S.Fic SHINee [Minkey] No.4 : ปาฏิหาริย์....'ผม รัก คุณ'

ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1 : เมื่อเราเจอกัน เจอกันแค่ครั้งเดียว ก็ผูกพันเหมือนใกล้ชิดมานาน...

เรื่อง ปาฏิหาริย์...ผม รัก คุณ 

S.Fic SHINee [Minkey] by เฮวอน :’]]]]]]

 

Chapter 1 : เมื่อเราเจอกัน เจอกันแค่ครั้งเดียว ก็ผูกพันเหมือนใกล้ชิดมานาน...

 

[Minho say]

 

“ใส่เสื้อตัวนี้ละกันนะครับ...” คุณคีย์พาผมมาที่ห้องอะไรก็ไม่รู้ >.< พาผมขึ้นห้อง เขาต้องคิดอะไรกับผมแน่ๆ!! (สรุปเองเรียบร้อย.. - -*)

 

“ขอบคุณครับ... คุณคีย์ครับ เราเคยเจอกันที่ไหนมาก่อนหรือเปล่า?” ผมยิงมุกเสี่ยวๆให้คุณคีย์ >O< ช่างกล้าเนาะกู! 555+

 

“หรอครับ... ก็คงจะเป็นแบบนั้นมั้งครับ เพราะผมก็คุ้นๆหน้าคุณเหมือนกัน ^____^” อ๊ากกกกก!!! อย่ายิ้มนะ! ใจผมจะละลายอยู่แล้ววว~

 

“งั้นผม...เปลี่ยนชุดก่อนนะครับ ^__^” ว่าจบผมก็เดินเข้าไปในห้องน้ำทันที...

 

.......................

 

เฮ้อ! งานแต่งเสร็จซักที! ประเด็นหลักของทุกคนที่สนทนากับผม ก็ไม่พ้นเรื่องสภาพของผมตอนเข้างาน T^T เจอหน้าคนรู้จักก็ถามคำถามเดียวกัน ‘เมื่อกี้ไปทำอะไรมาหรอ?’ คือพวกมึงนัดกันมาหรือเปล่าครับ? มางานทันก็บุญแค่ไหนละ! คิดแล้วรู้สึกเซ็งห่านสุดตีนอ่ะ =[]=; อารมณ์เสียโว๊ย!! เพื่อสงบอารมณ์ผมเลยออกมานั่งในมุมมืดคนเดียว... รู้สึกตัวเองเริ่มใช้ชีวิตเหมือนยุงเข้าไปทุกที - -*

 

“มานั่งคนเดียว ไม่กลัวผีหรอกหรอครับ ^___^” ผมหันไปหาต้นเสียง คือตอนนี้ผมก็อารมณ์ไม่ดีอยู่แล้ว กะว่าจะตอบกลับว่า ‘เจอผีแล้ว มึงไง!’ แต่เมื่อหันหน้าไป ก็กลืนคำพูดลงคอแทบไม่ทัน! ก็คนตรงหน้าผม คือคุณคีย์น่ะสิครับ!! >O<

 

ทำไมนะ? รอยยิ้มของคุณคีย์มันทำให้ผมลืมเรื่องเซ็งๆทุกอย่างไปหมดเลย... มันช่างสวยจริงๆ สวยจนผม อยากจะเห็นมันทุกๆวัน....

 

“หน้าผมมีเห็บไต่หรอครับ?” เอ่อ...คนหน้าสวยเขาพูดจารุนแรงแบบนี้ทุกคนเลยหรอฟะ! คำพูดของคุณคีย์เตือนให้ผมรู้ตัวว่าผมมองหน้าคุณคีย์นานไปแล้ว... ช่วยไม่ได้! อยากสวยทำไมล่ะครับที่รัก >////<!!

 

“ขอโทษครับ ^___^ เชิญครับ...” ผมผายมือเป็นการเชิญคุณคีย์นั่ง...

 

“เป็นอะไรหรือเปล่า หน้าเครียดๆ ^__^”

 

“ก็เซ็งๆครับ แต่ตอนนี้หายแล้ว...”

 

“อื้ม... คืนนี้ดาวสวยเนาะ”

 

“ครับ... สวย สวยจริงๆ” ผมไม่ได้สนใจดาวหรอกครับ คุณคีย์สวยมากจริงๆ แม้ว่าจะใส่สูทก็ตาม >O<

 

“มินโฮอายุเท่าไหร่หรอ?”

 

“ผม 20 ครับ แล้วคุณคีย์ล่ะครับ ^__^”

 

“โหย! เด็กไปไหนเนี่ย! ผมล่อเข้าไป 25 แล้วอ่ะ TT^TT”

 

“555 อายุเป็นเพียงตัวเลขน่ะครับ....”

 

ผมไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ แต่ผมรู้สึกว่าผมผูกพันกับคุณคีย์ เราคุยกันหลายๆเรื่องแบบไม่มีเบื่อเลยซักนิด และผมก็มีความสุขมาก ที่ได้เห็นรอยยิ้ม เสียงหัวเราะของคุณคีย์ ผมคงต้องยอมรับแล้วสินะครับ ว่าผมตกหลุมรักคุณคีย์แล้วจริงๆ....

________________________________