Fic SJ (Yaoi) เยอุค

ข้อมูลเบื้องต้น

ฟิคเรื่องนี้ทำขึ้นในโอกาสวันนี้เปนวันเกิดเยซองวันที่24สิงหาคม

นิยายเรื่องนี้เปนแนวชายรักชายใครรับไม่ได้กดปิดไปนะคะ

เนื้อเรื่อง

"เยเย่~"ร่างบางอ้อนแอ้นเรียกร่างสูงที่ตนพิงอยู่

"ว่าไงตัวเล็ก"ตัวเล็กคือชื่อที่ร่างสูงเรียกเค้า8ปีแล้วที่คนทั้งสองคบกันอย่างเปิดเผย

"วันพรุ่งนี้เย่ว่างมั๊ย"เสียงน่ารักๆของเรียวอุคถามขึ้น

"ว่างครับทำไมหรอตัวเล็ก"เยซองตอบคนรักกลับ เยซองหนุ่มตี๋แก้มเยอะจนได้ฉายาซาละเปาจากเพื่อนๆ

"ปล่าวหรอกว่าจะชวนไปเที่ยว"ร่างบางตอบเสียงใสจะมีแต่อีกร่างที่ยังงงๆกับคำตอบเพราะไม่เคยเลยที่ร่างบางจะชวนไปเที่ยว

"มีอะไรรึป่าวเย่ทำไมทำหน้าแบบนั้น"ร่างบางถามพลางทำหน้าไม่เข้าใจแต่จะรู้รึป่าวว่าทำหน้าอย่างนั้นมันทำให้ร่างสูงตรงหน้าอยากอุ้มเค้าเข้าห้องซะเหลือเกิน

"ไม่มีอะไรหรอกตัวเล็ก"ร่างสูงตอบ

"งั้นเค้าไปหาซองมินนะ"ร่างเล็กไม่รอคำตอบวิ่งออกไปที่หน้าบ้านแล้วขับรถออกไปทันที

ที่บ้านซองมิน

"มินๆชั้นจะทำไงดีพรุ่งนี้วันเกิดเยซองแล้วอ่ะ"เรียวอุคที่บัดนี้จรลีมาอยู่บ้านเพื่อนรักซองมินทั้งยังมีฮยอกแจและดงเฮอีกพร้อมด้วยคนรักของทั้ง3คนคือ คยูฮยอน ฮันคยอง และคิบอม

"แกก้ซื้อของขวัญให้มันดิ่คนอย่างไอ้เย่ให้อะไรมันก้เอาทั้งนั้นแหละ"เสียงไก่ๆของฮยอกแจดังขึ้นทั้งหมดเรียนด้วยกันมาตั้งแต่ม.ปลายจนจบมหาลัยไม่ได้มีแค่พวกเค้าทั้งแปดแต่ยังมีฮีชอล ซีวอน คังอิน ลีทึก และที่ขาดไม่ได้เลยคือชินดง

"ก้ไม่รุ้จะให้อะไรอ่ะแก"เสียงของเรียวอุคเอ่ยขึ้นอย่างกลุ้มๆ

"เอางี้เด๋วโทตามฮีชอลมาแล้วค่อยคุยกันอีกที"พูดจบดงเฮก้โทหาฮีชอล

'ว่าไงด๊องแด๊ง'เสียงแหลมๆโผล่ออกมาจากโทรศัพท์ไม่ต้องบอกก้รุ้ว่าเปนเสียงของนางพญาของกลุ่ม

"ซิน..อุ๊คกี้มีเรื่องไม่สบายใจอ่ะมาหาพวกเราที่บ้านมินๆได้มั๊ย"เสียงหวานของดงเฮถามปลายสาย

'อุ๊คกี้มีปัญหาหรอ...อืม....ได้ๆๆ...เด๋วไป...เฮ้ยยย....ไอ้ฉ่อยนี่แกขับรถดีๆหน่อยสิแล้วก้เดี๋ยวไปหาอุ๊คกี้กะชั้นที่บ้านมินๆด้วยเข้าใจ๊?'เจ้าของเสียงตอบปลายสายเสียงหวานเสดก้หันไปด่าพร้อมถามเจ้าสิงโตที่ขับรถอยู่ข้างๆ

'คร๊าบบบบ'เสียงของเจ้าสิงโตตอบรับทำเอาคนที่ฟังอยุ่อีกฟางของโทรศัพท์แทบหลุดหัวเราะเพราะถ้าฮีชอลรุ้ว่าพวกเค้าแอบหัวเราะกับถ้าทางของทั้งสองคนมีหวังหัวได้หลุดออกจากบ่า

"จ้า...โอเคๆ...ซินฝากบอกซีวอนด้วยมาขับรถดีๆนะ"เสียงของดงเฮตอบกลับไป

'ได้ๆ...ไอฉ่อยดงเฮฝากมาบอกว่าให้แกขับรถดีๆไม่งั้นตาย!'ฮีชอลหันไปบอกซีวอนแต่คำพูดที่ฝากมามันช่างผิดเพี้ยนไปมากซะเหลือเกิน

ที่บ้านซองมิน

"ซีวอนมันทนฮีชอลได้ไงวะเก่งจิงๆ"เสียงของคยูดังขึ้น

"รักไง"คำตอบสั้นง่ายแต่ได้ใจความของคิบอมดังขึ้นแต่หารุ้ไม่เจ้าของคำตอบไม่ได้ตั้งใจจะตอบคำถามแต่แค่จะบอกคนๆนึงที่นั่งตรงข้างซึ่งคนๆนั้นได้หน้าแดงเปนลูกตำลึงไปเรียบร้อยแล้ว ดุเหมือนฮันคยองจะรุ้เลยพ่นภาษาเกาหลีสำเนียงแปร่งๆออกมา

"เฮ่ยๆๆๆอย่ามาหวานกันให้มากอิจฉาเฟ้ยย"คนจีนอดอิจฉาไม่ได้พลางมองไปที่ฮยอกแจที่ไม่รุ้ร้อนรุ้หนาวเลย ทุกคนนั่งคุยกันได้แปปนึงก้มีผุุ้มาเยือนอีกห้าคน

"มาแล้วหรอซิน ซีวอน อ้าว คังทึก กับชินดงก้มาด้วย"เสียงของฮยอกน้อยทักขึ้นพร้อมแขวะคังอินกับอีทึกอย่างอดไม่ได้

"นี่เรียกชื่อเต็มก้ได้ไม่ต้องมาคังทึกหรอกฮันฮยอก"เสียงหวานของคนตาสวยแหวขึ้นพร้อมกับแขวะฮยอกแจกลับเรียกเสียงหัวเราะได้เปนอย่างดีและดูเหมือนฮันคยองจะชอบใจเป็นพิเศษ

"พอๆๆๆเหนเข้าเรื่องได้แล้วดูหน้าอุคกี้สิ"ดงเฮพูดขึ้น

"จ้าๆๆคิเฮอย่าโกรธนะ"เท่านั้นแหละ

ปัง!!!!!

"เข้าเรื่องซักทีจะได้มั๊ยวอนซินรำคาญ"เสียงนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกเสียจากซินดี้ของเรานี่เอง เท่านั้นแหละทุกคนแทบจะเข้าเรื่องทันที

"คือชั้นมาปรึกษาทุกคนเรื่องวันเกิดของเยเย่อ่ะ"เรียวอุคหันไปบอกฮีชอล

"โถ่ ง่ายๆมินสอนอุคกี้ทำเค๊กซะ ส่วยอุคกี้โทนไปบอกไอ้เยซองว่าวันนี้ไม่กลับบ้านเข้าใจ๊?"เสียงของฮีชอลตอบขึ้นอย่างชิลล์ๆทั้งสองคนทำตามอย่างว่าง่ายแล้วคอสทำเค๊กก้เริ่มขึ้น ตลอดการทำซองมินชิมไปบ่นไปสอนไปบ่นไปเพราะความไม่ได้ดั่งใจของลูกศิษย์นั่นแหละแต่เค๊กก้ออกมาเสร็จจนได้

"เฮ่ออ เหนื่อยชะมัดเลย"เรียวอุคบ่น

"ไปๆกลับบ้านได้แล้วป่านนี้ไอ้เย่เปนห่วงแย่แล้ว"ซองมินไล่ซึ่งเรียวอุคก้ยอมกลับไปแต่โดยดี เมื่อเรียวอุคถึงบ้านก้เจอร่างสูงนั่งคอยอยู่แล้ว

"มาช้านะ"ร่างสูงทักน้ำเสียงแข็งกร้าวอย่างเหนได้ชัด

"ขอโทด"เรียวอุคพูดขึ้นแต่เหมือนร่างสูงจะไม่ได้ฟังและเดินผ่านไปเหมือนมองไม่เห็นเค้า เท่านั้นแหละร่างบางก้ปล่อยน้ำตาให้ไหลลงมาและเดินออกไปจากบ้าน เมื่อร่างสูงออกมาจากครัวไม่เหนร่างบางจึงเดินไปหาที่ห้องเพราะคิดว่าร่างบางต้องอยุ่ในนั้นแน่นอนแต่ไม่ ร่างบางไม่ได้อยุ่ในนั้นร่างสูงหาร่างบางจนทั่วบ้านก้ไม่เจอจึงกลับไปที่ห้องรับแขกก้พบกล่องสีขาวและกระดาษใบเล็กๆอยุ่บนนั้น พอร่าสูงอ่านจบก้วิ่งออกนอกบ้านไปเค้าทำผิดไปทำผิดไปแล้วและหวังว่าร่างบางจะให้อภัยกับความงี่เง่าของเค้า ร่างสูงหาร่างบางอยุ่นานก้มานั่งเจอร่างบางนั่งร้องไห้อยุ่ที่ริมแม่น้ำฮัน ร่างสูงกอดร่างบางจากด้านหลัง

"ตัวเล็ก เยเย่ขอโทดนะยกโทดให้เยเย่นะ"ร่างบางไม่พูดอะไรเอาแต่พยักหน้า

"งั้นเรากลับบ้านกันเถอะ"ร่างเล็กพยักหน้าแล้วไปกระซิบเบาๆกับร่างสูงว่า

'Happy Birth Day My Love'