(yongseo) :: Love Beyond Control

CAST

ยงซอ ยองวอนฮารา~ ซอฮยอน – ยงฮวา (เซจูหล่อมว๊าก ไม่เกี่ยว!!)

สองคนนี้เป็นใครนะคะ อีโบนา-ฮวังชันยอง ไม่ใช่!! คริสตัล – มินฮยอค 555

 

สองคนนี้ มาตามคาแรคเตอร์หรือไงก็ไม่รู้ ฮวังทิฟฟานี่-อีจงฮยอน

 

สองคนนี้ ไรเตอร์จับคู่ตามคาแรคเตอร์มึนๆ เฮ้ออออ แทยอน – ฮยอนจุง

และนักแสดงร่วมทัพอีกคับคั่ง!! (?)

Character ไม่บอก ไปอ่านกันเอาเอง

โปรดหยุดและอ่าน

::Talk that talk::

//ก่อนอื่นขอซาวน์เอฟเฟ็คอย่างอลัง//

          Ladies and Gentlemen….

          และแล้วในที่สุด Love beyond Ctrl ก็ใกล้เสร็จสมบูรณ์ โอ้ มาย ก็อด!! โอ้น้ำตาจิไหล โอ้อยากจิร้องไห้ T^T

        แต่ก็ยัง...!!

        เหลือแค่ไม่กี่ตอน เดี๋ยวเค้าอามาลงต่อให้จบน๊า

        คือ อ่านแค่นี้ไปก่อนน๊า (มันก็เยอะอยุ)

ใครอ่านจบคนแรก ไรเตอร์จะมอบพรวิเศษให้ขอซีนตามแต่ใจ

Yeahhhh Tell me your wish

          สิริเวลาแล้ว เรื่องนี้เค้าดองมา 3 ปี โอ้ เปรี้ยวได้ที่ ตั้งแต่น้ำท่วมรอบนู้นจนน้ำกลับมาอีกรอบนึงแล้ว ==;;

        และก็ยังเหมือนเดิมคือ = ม า ม่ า ก ะ มั น ห ว า น ส ะ พั ด!! = อารมณ์ว่าแจกจ่ายกันไปช่วยน้ำท่วม น้ำเน่าเข้าขั้นด้วย แต่ก็ไม่รู้สินะ - -v (ทั้งชีวิตนี้ไม่เคยรู้อะไร)

        เรื่องที่จะชี้แจงให้เข้าใจกันถ้วนหน้าก่อนจะด่าแม่ไรเตอร์คือ

        อย่าโกรธไรเตอร์นะ Babeyyyyyy!!

ไรเตอร์พยายามจะรีไรท์ แต่รีไปรีมา บร๊ะเจ้า!! แถวบ้านเรียก ‘แบบนี้คือแกแต่งเรื่องใหม่สนิทป่ะวะ?’ = =v

คือไรเตอร์ไม่รู้ ไรเตอร์สับสนกับชีวิต(เสมอๆ) คือแต่งฟิคนี่ไม่เคยร่างอ่ะ รอให้มันไหลออกมาจากกลีบสมองก้อนน้อยๆ

แต่พอมันผ่านไปสามชาติครึ่งใช่ป่ะ ไรเตอร์ก็แบบว่า เอ่อ ....เฮ้ย ช่างแม่ง! ผูกเรื่องใหม่เหอะ! แบบเก่าจบไง จำไม่ได้ว่ะ ปล่อยไปตามเวรของกรรม กรรมของใคร =_=v

และนั่นก็ทำให้การรีไรท์ กลายเป็น การรี-ไซ้-เคิ่ล แถวบ้านคือนำกลับมาใช้ใหม่ แต่เหมือนหรือต่างจากแบบเก่ายังไง ให้ไรเตอร์ไปอ่านเอง ค้นหาเอง

เค้าคิดว่านี่เป็นข้อดีนะ! เพราะไรเตอร์จะได้เริ่มต้นอ่านใหม่ ในความเหมือนที่แตกต่าง จะได้ติดตามต่อเนื่อง

((จริงๆคือ ไรเตอร์แต่งซ้ำแบบเดิมไม่ได้เองเหอะ))

แต่สาบานเลยว่าเค้าแต่งสุดกำลัง แล้วเค้าก็รวบรวมลมปราณและกำลังภายในทั้งหมด ฮึดแต่งจนเสร็จในที่สุด คือเค้าทำดีที่สุดแล้ว ที่เหลือก็ปล่อยไป...ละกัน =*=

ไรท์ไปไรท์มาก็เพิ่งตระหนักว่า บร๊ะเจ้า!! นี่มันฟิค หรือ มหากาพย์

นี่มันเป็น ม ห า ก า พ ย์ !! ใช่มั๊ย???

ยาวไปแข่งกับอาร่ายยยยยยยยยยยยยยย ยาวจนเค้าเกือบร้องไห้ ยาวจนแต่งไปครึ่งทางก็อยากจะเลิกแล้ว แต่มันทำไม่ได้!!

คือแบบ ตั้งปณิธานเอาไว้ แต่งไม่จบนี่จะไม่ให้อภัยตัวเอง และในที่สุดก็จบ (จนได้)

ปัญหาคือขณะแต่ง...

นี่เนื้อเรื่องแกไปเอามาจากไหน ที่แกแต่งไป ปมอะไรของแกล่ะนั่น มันอีรุงตุงนัง เอ๊ะ มันก็ยังงงๆ เอ๊ะ แกทำอะไรของแกนังปอ เอ๊ะ แกไปพักหน่อยดีมั๊ย เอ๊ะ เอ๊ะ เอ๊ะ...

สุดท้าย!!! เอาวะ! ให้มันเป็นแบบนี้แหละ นี่มันฟิคชั้น!

เริ่มมาแบบ..

ไอ ด็อท แคร์ ! ไอ เลิฟ อิท !

โอเค คือแบบ เค้าก็ไม่เข้าใจว่าเค้าต้องการอะไร

รีดเดอร์อ่านไปแล้วเข้าใจอะไร ช่วยบอกเค้านะ ถือว่าเมตตา ไรเตอร์สติไม่ดี

คำเตือน ฟิคเรื่องนี้ทำให้คุณเชื่อว่า สาระ อยู่ มี ไม่ หรือ จริง (?) 555+

เฮ้ออออออออออ ถอนหายใจ

คือ ไรเตอร์ตัดสินใจเอามาลงรวดเดียวจบ คือกะไม่สนยอดเม้นต์ ยอดโหวต ยอดวิวเลยนะ

ขอบคุณมากที่เข้ามาอ่าน ขอบคุณมากจริงๆที่ยอมมาเสียเวลากับไรเตอร์

ขอบคุณจากใจ

และรีดเดอร์รู้มั๊ย ไรเตอร์แค่อยากเห็นว่ารีดเดอร์รู้สึกยังไง

ดังนั้นอ่านแล้วขอแค่คนละเม้นต์ต่อหนึ่ง user /id/person/  ให้กันได้มั๊ย เบเบ้

เม้นบอกอะไรกะไรเตอร์หน่อยนะ จะประณามกันก็ได้ จะมาตบตีไรเตอร์ทางตัวอักษรยังไงก็เชิญ

คำเตือน (อีกครั้ง) !!

ถ้าได้กลิ่นทะแม่งๆ หรือคลำๆไปเจอปม เดาไปเหอะ! เดายังไงก็ถูก!

แต่แนะนำให้ อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจไรเตอร์นะ เพราะไรเตอร์ก็ไม่ไว้ใจตัวเองอ่ะ

ใครก็ได้มาพาไรเตอร์ไปส่งโรง’บาลบ้าที !!!

ไปล่ะ!! ชิ่งหนี กลัวโดนรีดเดอร์ตบ!

สุดท้าย

รัก รีดเดอร์ เสมอๆ

สำหรับไรเตอร์ รีดเดอร์ คือ คนที่รับฟังตัวอักษรของเรา

ถ้าไม่มีรีดเดอร์ ไรเตอร์ก็เหมือนคนบ้าที่นั่งพูดกับฝาผนัง อยู่แต่ในโลกของตัวเอง

คนเราล้วนมีโลกส่วนตัว ไรเตอร์เองรักโลกส่วนตัวของตัวเองมาก แต่มัน ป่วย ไม่ใช่เหรอ..เป็นแบบนั้นอยู่คนเดียวทั้งวัน ทั้งเดือน ทั้งปี

เพราะการไม่มีโรค คือ ลาภอันประเสริฐ

(เหมือนจะไม่เกี่ยวกะข้างบนแฮะ)

รีดเดอร์ รักษาสุขภาพด้วยนะ จุ๊บๆ

วิดีโอไม่เกี่ยวกะเรื่อง แต่เราใช้เพลงนี้เป็น Theme :') enjoy
 

ไรเตอร์ ป.ป่วย

2013/11/4

ป.ลิง ไรเตอร์รักยงซอมากจริงๆนะ และรักชาวโกกูม่ามากด้วย คือ ตั้งแต่เป็นโกกูม่ามาก็สามปีกว่าแล้ว โกกูม่าแฟนเป็นแฟนคลับที่ดีต่อกันมาก เราอบอุ่น เอื้อเฟื้อ โอบอ้อม ไม่ใช่แค่โกกูม่าไทยนะ โกกูม่าทั่วโลกเท่าที่ไรเตอร์รู้จักคือดีมากกกกกกก เป็นเพราะเราได้รับอำนาจความดีงามจากคุณผู้หญิงของบ้านเราสินะ รวมถึงความมั่นคงของคุณผู้ชาย

นี่คือสารภาพ ไรเตอร์บอกตัวเอง (ไม่ต้องให้ใครมาบอก) ว่ายงซอเค้าจะแต่งงานกันจริงๆ

จะหาว่าเราเป็นพวกเพ้อเจ้อ บ้าบอ สะกดจิตตัวเอง เวิ่นเว้อ มโนจัด อะไรก็ตาม

ตอบแบบสั้นๆ ก็คือ.. เราดูยงซอ แล้วเราชอบมาก เราผิดตรงไหน? จินตนาการก็จินตนาการเรา จะทำไม?

แต่ว่า ถึงเราเป็นแบบนี้ เราก็เลือกแล้วไม่ใช่เหรอ เราเลือกที่จะเป็นแบบนี้ ที่จะเชื่อมั่นในยงซอแบบนี้ ..เพราะเราเห็นว่านี่เป็นสิ่งที่คู่ควรแล้วนี่นา เป็นสิ่งที่มีความหมายและมีคุณค่า (ตามคอนเซ็บต์โฆษณา คุณค่าที่คุณคู่ควร) เราแค่อยากจะปกป้องสิ่งเหล่านี้ไปอีกนานๆ เราผิดตรงไหน?

สุดท้ายแล้วถ้าเค้าไม่แต่งงานกันเราจะทำยังไงน่ะเหรอ (มีคนเคยถามคำถามนี้)

ไรเตอร์หันกลับไปแล้วตอบทันทีว่า ‘ก็ไปเกาหลี แล้วเผาตึก MBC น่ะสิ ถามได้!!’

คำตอบจริงจังน่ะยังไม่คิด แล้วก็ยังไม่ได้เผื่อใจด้วย เพราะคิดว่ามันไม่จำเป็น ณ จุดๆนี้

..เหมือนกับที่ทุกคนรู้ว่าเกิดมาก็ต้องตาย ถ้างั้นแล้วคุณหายใจไปทำไม?

..เหมือนกับที่รู้ว่าคบกันไปสุดท้ายแล้วอาจจะเลิกกัน แทนที่จะคิดแบบนั้น ทำไมไม่มาทำให้มันเวิร์คดูล่ะ ทำไมไม่สร้างความทรงจำดีๆเอาไว้จนกว่าจะถึงวันต้องแยกจาก

จริงๆไรเตอร์ไม่ฮาร์ดคอร์นะ ไม่สนแฮมเบอร์เกอร์ หรือว่าอะไรทั้งนั้น ไรเตอร์แค่รักยงซอ แค่นี้ชีวิตก็ชักจะเยอะแล้ว

และถ้าเค้าได้แต่งงานกันจริงๆ เราจะทำยังไงน่ะเหรอ (มีคนเคยถาม)

ไรเตอร์หันกลับไปแล้วยิ้ม ‘ก็ไปเกาหลี ไปงานแต่งน่ะสิ ถามได้!!’

และจนกว่าจะถึงวันนั้น เรามาทำวันแต่ละวันให้เป็นวันดีๆด้วยการรักและหวงแหนยงกะซอกันนะ

โอ้เย.... Y(^___^)Y


ยังไงก็ร๊ากกกกกกกกกก ร๊ากกกกกกกกกก ยงซอ