เผลอคิดว่ารัก
เธอผิดเองที่ปล่อยตัวให้ท้องในขณะที่เขาเฝ้าย้ำเสมอ ดังนั้นเมื่อมีเมล็ดถั่วกำลังเจริญเติบโตขึ้นมาในท้องเมื่อไม่พร้อมก็ไม่ควรจะรักษาดูแลมัน ก่อนจะรู้ความจริงว่าเขาเธอมีไว้แค่สำรอง
ผู้เข้าชมรวม
188,375
ผู้เข้าชมเดือนนี้
450
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
โปรยปราย
สำหรับสายคนชอบดราม่า มาต่อกันที่เรื่องนี้อีกค่า
เผลอคิดว่ารัก...แต่จริง ๆ แล้ว ไม่เคยรักแม้แต่นิดเดียว
“คุณพูดแบบนี้ต้องการอะไรวัสสา”
“วัสสาคิดว่าเขาอาจจะอยากอยู่กับเรา”
“เรางั้นเหรอ? คุณรวมคำว่าเรากับใคร?”
“คุณเล...”
เห็นแววตาที่ไม่ต้องการอย่างชัดเจน น้ำตาหยดแรกของวันพรรษาที่พยายามกดกลั้นไว้ก็รินไหล
“ถ้าคุณอยากให้เขาอยู่กับคุณ คุณก็ช่วยดูแลเขาเองแล้วกัน อย่าให้เดือดร้อนมาถึงผม เพราะผมมีงานต้องทำมากมาย ผมบอกคุณแล้วไงว่าผมไม่พร้อม...ที่จะเป็นพ่อของลูกให้ใคร”
เลปกรกลืนน้ำลายลงคอ หยดน้ำตาแห่งความเสียใจของเธอคล้ายว่าไม่สะเทือนความรู้สึกของเขาได้เลยแม้แต่น้อย ริมฝีปากหยักเหยียดออกเป็นรอยยิ้มได้อย่างร้ายลึกยังซ้ำเติมเธอด้วยคำพูดเสียดแทงใจจนคนฟังแทบล้มทั้งยืน
“ก็ได้ ถ้าคุณอยากมีเขานักก็สุดแล้วแต่คุณ แต่ผมบอกคุณไว้ตรงนี้เลยว่าคุณคงจะไม่ได้ออกหน้าออกตาที่ไหน เพราะผมคงทำอะไรแบบนั้นไม่ได้ อีกอย่างถ้าเลือกลูกเราก็จบกัน ผมจะให้เงินคุณก้อนหนึ่ง แล้วลาออกไปซะ”
ฝากกดติดตามไว้ จะมาอัปเร็ว ๆ นี้ค่า
ผลงานอื่นๆ ของ มนสิกานต์ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ มนสิกานต์
ความคิดเห็น