ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : โค้งที่ 1 : การแข่งขันที่ไม่มีวันหยุด!!!
สองปีต่อมา
หลัง จากที่ทิฟฟานี่ได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในทีม Shooting Star และผ่านเหตุการณ์ต่างๆมากมายจนกระทั่งทิฟฟานี่ได้ผ่าตัดเปลี่ยนตาไปแล้ว การแข่งขันใต้ดินของเหล่านักแข่งใต้ดินยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆ การแข่งขันเพื่อชิงเงินรางวัลและการชิงตำแหน่งจ้าวแห่งคังวอนยังแข่งกันทุก เมื่อเชื่อวัน Shooting star ก็ยังลงแข่งอย่างไม่ขาดและมีนักแข่งเพิ่มมาอีกหนึ่งคน คือ ทิฟฟานี่ ตอนนี้เธอได้ลงแข่งในนามของทีม Shooting Star สมาชิกใหม่ที่ไม่ใหม่แล้ว
“ฮัล โหล...ว่าไงคะดีเจฮันเกิง....คืนนี้มีแข่งอย่างงั้นเหรอคะ.....ได้ค่ะ เรื่องเงินเดิมพันคราวนี้เท่าไหร่คะ........ห๊ะ...สิบล้านวอนเลยงั้นเหรอ คะ.....ได้ค่ะเดี๋ยวจะโอนเงินเข้าบัญชีของคุณให้ก่อนนะคะ แต่ว่าทีมที่จะลงแข่งด้วยเนี่ย....ดูท่าแล้วจะเก่งหน้าดูเลยนะคะไม่งั้นคง ไม่กล้าลงทุนเดิมพันตั้งสิบล้านวอนเลยนะคะเนี่ย....งั้นเจอกันคืนนี้ค่ะ” ซันนี่จูนเนอร์คนสวยพูดคุยโทรศัพท์กับปลายสายในเวลาบ่ายคล้อย อู่ Shooting Star ทุกคนยังคงช่วยกันทำงานกันอย่างขยันขันแข่ง
“นี่....ทุกคนคืนนี้เรามีแข่งแหล่ะจ้า ดีเจฮันเกิงพึ่งโทรมาแจ้งข่าวเมื่อกี้น่ะ” ซันนี่ตะโกนบอกทุกคนในอู่
“อ่า.... แข่งอีกแล้ววววว แล้วแข่งครั้งนี้เดิมพันเท่าไหร่เหรอซันนี่” แทยอนเงยหน้าขึ้นจากฝากระโปรงหน้ารถของลูกค้า พร้อมกับถามซันนี่
“สิบล้านวอนจ่ะ....แล้วดูท่าว่าจะมั่นใจหน้าดูเลยล่ะที่จะล้มพวกเราน่ะ” ซันนี่ตอบพร้อมกับยิ้มอย่างดีใจ
“สิบ ล้านเลยเหรอ.....โห...แสดงว่าต้องเจ๋งไม่ใช่น้อยเลยนะเนี่ย.....เงินเดิมพัน เยอะขนาดนี้ถ้าชนะละก็ได้ตั้งยี่สิบล้านเลยนะเนี่ยถ้ารวมกันเงินของพวกเราไป แล้ว หึหึ...ซันนี่แล้วก็เจสสิก้าไม่ต้องซ่อมรถลูกค้าแล้วนะ เธอสองคนไปจูนรถให้ชั้น ซอฮยอนแล้วก็ทิฟฟานี่ด้วยนะ ยังไงรถลูกค้าเดี๋ยวชั้นกับซอฮยอนแล้วก็ทิฟฟานี่จะช่วยกันจัดการเอง” แทยอนสั่งงานให้กับซันนี่และเจสสก้าก่อนจะก้มหน้าก้มตาซ่อมรถลูกค้าต่อไป
“ได้ จ้า...งั้นฝากรถลูกค้าด้วยนะแทยอน ซอฮยอนทิฟฟานี่” ซันนี้พูดก่อนจะเดินไปที่รถของแทยอน ส่วนเจสสิก้าเดินไปที่รถของซอฮยอนและทิฟฟานี่
“การแข่งคืนนี้จะเป็น ยังไงกัน......พนันสูงขนาดนี้เจ๋งไม่ใช่น้อยแน่ๆ เพราะงั้นคืนนี้พวกเราต้องชนะให้ได้ หึหึ รอก่อนนะยี่สิบล้านของพวกเรา...” แทยอนพูดพึมพำกับตัวเองก่อนจะซ่อมรถต่อไป
“โอ้ยยยย.....หิวน้ำจุงงง ไปหาน้ำกินดีกว่า” ซอฮยอนบ่นก่อนจะเดินไปในห้องครัวเดินไปหยิบน้ำมากิน เพื่อดับกระหายเพราะบ่ายันนี้อากาศร้อนเสียเหลือเกิน
“อ้าว...เจสสิ ก้าเข้ามาทำอะไรเหรอหิวข้าวรึไง.....แล้วรถพวกเราจูนไปถึงไหนแล้วอ่ะ” ซอฮยอนเห็นเจสสิก้าเดินเข้ามาในห้องครัวเลยทักแกมแขวะเบาๆ
“ไม่ได้หิวข้าวย่ะแค่มาหาน้ำกินย่ะ....แล้วก็รถนะจูนไปถึงขั้วโลกเหนือแล้วย่ะยัยบื่อ!!!” เจสสิก้าตอกกลับซอฮยอน
“คงเย็นเหมาะกับเธอสินะยัยเจ้าหญิงน้ำแข็งชิ........เอ้านี่น้ำ!!!” ซอฮยอนพูดเสร็จพร้อมโยนขวดน้ำให้เจสสิก้า
“โป๊กกกกก!!!!.......โอ๊ยยยยยยยย” แต่ทว่าเจสสิก้าดันไม่ได้หลบขวดน้ำลอยเข้าหน้าผากเต็มๆ เจสสิก้าล้มลงก้มจ้ำเบ้า
“เฮ้ยยยยัยเจสสิก้าเป็นอะไรไหม??” ซอฮยอนตกใจรีบไปดูเจสสิก้าที่กำลังนั่งกุมหน้าผากอยู่ที่พื้นห้อง
“ยัยบ้าโยนขวดน้ำเข้ามาได้เห็นมั๊ย เต็มหน้าผากชั้นเลย ฮือออออ” เจสสิก้า เริ่มร้องไห้
“เอ่อ..... คือชั้นขอโทษนะเจสสิก้า คือชั้นไม่ได้ตั้งใจจะโยนโดนหัวเธอนะ แล้วก็ชั้นไม่คิดว่าเธอจะรับขวดน้ำที่โยนได้น่ะ....คือชั้นขอโทษน้าเจสสิก้า ” ซอฮยอนพูดขอโทษขอโพยเจสสิก้าเป็นการยกใหญ่เลยทีเดียว
“ชั้นไม่ยกโทษให้เธอหรอก..ชิ เล่นโยนขวดน้ำใส่หัวคนอื่นเจ็บ คงยกโทษให้หรอกนะ” เจสสิก้าพูดตอบซอฮยอนที่กำลังขอโทษเธออยู่
“น่า....เจสสิก้าจะให้ชั้นทำอะไรชั้นยอมทำทุกอย่างให้เธอเลยนะถ้าเธอจะหายโกรธนะเจสสิก้า” ซอฮยอนพูดอ้อนวอนเจสสิก้า
“จริงนะซอฮยอนเธอจะทำทุกอย่างให้ชั้นจริงๆสินะ....”เจสสิก้านิ่งไปก่อนที่จะตอบออกมา
“อื้มมมม......จริงสิชั้นน่ะยอมทุกอย่างแหละเพราะชั้นทำเธอเจ็บนี่นา” ซอฮยอนตอบกลับมา
“ถ้า งั้นล่ะก็........คืนนี้แข่งให้ชนะล่ะแล้วก็แข่งเสร็จแล้วเธอต้องเป็นทาสรับ ใช้ชั้นหนึ่งวัน ฮ่าๆๆๆๆ” เจสสิก้าพูดแล้วหัวเราะออกมาอย่างดีใจ
“เฮ้ย.... ไหงเปลี่ยนอารมณ์เร็วขนาดนั้นล่ะเนี่ยยย ผู้หญิงคนนี้อารมณ์มันเอาแน่เอานอนไม่ได้เลยนะเนี่ย” ซอฮยอนส่ายหัวก่อนจะลุกไปซ่อมรถต่อ ทิ้งให้เจสสิก้านั่งหัวเราะอยู่คนเดียวที่พื้นห้องครัว
“ทิฟฟา นี่.......จ๋า....” แทยอนแอบย่องไปด้านหนังทิฟฟานี่ที่ก่อนจะกระซิบข้างหูของทิฟฟานี่ที่กำลัง ซ่อมรถลูกค้าอย่างเอาจริงเอาจังอยู่
“ว๊ายยยยยยย.......คุณพระคุณเจ้าช่วยลูกด้วย!!!!!!!” ทิฟฟานี่ที่กำลังมีสมาธิกับการซ่อมรถอยู่ สมาธิของทิฟฟานี่แตกกระเจิง
“หื๊ยยยยย แทยอน” ทิฟฟานี่โมโหวิ่งไล่แทยอนไปรอบอู่ซ่อมรถ แล้วไปคว้าประแจซ่อมรถวิ่งไล่ตีแทยอนเป็นการยกใหญ่
“เย้ยยยย.....ทิฟฟานี่ไล่ตีชั้นทำไมเนี่ยยยยยย ชั้นแค่หยอกเธอเล่นเฉยๆน้าทิฟฟานี่” แทยอนวิ่งไปพูดไป
“แทยอน ชั้นตกอกตกใจหมด เธอนี่มันนนน อย่าให้จับได้นะแม่จะเอาประแจ ตีหัวเข้าให้....หยุดน้า...แทยอน!!!!!” ทิฟฟานี่วิ่งถือประแจวิ่งไล่ตีแทยอนต่อไป
“เสียงเอะอะ อะไรกันเนี่ยวันนี้....”ซันนี่พูดพร้อมเดินออกไปดูด้านหน้าของอู่ เห็นแทยอนถูกทิฟฟานี่วิ่งไล่ไปหัวเราะไป
“นาน แล้วนะที่ชั้นไม่ได้เห็นเธอหัวเราะจริงๆจังๆ.....แหม....ดีจังเลยตั้งแต่มี เธอเข้ามาในทีมเนี่ย ทิฟฟานี่....เธอนี่ช่วยให้แทยอนดีขึ้นเยอะเลย” ซันนี่พูดกับตัวเองทั้งที่ยืนมองทิฟฟานี่วิ่งไล่แทยอนแล้วก็นึกย้อนถึงสมัย เรียนมอปลายกับแทยอนที่ ตอนเดินเลิกเรียน แทยอนชอบวิ่งๆมาแล้วเปิดกระโปรงซันนี่แล้วซันนี่ก็วิ่งไล่ทั้งด่าทั้งตี แทยอนในเมื่อก่อน
“พอได้แล้วทั้งสองคน.....รถน่ะซ่อมไปถึงไหนแล้ว ย่ะ.....ชั้นจูนรถให้พวกเธอเสร็จแล้วนะ....” ซันนี่ตะโกนบอกทั้งสองคนที่วิ่งไล่กันเหมือนเด็กให้หยุดก่อนจะยิ้มแล้วเดิน กลับเข้าห้องครัวไปเพื่อ เตรียมอาหารเย็นให้กับทุกคนก่อนที่ทีมจะออกไปแข่งในคืนนี้
เสียง ดนตรีปลุกเร้าอารมณ์เหล่าบรรดานักแข่งและเหล่าวัยรุ่นที่ต่างพากันมาทั้ง แข่งรถและมาดูการแข่งใต้ดิน เสียงเบสทุ้มกระแทกหัวใจในทุกเม็ดBeat ความสนุกสนานครึกครื้นเช่นนี้จะมีประจำทุกคืนวันเสาร์ มีคนหลากหลายอาชีพ ทั้งบรรดาพนักงานบริษัท ที่วันธรรมดาจะเป็นเพียงพนักงานบริษัททั่วไปแต่พอคืนวันเสาร์จะกลายเป็นนัก แข่งรถยามราตรี พ่อค้าแม่ค้า อาชีพต่างปะปนกันไปไม่เว้นแม้กระทั้งหมออย่าง ดีเจฮันเกิงเช่นกัน
รถของทีมShooting Star มาถึงสนามแข่งแล้ว ทุกคนต่างพากันโห่ร้องต้อนรับทีมเจ้าถิ่นอย่างทีมShooting Starอย่างกระหึ่มไปทั่วท้องถนนในค่ำคืนนี้
ซันนี่ออกจากรถมานั่งบนฝากระโปรงรถเช่นเคยเหมือนที่ทำมาตลอด ซอฮยอน แทยอน ทิฟฟานี่ และเจสสิก้าเดินลงมาจากรถตามลงมา
“เจ สสิก้าชั้นานเธอไปถามดีเจฮันเกิงให้หน่อย....ว่าคู่แข่งเราคืนนี้เป็นใครมา จากไหน แล้วจะแข่งสไตล์ไหน เดี๋ยวเราจะมาประชุมกันแล้วก็ปรับแต่งรถก่อนลงแข่งนะ” ซันนี่พูดวานให้เจสสิก้าออกไปพบดีเจฮันเกิงเพื่อสอบถามข้อมูลและรวมทั้ง สไตล์การแข่งของคู่แข่ง
“ค่ะคุณซันนี่...เดี๋ยวชั้นจะไปถามให้นะคะ” เจสสิก้าตกปากรับคำก่อนจะเดินออกไปถามดีเจฮันเกิงที่รถดีเจ
“นี่....ซันนี่เอาของกินติดรถมามั๊ยอ่ะ.....คือชั้นหิวน่ะ เมื่อเย็นกินข้าวไม่อิ่มน่ะ แหะๆ” แทยอนเดินไปถามซันนี่ที่หน้ากระโปรงรถ
“แหม่..... ก็เพราะเป็นอย่างงี้ไงแทยอน ชั้นเลยเอาคุกกี้ ติดรถมาประจำ เอ้ออ แล้วก็มี ราเมงสำเร็จรูปอยู่เบาะหลังด้วยนะ มีอยู่สองสามถ้วย แล้วก็กระบอกใส่น้ำร้อนอยู่ใกล้ๆกันน่ะแหล่ะ” ซํนนี่พูดพร้อมกับชี้เข้าไปในรถของเธอ
“อ่า....ขอบใจมากซันนี่ เธอนี่เตรียมมาพร้อมเลย นี่เธอนี่เป็นแม่คนที่สองชั้นได้เลยนะเนี่ยซันนี่... อิอิ” แทยอนพูดก่อนจะเดินไปหลังรถซํนนี่แล้วก็จัดการเอาราเมงสำเร็จรูปมาใส่น้ำ ร้อนกินรองท้องก่อนแข่ง
“เธอก็เป็นซะแบบนี่แหล่ะน่าแทยอน ชั้นเลยต้องเตรียมทุกอย่างให้เธอเนี่ย...หึ๊” ซันนี่พูดไล่หลังแทยอนพร้อมกับมองค้อนแทยอน
“แหม่......ซันนี่ก็ ดูแลแทยอนอย่างงี้ไม่เบื่อบ้างเหรอ...” ทิฟฟานี่พูดถามซันนี่ด้วยความสงสัย
“นั่นน่ะสิคะ พี่ซันนี่....ดูแลพวกเราทุกคนเหมือนเป็นแม่พวกเราเลย คงเหนื่อยแย่เลยนะคะ” ซอฮยอนถามซันนี่อีกเช่นกัน
“ก็ นะชั้นทำจนชินแล้วมั๊ง....ดูแลกันมาตั้งนานแล้วนี่นา...จัดการให้หมด ทุกอย่างเลย เมื่อก่อนคิดว่ามันเป็นหน้าที่ แต่ทุกวันนี้มันกลายเป็นกิจวัตรของชั้นไปซะแล้วน่ะสิ โดยเฉพาะแทยอนนี่ยังกะเด็กๆเลยต้องดูแลตั้งสมัยเรียนโน่นล่ะหึหึ” ซันนี่พูดไปยิ้มไป อยู่บนฝากระโปรงรถ
“นั่นสิคะ.....ชั้นกับน้องต้องขอบคุณ ซันนี่มากเลย ดูแลพวกเราได้ดีทุกคนเลย ” ทิฟฟานี่พูดขอบคุณซันนี่เป็นการใหญ่
“ไม่เป็นไรหรอกยังไงเราก็ครอบครัวเดียวกันนี่นา...” ซันนี่พูดพร้อมกับยิ้มให้ทิฟฟานี่และซอฮยอน
“นินทาชั้นกันเหรอ??ทุกคน” แทยอนเดินมาพร้อมเส้นราเมงเต็มปาก
“เปล่าๆจ้า ไม่ได้นินทาเธอสักหน่อยแทยอน....อ้าวโน่นเจสสิก้ากลับมาแล้ว” ซันนี่พูดปฏิเสธอย่างไว ก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง
“มา แล้วล่ะค่ะ.....คืนนี้เราจะได้แข่งกับทีมที่มาจากเมืองข้างๆนี้ค่ะ ชื่อทีมคือ ฟีนิกส์ค่ะ ส่วนเรื่องการแข่งเป็นแบบสปริ๊น ค่ะ ดีเจฮันเกิงบอกมาว่า ทีมนี้เจ๋งมากค่ะ อย่าประมาทเด็ดขาดเพราะ รถฝั่งโน้นจะใช้เป็นรถมัตเซิลคาร์ค่ะ ทางตรงพวกเค้าจะได้เปรียบพวกเราอยู่ค่ะ ส่วนเรื่องทางโค้งพวกเราจะได้เปรียบเพราะทุกคนดริฟเป็นกันอยู่แล้ว ดีเจฮันเกิงฝากมาเท่านี้อ่ะคะ” เจสสิก้ากลับมารายงานกับพวกซันนี่ แทยอน ทิฟฟานี่ และซอฮยอน ทั้งหมดก็ประชุมกันอยู่
สักพักทีมฟีนิกส์ก็มาถึงสนามแข่ง พร้อมกับเดินมาทักทายทีมShooting Star
“สวัสดี ค่ะพวกเราคือทีมฟีนิกส์ค่ะ ชั้นคือวิกตอเรีย หัวหน้าทีมค่ะ แล้วนี่ก็....คริสตัล ลูน่า เอ็มเบอร์ แล้วก็น้องเล็กของพวกเราซอลลี่ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ” วิกตอเรียกล่าวทักทายทำความรู้จักกับทีมShooting Star ด้วยท่าทางที่อ่อนน้อม
“ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ ชั้นแทยอน เป็นหัวหน้าทีม แล้วนี่ก็ซันนี่ เจสสิก้า เป็นจูนเนอร์ของทีม แล้วก็ทิฟฟานี่กับซอฮยอน ค่ะ ” แทยอนทักทายกลับตามระเบียบ
“วันนี้ หวังว่าจะไม่ผิดหวังกับคำร่ำลือที่ว่า ทีมShooting Star เป็นทีมอันดับหนึ่งของคังวอนนะคะ...” ลูน่าพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้ซอฮยอน
“ไม่ ผิดหวังแน่ๆค่ะแล้วพวกเราจะทำให้เต็มที่กับการแข่งครั้งนี้.....แล้วก็พวก เราคงได้เห็นฝีมือของทีมฟีนิกส์นะคะ” ซอฮยอนพูดตอบกลับไป ก่อนที่ทั้งสองทีมจะเดินไปขึ้นรถและไปประจำที่จุดสตาร์ท
“เอ้...โย่ววว วันนี้ทีมฟีนิกส์ผู้ท้าชิงจะชนะหรือไม่หรือจะเป็นทีมShooting Star กันแน่ที่จะชนะในคำคืนนี้ ในการแข่งคืนนี้เป็นแบบแข่งแบบสปริ๊น จุดสตาร์ทคือที่ที่พวกเราอยู่ตรงนี้ ถนนคอนวอง และจะไปเข้าเส้นชัยที่ แยก นัมวอน รวมระยะทาง สิบกิโลเมตร ” ดีเจฮันเกิงเจ้าเก่า ประกาศเพื่อให้ข้อมูลและบอกถึงจุดเส้นชัย เสียงคนดูต่างพากันโห่ร้อง และส่งเสียงเชียร์ทั้งสองทีม หลายๆคนวางเงินเพื่อพนันว่าใครเป็นผู้ชนะในคืนนี้ ต่างพากันเดินพลุกพล่านถือเงินเดินไปเดินมาอย่างวุ่นวายพอดูเลยทีเดียว
“เอ้า ล่ะ.....ได้เวลาแล้วครับพี่น้องงงงง โย่วๆๆ........ทั้งสองทีมพร้อม!!! 3!!! 2!!! 1!!! Go!!!!!!” สิ้นเสียงสัญาณปล่อยตัวจากดีเจฮันเกิง รถทั้งเจ็ดคันพุ่งทะยานออกไปดุจดั่งมาที่พุ่งทะยานไปในทุ่งหญ้าที่กว้างใหญ่ วิ่งกระโจนด้วยความเร็วสูงเสียงเครื่องยนต์ที่ดังกระหึ่มราวกับฟ้าคำราม เสียงยางรถที่เสียดสีกับถนนที่ดังสนั่นราวกับเสียงของกรงเล็บมังกรกรีดกับ ถนนเลยทีเดียว รถต่างพุ่งทะยานออกไปจากจุดสตาร์ทได้ระยะทางหนึ่งกิโลเมตรแล้วเพียงในเวลา ไม่ถึงหนึ่งนาที
“ทิฟฟานี่ กับซอฮยอนขึ้นไปก่อนเลยนะ เปดทางให้ซอฮยอนให้ไปอยู่หน้าสุดแล้วเธอทิฟฟานี่ อยู่ช่วยกันบล็อกพวกนั้นให้ซอฮยอนวันนี้ชั้นอยากให้ซอฮยอนเข้าเส้นก่อน แล้วอีกอย่าง เพื่อให้เธอทิฟฟานี่ ได้ลองทวนคามรู้เก่าในสนามแข่งว่าแข่งนอกสนามเค้าแข่งกันยังไง” แทยอนพูดสั่งกับวิทยุสื่อสาร
“อื้มมมได้เลย แทยอน เดี๋ยวชั้นจะให้เธอดูว่าเวลาชั้นอยู่ในสนามแข่งไม่ว่าที่ไหนก็ตามชั้นก็คือ ปีศาจดีดีนี่เอง หึหึ” ทิฟฟานี่ตอบกลับไป
“รับทราบค่ะ พี่ทั้งสองคน ระวังตัวด้วยนะคะ แต่ว่านึกยังไงให้ชั้นไปนำล่ะคะเนี่ยยยย อดโชว์เลย ชิชิ ” ซอฮยอนพูดตอบกลับไปปนน้อยใจที่ แทยอนไม่ได้ให้เธอได้โชว์ฝีมือบ้าง
“เอา น่า.....ไว้ครั้งหน้าเดี๋ยวให้โชว์ฝีมือนะ แล้วทั้งสองคนระวังตัวด้วยล่ะ ทีมนั้นดูเหมือนจะไม่ใช่จะหมูนะ ” แทยอนพูดก่อนจะเร่งเครื่อง ตามไป และปาดหน้ารถของลูน่า
“เฮ้ยยยยย ยัยนี่..... ปาดหน้าชั้นนะ เดี๋ยวเถอะ......” ลูน่าพูดในรถตัวเอง
รถของทิฟฟานี่ พยามหาช่องเพื่อจะฉีกขึ้นไปเพื่อเปิดทางให้ซอฮยอน แต่มว่ารถจอง คริสตัลกับวิกตอเรีย และซอลลี่ ขวางอยู่เต็มถนน
“อีกสองร้อยเมตรจะถึงโค้งแล้ว ซอฮยอนเตรียม แซงโค้งในนะ เดี๋ยวพี่จะเข้าไปบล๊อคตรงกลางให้” ทิฟฟานี่ สั่งซอฮยอน
“ได้ เลยค่ะ พี่สาวววววว” ซอฮยอนเร่งเครื่องขึ้นไป ฉีกไปทางด้านซ้าย เพราะตอนนี้รถของทีมฟีนิกส์ออกมาขวากันหมดทำให้มีช่องว่างพอสมควร(ปล.รถ มัตเซิลคาร์คือรถที่มีแรงขับ เยอะมากๆทำให้สามารถทำความเร็วในทางตรงได้มากกว่ารถยนต์ญี่ปุ่นและว่าอยู่ ที่เทคนิคของเจ้าของรถว่าจะควบคุมรถได้มากน้อยแค่ไหน ข้อเสียคือความเร็วจะสูญเสียในทางโค้งแต่ทดแทนด้วยช่วงล่างที่หนึบได้ใจ ทำให้การเข้าโค้งได้เนียนแต่ต้องแลกกับความเร็วที่เสียไป)
ซอฮยอนเริ่ม จัดการดึงเบรกมือ ลดเกียร์ แล้วเร่งเครื่องเพื่อเลี้ยงความเร็ว “เอี๊ยยยยดดดดดดดดด........ดดดดดดด......ดดดดด”เสียงยางเสียดสีกับถนนเสียง ดังสนั่น ควันสีขาวลอยพวยพุ่งออกจากยางทั้งสี่เส้น แล้วซอฮยอนก็ดริฟ ผ่านโค้งนั้นไปอย่างง่ายดายส่วนทิฟฟานี่ที่ตามหลังมาก็ดริปเข้าโค้งผ่านไป อย่างสวยงาม ผ่านโค้งออกมา ทีมฟีนิกส์ที่เหลือ ก็เร่งเครื่องออกจากโค้งตามมาอย่างรวดเร็ว
“ตามมาเร็วกันจริงๆ....หึ รถอเมริกันมัตเซิลน่ะของดูหน่อยนะว่าคนขับมันจะเก่งแค่ไหน” ทิฟฟานี่พูดก่อนจะเหยียบเบรคเพื่อลดความเร็วลงไปเกาะอยู่กับกลุ่มของที ฟีนิกส์ที่ตามหลังมา
“พี่!!!......หึหึ..สงสัยเครื่องร้อนแล้วล่ะสิ” ซอฮยอนพูดในรถ
“ยัย นี่จะทำอะไรน่ะ... ..จะหยามกันเกินไปแล้ว.....คริสตัล ซอลลี่ เร่งตามรถคันที่นำหน้าสุดไปก่อนเดี๋ยวชั้นจะอยู่เป็นคู่มือยัยนี่เอง” วิกตอเรียพูดสั่ง สิ้นคำสั่ง รถของซอลลี่และคริสตัล ก็แซงขึ้นตามหลังซอฮยอนไป
“หึ๊.......จัดมาเลยค๊า” ทิฟฟานี่ยิ้มอย่างมีความสุขก่อนจะพูดอย่างอารมณ์ดี
มาทางแทยอนที่กำลังขับเขี้ยวกับลูน่าอย่างเมามันส์
“เทคนิค ดีเหมือนกันนี่ทาง อย่างว่าล่ะนนะมัตเซิลคาร์มันรถที่แรงทางตรงเฟร๊ยยย!!!” แทยอนพูดในรถกับตัวเองก่อนมาถึงโค้งแล้วแทยอนจัดการดริฟแล้วปาดเข้าวงใน อย่างเนียนและผ่านโค้งออกไป
“ชิ....ดริฟสินะ....คิดว่าทำได้คนเดียว รึไงยะ” ลูน่าพูดก่อนจะดริฟตามได้ แต่ทว่าลูน่าไม่ได้คิดถึงช่วงล่างของรถตัวเองที่ไม่ได้เซ็ตมาเพื่อจะดริ ฟ....
หลัง จากที่ทิฟฟานี่ได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในทีม Shooting Star และผ่านเหตุการณ์ต่างๆมากมายจนกระทั่งทิฟฟานี่ได้ผ่าตัดเปลี่ยนตาไปแล้ว การแข่งขันใต้ดินของเหล่านักแข่งใต้ดินยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆ การแข่งขันเพื่อชิงเงินรางวัลและการชิงตำแหน่งจ้าวแห่งคังวอนยังแข่งกันทุก เมื่อเชื่อวัน Shooting star ก็ยังลงแข่งอย่างไม่ขาดและมีนักแข่งเพิ่มมาอีกหนึ่งคน คือ ทิฟฟานี่ ตอนนี้เธอได้ลงแข่งในนามของทีม Shooting Star สมาชิกใหม่ที่ไม่ใหม่แล้ว
“ฮัล โหล...ว่าไงคะดีเจฮันเกิง....คืนนี้มีแข่งอย่างงั้นเหรอคะ.....ได้ค่ะ เรื่องเงินเดิมพันคราวนี้เท่าไหร่คะ........ห๊ะ...สิบล้านวอนเลยงั้นเหรอ คะ.....ได้ค่ะเดี๋ยวจะโอนเงินเข้าบัญชีของคุณให้ก่อนนะคะ แต่ว่าทีมที่จะลงแข่งด้วยเนี่ย....ดูท่าแล้วจะเก่งหน้าดูเลยนะคะไม่งั้นคง ไม่กล้าลงทุนเดิมพันตั้งสิบล้านวอนเลยนะคะเนี่ย....งั้นเจอกันคืนนี้ค่ะ” ซันนี่จูนเนอร์คนสวยพูดคุยโทรศัพท์กับปลายสายในเวลาบ่ายคล้อย อู่ Shooting Star ทุกคนยังคงช่วยกันทำงานกันอย่างขยันขันแข่ง
“นี่....ทุกคนคืนนี้เรามีแข่งแหล่ะจ้า ดีเจฮันเกิงพึ่งโทรมาแจ้งข่าวเมื่อกี้น่ะ” ซันนี่ตะโกนบอกทุกคนในอู่
“อ่า.... แข่งอีกแล้ววววว แล้วแข่งครั้งนี้เดิมพันเท่าไหร่เหรอซันนี่” แทยอนเงยหน้าขึ้นจากฝากระโปรงหน้ารถของลูกค้า พร้อมกับถามซันนี่
“สิบล้านวอนจ่ะ....แล้วดูท่าว่าจะมั่นใจหน้าดูเลยล่ะที่จะล้มพวกเราน่ะ” ซันนี่ตอบพร้อมกับยิ้มอย่างดีใจ
“สิบ ล้านเลยเหรอ.....โห...แสดงว่าต้องเจ๋งไม่ใช่น้อยเลยนะเนี่ย.....เงินเดิมพัน เยอะขนาดนี้ถ้าชนะละก็ได้ตั้งยี่สิบล้านเลยนะเนี่ยถ้ารวมกันเงินของพวกเราไป แล้ว หึหึ...ซันนี่แล้วก็เจสสิก้าไม่ต้องซ่อมรถลูกค้าแล้วนะ เธอสองคนไปจูนรถให้ชั้น ซอฮยอนแล้วก็ทิฟฟานี่ด้วยนะ ยังไงรถลูกค้าเดี๋ยวชั้นกับซอฮยอนแล้วก็ทิฟฟานี่จะช่วยกันจัดการเอง” แทยอนสั่งงานให้กับซันนี่และเจสสก้าก่อนจะก้มหน้าก้มตาซ่อมรถลูกค้าต่อไป
“ได้ จ้า...งั้นฝากรถลูกค้าด้วยนะแทยอน ซอฮยอนทิฟฟานี่” ซันนี้พูดก่อนจะเดินไปที่รถของแทยอน ส่วนเจสสิก้าเดินไปที่รถของซอฮยอนและทิฟฟานี่
“การแข่งคืนนี้จะเป็น ยังไงกัน......พนันสูงขนาดนี้เจ๋งไม่ใช่น้อยแน่ๆ เพราะงั้นคืนนี้พวกเราต้องชนะให้ได้ หึหึ รอก่อนนะยี่สิบล้านของพวกเรา...” แทยอนพูดพึมพำกับตัวเองก่อนจะซ่อมรถต่อไป
“โอ้ยยยย.....หิวน้ำจุงงง ไปหาน้ำกินดีกว่า” ซอฮยอนบ่นก่อนจะเดินไปในห้องครัวเดินไปหยิบน้ำมากิน เพื่อดับกระหายเพราะบ่ายันนี้อากาศร้อนเสียเหลือเกิน
“อ้าว...เจสสิ ก้าเข้ามาทำอะไรเหรอหิวข้าวรึไง.....แล้วรถพวกเราจูนไปถึงไหนแล้วอ่ะ” ซอฮยอนเห็นเจสสิก้าเดินเข้ามาในห้องครัวเลยทักแกมแขวะเบาๆ
“ไม่ได้หิวข้าวย่ะแค่มาหาน้ำกินย่ะ....แล้วก็รถนะจูนไปถึงขั้วโลกเหนือแล้วย่ะยัยบื่อ!!!” เจสสิก้าตอกกลับซอฮยอน
“คงเย็นเหมาะกับเธอสินะยัยเจ้าหญิงน้ำแข็งชิ........เอ้านี่น้ำ!!!” ซอฮยอนพูดเสร็จพร้อมโยนขวดน้ำให้เจสสิก้า
“โป๊กกกกก!!!!.......โอ๊ยยยยยยยย” แต่ทว่าเจสสิก้าดันไม่ได้หลบขวดน้ำลอยเข้าหน้าผากเต็มๆ เจสสิก้าล้มลงก้มจ้ำเบ้า
“เฮ้ยยยยัยเจสสิก้าเป็นอะไรไหม??” ซอฮยอนตกใจรีบไปดูเจสสิก้าที่กำลังนั่งกุมหน้าผากอยู่ที่พื้นห้อง
“ยัยบ้าโยนขวดน้ำเข้ามาได้เห็นมั๊ย เต็มหน้าผากชั้นเลย ฮือออออ” เจสสิก้า เริ่มร้องไห้
“เอ่อ..... คือชั้นขอโทษนะเจสสิก้า คือชั้นไม่ได้ตั้งใจจะโยนโดนหัวเธอนะ แล้วก็ชั้นไม่คิดว่าเธอจะรับขวดน้ำที่โยนได้น่ะ....คือชั้นขอโทษน้าเจสสิก้า ” ซอฮยอนพูดขอโทษขอโพยเจสสิก้าเป็นการยกใหญ่เลยทีเดียว
“ชั้นไม่ยกโทษให้เธอหรอก..ชิ เล่นโยนขวดน้ำใส่หัวคนอื่นเจ็บ คงยกโทษให้หรอกนะ” เจสสิก้าพูดตอบซอฮยอนที่กำลังขอโทษเธออยู่
“น่า....เจสสิก้าจะให้ชั้นทำอะไรชั้นยอมทำทุกอย่างให้เธอเลยนะถ้าเธอจะหายโกรธนะเจสสิก้า” ซอฮยอนพูดอ้อนวอนเจสสิก้า
“จริงนะซอฮยอนเธอจะทำทุกอย่างให้ชั้นจริงๆสินะ....”เจสสิก้านิ่งไปก่อนที่จะตอบออกมา
“อื้มมมม......จริงสิชั้นน่ะยอมทุกอย่างแหละเพราะชั้นทำเธอเจ็บนี่นา” ซอฮยอนตอบกลับมา
“ถ้า งั้นล่ะก็........คืนนี้แข่งให้ชนะล่ะแล้วก็แข่งเสร็จแล้วเธอต้องเป็นทาสรับ ใช้ชั้นหนึ่งวัน ฮ่าๆๆๆๆ” เจสสิก้าพูดแล้วหัวเราะออกมาอย่างดีใจ
“เฮ้ย.... ไหงเปลี่ยนอารมณ์เร็วขนาดนั้นล่ะเนี่ยยย ผู้หญิงคนนี้อารมณ์มันเอาแน่เอานอนไม่ได้เลยนะเนี่ย” ซอฮยอนส่ายหัวก่อนจะลุกไปซ่อมรถต่อ ทิ้งให้เจสสิก้านั่งหัวเราะอยู่คนเดียวที่พื้นห้องครัว
“ทิฟฟา นี่.......จ๋า....” แทยอนแอบย่องไปด้านหนังทิฟฟานี่ที่ก่อนจะกระซิบข้างหูของทิฟฟานี่ที่กำลัง ซ่อมรถลูกค้าอย่างเอาจริงเอาจังอยู่
“ว๊ายยยยยยย.......คุณพระคุณเจ้าช่วยลูกด้วย!!!!!!!” ทิฟฟานี่ที่กำลังมีสมาธิกับการซ่อมรถอยู่ สมาธิของทิฟฟานี่แตกกระเจิง
“หื๊ยยยยย แทยอน” ทิฟฟานี่โมโหวิ่งไล่แทยอนไปรอบอู่ซ่อมรถ แล้วไปคว้าประแจซ่อมรถวิ่งไล่ตีแทยอนเป็นการยกใหญ่
“เย้ยยยย.....ทิฟฟานี่ไล่ตีชั้นทำไมเนี่ยยยยยย ชั้นแค่หยอกเธอเล่นเฉยๆน้าทิฟฟานี่” แทยอนวิ่งไปพูดไป
“แทยอน ชั้นตกอกตกใจหมด เธอนี่มันนนน อย่าให้จับได้นะแม่จะเอาประแจ ตีหัวเข้าให้....หยุดน้า...แทยอน!!!!!” ทิฟฟานี่วิ่งถือประแจวิ่งไล่ตีแทยอนต่อไป
“เสียงเอะอะ อะไรกันเนี่ยวันนี้....”ซันนี่พูดพร้อมเดินออกไปดูด้านหน้าของอู่ เห็นแทยอนถูกทิฟฟานี่วิ่งไล่ไปหัวเราะไป
“นาน แล้วนะที่ชั้นไม่ได้เห็นเธอหัวเราะจริงๆจังๆ.....แหม....ดีจังเลยตั้งแต่มี เธอเข้ามาในทีมเนี่ย ทิฟฟานี่....เธอนี่ช่วยให้แทยอนดีขึ้นเยอะเลย” ซันนี่พูดกับตัวเองทั้งที่ยืนมองทิฟฟานี่วิ่งไล่แทยอนแล้วก็นึกย้อนถึงสมัย เรียนมอปลายกับแทยอนที่ ตอนเดินเลิกเรียน แทยอนชอบวิ่งๆมาแล้วเปิดกระโปรงซันนี่แล้วซันนี่ก็วิ่งไล่ทั้งด่าทั้งตี แทยอนในเมื่อก่อน
“พอได้แล้วทั้งสองคน.....รถน่ะซ่อมไปถึงไหนแล้ว ย่ะ.....ชั้นจูนรถให้พวกเธอเสร็จแล้วนะ....” ซันนี่ตะโกนบอกทั้งสองคนที่วิ่งไล่กันเหมือนเด็กให้หยุดก่อนจะยิ้มแล้วเดิน กลับเข้าห้องครัวไปเพื่อ เตรียมอาหารเย็นให้กับทุกคนก่อนที่ทีมจะออกไปแข่งในคืนนี้
เสียง ดนตรีปลุกเร้าอารมณ์เหล่าบรรดานักแข่งและเหล่าวัยรุ่นที่ต่างพากันมาทั้ง แข่งรถและมาดูการแข่งใต้ดิน เสียงเบสทุ้มกระแทกหัวใจในทุกเม็ดBeat ความสนุกสนานครึกครื้นเช่นนี้จะมีประจำทุกคืนวันเสาร์ มีคนหลากหลายอาชีพ ทั้งบรรดาพนักงานบริษัท ที่วันธรรมดาจะเป็นเพียงพนักงานบริษัททั่วไปแต่พอคืนวันเสาร์จะกลายเป็นนัก แข่งรถยามราตรี พ่อค้าแม่ค้า อาชีพต่างปะปนกันไปไม่เว้นแม้กระทั้งหมออย่าง ดีเจฮันเกิงเช่นกัน
รถของทีมShooting Star มาถึงสนามแข่งแล้ว ทุกคนต่างพากันโห่ร้องต้อนรับทีมเจ้าถิ่นอย่างทีมShooting Starอย่างกระหึ่มไปทั่วท้องถนนในค่ำคืนนี้
ซันนี่ออกจากรถมานั่งบนฝากระโปรงรถเช่นเคยเหมือนที่ทำมาตลอด ซอฮยอน แทยอน ทิฟฟานี่ และเจสสิก้าเดินลงมาจากรถตามลงมา
“เจ สสิก้าชั้นานเธอไปถามดีเจฮันเกิงให้หน่อย....ว่าคู่แข่งเราคืนนี้เป็นใครมา จากไหน แล้วจะแข่งสไตล์ไหน เดี๋ยวเราจะมาประชุมกันแล้วก็ปรับแต่งรถก่อนลงแข่งนะ” ซันนี่พูดวานให้เจสสิก้าออกไปพบดีเจฮันเกิงเพื่อสอบถามข้อมูลและรวมทั้ง สไตล์การแข่งของคู่แข่ง
“ค่ะคุณซันนี่...เดี๋ยวชั้นจะไปถามให้นะคะ” เจสสิก้าตกปากรับคำก่อนจะเดินออกไปถามดีเจฮันเกิงที่รถดีเจ
“นี่....ซันนี่เอาของกินติดรถมามั๊ยอ่ะ.....คือชั้นหิวน่ะ เมื่อเย็นกินข้าวไม่อิ่มน่ะ แหะๆ” แทยอนเดินไปถามซันนี่ที่หน้ากระโปรงรถ
“แหม่..... ก็เพราะเป็นอย่างงี้ไงแทยอน ชั้นเลยเอาคุกกี้ ติดรถมาประจำ เอ้ออ แล้วก็มี ราเมงสำเร็จรูปอยู่เบาะหลังด้วยนะ มีอยู่สองสามถ้วย แล้วก็กระบอกใส่น้ำร้อนอยู่ใกล้ๆกันน่ะแหล่ะ” ซํนนี่พูดพร้อมกับชี้เข้าไปในรถของเธอ
“อ่า....ขอบใจมากซันนี่ เธอนี่เตรียมมาพร้อมเลย นี่เธอนี่เป็นแม่คนที่สองชั้นได้เลยนะเนี่ยซันนี่... อิอิ” แทยอนพูดก่อนจะเดินไปหลังรถซํนนี่แล้วก็จัดการเอาราเมงสำเร็จรูปมาใส่น้ำ ร้อนกินรองท้องก่อนแข่ง
“เธอก็เป็นซะแบบนี่แหล่ะน่าแทยอน ชั้นเลยต้องเตรียมทุกอย่างให้เธอเนี่ย...หึ๊” ซันนี่พูดไล่หลังแทยอนพร้อมกับมองค้อนแทยอน
“แหม่......ซันนี่ก็ ดูแลแทยอนอย่างงี้ไม่เบื่อบ้างเหรอ...” ทิฟฟานี่พูดถามซันนี่ด้วยความสงสัย
“นั่นน่ะสิคะ พี่ซันนี่....ดูแลพวกเราทุกคนเหมือนเป็นแม่พวกเราเลย คงเหนื่อยแย่เลยนะคะ” ซอฮยอนถามซันนี่อีกเช่นกัน
“ก็ นะชั้นทำจนชินแล้วมั๊ง....ดูแลกันมาตั้งนานแล้วนี่นา...จัดการให้หมด ทุกอย่างเลย เมื่อก่อนคิดว่ามันเป็นหน้าที่ แต่ทุกวันนี้มันกลายเป็นกิจวัตรของชั้นไปซะแล้วน่ะสิ โดยเฉพาะแทยอนนี่ยังกะเด็กๆเลยต้องดูแลตั้งสมัยเรียนโน่นล่ะหึหึ” ซันนี่พูดไปยิ้มไป อยู่บนฝากระโปรงรถ
“นั่นสิคะ.....ชั้นกับน้องต้องขอบคุณ ซันนี่มากเลย ดูแลพวกเราได้ดีทุกคนเลย ” ทิฟฟานี่พูดขอบคุณซันนี่เป็นการใหญ่
“ไม่เป็นไรหรอกยังไงเราก็ครอบครัวเดียวกันนี่นา...” ซันนี่พูดพร้อมกับยิ้มให้ทิฟฟานี่และซอฮยอน
“นินทาชั้นกันเหรอ??ทุกคน” แทยอนเดินมาพร้อมเส้นราเมงเต็มปาก
“เปล่าๆจ้า ไม่ได้นินทาเธอสักหน่อยแทยอน....อ้าวโน่นเจสสิก้ากลับมาแล้ว” ซันนี่พูดปฏิเสธอย่างไว ก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง
“มา แล้วล่ะค่ะ.....คืนนี้เราจะได้แข่งกับทีมที่มาจากเมืองข้างๆนี้ค่ะ ชื่อทีมคือ ฟีนิกส์ค่ะ ส่วนเรื่องการแข่งเป็นแบบสปริ๊น ค่ะ ดีเจฮันเกิงบอกมาว่า ทีมนี้เจ๋งมากค่ะ อย่าประมาทเด็ดขาดเพราะ รถฝั่งโน้นจะใช้เป็นรถมัตเซิลคาร์ค่ะ ทางตรงพวกเค้าจะได้เปรียบพวกเราอยู่ค่ะ ส่วนเรื่องทางโค้งพวกเราจะได้เปรียบเพราะทุกคนดริฟเป็นกันอยู่แล้ว ดีเจฮันเกิงฝากมาเท่านี้อ่ะคะ” เจสสิก้ากลับมารายงานกับพวกซันนี่ แทยอน ทิฟฟานี่ และซอฮยอน ทั้งหมดก็ประชุมกันอยู่
สักพักทีมฟีนิกส์ก็มาถึงสนามแข่ง พร้อมกับเดินมาทักทายทีมShooting Star
“สวัสดี ค่ะพวกเราคือทีมฟีนิกส์ค่ะ ชั้นคือวิกตอเรีย หัวหน้าทีมค่ะ แล้วนี่ก็....คริสตัล ลูน่า เอ็มเบอร์ แล้วก็น้องเล็กของพวกเราซอลลี่ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ” วิกตอเรียกล่าวทักทายทำความรู้จักกับทีมShooting Star ด้วยท่าทางที่อ่อนน้อม
“ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ ชั้นแทยอน เป็นหัวหน้าทีม แล้วนี่ก็ซันนี่ เจสสิก้า เป็นจูนเนอร์ของทีม แล้วก็ทิฟฟานี่กับซอฮยอน ค่ะ ” แทยอนทักทายกลับตามระเบียบ
“วันนี้ หวังว่าจะไม่ผิดหวังกับคำร่ำลือที่ว่า ทีมShooting Star เป็นทีมอันดับหนึ่งของคังวอนนะคะ...” ลูน่าพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้ซอฮยอน
“ไม่ ผิดหวังแน่ๆค่ะแล้วพวกเราจะทำให้เต็มที่กับการแข่งครั้งนี้.....แล้วก็พวก เราคงได้เห็นฝีมือของทีมฟีนิกส์นะคะ” ซอฮยอนพูดตอบกลับไป ก่อนที่ทั้งสองทีมจะเดินไปขึ้นรถและไปประจำที่จุดสตาร์ท
“เอ้...โย่ววว วันนี้ทีมฟีนิกส์ผู้ท้าชิงจะชนะหรือไม่หรือจะเป็นทีมShooting Star กันแน่ที่จะชนะในคำคืนนี้ ในการแข่งคืนนี้เป็นแบบแข่งแบบสปริ๊น จุดสตาร์ทคือที่ที่พวกเราอยู่ตรงนี้ ถนนคอนวอง และจะไปเข้าเส้นชัยที่ แยก นัมวอน รวมระยะทาง สิบกิโลเมตร ” ดีเจฮันเกิงเจ้าเก่า ประกาศเพื่อให้ข้อมูลและบอกถึงจุดเส้นชัย เสียงคนดูต่างพากันโห่ร้อง และส่งเสียงเชียร์ทั้งสองทีม หลายๆคนวางเงินเพื่อพนันว่าใครเป็นผู้ชนะในคืนนี้ ต่างพากันเดินพลุกพล่านถือเงินเดินไปเดินมาอย่างวุ่นวายพอดูเลยทีเดียว
“เอ้า ล่ะ.....ได้เวลาแล้วครับพี่น้องงงงง โย่วๆๆ........ทั้งสองทีมพร้อม!!! 3!!! 2!!! 1!!! Go!!!!!!” สิ้นเสียงสัญาณปล่อยตัวจากดีเจฮันเกิง รถทั้งเจ็ดคันพุ่งทะยานออกไปดุจดั่งมาที่พุ่งทะยานไปในทุ่งหญ้าที่กว้างใหญ่ วิ่งกระโจนด้วยความเร็วสูงเสียงเครื่องยนต์ที่ดังกระหึ่มราวกับฟ้าคำราม เสียงยางรถที่เสียดสีกับถนนที่ดังสนั่นราวกับเสียงของกรงเล็บมังกรกรีดกับ ถนนเลยทีเดียว รถต่างพุ่งทะยานออกไปจากจุดสตาร์ทได้ระยะทางหนึ่งกิโลเมตรแล้วเพียงในเวลา ไม่ถึงหนึ่งนาที
“ทิฟฟานี่ กับซอฮยอนขึ้นไปก่อนเลยนะ เปดทางให้ซอฮยอนให้ไปอยู่หน้าสุดแล้วเธอทิฟฟานี่ อยู่ช่วยกันบล็อกพวกนั้นให้ซอฮยอนวันนี้ชั้นอยากให้ซอฮยอนเข้าเส้นก่อน แล้วอีกอย่าง เพื่อให้เธอทิฟฟานี่ ได้ลองทวนคามรู้เก่าในสนามแข่งว่าแข่งนอกสนามเค้าแข่งกันยังไง” แทยอนพูดสั่งกับวิทยุสื่อสาร
“อื้มมมได้เลย แทยอน เดี๋ยวชั้นจะให้เธอดูว่าเวลาชั้นอยู่ในสนามแข่งไม่ว่าที่ไหนก็ตามชั้นก็คือ ปีศาจดีดีนี่เอง หึหึ” ทิฟฟานี่ตอบกลับไป
“รับทราบค่ะ พี่ทั้งสองคน ระวังตัวด้วยนะคะ แต่ว่านึกยังไงให้ชั้นไปนำล่ะคะเนี่ยยยย อดโชว์เลย ชิชิ ” ซอฮยอนพูดตอบกลับไปปนน้อยใจที่ แทยอนไม่ได้ให้เธอได้โชว์ฝีมือบ้าง
“เอา น่า.....ไว้ครั้งหน้าเดี๋ยวให้โชว์ฝีมือนะ แล้วทั้งสองคนระวังตัวด้วยล่ะ ทีมนั้นดูเหมือนจะไม่ใช่จะหมูนะ ” แทยอนพูดก่อนจะเร่งเครื่อง ตามไป และปาดหน้ารถของลูน่า
“เฮ้ยยยยย ยัยนี่..... ปาดหน้าชั้นนะ เดี๋ยวเถอะ......” ลูน่าพูดในรถตัวเอง
รถของทิฟฟานี่ พยามหาช่องเพื่อจะฉีกขึ้นไปเพื่อเปิดทางให้ซอฮยอน แต่มว่ารถจอง คริสตัลกับวิกตอเรีย และซอลลี่ ขวางอยู่เต็มถนน
“อีกสองร้อยเมตรจะถึงโค้งแล้ว ซอฮยอนเตรียม แซงโค้งในนะ เดี๋ยวพี่จะเข้าไปบล๊อคตรงกลางให้” ทิฟฟานี่ สั่งซอฮยอน
“ได้ เลยค่ะ พี่สาวววววว” ซอฮยอนเร่งเครื่องขึ้นไป ฉีกไปทางด้านซ้าย เพราะตอนนี้รถของทีมฟีนิกส์ออกมาขวากันหมดทำให้มีช่องว่างพอสมควร(ปล.รถ มัตเซิลคาร์คือรถที่มีแรงขับ เยอะมากๆทำให้สามารถทำความเร็วในทางตรงได้มากกว่ารถยนต์ญี่ปุ่นและว่าอยู่ ที่เทคนิคของเจ้าของรถว่าจะควบคุมรถได้มากน้อยแค่ไหน ข้อเสียคือความเร็วจะสูญเสียในทางโค้งแต่ทดแทนด้วยช่วงล่างที่หนึบได้ใจ ทำให้การเข้าโค้งได้เนียนแต่ต้องแลกกับความเร็วที่เสียไป)
ซอฮยอนเริ่ม จัดการดึงเบรกมือ ลดเกียร์ แล้วเร่งเครื่องเพื่อเลี้ยงความเร็ว “เอี๊ยยยยดดดดดดดดด........ดดดดดดด......ดดดดด”เสียงยางเสียดสีกับถนนเสียง ดังสนั่น ควันสีขาวลอยพวยพุ่งออกจากยางทั้งสี่เส้น แล้วซอฮยอนก็ดริฟ ผ่านโค้งนั้นไปอย่างง่ายดายส่วนทิฟฟานี่ที่ตามหลังมาก็ดริปเข้าโค้งผ่านไป อย่างสวยงาม ผ่านโค้งออกมา ทีมฟีนิกส์ที่เหลือ ก็เร่งเครื่องออกจากโค้งตามมาอย่างรวดเร็ว
“ตามมาเร็วกันจริงๆ....หึ รถอเมริกันมัตเซิลน่ะของดูหน่อยนะว่าคนขับมันจะเก่งแค่ไหน” ทิฟฟานี่พูดก่อนจะเหยียบเบรคเพื่อลดความเร็วลงไปเกาะอยู่กับกลุ่มของที ฟีนิกส์ที่ตามหลังมา
“พี่!!!......หึหึ..สงสัยเครื่องร้อนแล้วล่ะสิ” ซอฮยอนพูดในรถ
“ยัย นี่จะทำอะไรน่ะ... ..จะหยามกันเกินไปแล้ว.....คริสตัล ซอลลี่ เร่งตามรถคันที่นำหน้าสุดไปก่อนเดี๋ยวชั้นจะอยู่เป็นคู่มือยัยนี่เอง” วิกตอเรียพูดสั่ง สิ้นคำสั่ง รถของซอลลี่และคริสตัล ก็แซงขึ้นตามหลังซอฮยอนไป
“หึ๊.......จัดมาเลยค๊า” ทิฟฟานี่ยิ้มอย่างมีความสุขก่อนจะพูดอย่างอารมณ์ดี
มาทางแทยอนที่กำลังขับเขี้ยวกับลูน่าอย่างเมามันส์
“เทคนิค ดีเหมือนกันนี่ทาง อย่างว่าล่ะนนะมัตเซิลคาร์มันรถที่แรงทางตรงเฟร๊ยยย!!!” แทยอนพูดในรถกับตัวเองก่อนมาถึงโค้งแล้วแทยอนจัดการดริฟแล้วปาดเข้าวงใน อย่างเนียนและผ่านโค้งออกไป
“ชิ....ดริฟสินะ....คิดว่าทำได้คนเดียว รึไงยะ” ลูน่าพูดก่อนจะดริฟตามได้ แต่ทว่าลูน่าไม่ได้คิดถึงช่วงล่างของรถตัวเองที่ไม่ได้เซ็ตมาเพื่อจะดริ ฟ....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น