หวานรักฉบับพอเพียง

พอเพียง จารึกสกุล

หนุ่มโสดเจ้าของ 'ไร่และรีสอร์ตพอเพียงรัก' วัยสามสิบสาม ผู้ชอบเก็บเนื้อเก็บตัวให้ห่างจากสาวน้อยใหญ่ที่บิดาพยายามหามาเป็นคู่ครอง แต่ก็ต้องพากันซดแห้วไปตามระเบียบ เพราะหัวใจของชายหนุ่มที่ชอบฟังเพลงรักเก่าๆ เคล้านิยายจากศาลาคนเศร้าและชอบอนุรักษ์ของเก่าเป็นชีวิตจิตใจได้มอบให้กับสาวคนหนึ่งเรียบร้อยแล้ว แม้จะพยายามหลอกตัวเองว่าไม่ได้รู้สึกอะไร แต่พอบุพเพอาละวาดให้หวนกลับมาเจอกันอีกครั้ง  รักที่เก็บไว้นานก็เริ่มแผลงฤทธิ์ ปั่นป่วนให้เขาเก็บมาดและอาการคนมีความรักไม่อยู่ จนคนรอบข้างพากันลุ้นระทึกว่ารักครั้งนี้จะออกหัวหรือก้อย

คำหวาน สุริยวงศ์

สาวสวยนัยน์ตาหวานวัยยี่สิบห้า ญาติผู้น้องคนสวยของ จอมใจ จารุกร เจ้าของไร่ปลูกข้าวบาร์เลย์คนดังของเมืองเชียงใหม่ บุคลิกภายนอกดูห้าวๆ  ขัดกับรูปร่างอ้อนแอ้นบอบบาง ทำให้หล่อนมีเพื่อนชายมากกว่าเพื่อนหญิงตั้งแต่ไหนแต่ไหน เพราะอย่างนี้จึงทำให้หล่อนกลายเป็นจุดสนใจบรรดาหนุ่มๆ ที่ทำทีเข้ามาตีสนิท จนพี่ชายอย่างจอมใจเป็นห่วง จึงหาทางส่งตัวไปเป็นพนักงานในไร่ของหนุ่มรุ่นน้องคนสนิทเพื่อเป็นการตัดไฟแต่ต้นลม

พิณพาทย์  จารึกสกุล

หลานสาวตัวน้อยของพอเพียง ทั้งแสบและสุดแสนจะน่ารัก ซึ่งทำตัวแก่แดดแก่ลมริจะเป็นแม่สื่อแม่ชักตามคำยุยงของคุณตาซึ่งบอกจะยกไร่สตอร์วเบอรีให้ดูแลครึ่งหนึ่งถ้าทำให้ให้ลุงพีร์กับพี่หวานคนสวยแต่งงานกันได้

**โปรยอ่อยเล็กน้อย...........**

"พี่พีร์นี่เป็นคนยังไง นึกจะขึ้นเรือนคนอื่นตอนไหนก็ขึ้น นี่มันดึกแล้วนะ มาทำไมคะ"

"ก็เป็นคนอย่างนี้แหละ พี่อยากเห็นหน้าคุณหวาน พี่ก็มา..."

"จะอยากเห็นอะไรนักหนา เห็นกันมาทั้งวัน"

"เอ้า! อยากเห็นก่อนเข้านอนไม่ได้หรือไง เผื่อคืนนี้พี่จะฝันถึงคุณหวาน"

"ทำไม? หวานไม่ใช่ผีบ้านผีเรือนนะ จะได้ไปเข้าฝันบอกเลขใคร"

"ไม่บอกเลขไม่เป็นไร บอกรักแทนก็ได้ ถ้าคุณหวานอยากบอก"

"บ้า! ตลกน่าพี่พีร์ เพ้อเจ้อ ง่วงก็รีบขึ้นเรือนไป หวานจะเข้านอน"

"นอนคนเดียว เหงาไหม ถ้าเหงาบอกได้นะ"

"พูดดีๆ นะ ขืนทะลึ่ง หวานจับทุ่มคอหักจริงๆ"

"พี่หมายความว่าถ้านอนคนเดียวเหงา เดี๋ยวให้หนูพิณมานอนเป็นเพื่อน เห็นคุยกันถูกคอดี เอ๊ะ หรือคิดว่าพี่จะมานอนด้วย อุ๊ยๆ คิดลึกนะนั่นน่ะ เกิดคุณหวานคึกลุกมาปล้ำพี่อีก ก็แย่สิ คิดว่าพี่จะยอมง่ายๆ อีกเหรอ พี่ปล้ำกลับ เดี๋ยวก็เป็นเรื่อง..."