คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : KyuMin นายเท่านั้นที่เข้าใจ (ตอน3)
Title : ONLY YOU...นายเท่านั้นที่เข้าใจ (ตอนที่3)
Author : เนกิมะสึ
Paring : Kyuyhun+Sungmin
Ooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo
“นายจะทำอะไรอ่ะ ซองมิน”เสียงของอึนฮยอกทีมาจากทางประตูดังขึ้น
อึนฮยอกพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจที่ซองมินทำเรื่องแบบนั้นกับฮันฮยอง ฮันฮยองค่อยๆลุกขึ้นอย่างช้าๆโดยมีอึนฮยอกประคองอยู่ข้างๆ
“อึนฮยอก! นายไปไหนมา”
“มันเรื่องของฉัน นายไม่เกี่ยว”
“แล้วทำไมนายต้องไปกับไอ้หมอนี้ด้วย”กระต่ายน้อย(ภาคโหดร้าย)ชี้นิ้วไปทางฮันฮยอก
เมื่ออึนฮยอกเห็น เขาถึงกับปัดมือของซองมินทิ้ง ด้วยน้ำหนักที่แรงพอสมควร
“เรื่องนี้นายไม่เกี่ยวเลยด้วยซ้ำ ฉันจะทำอะไรมันก็เรื่องของฉัน จะไปกับใครก็เรื่องของฉัน นายไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวฉันเลย โปรดทำความเข้าใจซะใหม่ด้วย” คำพูดนี้ทำให้ซองมินถึงกับ อึ้ง อึ้งและก็อึ้ง (กระต่ายอึ้ง)
“พอได้แล้ว! จบกันสักทีจะได้มั้ย ถ้าทะเลาะกันแบบเด็กๆแบบนี้ แยกห้องกันเลยดีมั้ย”อีทึกผู้เป็นหัวหน้าวงตะโกนมาจากโต๊ะที่เป็นโต๊ะตัวโปรดของทุกคน(โต๊ะอาหารว่าง)
“เอาดิ / ตามใจเลย” ทั้งคู่พูดขึ้นพร้อมกัน
“งั้นจัดไป คยูจัง...วันนี้ไปนอนที่ห้องของซองมินนะ ส่วนอึนฮยอกก็ย้ายไปนอนที่ห้องของฮันฮยองแทน... งั้นตกลงตามนี้”เจ้ซินตัดสินใจแทนทุกคนทั้งหมดเลย
หลังจากที่เรื่องเครียดๆจบลง ทุกคนในห้องก็ได้แต่งนั่งเงียบโดยไม่พูดอะไรเลย เอาแต่ซ้อมเต้นอย่างหนัก(ติดต่อกันหลายชั่วโมง) ยกเว้นคยูฮยอนที่มานั่งสังเกตการณ์เหล่ารุ่นพี่(ลิง)ที่กำลังตั้งใจซ้อม แต่คยูก็ตั้งใจที่จะจดจำท่าทั้งหมดเหมือนกัน
“นี่ทุกคน พี่ให้พัก 10 นาที แล้วเรามาซ้อมเพลงต่อไปกันต่อ”อีทึกพูดขึ้นเมื่อเพลงจบ เมื่อสมาชิกในวงได้ยินก็ยิ้มออกกันเป็นแถว แล้วต่างคนก็ต่างเดินไปหยิบผ้าเย็นกับน้ำดื่มกัน
แต่อึนฮยอกหยิบขึ้นมาอย่างละสองอัน พอเขารู้สึกตัวอีกทีเขาก็นำของเหล่านั้นวางที่เดิม ส่วนซองมินก็เดินไปนั่งพักเลย โดนไม่ได้เดินไปหยิบของเหล่านั้น
(คำพูดข้างต้นมันอาจจะแปลกๆนะค่ะ แต่ถ้าหากคุณเคยทำอะไรที่ทำอยู่ประจำโดยพึ่งพาคนรักของคุณแล้วล่ะก็ หากขาดเขาไปซักคน... คุณจะไม่ชินกับเรื่องเหล่านี้เลยค่ะ อยากให้คุณเข้าใจความรู้สึกของตัวละครให้ลึกซึ้งอ่ะค่ะ แล้วจะรู้สึกว่าเราอินกับมัน)
“พี่ซองมิน...ไม่ไปหยิบน้ำเหรอครับ”คยูพูดขึ้นเมื่อซองมินเดินมานั่งข้างๆด้วยสีหน้าที่เหนื่อยล้าจากการฝึกซ้อมอย่าหนัก โดยที่มีหัวหน้าวงที่ไม่ค่อยใส่ใจในการฝึกซ้อมของพวกเราสักเท่าไร แต่...เมื่อใดที่โดนผู้จัดการเทศนามา หัวหน้าวงของพวกเราก็จะให้พวกเราซ้อมอย่างหนักจนไม่มีเวลาพัก
“อ๊ะ! เดี๋ยวอึน...”ซองมินนิ่งไปพักใหญ่จนคยูทักขึ้นมา
“เดี๋ยวผมไปหยิบมาให้ดีกว่านะครับ”^^
//sungmin//
ผมไม่เข้าใจว่าทำไมผมต้องทะเลาะกับอึนฮยอกด้วย ถ้าเมื่อกี้ผมไม่ได้ทะเลาะกับอึนฮยอก ผมคงจะบอกกับคยูว่า ‘เดี๋ยวอึนฮยอกก็หยิบมาให้ผม’ แต่ตอนนี้มันเป็นไปไม่ได้
“เออ...พี่ซองมินครับ นี่น้ำและก็ผ้าเย็นครับ” คยูยื่นน้ำให้ซองมินพร้อมผ้า “พี่ซองมินเหนื่อยมั้ยครับ” สีหน้าของคยูที่แสดงถึงความเป็นห่วง
คยู...นายรู้มั้ยว่าสีหน้าแบบนี้มันทำให้ฉันเริ่มใจอ่อนให้กับนายแล้วนะ ถ้าอึนฮยอกทำกับฉันแบบนี้ก็ดีอ่ะสิ
“ก็นิดหน่อยน่ะ ฉันชินกับเรื่องพวกนี้แล้ว เหลือแต่นายที่นังต้องปรับตัวอีกเยอะเลยรู้มั้ย... คยู ฉันของนอนพิงนายได้มั้ย”สายตาของซองมินมองไปทางหน้าต่างที่ทำมาจากกระจกใส เขาสามารถมองเห็นภาพของตัวเองและอึนฮยอกได้เพียงลางๆเท่านั้น สายตาของซองมินนั้นเท่าให้คยูรู้สึกเป็นห่วงซองมินมายิ่งขึ้น
“ก็ได้ครับ แต่ผมขอเวลา 2 นาทีได้มั้ยครับ...ช่วยสอนผมเต้นหน่อได้มั้ยครับ”
“ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว แต่ฉันของนอนสักพักก่อนนะ” คยูพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม
การนอนของซองมินกลายเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้วสำหรับทุกคน แม้แต่คยู...สมาชิกใหม่ของวงที่เพิ่งจะเข้ามาทำความรู้จักกันวันนี้ กังยอมเป็นหมอนให้ซองมิน อย่างง่ายดาย
“อะไรกัน... ทั้งๆที่ ที่ตรงนั้นเคนเป็นที่ของฉัน แล้วนายเป็นใคร...คยูฮยอน” อึนฮยอกพูดขึ้นด้วยน้ำสียงที่แผ่วเบา แต่ก็คงไม่พ้นหูของฮันเกิงไปง่ายๆ
“แล้วนายไม่เคนคิดจะเปลี่ยนมาอยู่ตรงนี้บ้างเหรอ...อึนฮยอก”
“อะไรนะฮันฮยอง เมื่อกี้นายพูดอะไรนะฉันไม่ได้ยิน”
“(นายไม่ได้ยินอ่ะดีแล้ว)ไม่มีอะไรนี่ ฉันแค่ซ้อมร้องเพลงเฉยๆ”
“งั้นเหรอ... ฉันนึกว่านายจะพูดกับฉันซะอีก”ไก้น้อยที่หน้างงๆ แต่ก็ไม่ได้สนใจ
เมื่อถึงเวลาที่ซองมินต้องตื่น คยูก็รีบปลุกซองมินแล้วอ้อนให้กระต่ายน้อยไปสอนต้นให้ โดยมีสายตาของอึนฮยอกมองอยู่ห่างๆ แม้เขาจะไม่ได้พูดอะไรก็ตาม แต่สายตาของเขาก็บ่งบอกถึงความหึงหวงที่เขาไม่สามารถแสดงออกได้
“พี่ซองมินเร็วเข้าสิครับ เดี๋ยวก็ไม่มีเวลาให้ผมซ้อมนะครับ... เร็วๆสิครับ”
“จ้าๆ”ซองมินที่อยู่ในอาการของคนที่เพิ่งตื่นนอนเอ่ยขึ้น
ทั้งสองคนเดินไปยังกลางห้องซ้อม โดยที่มีสายตาของสมาชิกทั้ง 11 คน มองตามไปว่า ‘พวกเขากำลังจะทำอะไรกัน’
“งั้นเอาเพลงง่ายๆก่อนแล้วกัน”
เสียงดนตรีเริ่มดังขึ้น ทุกคนในห้องฮึมฮัมตามจังหวะของเพลงเพลงหนึ่ง
RAP> Love~ oh baby my girl~
รัก~ โอ้ ที่รัก ผู้หญิงของฉัน~
그댄 나의 전부 눈부시게 아름다운
คือแดน นาเอ ชอนบู นุนบูชีเก อารึมดาอุน
เธอคือทั้งหมดของฉัน เธอช่างสวยงาม
나의 신부 신이 주신 선물
นาเอ ชินพู ชินอี ชูชิน ชอนมุล
เจ้าสาวของฉัน เธอที่เป็นของขวัญจากพระเจ้าประทานมาให้
행복한가요 그대의 까만 눈에서 눈물이 흐르죠
แฮงบกฮันกาโย คือแดเอ กามัน นูเนซอ นุนมูรี ฮือรือจโย
เธอมีความสุขหรือเปล่า น้ำตาไหลออกมาจากดวงตาสีดำของเธอใช่มั้ย
까만 머리 파뿌리 될 때까지도
กามัน มอรี พาปูรี ทเวล แตกาจีโด
จะอยู่ด้วยกันไปจนเมื่อเราแก่
나의 사랑 나의 그대 사랑할 것을 나 맹세할게요
นาเอ ซารัง นาเอ คือแด ซารังฮัล กอซึล นา แมงเซฮัลเกโย
ฉันสาบานว่าจะรักธอ เธอคือความรักของฉัน
그대를 사랑한다는 말 평생 매일 해주고 싶어
คือแดรึล ซารังฮันดานึน มัล พยองแซง แมอิล แฮจูโก ซีพอ
อยากบอกเธอทุกวันตลอดทั้งชีวิต คำพูดที่บอกว่ารักเธอ
Would you marry me? 널 사랑하고 아끼며 살아가고 싶어
Would you marry me? นอล ซารังฮาโก อากีมยอ ซารากาโก ชีพอ
เธอจะแต่งงานกับฉันได้มั้ย? อยากจะรักเธอให้มากขึ้น
그대가 잠이 들 때마다 내 팔에 재워주고 싶어
คือแดกา ชามี ทึล แตมาดา แน พาเร แจวอจูโก ชีพอ
อยากจะกล่อมเธอ ให้นอนในอ้อมแขนของฉันทุกครั้ง
Would you marry me? 이런 나의 마음 허락해줄래?
Would you marry me? อีรอน นาเอ มาอึม ฮอรักแฮจุลแร?
เธอจะแต่งงานกับฉันได้มั้ย? เธอจะยอมมาอยู่ในใจของฉันมั้ย?
*평생 곁에 있을게 (I do) 널 사랑하는 걸 (I do)
*พยองแซง คยอเท อีซึลเก (I do) นอล ซารังฮานึน คอล (I do)
*จะอยู่เคียงข้างตลอดชีวิต (ฉันจะทำ) คนที่รักคือเธอ (ฉันจะทำ)
눈과 비가 와도 아껴주면서 (I do)
นุนกวา พีกา วาโด อากยอจูมยอนซอ (I do)
แม้ว่า หิมะหรือฝนจะกระหน่ำลงมา (ฉันจะทำ)
너를 지켜줄게 (My love)
นอรึล จีคยอจุลเก (My love)
จะคอยปกป้องเธอ (ที่รักของฉัน)
RAP> 하얀 드레스를 입은 그대 턱시도를 입은 나의 모습
RAP>ฮายาน ทือเรซือรึล อีบึน คือแด ทอกชีโดรึล อีบึน นาเอ โมซึบ
เธอที่ใส่ชุดเจ้าสาวสีขาว และชุดของฉันที่ใส่ทักซิโด้
발걸음을 맞추며 걷는 우리 저 달님과 별에
พัลการือมึล มาฃฃูมยอ คอดนึน อูรี จอ ทัลนิมกวา พยอเร
พวกเราก้าวเท้าเดินไปด้วยกัน ที่นั่น ที่พระจันทร์ และดวงดาว
I swear 거짓말 싫어 의심싫어
I swear คอชิซมัล ชิลฮอ อึยชิบชิลฮอ
ฉันสาบาน ไม่ชอบการโกหก อย่างไรก็ไม่ชอบ
사랑하는 나의 공주 Stay with me
ซารังฮานึน นาเอ คงจู Stay with me
เจ้าหญิงที่รักของฉัน อยู่กับฉันเถอะ
우리가 나이를 먹어도 웃으며 살아가고 싶어
อูรีกา นาอีรึล มอกอโด อูซือมยอ ซารากาโก ชีพอ
(ชีวอน) อยากจะใช้ชีวิตอยู่กับรอยยิ้มเสมอ ไปจนพวกเราแก่
Would you marry me? 나의 모든 날을 함께 해줄래?
Would you marry me? นาเอ โมดึน นารึล ฮัมเก แฮจุลแร?
เธอจะแต่งงานกับฉันได้มั้ย? จะอยู่ด้วยกัน ทั้งหมดทุกวันมั้ย?
** 힘들고 어려워도 (I do) 늘 내가 있을게 (I do)
**ฮิบดึลโก ออรยอวอโด (I do) นึล แนกา อีซึลเก (I do)
**เหน็ดเหนื่อยและยากลำบาก (ฉันจะทำ) ฉันจะอยู่ต่อไป (ฉันจะทำ)
우리 함께하는 많은 날 동안 (I do) 매일 감사할게 (My love)
อูรี ฮัมเกฮานึน มันฮึน นัล ดงอัน(I do) แมอิล คุมซาฮัลเก (My love)
ระหว่างที่พวกเราอยู่ด้วยกันทุกวัน (ฉันจะทำ) จะขอบคุณทุกวัน (ที่รักของฉัน)
오래 전부터 너를 위해 준비한
โมแร ชอนบูทอ นอรึล วีแฮ ชุนบีฮัน
นานมาแล้ว ได้เตรียมไว้เพื่อเธอ
내 손에 빛나는 반지를 받아줘
แน โชเน พิชนานึน พันจีรึล พาดาจวอ
โปรดรับแหวนอันแวววาว ไว้ที่นิ้วของเธอ
오늘과 같은 맘으로 지금의 약속 기억할게
โอนึลกวา คาทึน มามือโร จีกึมเอ ยากซก คีออกฮัลเก
วันนี้จะจำสัญญาครั้งนี้ไว้ในใจ
Would you marry me?
เธอจะแต่งงานกับฉันได้มั้ย?
*평생 곁에 있을게 (I do) 널 사랑하는 걸 (I do)
*พยองแซง คยอเท อีซึลเก (I do) นอล ซารังฮานึน คอล (I do)
*จะอยู่เคียงข้างตลอดชีวิต (ฉันจะทำ) คนที่รักคือเธอ (ฉันจะทำ)
눈과 비가 와도 아껴주면서 (I do) 너를 지켜줄게 (I do)
นุนกวา พีกา วาโด อากยอจูมยอนซอ (I do) นอรึล ชีคยอชุลเก (I do)
แม้ว่าหิมะหรือฝนจะกระหน่ำลงมา (ฉันจะทำ) จะคอยปกป้องเธอ (ฉันจะทำ)
**힘들고 어려워도 ( I do) 늘 내가 있을게 ( I do)
**ฮิมดึลโก ออรยอวอโด (I do) นึล แนกา อีซึลเก (I do)
** เหน็ดเหนื่อยและยากลำบาก (ฉันจะทำ) ฉันจะอยู่ต่อไป (ฉันจะทำ)
우리 함께하는 많은 날동안 ( I do) 매일 감사할게 (My love)
อูรี ฮัมเกฮานึน มันฮึน นัลดงอัน(I do) แมอิล คัมซาฮัลเก (My love)
ระหว่างที่พวกเราอยู่ด้วยกันทุกวัน (ฉันจะทำ) จะขอบคุณทุกวัน (ที่รักของฉัน)
Rap> 내가 그대에게 드릴 것은 사랑밖에 없죠
Rap> แนกา คือแดเอเก ทือริล กอซึน ซารังพาเก ออซจโย
Rap> ฉันไม่มีอะไรจะมอบให้เธอนอกจากความรัก
그저 그뿐인걸 보잘것없죠
คือจอ คือปูนึนกอล พูจัลกอชออซจโย
มีแค่สิ่งนั้นเพียงเท่านั้น ไร้ค่าใช่มั้ย
서툴러보이고 많이 부족해도 나의 사랑
ซอทุลรอโบอีโก มันฮี พูจกแฮโด นาเอ ซารัง
ความรักของฉันมีไม่มากพอ ที่จะแสดงให้เห็น
나의 그대 지켜줄게요
นาเอ คือแด จีคยอชึลเกโย
จะคอยปกป้องเธอของฉัน
한가지만 약속해줄래? 무슨일 있어도
ฮันกาจีมัน ยากซกแฮจุลแร? มูซือนึล อีซอโด
แต่จะสัญญากันมั้ย? ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น
우리 서로 사랑하기로... 그뿐이야
อูรี ซอโร ซารางฉากีโร ... คือปูนียา
เราจะรักซึ่งกันและกัน ...เพียงเท่านั้น
나와 결혼해줄래? I do
นาวา คยอลฮนแฮจุลแร?I do
จะแต่งงานกับฉันมั้ย? (ฉันจะทำ)
(ขออภัย ที่ต้องนำเนื้อเพลงลงมาด้วยค่ะ ไม่งั้นไม่ได้อารมณ์ค่ะ)
“1...2...3...4... 5...6...7...8...”การซ้อมของทั้งคู่ก็เริ่มขึ้นโดยมีกระต่ายน้อยคอยนับให้จังหวะกับคยูอยู่ข้างๆ
เมื่อเวลาผ่านพ้นไปประมาณ 5 นาที คยูน้อยสามารถเต้นได้บางแล้วแต่ยังไม่ค่อยคล่องเท่านั้นเอง ทุกคนชื่อชมกับความพยายามของคยู ถึงแม่ว่าคยูจะเป็นสมาชิกใหม่ที่เพิ่งเข้ามา แต่เขาก็ขวนขวายที่จะเต้นไปพร้อมกับสมาชิกในวง
ใบหน้าของซองมินและคยูที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข ทำให้สมาชิกที่เหลือสามารถรับรู้ได้ว่า ‘เราไม่ได้ยิ้มแบบนี้มานานเท่าไรแล้วนะ เราไม่ได้มีความสุขในเวลที่เรากำลังเต้นในสิ่งที่เรารักมานานเท่าไรแล้ว’
“ฉันขอเต้นด้วยได้มั้ย...”เสียงทุ้มๆและหนักแน่นของหนุ่มน้อยหน้ามลดังขึ้น Kibom (คิบอม)ลุกขึ้น พร้อมบอกเป้าหมายของเขาให้คนที่อยู่กลางห้องฟัง
“อืม...แล้วใครห้ามนายล่ะ...คิบอมน้อย”ซองมินเอามือตบหลังของคิบอม2-3ที ด้วยน้ำหนักมือที่ไม่แรงมาก คิบอมน้อยมองกลับมาด้วยสายตาที่ไม่ค่อยพอใจเท่าไร(เย็นชาเลยล่ะ)แต่เขาก็ยิ้มออกเมื่อมือของเขาได้ขยี้หัวของกระต่ายน้อย >w< ทั้งสองคนวิ่งไล่กันรอบห้องแบบเด็กๆ โดยมีคยูยื่นยิ้มเล็กๆอยู่กลางห้อง
“เล่นกันอยู่สองคนอ่ะ มันจะมากไปแล้วนะ... ช้าน~เล่นด้วยคนจิ” Ryeowook(รยอวุก)วิ่งเข้าไปเล่นด้วย จนเกิดการจราจรของเหล่าลิงๆเกิดขึ้น สถานการเริ่มชุลมุนกันใหญ่ จนกระทั่งมีเสียงที่ทำให้เหล่าลิงๆทั้งหลายหยุดการเคลื่อนไหวดังขึ้น
“พอกันสักทีจะได้มั้ย! พวกนายยังคิดจะซ้อมกันอยู่มั้ย... ถ้าไม่ซ้อม ก็ไม่ต้องซ้อมมันแล้ว จบ”ใบหน้าของคนๆหนึ่งบ่งบอกให้รู้ว่า ‘ฉันเกลียดสถานการณ์แบบนี้มากที่สุด’... อึนฮยอกพูดขึ้น แล้วมุ่งตรงไปยังประตู โดยที่มีฮันเกิงวิ่งตามออกไป
“ฉันมันผิดอีกแล้วใช่มั้ย...คิบอม”กระต่ายน้อยเอ่ยขึ้นพร้อมกับสีหน้าที่ทุกคนเห็นแล้วต้องสงสารซองมิน...
ความคิดเห็น