะตนไปพูดบางอย่างทำให้โซจิโร่ไม่ได้ไป จึงพาโซจิโร่ไปดูที่ดาดฟ้าตึกที่ซาระเคยจะให้โซจิโร่แต่ไม่ได้ไป โดยจะดูได้แค่ตอน6โมงเช้าเท่านั้นแล้วจะหายไป คือคำที่ซาระเคยจะบอกชอบโซจิโร่ ทำให้โซจิโร่ทั้งดีใจและเสียใจ เพราะเคยคิดมาตลอดว่าซาระชอบพี่ชายตนเองไม่ได้ตอบตนเอง แต่เสียใจที่ปล่อยโอกาสผ่านไปจรซาระจะไปแต่งกับคนอื่นแล้ว ดังนั้นโซจิโร่จึงมองยูกิในทางที่ดีมากขึ้นที่ช่วยให้ตนได้รู้ในสิ่งที่ตนไม่เคยรู้

ทางด้านมากิโนะ หลังจากได้คุยกับยูกิกับโซจิโร่ ในที่สุดจึงได้รู้ใจตนเองว่า จริงๆแล้วตนชอบใครกันแน่ คืนนั้นจึงได้ไปบอกโดเมียวจิว่าพรุ่งนนี้จะไปหา รูอิ และจะไปบอกกับรูอิว่าให้ตัดใจจากตน วันต่อมามากิโนะนัดรูอิที่หน้าหอสมุดตอน4โมงเย็น แต่ก่อนที่มากิโนะจะพูด รูอิก็ได้บอกกับมากิโนะก่อนแล้วว่า แม้จะพูดว่าอะไรตนก็จะไม่ตัดใจจากมากิโนะ วันต่อมาโดเมียวจิได้ไปหารูอิที่บ้านและทำเรื่องตลอดชีวิตโดเมียวจิจะยอมให้ใคร โดยโดเมียวจิก้มขอร้องรูอิกลับพื้นเพื่อขอร้องให้รูอิตัดใจจากมากิโนะ จะในที่สุดรูอิก็ใจอ่อน ยอมหลีกทางให้โดเมียวจิอีกครั้งนึง พร้อมกับพูดกับตนเองว่าตนชอบใครก็มักจะอกหักเสมอ แต่มิตรภาพของF4ทั้ง4คนก็ยังรักสามัคคีกันต่อไป คืนนั้นแม่ของโดเมียวจิกลับมาจากนิวยอร์ค และได้ทราบว่ามากิโนะอยู่บ้านนี้ จึงจะไล่ออกไป แต่ถูกทามะ ขัดขวางโดยแม่ของโดเมียวจิ ไม่สามารถออกคำสั่งกับทามะได้ เพราะทามะมีอำนาจสูงสุดในบ้านนี้ตามคุณผู้ชายท่านก่อนเคยประกาศไว้ ดังนั้นมากิโนะ จึงได้ทามะช่วยให้อยู่ในบ้านต่อไปได้

และแล้วก็ถึง วันหมั้นระหว่างโดเมียวจิ กับ ชิเงรุ โดยโดเมียวจิกะว่าจะพูดกับพ่อของชิเงรุเรื่องการถอนหมั้นแม้จะก่อผลเสียให้โดเมียวจิกรุ๊ป ที่ไม่สามารถรวมบริษัท โอกาวาฮาระ ได้ก็ตาม แต่เมื่อถึงงาน ชิเงรุ สึกนึกถึงเรื่องราวที่ตนเคยทำกับมากิโนะจึงเป็นฝ่ายประกาศขอถอนหมั้นเอง โดยบอกว่าเมื่อตนเป็นฝ่ายถอนหมั้น ก็ขอให้การรวมบริษัทยังมีต่อไปละกัน และในคืนนั้นชิเงรุก็จะเดินทางกลับ นิวยอร์ค เลย เมื่อมากิโนะและโดเมียวจิ ทราบเรื่องก็รีบตามไปที่สนามบิน โดยมากิโนะได้พบกับชิเงรุก่อนจะขึ้นเครื่องและได้สัญญาว่าจะยังเป็นเพื่อนซี้กันเหมือนเดิม และสัญญากันอีกว่าต้องมานอนที่บ้านอีกนะ และหลังจากที่ชิเงรุไป แม่ของโดเมียวจิก็มาจึงได้ทราบว่าที่ ชิเงรุ ถอนหมั้นเป็นเพราะมากิโนะนี้เอง และเมื่อกลับไปที่บริษัทโดเมียวจิและแม่ก็ได้ทะเลาะแตกหักกันอีกครั้ง โดยโดเมียวจิไม่สนใจแม่พูดยังไงก็จะคบกับมากิโนะ และหลังจากที่มากิโนะและโดเมียวจิเที่ยวอย่างมีความสุขได้หนึ่งวัน ก็มีข่าวร้ายเมื่อทาง โอกาวาฮาระ ยกเลิกการรวมบริษัท และ แม่โดเมียวจิสั่งระงับบัตรเครดิตทั้งหมดของโดเมียวจิเพื่อแก้เผ็ดโดเมียวจิ และตัดโดเมียวจิออกจากการเป็นทายาท และแม่ของโดเมียวจิแก้วิกฤ๖โดเมียวจิกรุ๊ปด้วยการลดขนาดองค์ปลดพนักงงาน จำนวนมาก ซึ่งโดเมียวจิ กรุ๊ปเป็นบริษัทยักษ์ใหญ่ จึงต้องส่งผลกระทบต้อเศรษฐกิจอย่างมาก โดเมียวจิเมื่อถูกขับออกจากการเป็นทายาทจึงได้ไปค้างที่บ้านรูอิ ส่วนมากิโนะก็ไปค้างที่บ้านยูกิ และในคืนนั้นมากิโนะก็ได้ทราบว่าที่ตนคบกับโดเมียวจิทำให้พ่อของยูกิเดือดร้อนด้วย เนื่องจากบริษัทของพ่อยูกิ ทำธุรกิจกับบริษัทลูกของโดเมียวจิ จึงต้องกระทบด้วยอย่างมาก นิชิดะก็เดือดร้อนเพราะตนจนต้องโดนไล่ออก และต้องมีคนเดือดร้อนอีกมาก วันต่อมามากิโนะจึงตัดสินใจไปหาแม่โดเมียวจิเพื่อขอร้องให้ช่วยบริษัทลูกต่างๆด้วยเพื่อไม่ให้คนเดือดร้อนมากกว่านี้ และตนจะยอมจากไปโดนไม่พบโดเมียวจิอีก ในเย็นวันนั้น มากิโนะกลับไปเก็บของที่บ้านโดเมียวจิและออกมาอย่างเงียบๆท่ามกลางสายฝน และได้เจอกับโดเมียวจิพร้อมทั้งขอบอกเลิกกับโดเมียวจิอีกครั้ง แล้วเดินจากไปท่ามกลางสายฝน แล้วเดินทางไปหาพ่อแม่ที่หมู่บ้านชาวประมง พร้อมทั้งร้องไห้เสียใจอยู่คนเดียว

โดเมียวจิ ผิดหวังอย่างมากจึงเดินเตลิดเตร่ชกต่อยอยู่ในเมือง จนกระทั่งมาพบ เคน ที่น่าจะโดดตึกตายไปแล้วที่นิวยอร์คอยู่ในเมือง จึงวิ่งไล่ตามจนได้ทราบความจริงว่า เรื่องทั้งหมด ที่นิวยอร์คเป็นการจัดฉากขึ้น ทั้งเรื่องไล่คนงานออก เรื่องเคนฆ่าตัวตาย เพื่อหลอกโดเมียวจิให้ดังนั้น เมื่อโดเมียวจิได้ทราบว่าเรื่องทั้งหมดเป็นเกิดจากขึ้นจึงตัดสินจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับโดเมียวจิกรุ๊ปอีก เดิทางไปหามากิโนะโดยไม่สนใจใดๆ โดยได้รับความช่วยเหลือต่างๆ ทั้งเงิน+เครื่องบิน จากเพื่อนๆอีก 3 คนจากกลุ่มF4 ระหว่างที่โดเมียวจิกำลังเดินทางมาหามากิโนะ มากิโนะได้ไปช่วยเหลือลุงคนหนึ่งที่กำลังจะโดดหน้าผาฆ่าตัวตายไว้ โดยบอกว่าชีวิตลุงไม่มีทางแย่ไปกว่าตนหลอกที่จนมากๆต้องกินแต่สาหร่ายอยู่ทุกวัน และพูดให้กำลังใจจนลุงเปลี่ยนใจไม่ฆ่าตัวตาย พอมากิโนะกลับมาที่หน้าบ้านก็ได้เจอโดเมียวจิมาหา และโดเมียวจิได้บอกกับมากิโนะเรื่องเกี่ยวกับ เคน ทั้งหมด และตัดสินอยู่กับมากิโนะโดยไม่สนใจเรื่องเป็นทายาทโดเมียวจิกรุ๊ป เพื่อนบ้านที่มารอทวงเงินจากพ่อแม่มากิโนะเมื่อได้ทราบว่า โดเมียวจิไม่เกี่ยวข้องกับโดเมียวจิกรุ๊ปก็รุมล้อมจะเอาเงินที่พ่อแม่มากิโนะเป็นหนี้ จนน้องชายมากิโนะโดนดันจนหล่นจากที่สูง โดเมียวจิเห็นจึงวิ่งไปช่วยรับไว้แต่โดเมียวจิหัวกระแทกจนสลบไป

เมื่อโดเมียวจิตื่นขึ้นมาที่โรงพยาบาล ก็ได้พบกับเพื่อรูอิ โซจิโร่ อากิระ และมากิโนะ แต่โดเมียวจิจำมากิโนะไม่ได้ พร้อมทั้งยังบอกน่ารำคาญและไล่มากิโนะออกไป เมื่อมากิโนะก็ตะโกะออกไปในทะเลด้วยความโมโหว่าทำไมจำตนไม่ได้คนเดียว คืนนั้นมากิโนะจึงวางแผนที่จะเรียกความทรงจำของโดเมียวจิกลับมาให้จำตนให้ได้ ทั้ง เอาใบแดงไปติดที่ตู้เสื้อผ้าโดเมียวจิ ทั้งชกหน้าโดเมียวเหมือนครั้งแรกที่เคยชก ทั้งใส่ชุดนักเรียนเหมือนตอนนั้น ทั้งทำท่างและพูดเหมือนโดเมียวจิที่สมัยก่อน แต่ไม่ว่าจะทำอย่างไรโดเมียวจิก็จำไม่ได้ พร้อมทั้งโดนโดเมียวจิว่าเห็นหน้ามากิโนะแล้วรำคาญไล่ออกไปทุกครั้ง ที่โรงพยาบาลมากิโนะได้รู้จักกับ อุมิ ที่มารักษาตัวที่โรงพยาบาลเดียวกัน วันต่อมาเมื่อมากิโนะมาที่โรงพยาบาลก็ได้มาเจอ อุมิ ตีสนิทกับโดเมียวจิอยู่ จึงรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่ อุมิพูดคุยกับโดเมียวจิจนสนิท โดยอุมิบอกกับมากิโนะว่าจะค่อยๆช่วยมากิโนะให้โดเมียวจิจำมากิโนะได้เอง คืนนั้นมากิโนะคิดได้ว่าจะทุกคุ๊กกี้รูปหน้าโดเมียวจิที่เคยทำให้โดเมียวจิอีกครั้งนึง โดยเมื่อไปถึงต้องเช้าโดเมียวจิยังไม่ตื่นจึงวางไว้ที่ข้างหมอนโดเมียวจิ แล้วกลับออกไปทำงานต่อ ช่วงสายอุมิมาช่วยเปลี่ยนดอกไม้ให้โดเมียวจิ เมื่อโดเมียวจิตื่นขึ้นก็ได้เห็นห่อของขวัญวางไว้ข้างหมอนจึงได้เปิดดูเห็นเป็นคุ๊กกี้จึงลองชิมดูคำนึง โดเมียวจิก็จำได้ถึงรสชาตินี้ทันที และยังบอกอีกว่ารสชาตินี้คือรสชาติแห่งความรัก เลยหันไปถามอุมิว่านี้เธอเป็นคนทำเหรอและคนที่ฉันลืมไปก็คือเธอเองเหรอ อุมิพยักหน้าตอบพร้อมทั้งจูบโดเมียวจิ

ในช่วงบ่ายมากิโนะกลับมาที่โรงพยาบาลก็ไม่เจอโดเมียวจิจึงได้ทราบว่า โดเมียวจิเดินทางกลับบ้านไปแล้ว จึงได้เดินทางกลับไปตามโดเมียวจิที่บ้าน เมื่อไปถึงบ้านโดเมียวจิก็ต้องงงอย่างมากเมื่ออุมิอยู่ที่บ้านนี้ด้วย โดยอุมิบอกว่าจะค่อยๆช่วยดูแลโดเมียวจิให้พื้นความจำให้เอง และโดเมียวจิเองก็ยังจำมากิโนะไม่ได้จึงเกิดอารมณ์ฉุนเฉียวเมื่อเห็นหน้ามากิโนะ และเมื่อโดเมียวจิพูดกับอุมิว่าไว้ทำคุ๊กกี้ให้ทานอีกนะ เพราะชอบคุ๊กกี้นั้นมาก มากิโนะจึงได้ทราบว่าถูกอุมิสวมรอยเป็นตนเอง จึงร้องไห้ออกมาและเอาสร้อยคอที่โดเมียวจิเคยให้ปาใส่โดเมียวจิก่อนจะกลับออกไป และเดินทางกลับหมู่บ้านประมงทันที เพื่อนๆในกุ่มF4 ทราบเรื่องและเห็นอาการของ โดเมียวจิดีขึ้นเยอะแล้วจึงชวนโดเมียวจิไปเที่ยวรีสอร์ทกลางภูเขาหิมะ โดยมี รูอิ อากิระ โซจิโร่ ยูกิ มากิโนะ โดเมียจิ และ อุมิ ตามโดเมียวจิมาด้วย โดยอุมแสดงท่าทางเป็นเหมือนเป็นแฟนโดเมียวจิ ทำให้คนอื่นๆเคืองอย่างยิ่ง และในตอนที่อุมิไปอาบน้ำร้อนที่เดียวกับกับมากิโนะก็ได้บอกกับมากิโนะตนรักโดเมียวจิ ทำให้มากิโนะยิ่งช้ำใจไปอีก ทางด้านโซจิโร่ อาริกะ จึงคิดวางแผนเขี่ยอุมิออกไป แต่รูอิบอกไม่ต้องทำอะไรหลอกเพราะ อุมิไม่มีทางทนอารมณ์ร้ายของโดเมียวจิได้แน่ และไม่มีทางที่อุมิจะดีไปกว่ามากิโนะได้แน่ ในคืนนั้นระหว่างโดเมียวจิกำลังดูสร้อยที่มากิโนะปาใส่ตนด้วยความหงุดหงิดที่จำไม่ได้ อุมิก็เข้ามาหาโดเมียวจิพร้อมทั้งทำคุ๊กกี้มาให้ เมื่อโดเมียวจิได้ชิมเข้าคำเดียวก็โยนทิ้งทั้งหมด ก็รู้ได้ทันทีว่านี้ไม่ใช่คุ๊กกี้ในวันนั้น และรู้ว่าคุ๊กกี้ในวันนั้นอุมิไม่ได้เป็นคนทำแต่หลอกว่าทำจึงด่าว่าและไล่อุมิออกไป มากิโนะเดินตามหายูกิเพื่อจะเรียกไปทานข้าวพร้อมกันแต่หาไม่เจอ จนไปพบกับอุมิ และอุมิได้บอกว่ายูกิลงไปที่ตีนเขาเพื่อไปเอาของที่ลืมไว้ มากิโนะเห็นหิมะตกหนักมากด้วยความเป็นห่วงจึงรีบออกไปตามหายุกิท่ามกลางหิมะ และเมื่อยูกิมาที่ห้องอาหารคนเดียว รูอิจึงได้ถามว่ามากิโนะไปตามเธอไม่เจอเหรอ และได้ทราบว่ามากิโนะออกไปข้างนอก จึงได้ร้อนใจมากไปที่ห้องโถงทันที และเมื่อเจออุมิก็ได้เดินหนีทันที รูอิจึงได้วิ่งไปจับไว้ และถามว่าทำอะไรกับมากิโนะ ถ้าหลงทางกลางหิมะมากิโนะต้องตายแน่ๆ พอดีกับที่โดเมียวจิเดินมาที่ห้องโถงพอดี และได้ยินยูกิบอกว่ามากิโนะหลงทางอยู่กลางหิมะ ด้วยสัญชาติญาณโดเมียวจิรีบใส่ชุดกันหนาวและขี่รถลุยหิมะออกไปตามหามากิโนะทันที สร้างความงงให้กับโซจิโร่และอาริกะอย่างมากว่า เขาจำมากิโนะไม่ได้ไม่ใช่เหรอ รูอิก้บอกว่านั้นเป็นสัญชาติญาณของโดเมียวจิเขา

มากิโนะที่กำลังหลงป่าและล้มหลงกลางหิมะ ได้พูดกับตัวเองว่ายังไม่อยากตายอยากจะแต่งงานก่อน และได้หลับฝันถึว่ากำลังเข้าพิธีแต่งงานอยู่กับคนที่ตนรักที่สุด ตือโดเมียวจิ พอดีกับที่โดเมียวจิตามมาเจอมากิโนะและพยายามปลุกมากิโนะไม่ให้หลับกลางหิมะ และพาตัวไปหลบหิมะที่บ้านหนังหนึ่ง ผ่านไปหลายชั่วโมงมากิโนะตื่นขึ้นมา ก็ได้เห็นโดเมียวจินั่งอยู่ใกล้ๆ ก็ได้ถามว่าโดเมียวจิจำเราได้แล้วเหรอ โดเมียวจิบอกยังจำไม่ได้ มากิโนะก็ถามอย่างงงว่าแล้วทำไมถึงมาช่วยเรา โดเมียวจิก็บอกไม่รู้เหมือนกันเมื่อได้ยินว่าเธอหลงอยู่ท่ามกลางหิมะร่างกายมันก็เคลื่อนไหวไปเอง และมากิโนะได้เห็นโดเมียวจิกำลังหนาวสั่น เนื่องจากถอดเสื้อหนาวมาห่มให้ตน เมื่อจับดูโดเมียวจิไข้สูงมากจึงดึงให้มานอนบนตักห่มผ้า และจะให้ทานยาแก้หวัด โดเมียวจิไม่นอมทาน จึงถูกมากิโนะบอกให้เงียบๆแล้วทานยาซะ หลังจากทานยาแล้วโดเมียวจิได้จำความหลังได้ว่า เหตุการณ์แบบนี้เคยขึ้นมาแล้วนึงว่า ตนเคยรอ..รอ...และรอใครบางคนท่ามกลางสายฝนจนเป็นหวัด แล้วไปติดอยู่ในห้องแคบๆที่หนึ่งที่ออกมาไม่ได้ และยังจำได้ว่าตอนนั้นก็ถูกบังคับให้กินยา และหลับตาคิดต่อไปได้ว่าคนที่อยุ่กับตนทั้งคืนตอนนั้นคือรักแรกของตน และคือคนที่ตนรักที่สุด จรในที่สุดโดเมียวจิก็คิดได้ว่าคนๆนั้นที่ตนลืมไปก็คือมากิโนะ มากิโนะดีใจมากๆที่ในที่สุดโดเมียวจิก็จำตนได้ ทางด้าน เคน ได้เข้าไปหาแม่โดเมียวจิที่บริษัทและได้ขอให้แม่โดเมียวจิส่งทีมไปค้นหาโดเมียวจิ เมื่อแม่โดเมียวจิได้เห็นแคน มาก็ได้ไล่กลับไปเพราะกลัวคนจะรู้เรื่องที่เคนยังไม่ตาย แต่เคนก็ได้บอกกับแม่โดเมียวจิว่าคุณชายโดเมียวจิรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว และแทนที่จะว่าตนกลับยังห่วงใยตนและครอยครัว ซึ่งหลายๆเรื่องได้พิสูจน์แล้วว่าคุณชายโดเมียวจิเหมาะจะเป็นผู้สืบทอด จึงขอร้องให้แม่โดเมียวจิส่งทีมช่วยเหลือตามหาโดยเร็วก่อนที่จะสายเกินไป และในตอนเช้าทีมค้นหาก็ได้มาเจอทั้งสองคน

เช้าวันต่อมาหนังสือทุกฉบับก็ได้สงข่าว เรื่องการคบกันของทายาทตระกูลโดเมียวจิกับมากิโนะ และหนึ่งในนั้นคนที่เห็นข่าว คือคุณลุงที่มากิโนะเคยช่วยชีวิตไว้ ได้ไปหาแม่ของโดเมียวจิ เพื่อเสนอสัญญาสิ่งประดิษฐ์ ไอที ที่ยอดเยี่ยมที่ตนได้คิดค้นกับแม่โดเมียวจิ โดยแม่โดเมียวจิก็ถามถึงทำไมถึงเลือกบริษัทเรา ทั้งที่สามารถเลือกที่ไหนก็ได้ คุณลุงได้บอกว่ามากิโนะเคยช่วยชีวิตตนไว้ และถ้าข่าวที่มากิโนะคบกับโดเมียวจิอยู่ตนก็พร้อมทำสัญญากับที่นี้ พร้อมทั้งยังบอกอีกว่ามากิโนะมีความสามารถที่จะช่วยดูแลบรืษัทโดเมียวจิ ได้ด้วยดี ทำให้แม่มากิโนะที่ไม่เคยชอบมากิโนะเริ่มใจอ่อน แม่โดเมียวจิจึงเรียกโดเมียวจิมาพบ พร้อมทั้งบอกให้โดเมียวจิ เป็นทายาทดูแลบริหารงานทั้งหมดในเครือโดเมียวจิ โดยโดเมียวจิมีเงือนไขให้นิชิดะกลับมาเป็นเลขาตามเดิม เมื่อมากลับที่บ้านพี่สาวโดเมียวจิก็แสดงยินดีกลับโดเมียวจิด้วย แต่โดเมียวจิบอกว่าตนจะไปนิวยอร์คเพื่อพบกับ โอกาวาฮาระกรุ๊ปอีกครั้งเพื่อเจราราการรวมบริษัทให้ได้ เพราะมากิโนะมักตำหนิตนเองเสนอว่าเป็นเพราะตนเอง โดยจะรับกลับมาให้ทันงานพรอม ที่มากิโนะรับใบจบกรศึกษา และโดเมียวจิได้ส่งชุดราตรีไปให้มากิโนะใส่ในงานวันนั้นที่บ้าน

เมื่อถึงวันงานรับใบจบการศึกษา มากิโนะเดินทางมาไม่ทันเนื่องจากรถติดหลุมโคลนอยู่ที่หมู่บ้านชาวประมง กว่าจะกลับมาถึงเมืองก็สายไปหลายชั่วโมง แต่ก็ยังพยายามรีบมาเพื่อให้มาทันงาน พรอม ฉลองจบการศึกษา ที่ทุกคนไปรออยู่ที่งานแล้ว ทั้งโดเมียวจิ รูอิ อากิระ โซจิโร่ ยูกิ ซากุราโกะ ชิเงรุ และทุกคนในโรงเรียน แต่เมื่อมากิโนะมาถึงในเมืองรถก็ดันเสียอีก จึงได้รีบวิ่งไปงานทั้งชุดนักเรียนโดยไม่ได้เอาชุดราตรีที่โดเมียวจิส่งไปให้มาด้วย และเมื่อวิ่งไปได้สักพักนึงก็ได้เจอแม่ของโดเมียวจิ และได้ถูกแม่ของโดเมียวจิว่ามอมแมมตายเคย และแม่ของโดเมียวจิได้บอกให้ขึ้นรถจะพาไปส่ง สร้างความแปลกใจให้มากิโนะอย่างมาก จนทามะหวัหน้าแม่บ้าน วิ่งเข้ามาหาบอกว่าคุณผู้หญิงยอมรับในตัวมากิโนะแล้วดีใจด้วย และได้ขึ้นรถ โดยได้แม่โดเมียวจิพาไปส่งที่หน้างาน แต่เมื่อไปถึงที่หน้างาน พรอม มากิโนะก็ต้องเศร้าใจอย่างมากที่งานเลิกไปแล้ว พนักงานกำลังเก็บป้ายลง จึงได้วิ่งเข้าไปในโดมที่จัดงาน เมื่อเปิดห้องเข้าไปในห้องนั้นมืดสนิท มีเสียงแสงไฟสลัวๆอยู่ที่กลางโดม มากิโนะจึงได้ถอนหายใจว่าตนมาไม่ทัน ทันใดนั้นเองก็ได้ยินเสียงโดเมียวจิตะโกนมาว่า มาสาย และว่าใส่ชุดอะไรมานี่ หลังจากคุยได้สักพักนึง โดเมียวจิก็ได้บอกกับมากิโนะ สำหรับผู้หญิงพิเศษเช่นเธอ ฉันมีอะไรจะบอก.......โดยโดเมียวจิได้ ขอแต่งงานกับมากิโนะ และโดเมียวจิได้ยื่นมือขวามากิโนะ ด้วยความตื่นตันใจมากิโนะค่อยๆเดินมาหาโดเมียวจิอย่างช้าๆ และเมื่อมาอยู่ตรงหน้า โดเมียวจิก็ได้พูดว่า เรมเสียเวลาอ้อมไปอ้อมมากันนานแล้ว เสียใจร้องไห้มาก็หลายครั้ง แต่ยังไงฉันก็อยากอยุ่กับเธอตลอดไป แต่งานกับฉันนะมากิโนะ มากิโนะค่อยยื่นมือขึ้นอย่างช้าๆเพื่อจับมือโดเมียวจิพร้อมทั้งตอบรับคำขอแต่งงาน โดเมียวจิจึงอุ้มมากิโนะขึ้น ทันใดนั้นทั้งโดมก็สว่างขึ้น พร้อมทั้งเสียงตรบมือที่ดังสนั่น พร้อมทั้งเสียงร่วมยินดี มากิโนะตกใจอย่างมาก โดยพี่สาวของโดเมียวจิเข้ามาร่วมยินดีกับมากิโนะ โดเมียวจิจึงได้บอกกับมากิโนะว่างาน พรอม จบไปแล้วแต่ตนขอให้ทุกคนอยู่รอเธอ สร้างความตื้นตันใจให้มากิโนะอย่างมาก และนี้คงเป็นการขอแต่งงานที่น่าประทับมากที่สุดเท่าที่เคยมีมา และมากิโนะก็เต้นรำกับโดเมียวจิ ต่อหน้าทุกคนในโดม