Fate Grand order x Fairy tail "Vigilant Yaksha" - นิยาย Fate Grand order x Fairy tail "Vigilant Yaksha" : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง
  • มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    Fate Grand order x Fairy tail "Vigilant Yaksha"

    **มีสปอยเนื้อเรื่องfgo** ฉันจะแสดงความงดงามของโลกให้เห็นแลกกับพลังและบาปอันยิ่งใหญ่ นี่คือการต่อสู้อันยาวนานของฉัน เพื่อปกป้องคนที่ฉันรักและกำจัดศัตรู จนกว่าวันที่จะมีใครสักคนเล่าขานเรื่องราวของฉัน

    ผู้เข้าชมรวม

    1,431

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    44

    ผู้เข้าชมรวม


    1.43K

    ความคิดเห็น


    11

    คนติดตาม


    69
    จำนวนตอน :  7 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  3 ก.ย. 66 / 12:51 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง, มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูรายการอีบุ๊กทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    **เรื่องนี้เป็นเรื่องที่รีอัพจาก Fairy tail x FGO Growing pains rewrite

     

    ในยามที่ข้าสวมหน้ากาก 

    นั่นคือวัฏจักรแห่งความทุกข์และการเข่นฆ่า

    “ฉันคือคนทรยศแห่งมนุษยชาติ พันธะสัญญาต้องห้ามนี้คือบาปที่ไม่อาจลบเลือน”

     

    ทั้งหยาดฝนที่ดูเย็นเหยียบ 

    และแสงตะวันที่มีเฉดสีของโลหิต 

    ข้ายังคงปกป้องหลี่เยว่วันแล้ววันเล่าคืนแล้วคืนเล่า

    “ทั้งเลือดที่ไหลหลั่ง ทั้งหยาดน้ำตาที่สูญเสีย แต่ฉันก็จะปกป้องคุณต่อไป”

     

    มันช่างง่ายดายที่จะสังหารหมู่มาร 

    ทว่ายากเย็นยิ่งนักที่จะตัดสายสัมพันธ์ 

    แล้วใครเล่าจะช่วยข้าจากสิ่งเหล่านี้?

    “ชีวิตมนุษย์นั้นแสนบอบบาง แต่บาปที่ผูกโยงนั้นช่างยากที่จะลบล้าง.. เมื่อไหร่กันที่ฉันจะได้พักเสียที?”

     

    ณ ยอดเขากูหยุน ข้าแหงนหน้ามองท้องฟ้าพลางเอ่ยถาม

    ต้องทำเช่นไรจึงจุติเป็นเทพ?

    ต้องทำเช่นไรจึงมีอายุขัยเป็นพันปี?

    “ทำยังไงฉันถึงจะปกป้องทุกคนได้ ต้องสังเวยอะไรเราถึงจะไม่แยกจากอีก?”

     

     

    ดวงจันทร์ที่ไม่เต็มดวง

    แลเสียงขลุ่ยบรรเลงแต่งเติมชีวิตผู้คน

    มองเห็นประกายแสงในหลี่เยว่ ข้าปรารถนาให้ภาพนี้คงอยู่นิรันดร์

    “ภาพของพวกเราที่ได้พูดคุยกันอย่างเป็นสุข…ฉันอยากให้เวลาหยุดอยู่ตรงนี้”

     

     

    .

    .


    องค์กรณ์ที่ถูกจัดตั้งเพื่อยืนยันการมีอยู่ของอนาคตแห่งมวลมนุษยชาติ คาลเดีย 

    หลังจากที่มาสเตอร์เพียงคนเดียวได้ต่อสู้

    กับสุดยอดศัตรูของมวลมนุษยชาติอย่างโกเอเทียและ72เสาเทพมาร  

    เธอก็ได้สูญเสียคนที่แสนสำคัญอย่างโรมันนี อาคิมัน 

    ผู้บัญชาการและคุณหมอประจำคาลเดียที่เธอรักมากที่สุดไป

    แม้เธอจะมีพวกพ้องมากมายอย่างเหล่าวีรชน แต่นั่นก็ไม่อาจทำให้ลึกๆแล้ว เธอจะลืมโรมันนีไปได้

    วันหนึ่งก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดขึ้น เมื่อมีจุดแปรผันแห่งใหม่เกิดขึ้นมา

     เธอจึงได้เรย์ชิฟไปยังที่แห่งนั้นด้วยตัวคนเดียว 

    แต่แล้ว

     การเรย์ชิฟที่อยู่ๆก็โผล่มาเหนือน่านน้ำกว้างใกล้กับทะเล โดยที่ไร้วีรชนหรือผู้ใดคอยช่วยเหลือ

     อีกทั้งยังขาดการติดต่อกับคาลเดียอีก!เธอหลับตาแน่นและคิดว่าจุดจบนั้นกำลังมาถึง 

    แต่เมื่อลืมตาขึ้นมา เธอก็พบกับชายคนหนึ่งที่มีใบหน้าที่เธอคุ้นเคยเป็นอย่างดี 

    ผมสีขาวที่ยาวจนแทบจะถึงพื้นกับผิวสีแทนและดวงตาสีทอง

    เขาคือ.. โซโลมอน!

    แต่มันคงไม่น่าแปลกใจไปมากกว่านี้ถ้าไม่ติดว่าเธอกำลังอยู่ในโลกที่ทุกสิ่งทุกอย่าง

    ขับเคลื่อนด้วยเวทย์มนต์ อย่างอนิเมะเรื่อง เเฟรี่เทล น่ะนะ!!







    Related image                       Cr: https://www.zerochan.net/Pixiv+Id+22968417"ดีใจที่ได้พบอีกครั้งนะ โรเซ็ทต้าจัง""ก่อตั้งกิลด์เหรอ? อืม...""จะบอกว่าชุดของผมมันดูแปลกไปสำหรับคนที่นี่สินะ? อืม.. งั้นใช้ร่างโรมันนีก็คงดีกว่า"





    "ในที่สุด... ในที่สุดก็ได้พบคุณอีกครั้ง!!""จะความเจ็บปวดเอย หรือความทรมานเอย... ถ้าเพื่อแลกกับการที่ได้อยู่กับคนสำคัญ มันก็คุ้มค่าไม่ใช่เหรอ?""หลีกเลี่ยงการไปยุ่งกับตัวหลักอย่างแฟรี่เทลดีกว่านะ?..."
    "........""พูดไปก็เท่านั้นละ เหมือนจะเลี่ยงได้;w;"

     

    ติดตามข่าวสาร พูดคุยกับผู้เขียนได้ที่ ดิสคอร์ดนี้เลย จิ้มมมม

    ติดตามพูดคุยกับนักเขียนได้ที่… คลิก-

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น