หนูจ๋า..........ตำหมากให้ยายหน่อย

ข้อมูลเบื้องต้น

เรื่องผีในบ้านของเราเอง โค-ตะ-ระ เกือบหน้ากลัว

เนื้อเรื่อง

เย็นวันนึงตอนนั้นเราอยู่ป.1ตอนนี้อยู่ป.6 พอดีพ่อแม่เลิกงานดึกเลยให้เราขึ้นรถโรงเรียนกลับ พอรถโรงเรียนจอดหน้าบ้านปุ๊บเราก็สวัสดีคุนครูแล้วเดินไปไขกุญแจแล้วเดินเข้าไปวางกระเป๋าบนโซฟา ตอนนั้นเรานึกได้ว่า ดินสอสี ของเรามันทู่(ทู่=สีที่มันสึหลอลงไป)เราเลยเปิดกระเป๋าแล้วหยิบกล่องสีและกบเหลาออกมา แล้วเดินมานั่งตรงประตูมันจะมีฟุตบาทเราก้อเลยเทสี แล้วเราก้อเหลา(แต่ตอนนั้นเราไม่ได้เปิดไฟเราเปิดแต่ประตู หน้าต่างก้อไม่ได้เปิดประตูหลังบ้านก้อปิด เปิดแต่หน้าบ้านตอนนั้นประมาณ17.05นาทีอ่ะ)เราก้อเหลาสอไปร้องเพลงไป แล้วอยู่ดีๆเรากอต้องตกใจเพราะว่าเรานั่งตรงฟุตบาทก้อต้องชันเข่าขึ้น ตอนนั้นเราตกใจมาก เพราะว่ามีหมากผ่าครึ่งลูกกระทบเข่าเราแล้วคว่ำลง เราตกใจมากสะดุ้งขึ้นแล้วหันไปด้านหลัง ประตูอะไรก้อไม่ได้เปิดไฟก้อปิด เราเลยขวัญเสียแล้วร้องว่า"ผีหลอก!!!!"ตะโกนออกมาอย่างไม่ห่วงชีวิต แล้วบ้านเราเป็นห้องแถวบ้านก้อติดกัน 10 ห้องแล้วข้างบ้านเราก้อมีคนอยู่เราเลยวิ่งไปหาพี่ข้างบ้าน แล้วผลักประตูลวดเข้าไปแล้วถามเราว่า"เป็นไร ตกใจอะไร"ตอนนั้นเราหอบมากเลยบอกว่า"เดี๋ยวเล่าให้ฟังพักก่อน"พอเราพักปุ๊บเราก้อเล่าให้พี่ฟังตั้งแต่ตันจนจบเราเลยขอตัวกลับก่อนพอมาถึงหน้าบ้านเราก้อตกใจเพราะหมากอ่ะมันยังคว่ำอยู่เราเลยเอาไม้มาพลิกดูแล้วก้อต้องอึ้ง...อีกเพราะว่าหมากด้านในอ่ะแดงมากและยังสดอยู่เลย แล้วตอนพ่อกะแม่กลับมาเราก้อเล่าให้แม่ฟังแม่เราก้อบอกว่า"อาข้างบ้านอาจโยนใส่กำแพงก้อได้ลูก"เราเครียดแล้วบอกแม่ว่า"จะบ้าเหรอ กำแพงนะไม่ใช่หนังยา มันถึงจะเด้งมาได้"แม่เราอึ้งเลย และต่อนั้นมาก้อไม่เจออะไรเลย