Vampire Blood วิกฤตการณ์ร้ายพลิกหัวใจให้ลงล็อค

วันวาน ประธานนักเรียนหน้าใสเป็นที่รักของครูทุกคน เรียบร้อย น่ารัก ร่าเริง แถมเลือดอร่อย
จัสติน หนุ่มป๊อปหน้านิ่ง ที่ไม่มีใครเดาได้เลยว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

เมื่อเขาและเธอมาเจอกันด้วยความไม่ตั้งใจจะทำให้ชะตาเปลี่ยนแบบคาดไม่ถึง

“นี่นายเป็นอะไรมากมั้ย ทำไมหน้าซีดขนาดนี้ แถมตัวยังเย็นยังกับน้ำแข็งอีก”

กลิ่นเลือด ผมได้กลิ่นเลือดของเธอ ถ้าเธอไม่ยอมออกไปตอนนี้ผมคง...

“ออกไป...อย่ามายุ่งกับฉัน”

“จะไม่ให้ยุ่งได้ยังไงกัน”

“ เลือดนั้น” ให้ตายสิเธอเลือดที่ผ่ามือของเธอมันทำให้ความอดทนของผมลดลงอย่างรวดเร็วไม่น่าเชื่อ เธอควรจะออกไปได้แล้ว ความอดทนของผมมันลดน้อยถอยลงทุกวินาที

“แผลแค่นี้เอง อย่าห่วงฉันเลย ห่วงตัวเองก่อนดีกว่า ไหวรึเปล่าให้ฉันเรียกรถถพยาบาลมาให้ไหม”

“ไม่...ฉันไม่เป็นไร...เธอรีบไปทำแผลซะ”

อย่ามัวแต่ห่วงคนอื่นเลย

“ทำไมนายดื้ออย่านี้นะ เป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไง ฉันว่าฉันโทรเรียกรถพยาบาลให้นายเลยดีกว่า”

เธอไม่ฟังคำของผมเลย เอาแต่จะหาทางช่วยผมที่กำลังหายใจหอบอยู่ลูกเดียว

ในเมื่อผมเตือนเธอแล้ว เธอไม่คิดจะฟัง ผมก็จะไม่ทน ทันทีที่เธอเดินเข้ามาใกล้ผมก็จัดการจับข้อมือแล้วกระชากเธอให้นอนลงบนเตียงโดยที่ผมก็คร่อมร่างเธอไว้

“นี้จะทำอะไร! O_O!!!”

เสียงหวานๆดังขึ้นทันทีที่เธอตั้งสติได้

“หลับตาซะ”

“ทำไมฉันต้องหลับ นายนั่นแหละปล่อยฉันได้แล้ว!”

เสียงหวานๆนั้นไม่เข้าหูผมเลย สิ่งที่ผมต้องการและสนใจอยู่ที่คอเล็กๆนั้นต่างหาก