Touch your love star สัมผัสรักจากดวงดาว

ข้อมูลเบื้องต้น

เรื่องมันเริ่มที่ชายหนุ่มคนหนึ่ง ซึ่งเป็นหัวหน้าแก๊งมาเฟียกลุ่มหนึ่ง เขาชอบพากลุ่มมาเฟียของเขาไปท้าทายมาเฟียกลุ่มอื่นที่ใหญ่กว่ากลุ่มตัวเอง ชายหนุ่มคนนี้มีชื่อว่า เรน  

เนื้อเรื่อง

เรื่องมันเริ่มที่ชายหนุ่มคนหนึ่ง ซึ่งเป็นหัวหน้าแก๊งมาเฟียกลุ่มหนึ่ง เขาชอบพากลุ่มมาเฟียของเขาไปท้าทายมาเฟียกลุ่มอื่นที่ใหญ่กว่ากลุ่มตัวเอง ชายหนุ่มคนนี้มีชื่อว่า “เรน”  อยู่มาวันหนึ่งเขาไปท้ามาเฟียกลุ่มที่ใหญ่ที่สุดของสังคมเถื่อน เพราะเขาได้ทราบมาว่า ครอบครัวของเขาที่มีพ่อเป็นมาเฟียที่เคยคุมสังคมนี้มาก่อน ถูกมาเฟียกลุ่มนี้ฆ่าตาย มีเพียงเขาที่รอดออกมาได้จนถึงทุกวันนี้ วันนี้เขาจึงไปล้างแค้นให้ครอบครัวของเขา เฮ้ยพวกแก ตรงนั้นน่ะ หือแกเป็นใครกัน แกจำไม่ได้รึไงว่าเมื่อ3ปีก่อนแกทำอะไรไว้ 3ปีก่อนงั้นเหรอ อ๋อแกเป็นลูกของเจ้าชินมันรึไง ใช่วันนี้ฉันจะมาเอาเลือดแกไปสังเวยวิญญาณพ่อแม่ฉัน แกคิดว่าแกทำได้รึไง ไอ้หนุ่มน้อย เฮ้ย…เด็กๆ ครับ!!!!!! หลังจากที่ปะทะกันนานกว่า3ชั่วโมงกลุ่มของเรนก็พบกับความพ่ายแพ้ แต่ที่หนักกว่านั้นคือ เรนต้องสูญเสียเพื่อนของเขาไปทั้งหมดและตัวเขาเอง ก็บาดเจ็บหนักด้วยเขาเดินซมซานมาได้ไม่นาน สติของเขาก็ดับวูบลงไป ที่นี่มันที่ไหนกัน อ้าว ตื่นแล้วเหรอที่นี่บ้านฉันเองล่ะ พอดีฉันไปเจอคุณสลบอยู่ตรงซอยเข้าบ้านฉัน ฉันเลยเรียกให้พ่อแม่มาช่วยพาคุณมาทำแผลในบ้านน่ะ จะว่าไปคุณไปทำอะไรมาถึงได้บาดเจ็บหนักขนาดนั้นล่ะ ผมบอกไม่ได้ เหรองั้นก็ไม่เป็นไรพักผ่อนให้สบายก่อนนะ อืม ขอบคุณนะที่ช่วยผมไว้ ไม่เป็นไรจ๊ะ แล้วเธอชื่ออะไรเหรอ ผมชื่อเรนครับ ฉันชื่อรินนะ ฝากตัวด้วยล่ะ หลังจากนั้นเวลาก็ผ่านไปนานกว่า3เดือน แผลของเรนก็หายเป็นปกติ แต่ที่แปลกก็คือนิสัยของเรนที่เคยชอบหาเรื่องเปลี่ยนไป นิสัยของเขาอ่อนโยนขึ้น และวันนี้เขาตัดสินใจจะบอกความจริงทั้งหมด เกี่ยวกับตัวเขาให้รินฟังรินจำได้รึปล่าว อะไรเหรอเรน ตอนที่เราเจอกันครั้งแรกที่คุณถามผมว่า ผมไปทำอะไรมาถึงเจ็บหนักน่ะ ผมจะบอกทั้งหมด และผมก็เล่าเรื่องตั้งแต่แรกมาจนถึงตอนที่ผมพบกับริน ไม่รู้ทำไมเพราะแสงตะวันในตอนลับขอบฟ้ารึปล่าว ดวงตาของรินนั้นดูเศร้าและมีน้ำตาปลิ่มออกมา ก็ประมาณนี้นะ อืม ขอบคุณนะที่เล่าให้ฟัง รินไม่รังเกียจผมเลยเหรอ จะรังเกียจคุณได้ยังไงล่ะก็คุณไม่ใช่คนเลวร้ายอะไรนี่นะและที่สำคัญคุณก็เป็นคนที่สำคัญของฉันด้วยเหมือนกัน เป็นคนที่ฉันรักที่สุด เรนยิ้มอย่างอ่อนโยน ของคุณนะริน ผมก็รักคุณเช่นกัน แล้วทั้งสองก็กอดกันด้วยความสุข แต่ว่าความสุขนั้นอยู่ได้เพียงสั้นๆเท่านั้น เรื่องเศร้าที่สุดของรินกับเรนกำลังจะเริ่มขึ้น

หลังจากที่เรนได้สารภาพความหลังให้รินฟัง ทั้งสองก็พบกับความรักที่ทั้งสองพอใจที่สุดแล้ว

แต่ว่าเรื่องยังไม่จบแค่นี้

เวลา20.00น รินกับเรนได้กลับมาบ้าน พอเข้ามาในบ้านทั้งสองก็ตกใจเมื่อเห็นสภาพบ้านถูกพังจนเละ แต่ที่สำคัญมีกระดาษตกอยู่มันเขียนไว้ว่า พวกแกถ้าอ่านข้อความนี้แล้ว ให้ขึ้นไปชั้นสองแล้วจะพบกับผลงานชิ้นโบว์แดงจของพวกเราที่ทำวันนี้แน่ เรน จากเรส พอทั้งสองขึ้นไปบนชั้นสองก็ตะลึงกับภาพที่เห็น คือ พ่อของรินอยู่ในสภาพมีดปักที่หัวใจ คอมีรอยถูกปาด แล้วแขวนคอไว้กับผนัง แม่ของรินถูกตัดคอขาด ส่วนหัวที่ถูกตัดตั้งไว้บนโต๊ะ รินกรี๊ดออกมาและหมดสติไป เรนจึงรีบพารินไปโรงพยาบาล เรนนึกในใจ ไอ้สารเลว ทำกับคนที่ไม่เกี่ยวด้วยแบบนี้ ยกโทษให้ไม่ได้เด็ดขาด เรนจึงมุ่งหน้าไปที่รังของเรส พอเรนมาถึง เรสแกอยู่ไหน ฉันอยู่นี่ แกอ็ชาติชั่วทำไมทำกับครอบครัวรินแบบนั้นพวกเขาไม่เกี่ยวข้องด้วยซักหน่อย ฉันก็แค่ทำสภาพศพให้เหมือนตอนพ่อแม่แกเท่านั้น อะไรนะ นี่แก อ๋อแกกระโจนหลบมีดที่ถูกขว้างมาจากฉันออกไปทางหน้าต่างนี่นะ เลยไม่รู้ว่าสภาพศพพ่อแม่แกเป็นยังไง แกไอ้สารเลว ส่วนอีกด้านหนึ่งเมื่อรินฟื้นขึ้นมา ก็พบกระดาษที่เขียนไว้จากเรน เนื้อความในกระดาษคือ ริน ผมต้องขอโทษด้วยนะที่เป็นสาเหตุทำให้พ่อแม่คุณถูกฆ่า ผมเสียใจจริงๆ ผมจะไปล้างแค้นให้พ่อแม่คุณเอง ถ้าหากผมไม่ได้กลับมา คุณไม่ต้องเสียใจไปหรอกนะ ถึงผมจะตายไปแต่คุณก็จะอยู่ในใจผมไปชั่วนิรันดร หลังจากที่รินได้อ่านน้ำตาของรินก็ค่อยๆไหลออกมาเมื่ออ่านข้อความสุดท้าย ป.ลพรุ่งนี้เป็นวันเกิดคุณนะ ผมเก็บของขวัญที่ผมทำเองไว้ในลิ้นชักเสื้อผ้าของคุณแล้วนะ หลังจากการดวลกันของเรนกับเรสก็ปรากฏว่าทั้งสองไม่มีลมหายใจอีกต่อไปแล้ว หลังจากนั้นเวลาก็ผ่านไปเป็นเวลา 5ปีรินยังครองตัวเป็นโสดมาตลอด ส่วนแก๊งที่เรสเคยคลุมก็โดนตำรวจล้างบางไปเมื่อ4ปีที่แล้ว ส่วนรินก็เก็บของขวัญที่เรนทำไว้นำไปติดผนังบ้านของเธอ ซึ่งมันทำให้เธอไม่ลืมเรนไปตลอดชีวิตของเธอ ของขวัญสิ่งนั้นคือ ภาพความทรงจำดีๆของรินกับเรนโดยมีข้อความเขียนไว้ข้างล่างภาพซึ่งเรนได้เขียนก่อนไปไว้ว่า จนกว่าความตายจะพรากสองเรา

จบ.