อำนาจ เงิน ครอบครัว ความมั่นคง ... มนุษย์แทบทุกผู้ทุกคนล้วนแล้วแต่ต้องการสิ่งเหล่านี้ แต่ไม่ใช่สำหรับผม ... ผมเพียงต้องการที่จะมีชีวิต ปรกติธรรมดาเหมือนผู้คนสามัญทั่วไป ต้องการหัวเราะและร้องไห้ ต้องการผิดหวังสมหวัง ต้องการเพื่อนฝูงและคู่ชีวิต แต่ด้วยโรคร้ายที่ติดตัวมาแต่กำเนิดก็ได้พรากเอาสิ่งเหล่านั้นไปจากผม โอกาสเดียวที่ผมมีและได้เจอในทุกๆวันคือ การนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยด้วยร่างกายที่อิดโรย แหงนมองฟ่าเพดานสีขาว แล้วพูดคุยกับหมอและนางพยาบาล มีบ้างในบางครั้งที่เครือญาติจะแวะเวียนมาเยี่ยมถามไถ่สารทุกข์สุกดิบ ผมได้แค่นอนรอความตายไปอย่างช้าๆ จนกระทั่งได้รับของเยี่ยมไข้อันแปลกประหลาดจากลูกพี่ลูกน้องที่ไม่เคยเห็นหน้าค่าตากันมาก่อนคนหนึ่ง มันเป็นหน้ากากไม้แกะสลักที่ทาสีฉูดฉาดคล้ายงานฝีมือจากชนเผ่าไหนสักแห่งในสามโลก ...
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น