1. ริท 2. แต่งงาน 3. บี้ 4. เจ้าสาว 5. ให้รัก

ข้อมูลเบื้องต้น

แรงบันดาลใจจากเทรนด์ฮิตวันนี้ 555

เนื้อเรื่อง

"ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!!!"

ร่าง บางพยายามส่งเสียงขู่ชายคนที่ฉุดข้อมือเธอเอาไว้ ชายหนุ่มตรงหน้าแม้จะมีร่างบาง หน้าหวานคล้ายผู้หญิง แต่เขาก็เป็นผู้ชาย ย่อมมีแรงมากกว่าเธออยู่แล้ว

"จะ ให้ฉันปล่อยเธอให้โง่เหรอ เธอแต่งงานกับฉันแล้ว ยังไงเธอก็ต้องเป็นเมียฉันอยู่ดี!!!" เสียงเรียบต่ำเย็นเยียบที่ถูกปล่อยมาจากริมฝีปากบางของชายผู้นั้นทำเอาหญิง สาวตกตะลึง คาดไม่ถึง...ไม่สิ เธอประมาทมากเกินไป!!!

สามเดือนก่อน

"ปันปัน รู้จักพี่ริทไว้สิจ๊ะ พี่ริทลูกชายลุงไพบูลย์ไง"

ปัน ปันเงยหน้าขึ้นจากเกมที่กำลังเล่นในโทรศัพท์มือถือ เพื่อมองดูผู้ชายตรงหน้าให้ชัดเจน ผู้ชายคนนั้น ตัวเล็ก รูปร่างแบบบาง ดวงตากลมโต ริมฝีปากบางเผยอเล็กน้อย ผมม้าที่ปรกหน้าผากช่วยเสริทให้วงหน้าหวานของเขาดูคล้ายผู้หญิงคนนี้น่ะเหรอ ผู้ชายที่แม่จะให้แต่งงานกับเรา ไม่ได้ตรงกับที่คิดไว้เลยสักอย่าง...ถึงจะหน้าตาดี แต่เธอก็ใฝ่ฝันถึงผู้ชายที่ดูเป็นแมนมากกว่านี้ หญิงสาวส่ายหน้าเบาๆ

"สวัสดี ครับ น้องปันปัน ได้ยินชื่อจากคุณพ่อมานาน ตัวจริงน่ารักกว่าที่คิดไว้อีก" ชายหนุ่มคนนั้นยิ้มหวานละมุน พลางส่งสายตาเจ้าชู้มาให้ แต่...เหอะ จะให้ฉันเชื่อเหรอว่า นี่เป็นผู้ชายแท้ๆ ปันปันคิดในใจ

"สวัสดี ค่ะ พี่ริท ได้ยินคุณแม่พูดถึงมานาน แต่พี่ริทก็ผิดจากที่ปันปันคิดไว้เยอะเหมือนกัน" หญิงสาวยิ้มมุมปาก เธอสังเกตเห็นสายตาชายหนุ่มที่นั่งตรงข้ามมีแววสลดไปเล็กน้อย แต่ช่างเถอะ เธอก็ไม่ได้แคร์อะไรเขามากมายนัก

และ วันนั้นก็จบลงแค่การพูดคุยของผู้ใหญ่ เรื่องธุรกิจวุ่นวาย และก็การหาฤกษ์แต่งงาน ที่หญิงสาวไม่เคยเห็นด้วยมาก่อนเลย แต่ก็ด้วยอะไรหลายๆอย่างที่ทำให้เธอปฏิเสธไม่ได้ และจำต้องทำใจมาหลายเดือน กลับมาเมืองไทยคราวนี้ เธอก็มาดูตัวเจ้าบ่าวนั่นแหละ แต่ก็ไม่คิดเหมือนกันว่า ว่าที่เจ้าบ่าวของเธอจะหน้าตาเป็นแบบนี้...

"ชั้นฟันธง ว่าที่เจ้าบ่าวแกเป็นเกย์แน่นอน"

พลอย เพื่อนสาวของปันปันพูดอย่างมั่นใจ พลางหยิบรูปถ่ายหลายใบมาให้เธอดู ปันปันเลิกคิ้ว พลางเบิกตาโพลง

"แก ไม่เชื่อละสิ แต่แกดูนี่ หลักฐานมันเด่นชัดขนาดนี้"ปันปันหยิบรูปถ่ายหลายใบขึ้นมาดู เห็นเป็นภาพว่าที่เจ้าบ่าวของเธอ บางภาพก็ขี่คอผู้ชาย บางภาพก็สบตาหวานซึ้งกับผู้ชาย บางภาพก็กอดคอดูสนิทสนมกันมาก...ผู้ชายในภาพหน้าตาหล่อ ผิวเข้ม ดูเป็นแมนมากกว่าว่าที่เจ้าบ่าวของเธอมาก

"แค่นี้แกบอกว่าเขาเป็นเกย์แล้วเหรอ ตอนฉันอยู่ลอนดอน เรื่องแบบนี้ก็ธรรมดานะ"

"แก ว่าธรรมดาเหรอ ใช่ เมืองนอกอาจจะธรรมดา แต่นี่เมืองไทยนะ แล้วแกดูนี่..." พลอยกดแท็บเลตในมือ พิมพ์เข้าเว็บยูทูป "แกเห็นคลิปนี้แกจะอึ้ง"ปันปันดูคลิปที่พลอยเปิดให้ดู ในภาพเห็นว่าที่เจ้าบ่าวเธอ กับผู้ชายคนนั้น คนเดียวกับในรูปหลายๆใบ กำลังทำท่าทางง้องอนกันอยู่ ผู้ชายคนนั้นพยายามโอบบ่า แต่ว่าที่เจ้าบ่าวของเธอก็ดีดมือออก...

"แกคิดว่าผู้ชายเค้าง้องอนกันแบบนี้เหรอ ฉันถึงบอกว่าชัวร์ แกไม่ต้องกังวลเลยว่าเขาจะทำอะไรแก ดีไม่ดีได้แต่งแต่ในนาม"

"เหรอ..." ปันปันคิดตาม หรือจะจริงแบบที่พลอยพูด เธอรู้สึกโหวงๆในใจ เอ๊ะ อย่าบอกนะว่าเธอเสียใจ เธอไม่ได้แคร์เขานี่ ผู้ชายในสเป็คก็ไม่ใช่ซักหน่อย...

และ แล้วก็ถึงวันแต่งงานจนได้ ปันปันในชุดเจ้าสาวสีขาวแสนสวย ยืนเคียงคู่ริทที่แต่งชุดสูทสีเทาปกสีดำ ดูหล่อกว่าทุกที ปันปันรู้สึกพอใจที่เจ้าบ่าวของเธอดูดี แม้ในใจจะโหวงๆ

"เขาเป็นเกย์ ท่องไว้สิ เราไม่ได้เสียดายซักหน่อย..." ปันปันคิดในใจ

เวลา ผ่านไปซักระยะ แขกกลุ่มใหม่ที่เข้ามาในงานทำให้ปันปันหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ ผู้ชายคนนั้น...คนที่เธอเห็นในรูปและคลิปที่พลอยเปิดให้ดูนี่นา...

แต่ทำไมเขาเดินควงมากับผู้หญิงล่ะ ผู้หญิงคนนั้นผิวขาวใส หุ่นเพรียว ดูสวยกว่าเธอเสียอีกมันต้องมีเรื่องเข้าใจผิดอะไรกันแน่...

"กัน กัน ดีใจมากเลยที่กันมา" อยู่ๆจากเจ้าบ่าวมาดเท่ ริทก็กลับไปส่งเสียงเล็กเสียงน้อยเสียอย่างนั้น ปันปันอึ้งไปนิดๆ หรือที่พลอยพูดจะไม่ผิด...

"วัน สำคัญของเมิงทั้งที่ กรูไม่มาได้ไง" ชายหนุ่มผิวเข้มที่ชื่อกันยิ้มแป้น พลางโอบกอดริทไว้หลวมๆ "เมิงจะเป็นฝั่งเป็นฝาซักที กรูดีใจหวะ"

แล้วภาพที่ปันปันเห็น ก็ทำเอาเธอแทบจะช็อคซีนีม่าอีกรอบ นั่น...พี่ริท พี่ริทร้องไห้!!! o[]O

"โอ๋ๆ ไม่เอา อย่าร้องไห้สิ กรูไม่อยู่ปลอบเมิงได้ตลอดแล้วนะ" ผู้ชายชื่อกันโอบไหล่ แถมลูบหัวพี่ริทอีก พระเจ้าช่วยกล้วยปิ้ง!!!

"ก็ เมิงพูดซึ้งอะ" ริททำปากยื่น "เอาน่าๆ กรูเข้างานก่อนนะ เดี๋ยวอีกแป๊บพี่โน่ก็มา" กันยิ้ม พลางเดินควงสาวสวยผิวขาวผ่องคนนั้นเข้างานไป อากัปกิริยาของชายหนุ่มชื่อกันกับผู้หญิงคนนั้นบ่งบอกว่าเป็นคนรักกัน แน่ๆ...แล้วที่ฉันเห็นเมื่อกี้มันคืออะไรวะ -*- ปันปันคิดแล้วเครียด แต่ไม่ทันได้เครียดนานนัก ความเครียดอีกระลอกก็เข้ามาอีก

"บักเตี้ยยยย"

เสียง ทุ้มต่ำของผู้ชายดังมาแต่ไกล ปันปันหันไปเห็น ชายหนุ่มร่างสูงผอมพร้อมชุดสูทหนัง ใส่แว่นสีชาสุดเท่เดินอ้าแขนมาแต่ไกล แล้วนั่น พี่ริทอ้าแขนรอทำไม...แล้วผู้ชายคนนั้นก็กอดพี่ริทหมับเข้าใ้ห้...

"พี่ โน่มาไวกว่าที่คิดนะเนี่ย" พี่ริทยิ้มแป้น ปันปันแอบลอบมองผู้ชายคนนั้น ร่างสูง มาดเท่ สเปคเธอเลยก็ว่าได้ แต่ๆ ...เธอกำลังเป็นเจ้าสาวอยู่นะ แต่ก็เป็นแต่ในนามนี่ โอ้ย สับสน!!!

"น้องปันปันใช่ไหมครับ ฝากดูแลไอ้ริทน้องชายผมด้วยนะ มันอาจจะงอแง ง้องแง้ง เอาแต่ใจไปบ้าง แต่มันเป็นคนดี"

หลังจากสบตากันพร้อมได้ฟังประโยคสุดประทับใจ ปันปันก็ถึงกับเคลิ้มไปพักหนึ่ง...

"ค่ะ...เอ้อ...""ผม โตโน่ครับ" หนุ่มสุดเท่แนะนำตัว พลางยื่นมือมาเพื่อจะขอจับมือเธอเป็นการทักทาย แต่ว่า...

"อะแฮ่มๆๆ ตลอดเลยนะพี่โตโน่ เว้นบ้างๆ" ริทกระแอมเสียงดัง

"แหม หวงใหญ่นะเมิง เออ พี่เข้่างานก่อน อื้อ นั่นแหละ เค้ารอพี่อยู่ข้างใน..." โตโน่เซนเซอร์ชื่อคนที่รอตัวเองไว้เป็นโค้ดลับ ริทพยักหน้าพลางยิ้มนิดๆ แต่ปันปันน่ะหรือ เคลิ้มไปแล้ว...

ปันปันยังคงมองตามชายหนุ่มสุดเท่ไปด้วยสายตาเคลิ้มสุดขีด โดยไม่ทันสังเกตเลยว่าสายตาของผู้ชายข้างตัวเธอนั้นมองเธออย่างไร...

กลับมาที่เหตุการณ์ปัจจุบัน

"พี่ริท ปล่อยปันปัน ปันปันเจ็บนะ!!!" ปันปันส่งเสียงแผดร้อง สายตาอันคมกริบของชายหนุ่มตรงหน้าวาววับจนเธอไม่กล้าสบตาเลย

"ไม่ปล่อย ปันปันบอกมา ปันปันแอบชอบพี่โน่ใช่มั้ย!!!" ริทตะคอก

ปัน ปันสะดุ้ง พยายามควบคุมเสียงไม่ให้สั่น"ทำไมล่ะคะ พี่ริทหึงพี่โตโน่เค้าเหรอ ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ ปันปันไม่คิดจะยุ่งกับพี่โตโน่เค้าหรอก แล้วเราก็เป็นแค่สามีภรรยาในนามเท่านั้น ปันปันไม่คิดจะขวางทางรักของพี่ริทกับพี่โตโน่เค้าหรอกค่ะ"

สิ้นคำ สายตาของริทกลับดูวาวโรจน์ขึ้น มันเป็นสีหน้าที่เธอไม่คิดเลยว่าจะมาอยู่บนหน้าหวานๆของผู้ชายคนที่เธอรู้จักก่อนนี้!!

"นี่ พี่ไม่อยากเชื่อเลยนะว่า ปันปันจะมองพี่เหมือนคนอื่นๆ!!!" ริทแผดเสียง "แล้วปันปันก็เหมือนทุกคน มองพี่เป็นเกย์ เป็นกะเทย แล้วก็มองว่าพี่มีอะไรกับพี่โน่ พี่เบื่อมากแล้วสำหรับประโยคพวกนี้ แต่ไม่คิดว่าปันปันก็คิดแบบนี้!!!"

ปันปันกลัวจนตัวสั่น แต่ฝืนทำใจแข็ง "หรือไม่จริงล่ะคะ ใครเห็นก็ต้องคิดแบบปันปันทั้งนั้นละ!!!"

ริ ทยิ้มเหี้ยมเกรียม "แล้วปันปันจะรู้ว่าคิดผิด!!!"ชายหนุ่มกระชากร่างหญิงสาวเข้ามาในอ้อมกอด พลางบดริมฝีปากนั่นลงบนริมฝีปากของหญิงสาว ปันปันพยายามดิ้นออกจากวงแขนนั่น ถึงแม้ผู้ชายข้างหน้าเธอจะไม่ได้รูปร่างสูงใหญ่ แต่ก็เป็นผู้ชายที่สูงกว่าเธอร่วมสิบเซนติเมตร ทำให้เธอไม่อาจต้านทานแรงของเขาได้ หญิงสาวทั้งดิ้นทั้งทุบบ่าของเขา แต่ก็ไม่เป็นผลอะไร...แล้วในที่สุด กลับกลายเป็นสองมือเล็กของเธอกลับโอบรอบคอของเขา...

จบเหอะ5555 มีใครอยากต่อมั้ย?