ยัยหน้าใสสุดแสบกับนายหน้าหล่อสุดซ่าส์

Charpter 1
หวัดดีค่ะฉันชื่อ คิมแรวอน ฉันเป็นลูกคนเดียว ฉันอายุ 17แล้วนะ
 เช้านี้เป็นเช้าที่หลับสบายจัง "ก๊อกๆๆ... แรวอนตื่นได้แล้วลูก" T_Tฉันยังไม่อยากตื่นเลย
"ค๊า... ตื่นแล้ว..ตื่นแล้วค่ะ" ขอซักสิบนาทีนะค่ะแม่*O*
"เร็วๆนะแรวอนแม่มีรื่องจะคุยกับลูก" เอะ! แม่มีรื่องไรน๊า
"แรวอน แม่ต้องไปทำงานที่ญี่ปุ่น" เย้!~+_+ฉันจะไปเที่ยวญี่ปุ่นแล้ว
"เราจะไปเมื่อไรค่ะแม่"ฉันอยากไปเร็วๆจัง
"เราหรอ แม่หมายถึงแม่คนเดียวต่างหาก ส่วนลูกต้องไปอยู่บ้านคนเดียว แม่จะให้ลูกย้ายไปอยู่ที่ยูชอน" 
ฮือๆๆๆT_Tแม่จะทิ้งฉันให้อยู่คนเดียวงั้นหรอ ~~แปลว่าฉันต้องย้ายโรงเรียนด้วนหรอเนี๊ย
"ok ค่ะ ได้ๆ หนูจะไปอยู่ก้อได้ แล้วแม่จะไปวันไหนล่ะค่ะ" 
"วันจันทร์นี้ แม่เตรียมที่อยู่กับโรงเรียนใหม่ไว้ให้ลูกแล้วนะ" แม่พูดต่อ
อารายนะ..วันจันทร์เหลือแค่3วันงั้นเหรอ ฉันยังไม่ได้เตรียมตัวเลยอ่ะ ทำไงดี ทำไงดี
  วันจันทร์ก็มาถึง เวลาเดินเร็วเหลือเกิน วันนี้ฉันต้องไปส่งแม่ที่สนามบินแล้ว
"นี่ก็ถึงเวลาที่เครื่องบินจะบินแล้ว แม่ไปก่อนนะลูก แล้วแม่จะกลับมาเยี่ยมลูกบ่อยๆนะ"
"ค่ะ แม่ระวังตัวดีๆนะ กลับมาเร็วๆล่ะ" เป็นคำสั่งปนบังคับเล็กน้อยจากฉัน
"รู้แล้ว รู้แล้ว แม่ไปก่อนนะ บ๊ายบาย" แม่พูโกบฉันก่อนจะเดินจากไปเพื่อไปขึ้นเครื่อง
              ---------------------------------
การมาเรียนวันแรกของฉัน
ว๊าว++ โรงเรียนที่แม่ให่ฉันมาเรียนเป็นถึงโรงเรียนดังในเมืองนี้เชียวนะ โฮะๆๆ ผู้ชายโรงเรียนนี้น่าตาดีเป็นบ้า
เปิดเรียนวันแรกฉันก็ได้เพื่อนใหม่เลย เธอชื่อ จีเฮ เทอเป็นคนสวย ดุ ใจกล้า และเพื่อนฉันอีกคน ชื่อ ยองอา
เพื่อนฉันคนนี้ตรงข้ามกับย้ายจีเฮสุดๆๆ (คงรู้นะค่ะ)
"แรวอน เธอนี่สวยจัง" จีเฮพูดกับยองอา ตอนนี้ฉันรู้สึกเขินๆแล้วสิ
"ตลกน๊า ไม่หรอกเธอสองคนก็ทั้งน่ารักและสวย" ฉันพูดกลับเพราะตอนนี้หน่าฉันแดงไปหมดแล้ว
"โอ๊ย......." เจ็บจัง ฉันโดนอะไรเนี๊ยะ
"เป็นไงบ้างแรวอน" จีเฮ ถามฉันด้วยความเป็นห่วง
"ยัยเซ่อร์ ซุ่มซ่ามจริงๆเลยนะ" นายนี่เป็นใครมาพูดกับฉันแบบนี้ นายนี่น่าตาหล่อเป็นบ้าเลย 
แต่น่าเสียดายไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเสียเลย ไม่ขอโทษฉันซักคำแถมยังมาว่าฉันอีก นายเป็นใคร??
"นายบ้า ไม่ขอโทษซักคำ ยังมาว่าให้อีก นายเฮงซวย" ฉันว่านายนั้นตอนนี้ที่เขาเดินไปใกล้
"เธอว่าไรนะ กล้าว่าฉันงั้นเหรอ เธอรู้ไม๊ว่าฉันเป็นใคร" นายนั้นได้ยินได้ไงอ่ะ ซวยแล้ว
"ใจเย็นๆ ยุนโฮไปเถอะน๊า พวกเราไปเที่ยวพลับกันดีกว่านี่ก็เย็นได้เวลาเลิกเรียนแล้ว"หนุ่มน่าตาอีกคนพูด
"เธอนี่จริงๆลยนะ ฝากไว้ก่อนเถอะ"นายนั้นน่ากลัวจัง
 แล้วฉันจะอยู่โรงเรียนนี้อย่างสงบสุขได้ไม๊เนี๊ยะ