ฟิคบารามอส เพลงโรงเรียนพระราชาเอดินเบริ์ก

เนื้อเรื่อง

 


             " จะขอหลั่งเลือด  พลีชีพ จะไม่มีคำว่าถอย จะขอสู้จนกว่าจะได้ชัย

                     ขอสู้แม้เป็นคนสุดท้ายหรือคนเดียวที่จะสู้ สู้ให้ประวัติศาสตร์ต้องจารึก

                      ว่า ครั้งหนึ่ง  ที่นี่ วันนี้ ข้า มีชัย เหนือ เดมอส "

                                เพลงโรงเรียนพระราชาเอดินเบริ์ก

เพื่อแผ่นดินข้าจะขอห้าวหาญ

มุ่งสืบสานปณิธานแห่งความหวัง

โบกธงทองลั่นกลองรบก้องดัง

แสดงพลังนักรบราชา

เพื่อแผ่นดินข้าจะขอองอาจ

มุ่งพิฆาตไพรีที่โหมบ่า

ขอปกปักผืนแผ่นดินถิ่นมารดา

เชิดชูค่าผู้รับใช้ธานี

เพื่อแผ่นดินข้าจะขอเปรื่องปราด

ให้ความโอภาสอยู่คู่แดนบุรี

ทั้งกายใจเลือดเนื้อยอมพลี

ประกาศศักดิ์ศรีจอมปราชญ์ราชันย์

เพื่อแผ่นดินข้าจะขอสละ

อุตสาหะด้วยแรงแห่งใจมั่น

หวังให้สุขสถิตอยู่ชั่วกัลป์

เหลือนามนิรันดร์ในหัวใจปวงชน

 

                              มหาเทพมนตร์ดำแห่งเดมอส

ข้าแต่มหาเวทมนตร์ดำอันยิ่งใหญ่ โปรดประทานพละกำลังแก่ข้า บันดาลให้ความมืดจงกลืนกินแสงสว่าง ให้เสียงโอดครวญร้องร่ำระงม ให้ความวิบัติแผ่ไพศาลสาปผืนดิน ให้มีแต่ความแห้งแล้ง

สาปท้องทะเลให้ปั่นป่วนบ้าคลั่ง บันดาล คลื่นยักษ์กลืนกินหมู่ชีวิต  ให้ฝนเลือดจงชะอาบทาทั่วทั้งแผ่นดิน แปรสรวงสวรรค์นามเอเดนคืนสู่โฉมเดิมนามนรกภูมิ

    ข้าแต่จ้าวพญามารแห่งใจอันยิ่งยง โปรดประทานพลังอำนาจควบคุมจิตใจเหล่ามนุษย์ตัวจ้อย

ผู้หาญมาลองฤทธิ์ ดลบันดาลให้ความเกลียดชังจงทบทวี ให้ความทุกข์ยากแผ่ขยายทุกย่อมหญ้า ความสิ้นหวังเบ่งบานเรืองอำนาจ จุดประกายไฟแห่งสงครามเพื่อบูชาเทพเจ้าแห่งความตาย

   ป.ล ทุกสิ่งไม่เคยได้มาโดยง่ายทุกคนต้องเพียรพยายามที่จะแสวงหา  สิ่งทุกสิ่งไม่เคยเที่ยงแท้
            ถ้าหากทุกคนไม่เพียรพยายามก็ไม่มีทางได้ในสิ่งที่ทุกคนต้องการ 
             การที่ทุกคนจะหวังไม่ได้ทำให้เราได้ในสิ่งที่เราต้องการหากว่าไม่ลงมือกระทำก็จะไม่มี   
              ทางได้สิ่งที่ใจหวังได้หรอกนะคะ
              วันนี้ทุกคนอาจจะยังไม่เข้าใจแต่ต่อไปต้องเข้าใจแน่นอน

                  ขอให้โชคดีกับสิ่งที่หวังกันทุกคนนะคะ  


                                                                          เฟียร์ร่า

                      
                                ความตาย

                                      หนักเหมือน

                                               ขุนเขา

                                                   แต่เบาเหมือน

                                                           ปุยนุ่น




                                                                              เฟียร์ร่า