เมื่อเซราฟีน่าและผองเพื่อนในเวิล์ด

ข้อมูลเบื้องต้น

เรื่องราวของเซราฟีน่าตอนที่ใช้เวทย์ข้ามมิติไปยังอาณาจักรอื่นแต่ผิดพลาดเลยกลายเป็นว่า ทั้งหมดไปโผล่อยู่ที่โลกมนุษย์หรือเวิลด์ ทั้งหมดได้พบกับเด็กสาวคนหนึ่งเธอมีชื่อว่า นาริก้า มีเอ นาเดียร่า เด็กสาวไทย-ญี่ปุ่น ที่ขาดความมั่นใจในตัวเองและไม่มีเพื่อนสนิท

เนื้อเรื่อง

ในวันนี้ทุกคนได้เรียนเวทย์ข้ามมิติ แต่คนที่ทำได้มีเพียงแต่เซราฟีน่าเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ทำได้ภายในครั้งเดียว

ส่วนคนอื่นก็ฝึกอยู่หลายครั้งแต่ก็ทำได้แค่อาณาจักรใกล้เคียงเท่านั้น

เนื่องจากว่าวันนี้ท้องฟ้าปลอดโปร่ง มีสายลมและแสงแดดอ่อน ทำให้รู้สึกได้ทันทีว่ามีพลังในตัวเต็มเปื่ยม

จึงได้ชักชวนเพื่อนๆทุกคนไปเที่ยวต่างมิติ

ทุกคนลงความเห็นว่าอยากจะไปเที่ยวที่มิติอื่นดูบ้าง เซราฟีน่าไม่มีทางเลือกจึงต้องทำตามนั้น

“ ทุกคนวันนี้เราไปเที่ยวไหนกันดี “เสียงของเซราฟีน่าเอ่ยถามทุกคนอย่างสดใส

“ฉันอยากไปเที่ยวอาณาจักรอื่นดูบ้างอะ “เสียงของเอฟีเชียเอ่ยขึ้น

“ใช่ พวกเราก็อยากไปเหมือนกัน “ เสียงของทุกคนดังประสานกันดังลั่น

“จ้า จ้า ไปก็ไป แต่พวกเธอรู้ใช่ไหมว่ามันต้องใช้พลังมาก “

“รู้แล้วยะ แม่คนเก่ง เดี๋ยวพวกเราจะช่วยเอง “

“ได้ “

ที่ลานแห่งแสง

บริเวณนี้จะมีพลังศักดิ์สิทธิ์อยู่มากช่วยในการร่ายเวทย์ทำให้ใช้พลังเพียงแค่น้อยนิดก็สามารถข้ามไปยังมิติอื่นได้ง่ายมาก

ที่แห่งนี้มีน้ำพุอยู่บริเวณกลางสวน มีต้นไม้แห่งแสงอยู่รายรอบ ทำให้รู้สึกสดชื่น

“เอาละทุกคนพร้อมนะ “ เสียงของเซราฟีน่า เอ่ยถามทุกคน

“พร้อมแล้วจ้า “ เสียงตอบดังมาจากทุกคน

“เริ่มละนะ

โอม .. เซลาเนีย โทเคียน่าเรีย เวิลด์มาเซีย ทัวมาเลียน์ ซาเดเนียน ริสซะมาดาเรีย

โทนาไครัส ซิกมาแอลฟา แนริเบต้า โซเวีย นาเวีย ลาเดมัวร์  ประตูแห่งกาลเวลาเอย

จงเปิดออกให้ข้าและเหล่าผองเพื่อนผ่านไปสู่นครต่างมิติ “

แสงสีขาวสว่างจ้า มีบานประตูสีฟ้าอมเขียวอ่อนปรากฏขึ้น ทุกๆคนค่อยๆก้าวเข้าไปในประตูแล้วหายไปในทันที

ณ โลกการ์อาเซีย

“สวัสดีจ้า นาริ “ เสียงของเด็กสาสผมสีทอง ตะโกนเรียกหญิงสาวที่อยู่ข้างหน้าทันที

“สวัสดีจ๊ะ เอริโกะ “ เสียงตอบรับของเด็กสาวผมสีบรอนซ์เงินอมฟ้า ดวงตาสีทองหันไปหาทันที ที่ได้ยินเสียง

“เธอทำการบ้านยังอะ เรายังไม่ได้ทำเลย “

“ทำแล้ว “

“ลอกหน่อยดิ “

“ก็..เอาสิ “

“ฮิ..ขอบใจ มากก”
เมื่อเอริโกะได้การบ้านของเธอไปแล้วก็หายไปไม่คุยกับเธอเลยทั้งวัน

เมื่อถึงช่วงกลางคืนที่บ้านของนาริก้า

“อุ้ย...ดาวตกนิ “

“ต้องขอพร....ดาวตกจ้า ช่วยส่งเพื่อนมาให้เราหน่อยนะเราอยากมีเพื่อน “

ทันใดนั้นประตูมิติของเซราฟีน่าก็เปิดขึ้นพอดี แล้วหล่นลงมาในห้องของนาริก้าในทันที

“ว้าย ....โอ้ย......” เสียงของพวกเซราฟีน่าร้องกันระงมไปหมด

“ว้าย....อะไรกันเนี้ย “ เสียงร้องอย่างตกใจของนาริก้าดังขึ้นทันที

“ พวกเธอเป็นใครนะ เข้ามาในนี้ได้ยังไงกัน “

“เอ้อ..ขอโทษนะ คือ เราชื่อ เซราฟีน่า คาเรเรีย โอลิเวียน่า เรียกว่า เซ ก็ได้นะ “

“ส่วนนี้ก็ ...”

“เอฟีเชีย เอรูสจ๊ะ “                                     “ ชอร์ท  ฟอยอร์ท ครับ “             “ ชาโดว์ นอร์ท “

“เอร่าเทียร์ นานเวียร์ “                                 “ ทัคเคอร์ สาโลว “

“ โซราเวเรียร์ เวราเทียร์ “                              “ แซท เทอร์เคีย “

“โนวา วานาอิ “                                                        “พาร์เทน ฟอร์ม “

“ เอ้อ....ฉัน..นาริก้า มีเอ นาเดียร่า ยินดีที่ได้รู้จัก “

“พวกเธอมาจากไหนกันเหรอ “นาริก้าถามด้วยความแปลกใจ
“พวกเรามาจากอีกมิติหนึ่งจ๊ะ “เซราฟีน่าเอ่ย

“จริงเหรอ “นาริก้าเอ่ยอย่างตื่นเต้น

“แล้วเธออยู่คนเดียวเหรอ “เซราฟีน่าเอ่ยถามอย่างแปลกใจพวกเธอออกจะเสียงดัง

“ใช่แล้วละ “นาริก้าเอ่ยตอบด้วยเสียงเศร้าสร้อย

“นี้ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าเธอต้องการอะไรสักอย่างนะ รู้สึกว่าเธอต้องการสิ่งที่ขาดหายไปนะ “เสียงของเซราฟีน่า

เอ่ยถามเมื่อรับรู้ถึงสิ่งที่นาริก้าต้องการ

“ฉันอยากให้พ่อกับแม่กลับมาคืนดีกัน แล้วก็อยากจะมีเพื่อนมากๆด้วย “

“เอาละเธอต้องทำตามที่พวกฉันบอกนะ “

“อะไรเหรอ “

“ นี้เป็นวิธีที่เธอจะได้รู้จักการปรับตัวเข้าหาคนอื่นได้ง่ายๆไงละ “

“จริงเหรอวิธีอะไรละ”

“เธอเคยลองโทรไปหาพ่อแม่บ้างไหม เคยส่งจดหมายหาท่านบ้างไหม “

“ ไม่เคย “

“งั้นก็ทำซะ “

“แล้วก็เวลาเพื่อนๆมีปัญหาอะไรก็ช่วยเพื่อนๆเขาบ้างละ เธอเนี้ยต้องรู้จักแบ่งปันความรู้ให้คนอื่นบ้างนะ “

“ได้สิ ไม่มีปัญหาอยู่แล้วละ “

“งั้นตอนเช้าเธอลองไปทำดูนะ เดี๋ยวพวกฉันต้องไปแล้วละ “

“แล้วฉันจะได้เจอพวกเธออีกไหม “
“ไม่แน่แต่อาจจะได้เจอกันอีกนะ “เซราฟีน่าเอ่ย

“ลาก่อนนะ นาริก้า ดีใจที่ได้เจอเธอนะ “พวกเราทุกคนเอ่ยพร้อมกัน

“ลาก่อนจ๊ะ ทุกๆคน “นาริก้ายเอ่ยพลางยิ้มให้เธอโบกมือให้เราด้วยละ

“ขอให้โชคดีนะ นาริ “พาร์เทนเอ่ย

“ขอบใจจ๊ะ “

“แล้วพวกเราจ๊ะแวะมาเยื่ยมอีกนะ “เอฟีเชียเอ่ยเรื่องอะไรจะให้พาร์มีส่วนคนเดียว

“พวกเธอต้องมาตอนที่พ่อกับแม่ฉันคืนดีกันแล้วนะ “

“ได้สิไม่มีปัญหา “

แล้วประตูเวทย์ก็สว่างขึ้นด้วยเวทย์ของพวกผู้ชายแล้วทั้งหมดก็หายไป

2 ปีผ่านไป

นาริก้าได้พ่อแม่ของเธอกลับคืนมาอีกทั้งเธอยังได้เพื่อนใหม่อีกตั้งหลายคนเธอจะไม่เหงาอีกแล้ว แม้ว่าเซราฟีน่าและเพื่อนๆจะไม่มาหาเธอแต่พวกเขาก็ส่งของขวัญมาให้เธอเป็นรูปถ่ายของพวกเราทุกคนที่เคยถามไว้ตอนจะจากกัน

                                           
  ขอบใจพวกเธอมากนะ        เซราฟีน่า ทุกคน

                                                                                                           ลาก่อน......