หลังจากที่ได้เกิดมานับร้อยปีแล้ว รู้สึกถึงการเปลี่ยน
แปลงของพวกมนุษย์ก็แล้ว แต่ตัวฉันกลับไม่เปลี่ยน
แปลงเลย ทำไมฉันถึงไม่มีช่วงเวลาแก่เฒ่าเหมือนพวก
มนุษย์หน้าโง่พวกนั้นนะ และอีกทั้งตั้งแต่เกิดมาฉันก็
ไม่เคยออกไปไหนเลยทั้งกลางวัน ทั้งกลางคืน เพราะ
อะไรน่ะหรอ เพราะว่าฉันเป็นแวมไพร์น่ะสิ ฉันคงต้อง
อยู่แบบนี้ในหอคอยไปตลอดสินะ แต่แล้วชีวิตฉันก็ต้อง
เปลี่ยนไปก็เพราะอีตาผมยาวดำเมี่ยมที่มี ผิวซีด ตา
แดง ซ้ำยังมีหน้าตาที่สวยเกินหน้าเกินตาฉันอีก ที่ที่
เราเจอกันครั้งแรกคือหน้าต่างบนหอคอย แต่หมอนั่น
กลับพูดเหมือนเราสนิทชิดเชื้อกันนมนาน ก่อนจะหาย
ไปซะเฉยๆ เหอะ ชีวิตนี้อย่าได้เจอะเจอกันอีกเลย อีตา
หน้าสวย แต่ดูเหมือนชะตาฉันกับอีตานั่นจะตัดกันไม่
ขาดซะแล้ว ทำไมมันถึงโลกกลมอย่างนี้นะ ไม่เข้าใจ
เลย T^T
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น