รักแท้คือ การให้

เนื้อเรื่อง

หญิงสาวยากจนคนหนึ่ง เธอมีเส้นผมที่สวยงามมาก

เธอเป็นลูกจ้างร้านได้ค่าแรงถูกๆในร้านตัดเย็บเสื้อผ้าเพื่อหาเลี้ยงชีพ
และขณะนี้เธอกำลังอดออมเงินเพื่อซื้อปิ่นปักผมอันหนึ่งที่เธอหมายตาไว้
หนุ่มคนรักของเธอก็เป็นคนยากจนเช่นเดียวกับเธอ
เขารู้ว่าเธอกำลังอยากได้ปิ่นปักผม
อันที่เธอพาเขาไปดูที่ร้านใกล้ๆที่ทำงานของเธอนั่นเอง

หนุ่มคนรักของเธอขับมอเตอร์ไซด์รับจ้างส่งหนังสือพิมพ์พอเป็นค่าอาหารไปวันๆ...
แต่ช่วงนี้เขาต้องทำงานอย่างหนัก
เพื่อจะได้มีเงินเหลือพอที่จะซื้อปิ่นปักผมให้กับเธอ
เขาอยากเห็นเธอมีความสุขในวันเกิดของเธอที่กำลังใกล้เข้ามา?

แต่จนแล้วจนรอด ไม่ว่าเขาจะพยายามทำงานอย่างหนัก
และเก็บเงินสักเท่าใดก็ไม่ทันวันเกิดของเธอเสียแล้ว?

และแล้ว..เขาคิดได้ว่าเขามีนาฬิกาอยู่เรือนหนึ่ง
นาฬิกาเรือนนี้เป็นของมีค่าเพียงอย่างเดียวที่เขามีอยู่?
เป็นมรดกเล็กๆชิ้นเดียวที่พ่อของเขาทิ้งไว้ให้เขา
แต่เขายากจนเกินกว่าที่จะซื้อสายนาฬิกา
ที่จริงเขาเคยคิดจะหาซื้อสายหนังสวยๆสักเส้นหนึ่งอยู่เหมือนกัน...
ก่อนวันเกิดของเธอ เขาจำนำนาฬิกาเรือนนั้น
แล้วนำเงินไปรวมกับเงินที่เขามี เงินครบตามจำนวนพอดี...
เขารีบไปซื้อปิ่นปักผมให้เธอ? คิดในใจว่า
ไว้เรามีเงินก่อนแล้วค่อยไปไถ่เอานาฬิกาออกมาก็แล้วกัน
ซึ่งก็คงอีกนานเลยทีเดียว? แต่ไม่เป็นไร ขอให้เธอมีความสุขก็แล้วกัน

วันนั้นเป็นวันเกิดของเธอ? เขามาหาเธอที่บ้าน
และมอบปิ่นปักผมเป็นของขวัญวันเกิดให้กับเธอ
เธอยิ้มอย่างดีใจ?แต่แล้วก็กลับมีสีหน้าเศร้าอย่างเห็นได้ชัด?

เธอเปิดผ้าคลุมผมออก?ผมของเธอตัดสั้นเสียจนไม่อาจใช้ปิ่นปักผมได้?
เธอหยิบสายนาฬิกาทำด้วยหนังออกมาให้เขา?สายนาฬิกาที่เขาอยากได้?
เธอขายเส้นผมให้กับช่างร้านเสริมสวยข้างบ้านของเธอ
เพื่อซื้อสายนาฬิกาให้เขา? เช่นกันเขายิ้มอย่างดีใจ? และบอกเธอว่า
เขาก็จำนำนาฬิกาเรือนนั้นไปเสียแล้ว?
......
......
......
ที่ว่าประทับใจเรื่องนี้มาก
ก็เพราะว่าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องโรแมนติคธรรมดาๆ
สิ่งที่ซ่อนอยู่ก็คือว่า
แม้เขาและเธออยากได้อะไรๆเป็นของตัวเอง
แต่ด้วยหัวใจที่มุ่งปรารถนาอยากให้อีกฝ่ายมีความสุขนั้น
กลับแปรเปลี่ยนเขาและเธอให้ออกจากตัวเอง?
การให้สิ่งที่เขาและเธอมีอยู่ก็ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป
เมื่อย้อนกลับมามองชีวิตของเราเอง
เราให้และรับอย่างสมดุลมากน้อยเพียงใด... พ่อ แม่ พี่ น้อง เพื่อน
และคนรอบข้างเรามีความทุกข์ร้อนด้วยเรื่องใดบ้าง?
และเราจะทำอะไรเพื่อเขาได้บ้าง?
ไม่ว่าจะเป็นการให้เวลา ให้กำลังใจ ให้ความสนใจ ให้ความช่วยเหลือ
ให้คำปลอบใจ หรือ แม้แต่การให้อภัย?
แน่นอนบางทีสิ่งนี้ดูง่ายแต่ทำยากในความรู้สึกของเรา...
เราคงทำไม่ได้!...

แต่บ่อยครั้งเรากลับมีประสบการณ์แปลกๆ
ในเวลาที่หัวใจของเราเป็นอิสระ
เราสามารถให้อะไรๆกับคนรอบข้างได้โดยอย่างปลอดโปร่งใจ
ลืมความเห็นแก่ตัว? ลืมความต้องการสิ่งตอบแทนใดๆ
ให้ได้แม้แต่สิ่งที่จำเป็นสำหรับชีวิตของเรา...
เวลาไหนที่เราเป็นอย่างนั้นหน่ะหรือ???...
ก็เวลาที่เราเปิดใจของเราออกให้เต็มที่...
รับรู้รับฟังความทุกข์และเรื่องราวชีวิตของคนรอบข้างไงล่ะ...
แล้วเราก็มีใจให้ใครๆได้เองอย่างเป็นธรรมชาติ...
ขอให้มีความสุขกับการให้กันทุกคนนะคะ...
รับรู้รับฟังความทุกข์และเรื่องราวชีวิตของคนรอบข้างไงล่ะ...
แล้วเราก็มีใจให้ใครๆได้เองอย่างเป็นธรรมชาติ...
ขอให้มีความสุขกับการให้กันทุกคนนะคะ...

แล้วเราก็มีใจให้ใครๆได้เองอย่างเป็นธรรมชาติ...
ขอให้มีความสุขกับการให้กันทุกคนนะคะ...