ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : good bey the sky of vongola
นภาที่แสนอบอุ่น
นภาที่แสนอ่อนโยนต่อมิตรและศัตรู
นภาที่งดงามไม่ว่าเวลาใดๆ
นภาที่กว้างขว้าง
นภาที่โอบอุ้ม
นภาที่ควรเป็นผู้ปกป้องและถูกปกป้อง
นภาที่จากไปตลอดกาล
วองโกเล่ต่างโศกเศร้าที่เสียนภาผู้เป็นที่รักไปไม่ว่าจะ....
ผู้พิทักษิ์เเห่งวายุ....มีพายุที่ก่อเกิดอยู่ในจิตใจอย่างบ้าครั่งไม่มีใครสามารถหยุดมันได้นอกจาก....นภา....
ผู้พิทักษิ์แห่งวรุณ....ที่ไม่สามารถชะล้างความโศกเศร้าในใจของตนได้
ผู้พิทักษิ์แห่งอัสนี.....สายฟ้าที่ฟาดลงมาอย่างรุนแรงในจิตใจ
ผู้พิทักษิ์แห่งอรุณ......แสงอาทิตย์ที่หม่นหมองไม่เฉิดฉายเหมือแต่ก่อน...แต่ก่อนที่มีนภา
ผู้พิทักษิ์แห่งเมฆา.......เมฆที่ลอยไปไม่มีที่สิ้นสุด ไม่มีจุดหมาย.....ไม่มีนภา
ผู้พิทักษิ์แห่งสายหมอก.....หมอกที่หนาก่อเกิดขึ้นมาบังแสงสว่างในจิตใจ....บังความจริงที่เสียนภาไป
'ไม่เครียดแค้นมิฟิลโอเล่ ไม่ล้างแค้นเพื่อตนแต่จงเอาสิ่งนี้เป็นบทเรียนที่ได้รับจากนภาจงช่วยกันดูแลวองโกเล่ จงแข็งแกร่งขึ้น และ...จงปกป้องสิ่งที่ตนรัก'
คำพูดสุดท้ายของนภาที่ทิ้งไว้ให้เหล่าสหายก่อนจะจากไปตลอดกาล
ก่อนที่จะเป็นแบบนี้
มิฟิลโอ่เล่จอมตีวองโกเล่อย่างหนักทั้งที่'นภาแห่งมาเล่ริง'ไม่ต้องการให้เป็นแบบนั้น
เขาต้องการให้มิฟิลโอ่เล่อยู่อย่างสงบเหมือนวองโกเล่อาจเป็นเพราะหลงใหลใน'นภาแห่งวองโกเล่'ก็เป็นได้ เมื่อรู้ว่าสูญเสียเธอไปเขาจึงใช้อำนาจหยุดสงครามที่ไร้สาระนั่น
'เฝ้าแต่โทษตัวเองอยู่อย่างนั้นว่าถ้าหยุดสงครามให้เร็วกว่านี้เธอคงไม่ต้องมาจากเขาไป'
ใบหน้านั้นเต็มไปด้วยรอยยิ้ม....แต่....มันก็เป็รอยยิ้มที่เสแสร้งภายในใจมีแต่ความโศกเศร้า
สปาน่าก็เอาแต่เก็บตัวในห้องแม้จะเก็บตัวในห้องแต่ก็ไม่ได้หยิบจับอะไรขึ้นมาทำ....ไม่ได้สร้างโกล่ามอสก้า...ไม่ได้อมอมยิ้มเหมือนทุกทีเอาแต่นอนเหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่าง
อิริเอะ โชอิจิเองก็คล้ายกับสปาน่าเขาไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไรอีกแล้วนอนฟุบกับโต๊ะและนึกถึงอดีต.....อดีตที่มีวองโกเล่รุ่นที่10
มิฟิลโอเล่หยุดการเคลื่อนไหวไม่มีข่าวสารอะไรเกิดขึ้นไม่มีความคืบหน้าเช่นเดียวกับวองโกเล่....และวาเรีย
ทางด้านวาเรีย
บอสแห่งวาเรียก็เอาแต่เก็บในห้องทำงานไม่ออกไปไหนและไม่มีใครกล้าเข้าไป
ผู้พิทักษิ์แห่งวรุณและวายุของวาเรียก็หายตัวไป..และไม่มีใครรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน
ผู้พิทักษิ์แห่งสายหมอกเองก็เงียบเหมือนกับเป็นใบ้และทำหน้าตายเพื่อซ่อนน้ำตาเอาไว้
ส่วนผู้พิทักษิ์ที่เหลือก็ไม่ได้คิดอะไรอยู่แล้ว
นภาแห่งการเสแสร้ง
นภาแห่งความมืด
นภาทั้ง2ได้หลงใหลในนภาที่สดใสเสียแล้ว
นภาที่แสนอ่อนโยนต่อมิตรและศัตรู
นภาที่งดงามไม่ว่าเวลาใดๆ
นภาที่กว้างขว้าง
นภาที่โอบอุ้ม
นภาที่ควรเป็นผู้ปกป้องและถูกปกป้อง
นภาที่จากไปตลอดกาล
วองโกเล่ต่างโศกเศร้าที่เสียนภาผู้เป็นที่รักไปไม่ว่าจะ....
ผู้พิทักษิ์เเห่งวายุ....มีพายุที่ก่อเกิดอยู่ในจิตใจอย่างบ้าครั่งไม่มีใครสามารถหยุดมันได้นอกจาก....นภา....
ผู้พิทักษิ์แห่งวรุณ....ที่ไม่สามารถชะล้างความโศกเศร้าในใจของตนได้
ผู้พิทักษิ์แห่งอัสนี.....สายฟ้าที่ฟาดลงมาอย่างรุนแรงในจิตใจ
ผู้พิทักษิ์แห่งอรุณ......แสงอาทิตย์ที่หม่นหมองไม่เฉิดฉายเหมือแต่ก่อน...แต่ก่อนที่มีนภา
ผู้พิทักษิ์แห่งเมฆา.......เมฆที่ลอยไปไม่มีที่สิ้นสุด ไม่มีจุดหมาย.....ไม่มีนภา
ผู้พิทักษิ์แห่งสายหมอก.....หมอกที่หนาก่อเกิดขึ้นมาบังแสงสว่างในจิตใจ....บังความจริงที่เสียนภาไป
'ไม่เครียดแค้นมิฟิลโอเล่ ไม่ล้างแค้นเพื่อตนแต่จงเอาสิ่งนี้เป็นบทเรียนที่ได้รับจากนภาจงช่วยกันดูแลวองโกเล่ จงแข็งแกร่งขึ้น และ...จงปกป้องสิ่งที่ตนรัก'
คำพูดสุดท้ายของนภาที่ทิ้งไว้ให้เหล่าสหายก่อนจะจากไปตลอดกาล
ก่อนที่จะเป็นแบบนี้
มิฟิลโอ่เล่จอมตีวองโกเล่อย่างหนักทั้งที่'นภาแห่งมาเล่ริง'ไม่ต้องการให้เป็นแบบนั้น
เขาต้องการให้มิฟิลโอ่เล่อยู่อย่างสงบเหมือนวองโกเล่อาจเป็นเพราะหลงใหลใน'นภาแห่งวองโกเล่'ก็เป็นได้ เมื่อรู้ว่าสูญเสียเธอไปเขาจึงใช้อำนาจหยุดสงครามที่ไร้สาระนั่น
'เฝ้าแต่โทษตัวเองอยู่อย่างนั้นว่าถ้าหยุดสงครามให้เร็วกว่านี้เธอคงไม่ต้องมาจากเขาไป'
ใบหน้านั้นเต็มไปด้วยรอยยิ้ม....แต่....มันก็เป็รอยยิ้มที่เสแสร้งภายในใจมีแต่ความโศกเศร้า
สปาน่าก็เอาแต่เก็บตัวในห้องแม้จะเก็บตัวในห้องแต่ก็ไม่ได้หยิบจับอะไรขึ้นมาทำ....ไม่ได้สร้างโกล่ามอสก้า...ไม่ได้อมอมยิ้มเหมือนทุกทีเอาแต่นอนเหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่าง
อิริเอะ โชอิจิเองก็คล้ายกับสปาน่าเขาไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไรอีกแล้วนอนฟุบกับโต๊ะและนึกถึงอดีต.....อดีตที่มีวองโกเล่รุ่นที่10
มิฟิลโอเล่หยุดการเคลื่อนไหวไม่มีข่าวสารอะไรเกิดขึ้นไม่มีความคืบหน้าเช่นเดียวกับวองโกเล่....และวาเรีย
ทางด้านวาเรีย
บอสแห่งวาเรียก็เอาแต่เก็บในห้องทำงานไม่ออกไปไหนและไม่มีใครกล้าเข้าไป
ผู้พิทักษิ์แห่งวรุณและวายุของวาเรียก็หายตัวไป..และไม่มีใครรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน
ผู้พิทักษิ์แห่งสายหมอกเองก็เงียบเหมือนกับเป็นใบ้และทำหน้าตายเพื่อซ่อนน้ำตาเอาไว้
ส่วนผู้พิทักษิ์ที่เหลือก็ไม่ได้คิดอะไรอยู่แล้ว
นภาแห่งการเสแสร้ง
นภาแห่งความมืด
นภาทั้ง2ได้หลงใหลในนภาที่สดใสเสียแล้ว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น