ตอนที่ 1 แรกพบ
ณ มหาวิทยาลัยK-กรุ๊ป กริ๊งก่อง นักเรียนทุกคนต่างพากันดีใจที่เสียงออด เพราะนั่นคือเสียงสวรรค์ของพวกเรา ที่พวกเราจะได้ไม่ต้องมานั่งฟังอาจารณ์บ่นถึงขั้นบางทีคิดว่ามีแม่มาอยู่ฟังเราเรียนด้วย ตึก...ตึก..ตึก
“ขอโทษคะกรุณาหลบทางด้วยคะ" เว๋อมาทางนี้แล้ว รถเข็นกระถางต้นไม้ตรงเข้ามาหาผม โครม!เสียงกระถางและต้นไม้ที่ตกตามพื้นเสียงผู้คนฮือฮากันไปหมด จะไม่ให้ฮือฮาได้ไงหละดูสิมีผู้หญิงหน้าตาก็สวยนอนทับร่างผม ชาตินี้ได้แค่นี้ก็นนอนตายตาหลับแล้วโว้ย:-)
“ว้าย ขะ...ขอโทษคะ ขอโทษจริงๆนะค่ะ ขอโทษคะฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ ขอโทษค่ะๆๆๆๆๆๆ"เชื่อผมสิว่าต่อไปยัยนี่ต้องเอาดอกไม้ธูปเทียนมาไหว้ผมแน่แหม่เล่นขอโทษซะขนาดนั้น “ไม่เป็นไรครับ"“ขอโทษจริงๆนะค่ะฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ"เอาอีกแล้วยัยนี่ก็พึ่งบอกไปเมื่อกี้ว่าไม่เป็นไร “ไม่เป็นไรครับถ้าคุณขอโทษผมอีกผมเอาคุณตายแน่"“ดีคะ งั้นฉันไปก่อนนะค่ะ"แล้วยัยนั่นก็เก็บเศษดินเศษกระถางที่แตกไป ส่วนผมหรอรอไรเดินกลับบ้านแหละขอรับ แต่เรื่อง
มันไม่จบแค่นี้หน่ะสิ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น