ณ จุดเริ่มต้น
เขาเป็นคนแปลกหน้าสำหรับผม
ผมเป็นคนแปลกหน้าสำหรับเขา
เราเป็นคนแปลกหน้าสำหรับทุกคน
ต้นไม้ ภูเขา ท้องฟ้า
ต้นไม้ไร้ใบ แห้งเหี่ยว
บนภูเขาเว้าแหว่ง
ภายใต้ผืนฟ้าสว่างจ้า ร้อนระอุ
เขานั่ง ณ เบาะท้ายสุดของรถบัสคันยาว
เบาะท้ายสุดข้างหลังที่นั่งของผม
เขาฮัมเพลง
ผมสนใจเขาเล็กน้อย เพียงอยากรู้ว่าเขาฮัมเพลงอะไร ผมรู้จักหรือเปล่า
ผมตั้งใจฟังสักพัก
อ้อ นี่เพลงของศิลปินโปรดผมนี่นา
ผมได้คำตอบแล้ว ไม่มีเหตุผลที่จะต้องสนใจเขาอีกต่อไป
สวมหูฟัง เปิดเพลงดัง หลับตา
หนีความกระอักกระอ่วนที่ต้องอยู่ท่ามกลางคนแปลกหน้า
ทั้งคันรถ
หลังจากนั้น
เหนือความคาดหมายของผมทั้งสิ้น
บางอย่างเกิดขึ้น
บางอย่างจบลง
อย่างไม่ทันตั้งตัว
เขานั่นล่ะต้นเหตุ ผมล่ะฝังใจกับเขาเสียจริง
ณ จุดสิ้นสุดของบางสิ่งที่อาจมีหรืออาจไม่มีชื่อเรียก
เราต่างเป็นคนแปลกหน้าของกันและกัน
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น