รักไร้เดียนสา

เนื้อเรื่อง

"ปั้ง!"เป็นไรไม ......... ย้อนกลับไป 2วัน "กรี๊งงง" เสียงนาฬิกาปลุกผมตั้งแต่ตีห้าครั้ง "เฮ้าา เช้าแล้วหรอเนี้ย" ผมบิดขี้เกียดสองสามที่ ก่อนที่จะลุกไปแปลงฟัน อ๋อเลือมบอกไปผมชื่อ ฟิว "นี้ฟิวลงมากินข้าวได้แล้ว" เสียงแม่ตะโกนมาจากห้องครัว เมื่อทำทุกอย่างเสร็จผมก็ไปโรเรียน "อ่าว หวัดดี แอม" "อืม หวัดดี ฟิว" แอมเป็นเพื่อนคนนึงที่ผมแอบชอบ กริ๊งงงง! "อ่า วันนี้พอแค่นี้กลับบ้านได้" ละว่างทางผมเห็นการ์ดวันวาเลนไทว์วางขายอยู่"เอาการ์ดวาเลนไทว์1ใบครับ" 2ทุ่ม ผมนั้งเขียนการ์ด และหวังจะเอาไปให้แอมในวันพรุ่งนี้ "กรี๊งงง" วันนี้นาฬิกาก็ปลุกผมอีกเช่นเคย " ไปแล้วนะคับแม่" ผมเดินไปพร้อมกับถือการ์ดใบน้อยๆ และหน้าตาที่ยิ้มแย้ม "ปั้ง!" ไม่เป็นไรใช้ไม........ สรุปคือ ผมไม่รับรู้อะไรแล้ว พูดง่ายๆคือ ผมตายจากโลกนี้ไปแล้ว เสียงที่ผมได้ยินครั้งสุดท้าย คือ เสียงรถแม่ของแอมที่ชนผม จนถึงแก่ชีวิต และการ์ที่ผมเขียน ก็โดนล้อรถทับเละจนแทบจะไม่เหลือชินดี..................-__-