วิวาห์รักสัญญานิรันดร์

อัศวิน ธนะปรีดากุล

"พ่อสัญญากับมนตรีเอาไว้ว่าถ้าใครมีลูกชายลูกสาวจะให้ทั้งสองแต่งงานกัน พ่อกับมนตรีเราสนิทกันมากนะวิน"

"พ่อบอกผมมาตรงๆเลยดีกว่าครับ ผมมีงานต้องทำอีกเยอะ"

"แต่งงานกับหนูมันนะวิน"

"ตกลงครับ" ที่ผมตกลงกับพ่อไปง่ายๆเพราะผมไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้อยู่แล้วและเพราะต้องการจะลืมผู้หญิงคนนั้นผมจึงทำตามคำขอร้องของพ่อ

มัทนา ศิริพงศ์รักษา

"ไม่ค่ะพ่อยังไงมัทก็ไม่แต่งเด็ดขาด"

"โถ่มัท พ่อกับลุงรุจเราเป็นเพื่อนรักกันมานานแล้วเราก็สัญญากันเอาไว้ พี่วินเขาเป็นคนดีนะลูก"

"มันเป็นคำสัญญาของพ่อคนเดียวไม่เกี่ยวอะไรกับมัทนี่คะ แล้วทำไมมัทต้องเอาชีวิตที่เหลือของมันไปฝากไว้กับใครที่มัทไม่รู้จักด้วย ชีวิตนี้มัทไม่เคยคิดเรื่องแต่งงานเพราะมัทอยากอยู่กับพ่อแม่นะคะ"

มันไม่แฟร์กับชีวิตผู้หญิงอย่างฉันที่ต้องแต่งงานกับคนที่ไม่เคยรู้จักไม่เคยเห็นหน้ากันด้วยซ้ำ

~สวัสดีค่ะรีดเดอร์ทุกคนน เราขอฝากเนื้อฝากตัวสำหรับนิยายเรื่องแรกด้วยนะคะ ไม่เคยแต่งเลยแต่อยากลองทำอะไรที่ท้าทายตัวเอง ได้ลองทำอะไรใหม่ๆ เนื่องจากส่วนตัวเป็นคนชอบจินตนาการไปเรื่อย555 เลยอยากลองแต่งดู ถ้ามีตรงไหนผิดพลาดขออภัยไว้ณที่นี่ด้วยนะคะ ติชมได้นะจะนำไปปรับปรุงให้ดีขึ้นค่ะ สุดท้ายขอบคุณนะคะที่อ่านนิยายของเรา ขอให้สนุกในการอ่านกันนะค๊าา~