เสน่หาอินคา

ลำดับตอนที่ #42 : บทที่ 8 พลทหารยาปา [5]

เสียงเรียกอีกครั้งทำให้ยาบารีได้สติ จึงรีบร้องตะโกนออกไป “ยะ...อยู่ขอรับ” เธอยกมือขึ้น ใจเต้นตึกตักท่ามกลางเสียงหัวเราะของพลทหารคนอื่นๆ หญิงสาวรีบวิ่งออกไปในลานประลองแต่ดูเหมือนว่ายิ่งรีบจะยิ่งลนลาน เธอจึงสะดุดขาตัวเองล้มหน้าคะมำบนลานกว้าง เรียกเสียงหัวเราะขบขันจากทั่วทุกทิศ

“จะรอดมั้ย ข้าควรจะห้ามเจ้าไม่น่าตามใจเจ้าเลย” โรปาเห็นดังนั้นก็กุมขมับ

“สงสัยจะกลัวจนไม่ยอมออกมา”

“ดูท่าทางสิ อ้อนแอ้นราวกับผู้หญิง ถูกทุ่มครั้งเดียวคงลงไปกองกับพื้น”

“ท่าทางแบบนี้จัดไปอยู่ฝ่ายเสบียงท่าจะดี”

เสียงวิจารณ์จากคนที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ทำให้โรปาถอนหายใจเฮือกใหญ่ ได้แต่เอาใจช่วยยาบารีไม่ให้แข้งขาหักไปเสียก่อน อย่างน้อยตอนนี้ก็ได้เป็นพลทหารแล้ว จะสังกัดกองไหนก็คงไม่เป็นไร

โทฮุยยักคิ้วให้ยาปาที่ยืนหน้าซีดขาวคล้ายจะเป็นลมเสียให้ได้ ยาบารีกำมือแน่น พยายามสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ แล้วก้มดูข้อศอกและหัวเข่าที่เป็นแผลถลอกจากการล้มเมื่อสักครู่ นับเป็นการเปิดตัวพลทหารยาปาได้น่าขายหน้าเหลือเกิน คราวนี้ละใครๆ คงจำเธอได้ แต่จำในทางเป็นตัวตลกน่าขบขัน...ช่างไม่น่าภูมิใจเอาเสียเลย

“ข้าจะออมแรงให้เจ้า ไม่ต้องห่วง” โทฮุยกระหยิ่มยิ้มย่อง โอ้อวดข่มอีกฝ่ายทันที

“ขอบคุณที่มีน้ำใจกับข้า” ยาบารีเริ่มหายตื่นเต้น เธอตัดผู้คนหลายร้อยคนรอบสนามออกไป ให้เหลือเพียงแค่เธอกับโทฮุยเท่านั้น คิดถึงครูยามาดะที่สอนคาราเต้ให้เธอ เธอจะใช้มันให้เกิดประโยชน์ที่สุด

“พร้อมแล้วหรือยังพลทหารยาปา”

“พร้อมขอรับ!” เสียงดัดห้าวตะโกนตอบด้วยท่าทางมุ่งมั่น ทว่ามันไม่ได้เรียกเสียงฮือฮา แต่กลับเรียกเสียงหัวเราะจากผู้ชมและพลทหารคนอื่นๆ มากกว่า บางจุดเริ่มมีการพนันขันต่อ ว่าใครจะชนะ ซึ่งส่วนใหญ่ลงพนันข้างโทฮุย...

“เริ่มได้!”

ยาบารีตั้งท่ารับ แยกขาไปข้างหน้าแล้วขยับตัวเคลื่อนไหวไปมาด้วยปลายเท้า ทว่าท่าทางของเธอกลับเรียกเสียงหัวเราะได้อีกครั้ง แต่ยาบารีไม่สนใจเสียงหัวเราะเหล่านั้น สิ่งที่เธอต้องทำก็คือหลบหลีกไม่ให้โทฮุยทำร้ายเธอได้ และอาศัยจังหวะคว่ำคนตัวโตตรงหน้าให้ได้

“ท่าอะไรของเจ้า ท่าตั๊กแตนงั้นหรือ ฮ่าๆๆ” โทฮุยหัวเราะอย่างชอบใจแล้วซัดหมัดเข้าหาพลทหารร่างอ้อนแอ้นอย่างไม่คณามือ ทว่าคนที่ตั้งท่ารับอยู่แล้วกลับหลบได้อย่างว่องไว ทำให้โทฮุยถึงกับถลาไปข้างหน้า เพียงเท่านั้นเองเสียงหัวเราะจากรอบลานกว้างก็เงียบลงด้วยความตกตะลึง

เจ้าชายสูงศักดิ์ที่ประทับอยู่บนแท่นหิน ทอดพระเนตรพลทหารร่างเล็กอย่างแปลกพระทัย ก่อนจะทรงหันไปตรัสถามองครักษ์คนสนิทข้างพระวรกาย “วาคัค เจ้าว่าพลทหารยาปาจะชนะพลทหารโทฮุยได้หรือไม่”

“แพ้อยู่แล้วพ่ะย่ะค่ะ อ้อนแอ้นเช่นนั้นคงได้แต่หลบหลีกวิ่งหนีโทฮุยไปรอบๆ ลานประลองเสียไม่ว่า โทฮุยล้มพลทหารคนอื่นๆ มาร่วม 20 คนแล้ว ไม่มีทางแพ้ให้พลทหารยาปาอย่างแน่นอนพ่ะย่ะค่ะ”

“งั้นหรือ แต่ข้ากลับไม่คิดเช่นนั้น ข้าคิดว่าพลทหารยาปาจะชนะ”

วาคัคได้ยินเช่นนั้นก็หัวเราะ “เช่นนั้นเรามาดูกันเถิดพ่ะย่ะค่ะ ว่าใครจะชนะ หากโทฮุยแพ้เกล้ากระหม่อมยอมแก้ผ้าตรงนี้เลยพ่ะย่ะค่ะ” องครักษ์หนุ่มพูดอย่างคึกคะนอง

“จำคำพูดของเจ้าเอาไว้ก็แล้วกันวาคัค” ทรงพระสรวลในลำพระศอ ก่อนจะเบือนพระพักตร์หันไปทอดพระเนตรการต่อสู้เบื้องล่าง

ฝากแฟนเพจด้วยนะคะ กดที่รูปการ์ตูนสะมะเรียได้เลยค่ะ

เสน่หาอินคา เพียงฤทัย www.mebmarket.com ยาบารี ยาบารี ที่รักของข้า? เสียงเรียกอันแสนคุ้นเคยของใครบางคนที่ ยาบารี หญิงสาวลูกครึ่งไทย-เปรู ฝันถึงตั้งแต่ครั้งแรกที่เดินทางมายังเปรูดินแดนต้นกำเนิดอาณาจักรอินคาที่เธอหลงใหล เสียงปริศนาดังชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ ทั้งในยามหลับและยามตื่นราวกับกำลังเรียกเธอให้ไปหา... แล้วปาฏิหาริย์ก็ชักนำให้เธอหลงกาลเวลาไปยังอาณาจักรอินคา ดินแดนแห่งทองคำเมื่อสี่ร้อยกว่าปีก่อน ด้วยสร้อยพระอาทิตย์ของสำคัญที่บิดาทิ้งไว้ให้ก่อนจะเสียชีวิต ณ ที่แห่งนี้ เธอได้พบและผูกพันหัวใจไว้กับเจ้าชายทูปัก วีรา เจ้าชายหมอผู้สูงศักดิ์ ท่ามกลางสงครามและยุคสมัยแห่งการล่มสลายของอาณาจักรที่รุ่งเรือง หญิงสาวผู้มาจากอนาคตและเจ้าชายหนุ่มจะร่วมกันแก้ไขหน้าประวัติศาสตร์ได้หรือไม่ แล้วเธอจะหาทางกลับมายังปัจจุบันได้อย่างไร เมื่อยังมีสายสัมพันธ์รักอันยิ่งใหญ่กับชายสูงศักดิ์เกี่ยวกระหวัดให้หัวใจมิอาจลืมเลือน ***ปาฏิหาริย์ที่เกิดขึ้นจากหัวใจรัก นำพาให้คนทั้งสองได้พบเพื่อจาก และพรากเพื่อเจอ ตราบใดที่หัวใจทั้งสองดวงยังคงร้อยรัดด้วยสายใยแห่งรักและผูกพัน ปาฏิหาริย์จะชักพาหัวใจทั้งสองดวงให้กลับมาเคียงคู่กันในสักวัน

ซากุระผลิที่กลางใจ เพียงฤทัย www.mebmarket.com หลิวหลุดเข้าไปใน 'ยุคสมัยเฮอัน' ซึ่งย้อนอดีตไปถึงพันปีเหตุการณ์กลับตาลปัตรเมื่อเธอกลายเป็นคุณหนูของคฤหาสน์อาจิไซ บุตรีขององคมนตรีชั้นเอกผู้เป็นข้ารองบาทขององจักรพรรดิในขณะเรื่องราวผิดฝาผิดตัวสร้างความโกลาหลวุ่นวายหัวใจของหญิงสาวก็เบ่งบานไม่ต่างจากดอกซากุระ

ดวงใจปฏิพัทธ์ สะมะเรีย www.mebmarket.com เลือดต้องล้างด้วยเลือด จักต้องแผดเผาศัตรูให้พินาศย่อยยับแต่เหตุใดเล่า... เมื่อเห็นนางเจ็บ เขากลับเจ็บยิ่งกว่า! องครักษ์หนุ่มนัยน์ตาสีน้ำเงิน ผู้ที่เข้ามาทำให้โลกของเจ้าหญิงครีษมาสดใส นางหลงรักเขาอย่างหมดหัวใจ ทว่าการที่องครักษ์หนุ่มเข้ามาใกล้ชิดนางนั้นกลับเต็มไปด้วยเงื่อนงำ... เมื่อองครักษ์หนุ่มคืนสู่ศักดิ์อันแท้จริง เขาคือเจ้าชายภานรินทร์ที่หายสาบสูญ เขากลับมาอีกครั้งเพื่อขจัดความอยุติธรรม พร่าเกียรติและศักดิ์ศรีเจ้าหญิงผู้สง่างามให้พลิกผันเป็นเพียงนางบำเรอชั้นต่ำ!นาง...เจ็บเจียนตายแต่หัวใจกลับรักเขาเขา…แค้นฝังใจแต่มิอาจปล่อยมือจากนางบทสรุปความรักจะเป็นเช่นไร...รักฤาชัง

มายามรณะ รางนาก www.mebmarket.com ภาพหลอน! ความกลัว! ความตาย! และความสิ้นหวัง! ประดังเข้าสาดซัดนางเอกสาวดาวรุ่งราวกับห่าฝนในคืนเดือนมืด เมื่อมือที่มองไม่เห็นยื่นมากระชากชีวิตของหญิงสาวให้เปลี่ยนไปตลอดกาล...

มะนาวซ่อนหวาน สะมะเรีย www.mebmarket.com ใครๆ ต่างพากันตั้งฉายาให้ มะนาว ว่า...ไฮโซขาวีน และ ไฮโซมือตบแต่...อย่าได้แคร์สื่อ เธอยังคงสวย เริด เชิด หยิ่งจนกระทั่งผู้เป็นบิดาต้องงัดไม้เด็ดมาปราบลูกสาวหัวดื้อทางด้าน เตชธรรม ถึงกับกุมขมับเมื่อได้รับมอบหมายให้ดัดนิสัยยายตัวร้ายที่เขาให้คำจัดความว่าตั้งแต่แรกเห็นว่า‘ชอบเที่ยวกลางคืน ยั่วยวนผู้ชาย ไม่รู้จักรักนวลสงวนตัว’ชายหนุ่มจึงงัดสารพัดวิธีที่มั่นใจว่าได้ผลร้อยเปอร์เซ็นต์ออกมาจัดการทว่า...ผิดคาด เมื่อมะนาวลูกนี้ไม่ได้มีดีแค่ความเปรี้ยวซ่าอย่างที่คิดและกว่าจะรู้ตัวว่า...ผิดแผน หัวใจก็ลิ้มรสหวานจนถอนตัวถอนใจไม่ขึ้นเสียแล้ว

มนตราสีกุหลาบ สะมะเรีย www.mebmarket.com มนตราแห่งเพตรา ดลบันดาลให้หัวใจสองดวงผูกพัน ก่อเกิดเป็นความรักร้อนแรงจนแม้แต่แสงจากดวงอาทิตย์ก็มิอาจเทียบ หลังจากผิดหวังในความรัก ยี่สุ่น...หญิงสาววัยเบญจเพสจึงตัดสินใจเดินทางมายังจอร์แดนตามคำชักชวนของมารดา พร้อมความเชื่อมั่นว่าสักวันหนึ่งเธอจะได้พบรักแท้ และเมื่อเธอมาถึงนครเพตรา?นครศิลาสีชมพู เธอก็ได้พบรัฟฟาน หนุ่มจอร์แดนมาดเข้ม เธอหลงคิดว่าเขาเป็นไกด์พื้นเมืองจึงใช้งานเขาสารพัด รัฟฟาน... ตำรวจสากลผู้ได้รับมอบหมายให้มาสืบหาแหล่งผลิตยาเสพติดที่นครเพตรา ยินยอมเป็นไกด์ให้ยี่สุ่นเพราะต้องการปลอมตัวให้แนบเนียน ไม่เป็นที่สงสัยของคนร้าย แต่นักท่องเที่ยวสาวกลับทำให้เขาต้องคิดทบทวนว่าเขาคิดผิดหรือไม่ที่ยอมเป็นไกด์ให้เธอ เพราะเธอเปิ่นและบ้าดีเดือดชนิดไม่มีใครเหมือน ซ้ำยังทำให้หัวใจเขาหวั่นไหว ท่ามกลางทะเลทรายอันร้อนระอุ ความรักได้ก่อเกิดขึ้นจากความใกล้ชิด พร้อมกับอันตรายที่คืบคลานเข้ามาให้เขากับเธอร่วมกันฟันฝ่า เพื่อพิสูจน์ว่ารักแท้มีอยู่จริง +++++++++++++“ผมต้องทำยังไงคุณถึงจะเชื่อว่าผมไม่ได้ตั้งใจลวนลามคุณ ผมแค่เข้ามาปลุกคุณไปกินอาหารเย็น” รัฟฟานหัวเสียไม่น้อย นี่ล่ะเขาถึงไม่อยากมีแฟนเพราะรำคาญผู้หญิงที่ชอบพูดไม่รู้เรื่อง เอะอะก็โวยวายเอาไว้ก่อนไม่เคยฟังเหตุผลอะไรเลยสักอย่างเดียว“ฉันไม่เชื่อ”“ถ้าอย่างนั้นผมจะทำให้ดู”“คุณ...”รัฟฟานไม่เปิดโอกาสให้หญิงสาวโวยวายไปมากกว่านี้ เขาปิดปากอิ่มได้รูปด้วยริมฝีปากเรียวอย่างรวดเร็ว ยี่สุ่นพยายามโวยวายแต่กลับเป็นการเปิดเรียวปากให้ชายหนุ่มแทรกลิ้นร้อนเข้าไปตวัดเร้าควานหาความหอมหวานจากปากนุ่มสีกุหลาบ ยี่สุ่นสั่นไปหมดทั้งตัว หัวสมองหนักอึ้ง รู้สึกเหมือนกำลังจะขาดอากาศหายใจ แต่แล้วเขาก็เติมเต็มลมหายใจให้เธอพร้อมๆ กับฉกฉวยมันไป สลับไปมาจนเธอชาวาบจนถึงปลายเท้า แข้งขาอ่อนแรงจนแทบยืนไม่ติดพื้น เมื่อเขาบดจูบเร่าร้อนยาวนานจนเธอเผลอกอดตอบเขาและเผลอ...จูบตอบเขาอย่างไร้เดียงสารัฟฟานผละออกจากริมฝีปากอิ่มอย่างเสียดาย ยี่สุ่นทรุดฮวบลงไปกองที่พื้นอย่างไร้เรี่ยวแรง คิดหาคำพูดหรือคำด่าทอไกด์หนุ่มไม่ถูก นั่งบื้อใบ้หัวสมองมึนงงด้วยความสับสน“คราวนี้เชื่อหรือยังว่าผมมาปลุกคุณให้ตื่นไปรับประทานอาหารเย็น ไม่ได้ตั้งใจเข้ามาลวนลาม เพราะถ้าผมตั้งใจจะทำ...ผมจะทำแบบเมื่อครู่นี้ เอาละ...อีกสิบห้านาทีผมจะกลับเข้ามารับ อย่าช้าล่ะเพราะที่นี่จัดอาหารเย็นแบบบุฟเฟต์หากเกินเวลาไปมากกว่านี้อาจไม่เหลืออะไรให้คุณกิน” พูดจบเขาก็เดินออกไปทิ้งให้หญิงสาวนั่งหน้าแดงก่ำจูบแรกของฉัน...