กุหลาบแก้ว

  
หากผู้หญิงเปรียบเสมือนกุหลาบงามแล้ว... ชิตาภาพี่สาวคนโตก็คงเหมือนกุหลายแดงกลีบแข็ง ก้านยาวสวย เหมาะสำหรับปักในแจกันทองล้ำค่า  ฉัตรจุฑาพี่สาวคนรองคงเหมือนกุหลาบสีชมพูหวาน เหมาะสำหรับมอบให้สตรีผู้เป็นที่รัก และชลิดาก็เป็นดังกุหลาบขาวที่ยังบานไม่เต็มที่ เหมาะแก่การถนอมดูแลไว้ให้สดชื่นอยู่กับต้นเดิม

ธเนศ อิศเรนทร...ได้กุหลาบแดงดอกงามมาไว้ในครอบครองแต่เขาไม่รู้...นั่นเป็นกุหลาบแก้ว
หากประคองไว้ไม่มั่นคง...ก็จะแหลกสลายคามือทันที
"ผมรักคุณ รักเสมอมา ไม่ว่าคุณจะเชื่อหรือไม่"
แต่เพียงรัก บางครั้ง...อาจไม่พอ
ความรัก...ยังต้องการความศรัทธาด้วย
ซึ่งเขาไม่เคยให้เธอได้เลย

ในแฟ้มงานมีดอกกุหลาบสีชมพูหวานวาง กลิ่นหอมระรวย ฉัตรจุฑามองอยู่นานราวไม่แน่ใจ ค่อยเลื่อนมือไปแตะเบาๆคล้ายกลัวจะสลายไปกับตา และเมื่อเงยหน้า ก็พบรอยยิ้มกว้าง พร้อมดวงตาเป็นประกายวูบไหวทำให้ใจอบอุ่นขึ้นมาอย่างประหลาด

"ให้ฉันหรือค่ะ?"
"ครับ " กฤตบอกหนักแน่น " ดอกไม้ทุกดอกสำหรับผม...มีเพื่อคุณคนเดียวเท่านั้น จากนี้และตลอดไป"
มือที่กุมก้านกุหลาบสั่นระริก ปลายนิ้วสัมผัสหนามเล็กๆที่ยังไม่รานออก
ความรัก...บางครั้งเป็นเช่นนี้
มีรสหวานอย่างเหลือล้น
และรสขมอันลึกล้ำ!

"เซฟ ฉันขอร้อง..." ธัญมองเข้าไปในดวงตาชลิดา แล้วเน้นเสียงหนัก "กลับไปแล้วอย่ามาเจอกันอีก"
คนฟังกำมือแน่น จนเล็บจิกเป็นรอยลึก ตัวสั่นเพราะพยายามกลั้นสะอื้น...เขาเป็นเพื่อนคนเดียวที่เธอมี เป็นคู่คิดคนเดียวที่พร้อมเคียงข้าง เป็นที่พึ่งเดียวที่เธอนึกถึงทุกครั้งเมื่อเจอปัญหา เป็นมือคู่เดียวที่พร้อมฉุดรั้ง เมื่อเธอล้มลง
แล้ววันนี้...มือคู่เดิมก็ละวาง ปล่อยให้ยืนอย่างเดียวดาย
ถูกละ เธอนิสัยไม่ดี เอาแต่ใจ และชอบบงการไปหมดทุกอย่าง
แต่โทษของความร้ายกาจ...ถึงกลับต้องถูกผลักไสขนาดนี้เลยหรือ

THX: Dr. Fu

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ และก็ขอบคุณทุกคอมเม้นต์ที่ให้กันมานะคะ ขอบคุณจริงๆ ค่ะ