เพียงเสี้ยวเสน่หา

คู่หมั้นทรยศ! เชือดหัวใจเธอทิ้ง ด้วยการเอาคู่ขามานอนกกถึงเรือนหอ ม.ร.ว.สาวหัวใจสลาย และพาใจที่บอบช้ำประชดประชันความรักด้วยการหาใครสักคน...มาเพื่อทำลายความบริสุทธิ์ของเธอเสีย

เขา...

เป็นผู้ชายในคืนอันเร่าร้อนนั่น...

โปรยปราย

     “อย่าพูดอีกได้ไหม! โอเคฉันจำได้ จำได้แล้วทุกอย่าง แล้วมันก็แค่.... คือว่า… เอ่อ...ฉันก็แค่เมา แล้วเรื่องนั้น” หญิงสาวแผดเสียงใส่เขาก่อนจะกัดริมฝีปาก สำนึกส่วนดีที่มารดาเคยพร่ำสอนกำลังทำให้เธอรู้สึกแย่ๆ ที่ต้องพูดประโยคนี้ออกมา

            “คุณจะมาอะไรนักหนา คุณก็แค่ผู้ชายกับคืนหนึ่งที่ฉันเมาก็เท่านั้นเอง”

            ‘ตายแล้ว!’ มรว.สาวร้องบอกตัวเองในใจ เมื่อทำหน้าเชิดๆ ก่อนจะปรายตามองเขา

            ‘อย่าเผลอทำน้ำตาไหลเชียวนะ ทำไมเราต้องมาดูถูกตัวเอง ทำตัวเป็นผู้หญิงร่านรักต่อหน้าอีตาบ้านี่ด้วย แต่ก็ต้องทำแบบนี้ล่ะเจ้าขา ไม่อย่างนั้น มันก็ไม่จบเสียที’

            “หืม?” กันดิศหรี่ตา เขากวาดมองใบหน้างดงามที่แดงเรื่อของหญิงสาว คำพูดจากริมฝีปากอิ่มที่ได้ยินนั้น ฟังแล้วมันขัดกับสิ่งที่เขาได้รับจากเธอยิ่งนัก ถ้าเธอเป็นผู้หญิงที่ไปไหนกับใครต่อใครง่ายดายแล้ว คงจะไม่สะอาดบริสุทธิ์จนถึงมือเขาแน่นอน

            “ได้ยินแล้ว ก็เลิกราวีฉันเสียทีนะคะ คุณเกรท” เมื่อตั้งสติที่กระเจิดกระเจิงกลับคืนมาได้ ม.ร.ว.จินต์จุฑา ก็สวมหน้ากาก ม.ร.ว.สาวที่เย่อหยิ่งทันที เธอทำหน้าเย็นชาใส่เขา นัยน์ตากลมโตวาวหวานมองเขาด้วยประกายตาเหยียดๆ ประโยคต่อมาแทบจะทำให้กันดิศสะอึก

            “คุณก็ไม่ได้ดีเด่นอะไร ที่มากพอจะทำให้ฉันจดจำกระมังคะ ฉันถึงได้ลืมสนิทได้แบบนี้”

            “อะไรนะ”

ผู้ชายที่เธอไม่อยากจะจำ แต่เขาดันจำไม่อยากจะลืม เขาจะทำให้เธอรู้ไว้ว่า ได้ตัวเขาแล้ว...เธอไม่มีทางสลัดเขาทิ้งไปได้ง่ายๆ อย่างที่คิดหรอกนะ คุณหนูเจ้าขา...

เขาจะสอยดอกฟ้า ให้ตกลงมาสู่อ้อมหัวใจของกันดิศ...

โปรยปราย...

“รักผมหรือเปล่าครับ เจ้าขา”

            หญิงสาวหน้าแดง ก่อนจะก้มหน้างุด ขนาดนี้แล้ว เขายังจะมาถามอะไรกันอีกนะ กันดิศเห็นอาการอายม้วนของเธอก็หัวเราะ เขาไม่ยอมแพ้หรอก เขาอยากได้ยินคำว่ารักจากปากของเธอ ไว้เป็นเครื่องชูกำลังใจ ก่อนจะไปเผชิญหน้ากับว่าที่พ่อตาอย่างท่านจิตร ที่คนร่ำลือกันนักหนา ว่าท่านดุ

            “รักผมหรือเปล่า”

             เขายังถามย้ำ แล้วพยายามมองสบตากันนัยน์ตากลมหวาน ที่ก้มหลบเขา หญิงสาวย่นจมูก แล้วตีแขนเขาเบาๆ อย่างเขินจัด กันดิศหัวเราะอย่างถูกใจ เมื่อเห็นคนในอ้อมแขนไม่ยอมตอบท่าเดียว เขาจึงกระซิบเสียงทุ้ม

            “ถ้าไม่บอก ผมก็จะจูบ จนกว่าเจ้าขาจะยอมบอก”