หนังสั้น เรื่อง " สิ่งสำคัญ "

หนังสั้นเรื่อง สิ่งสำคัญ

ณ บ้านหลังหนึ่งมี พ่อ แม่ ลูก ครอบครัวนี้มีฐานะที่ปานกลาง พอมีพอกิน มีชีวิตที่รายล้อมไปด้วยธรรมชาติ  เช้า วันหนึ่งบรรยากาศที่แสนจะสบาย ท้องฟ้าที่โปร่ง ซึ่งเป็นวันที่ครอบครัวได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตา ภายในบ้านนั้นพ่อและแม่กำลังนั่งดูโทรทัศน์อย่างสนุกสนาน พอมองมาที่ตรงหน้าบ้านก็จะเห็นลูกชายซึ่งกำลังหนังอ่านหนังสือการ์ตูนอยู่ ที่หน้าบ้าน  ไม่นานนักพ่อที่กำลัง นั่งดูโทรทัศน์อยู่นั่นก็ลุกมาที่หน้าบ้านเพื่อที่จะออกมายืนตรงระเบียงดู ลูกชายที่กำลังนั่งอ่านหนังสือการ์ตูนอยู่ที่หน้าบ้าน พ่อนั้นมีความสุขมากทุกครั้งที่ได้มองลูกชายของเขา พ่อก็ได้ลงไปนั่งคุยกับลูกชายของพ่อนั้นก็ชวนลูกคุยโน่นคุยนี่ถามเราองนั้น เรื่องนี้แต่ในความรู้สึกของลูกชายนั้นมีความรู้สึกว่าพ่อนี่น่ารำคาญจริงๆ เลยถามอยู่ได้รู้สึกเบื่อหน่ายในคำพูดของพ่อ ไม่นานความอดทนของลูกชายนั้นก็หมดลงเพราะพ่อของเขายังไม่หยุดถามประโยคสุด ท้ายที่พ่อพูด คือพ่อถามว่าดอกไม้ดอกนั้นเขาเรียกว่าดอกอะไร แต่ด้วยความรำคาญของลูกชายนั้นได้ตวาดพ่อออกไปเสียงดังว่า พ่อจะถามอะไรผมหนักนักหนา ดอกกุหลาบไงพ่อไม่รู้จักหรอ ในขณะนั้นเองแม่นั้นได้ยินลูกชายตวาดพ่อเสียงดังทำให้ขนมที่แม่เตรียมาให้ พ่อกับลูกชายนั้นหล่นลงพื้นแม่รู้สึกเสียใจมากกับคำพูดนั้นที่หลุดออกจากปาก ลูกชาย  แม่จึงเดินหันหลังเขาบ้าน ไม่นานหนักแม่ก็เดินออกมาหาลูกชายพร้อมกับ ไดอารี่เล่มหนึ่งที่บันทึกของพ่อตั้งแต่ลูกเกิดจนถึงอายุ 20 พ่อนั้นได้เตรียมไดอารี่ไว้ที่จะให้เป็นของขวัญวันเกิดปีนี้ของลูกชาย  ลูกชายก็รับไดอารี่เล่มนั้นมาอ่านทำให้เขารู้สึกผิดกับการกระทำเมื่อสักครู่ที่เขาได้ทำลงไปกับพ่อ

                จาก ความรู้ผิดเมื่อสักครู่ที่ได้ทำลงไปทำให้เขามีความรู้สึกที่จะทำดีเพื่อที่ จะทดแทนต่อพ่อและแม่ของเขา แต่ความรู้สักที่จะทดแทนนั้นเขายังมีจิตใจและความรู้สึกต่อต้านที่จะทำแบบ นั้นเพราะเขาไม่เคยได้แสดงความรู้สึกที่เป็นแบบนี้กับพ่อแม่สักเท่าไร  จึง มีความรู้สึกที่ไม่กล้าแต่ความต้องการของเขาใจตอนนั้นอยากจะพาพ่อ แม่ ไปเที่ยวกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา แต่ในสถานะการณ์ตอนนนั้นมเขาสามารถทำอย่างอื่นเป็นการทดแทนได้แต่เขาไม่ เลือกจะทำแต่กลับไปคิดถึงอนาคตที่ยังมาไม่ถึงหรืออาจจะเป็นไม่ได้  ขณะ เดียวกันนั้นแม่ของเขาก็เริ่มที่จะป่วยหนักเพราะว่าอากรโรคหัวใจที่แม่เป็น อยู่แล้วนั้นได้เริ่มกำเริบทำให้ร่างกายของแม่ที่เคยแข็งแรงทรุดลงเร็วเลยๆ จนกระทั่งแม่นั้นป่วยหนักจนต้องพาไปรักษาอยู่ที่โรงพยาบาลเป็นเวลานาน  จน กระทั่งหมอได้บอกกับลูกชายของเขาว่าหัวใจแม่ของคุณนั้นอ่อนแอมากแล้วหมอหมด ทางรักษาแล้วมีทางเดียวคือจะต้องหาหัวใจมาเปลี่ยนแต่อีกอย่างร่างกายของแม่ คุณจะต้องรับหัวใจนั้นได้ด้วยและที่สำคัญค่าใช้จ่ายในการรักษานั้นอาจจะมี ราคาสูงมากเลยที่เดียว  หมอขอแนะนำให้คุณพาแม่ไปรัษาตัวอยู่ที่บ้านจะดีกว่าจนกว่าจะมีคนมาบริจาคหัวใจให้  พอ หลังจากที่คุยกับหมอเสร็จแล้วลูกชายนั้นก็ได้นำเรื่องทั้งหมดมาเล่าให้พ่อ ฟังว่าแม่ไม่นั้นไม่มีทางรักษานอกจากจะเปลี่ยนหัวใจหมอแนะนำให้พากลับไป รักษาที่บ้าน  พอได้เอาตัวแม่มารักษาตัวที่บ้านได้ไม่นานอาการของแม่ก็เริ่มทรุดลงเลยๆเพราะว่าตอนนี้ก็ยังไม่มีใครมาบริจาคหัวใจให้กับแม่เขา  จน กระทั่งวันนึงในขณะที่ลูกชายจะมาป้อนยาแม่ ตัวของแม่เริ่มรู้แล้วว่าตัวเองไม่ไหวแล้วจึงเรียกลูกชายมาจับมือ ยิ้มให้ลูกและบอกกับลูกว่าแม่รักลูกมากนะแล้วแม่นั้นก็หลับไป มือที่จับลูกชายอยู่นั้นก็หลุดออกนั่นทำให้ลูกชายรู้ว่าแม่ของเขาได้ลาจาก โลกนี้ไปแล้วเขารู้สึกเสียใจมาก 

                หลังจากวันนั้นเขาก็มานั่งที่เก้าอี้หน้าบ้านตัวเดิมคิดถึงเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมาในชีวิต  เขา หยิบมือถือขึ้นมาเห็นรูปที่เขาถ่ายกับพ่อ แม่ เขาก็ยิงรู้สึกเสียใจแต่แล้วเขาก็หันไปเห็นไดอารี่ที่พ่อเขาเป็นคนเขียนไว้ ตั้งเด็กจนกระทั่งเขาโตทำให้เขาคิดได้ว่าถึงเขาจะสูญเสียคนที่เขารักที่สุด ไปแล้วเขาก็ยังเหลือพ่อที่เขารักที่สุดอีกคนหนึ่งที่เขาจะต้องดูแล  เขา ก็ได้คิดว่าอะไรที่เขาคิดจะทำในตอนนั้นเขาจะทำกับพ่อทุกอย่างเพราะก่อนหน้า นี้ที่เขาคิดจะทำแต่กลับไม่ได้ทำจึงทำให้เขามีบทเรียนในชีวิตมากขึ้น