คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #46 : บทที่ 15 การให้โอกาสเป็นดั่งดาบสองคม [4]
"อยากกอด... อยากกอดที่สุด..." แต่ในเวลาต่อมา ความสับสนระลอกใหม่ก็เข้ามาแทนที่ คลับคล้ายคลับคลาว่าเคยได้ยินประโยคนี้ ทั้งออดอ้อน ทั้งอบอุ่นอยู่ในที แต่เวลานี้กลับทำให้เธอเหน็บหนาวอย่างที่สุด
'อยากกอด... อยากกอดที่สุดเลยรู้ไหม'
เธอเคยได้ยินมันมาก่อน... มันคือตอนที่กานต์พงศ์ต้องการร่างกายของเธอ
"อย่าทำกับมลแบบนี้ อย่าทำอีกเลย..."
"มล..." กานต์พงศ์ให้นึกสงสัยว่าเขาทำอะไรที่ผิดต่อเธออยู่ ครั้นผละจากกอด เขาก็จ้องมองเธอนิ่ง
"อย่าใช้คำพูดของคุณทำร้ายมล อย่าหลอกกันอีก อย่าทำให้มลรู้สึกว่าตัวเองเหมือนคนโง่มากไปกว่านี้อีกเลยนะ"
"ไม่ใช่แบบนั้น..."
"คุณเคยบอกว่ามลเป็นคนพิเศษสำหรับคุณ คุณบอกว่าขอโอกาสจากมล แต่พอมลให้คุณเข้ามาในชีวิตคุณก็ทำร้ายกัน ใจร้าย... คุณมันใจร้ายที่สุด... ฮึก..." ครานี้มือเล็กระดมทุบตีเนื้อตัวของกานต์พงศ์ แต่กานต์พงศ์กลับไม่ได้เจ็บที่กาย หัวใจของเขาเจ็บปวดเพียงแค่เห็นอาการของเธอจากการกระทำที่ผ่านมาของเขา
"มล!" ร่างของวิมลกานต์อ่อนเปลี้ย ทำท่าจะร่วงลงแต่กานต์พงศ์รวบไว้แล้วโอบอุ้มพาเธอไปยังโซฟา
“เป็นยังไงบ้างมล” มือหนาแตะหน้าผากของคนอ่อนแรง หากวิมลกานต์สังเกตจะเห็นถึงความหวาดกลัวและความห่วงใหญ่ของเขาอยู่เต็มเปี่ยม
“มล...” กานต์พงศ์เรียกเมื่อมืออ่อนแรงจับหมับเข้าที่มือของเขา ก่อนจะพยุงตัวเองขึ้นคล้ายอยากจะนั่ง กานต์พงศ์ช่วยพยุงเธอขึ้นนั่ง มองวิมลกานต์ที่มองมาที่เขาไม่วางตา หญิงสาวเม้มปากแน่น จับมือเขาเอาไว้แน่นไม่แพ้กัน
“เป็นอะไรหรือเปล่า...” กานต์พงศ์มองนิ่ง รอคอยคำตอบ ในใจเต็มไปด้วยความกังวลเมื่อมองท่าทีของเธอ
“ปล่อยเราไปไม่ได้เหรอ...”
“...!”
“คุณกานต์ไม่ได้ต้องการมล ไม่ได้ต้องการเขาอยู่แล้ว ให้เขากับมลเถอะนะ นะคะ...”
“มล...” เพิ่งเข้าใจตอนนี้เอง แต่สิ่งที่เธอขอมันคือสิ่งที่เขาให้ไม่ได้
“เขาอาจจะเกิดมาจากความไม่ตั้งใจจากคุณแต่สำหรับมลเขาเกิดมาจากความรัก ความต้องการของมลนะคะคุณกานต์ มลไม่มีใคร ให้เขากับมลเถอะ ฮึก... มลขอร้อง”
“มลพูดอะไรออกมา!” กานต์พงศ์สียงดังใส่อย่างคนที่หมดความอดทน ด้วยไม่คิดว่าเธอจะขอเขาแบบนี้ และในนาทีต่อมาความโกรธก็พลันเท่าทวี!
“ให้มลไหว้ก็ได้” ไม่ว่าเปล่าแต่มือคู่นั้นยังยกขึ้นไหว้เขา
“มล ทำบ้าอะไร!” กานต์พงศ์ตวาดกร้าว บีบมือของเธอแน่นอย่างลืมตัว แต่ครั้นนัยน์ตาคู่สวยมองขึ้นสบตา น้ำใสกลบตาก่อนจะไหลรินลงมา ชายหนุ่มก็พลันนิ่งงัน มือที่บีบมือของเธอคลายออก
“ฮือ ๆ มลไม่เหลือใคร ไม่เหลือใครจริง ๆ ที่เป็นของมล แต่คุณกานต์มีคนอีกมากมายที่รักคุณ ฮึก... ให้เขากับมลนะ นะคะ”
ถ้อยคำวอนขอพร้อมการร้องไห้ ทำให้กานต์พงศ์คว้าร่างบอบบางตรงหน้ามากอดเอาไว้จนแน่น เสียงสะอื้นดังขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับว่าเจ้าของร่างทนเก็บมันไว้ไม่ไหวอีกแล้ว
กานต์พงศ์ลูบหลังเธอ กดจมูกแนบศีรษะ กลิ่นหอมคุ้นเคยทำให้รู้สึกดีขึ้น รอยยิ้มจาง ๆ ผุดขึ้นมาเมื่อความตั้งใจกับบางสิ่งแน่วแน่ยิ่งกว่าเคย มั่นใจยิ่งกว่าคราใดเพียงแค่เห็นอาการของหญิงสาวในอ้อมกอด
เป็นนานกว่าเสียงสะอื้นปานขาดใจของเธอจะหยุดลง กานต์พงศ์ผละกายออก มองใบหน้าของคนตรงหน้า ดวงตาของเธอบวมช้ำ แก้มนวลเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา มือหนาเช็ดออกให้อย่างเบามือ หญิงสาวหลับตาลง ครั้นน้ำตาถูกปาดออกไป ทิ้งไว้เพียงคราบน้ำตาก็จับฉวยเอามือของเขาขึ้นแนบหน้า ส่งดวงตาเว้าวอน อ้อนวอนหวังเพียงเขาจะเห็นใจกันสักครั้ง
“มลสัญญาว่าจะดูแลเขาให้ดีที่สุด...” พูดได้แค่นั้นหญิงสาวก็เม้มปากแน่น ทั้งหวาดกลัวว่าเขาจะไม่ยอมรับคำขอ แต่เธอก็ยังจะขอ “มลรู้ว่าคุณกานต์มีมากกว่ามล แต่เด็กคนหนึ่งที่จะเติบโตขึ้นมาสิ่งที่เขาต้องการมากที่สุดคือความรัก...” ความรักที่เธอไม่เคยได้รับจากคนเป็นแม่หรือพ่อ แต่เธอจะไม่เหมือนพวกท่าน เธอจะให้ความรักกับลูก... ให้ทั้งหมดที่เธอมี
“คุณกานต์รู้ไหม มลไม่เคยหวัง ไม่เคยคาดหวังกับใครสักคนว่าเขาจะมารัก ว่าเขาจะเป็นของมล”
“...”
“แต่กับเขา...” เธอว่าแล้วใช้มืออีกข้างจับท้องของตัวเอง “มลรู้สึกมีความสุขมากที่มีเขาอยู่ในนี้กับมล ถึงเขาจะไม่รักมล... แต่เขาทำให้มลมีความหวัง มลจะดูแลเขาให้ดีที่สุด เขาคงรักมลบ้าง แต่หากไม่... มลจะรักเขา จะรักให้หมดหัวใจ ให้ทั้งหมดที่มลมี”
“มล...”
“คุณกานต์ขา มลอยู่ไม่ได้หรอกนะ แค่คิดว่าจะไม่มีเขา มลอยู่ไม่ได้ มลต้องตาย ต้องตายแน่ ๆ ฮือ ๆ”
ร่างของวิมลกานต์ถูกรวบไปกอดไว้อีกครั้ง กานต์พงศ์จุมพิตย้ำตรงขมับของคนในอ้อมกอดหวังให้สัมผัสของเขาช่วยปลอบโยนให้เธอรู้สึกดีขึ้น
_________________________________________________
ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน ขอให้มีความสุขกับการอ่านค่ะ :)
อัปเดตหนังสือค่ะ รูปเล่มหมดแล้วนะคะ แต่ทางโรงพิมพ์อาจจะมีเผื่อเคลมมาให้นิดหน่อยค่ะ แต่ถ้าไม่แถมมาให้คือหมดแล้วค่ะ ขอส่งรอบแรกให้หมดก่อนนะคะ ยังไงจะแจ้งอีกครั้งค่ะ พูดคุยกันได้ที่เพจ ปลอบขวัญ จุมพิตหวาน หรือเฟซส่วนตัว ปลอบขวัญ นักเขียนได้เลยค่ะ ^^
วอนรักพร้อมโหลดในราคา 139 บาท ระบบแอปเปิล 149 บาทค่ะ ฝากคุณกานต์กับมลและทุกตัวละครด้วยนะคะ
วอนรัก จุมพิตหวาน www.mebmarket.com วันนั้นเขาเป็นคนอ้อนวอนให้เธอปล่อยเขาไป ทว่าวันนี้ใจกลับโหยหา... หากว่า 'ไม่มีอะไรสายไป สำหรับการเริ่มต้นใหม่' เขาจะใช้มันเริ่มต้นใหม่กับเธอ...
ยอมรัก ภาคต่อวอนรัก อ่านแยกกันได้ค่ะ แต่อ่านด้วยกันทั้งสองเรื่องจะฟินกว่าและเข้าใจเรื่องราวได้ดีกว่าค่า
ยอมรัก จุมพิตหวาน www.mebmarket.com เธอก่อปราการแห่งความเชื่อใจ ถักทอความรักเอาไว้ในใจจนแน่นหนา เพียงเพราะคำมั่นสัญญาที่เคยได้จากวันวาน...กระทั่งวันหนึ่ง รวิกานต์จึงได้ประจักษ์แก่ใจ คำ...
ปลอบขวัญสำหรับนวนิยายโรมานซ์ ฝากผลงานด้วยค่ะ หากนักอ่านกดโลดจากลิ้งก์ seller link จะยิ่งเพิ่มกำลังใจให้ไรต์มากยิ่งขึ้นค่ะ ^_^
|
|
|
|
|
ความคิดเห็น