สัญญาสวาท เพลิงซาตาน

สัญญาสวาท เพลิงซาตาน

เขียนโดย

กชกมล

คำโปรย

ลีโอรีบวิ่งเข้าไปในห้องนอนทันที เขาเห็นภาพพิมพิศานอนบนเตียงกับชายอื่น ผู้ชายเปลือยกายช่างบน ส่วนพิมพิศาเสื้อผ้าถูกปลดกระดุมออกจนหมด เห็นทรวงอกอิ่ม

เสียงของเกวลินทำให้พิมพิศาตื่นเธอลุกขึ้นนั่งบนเตียงสะบัดหน้าเบา ยกมือลูบหน้าเบาๆ รู้สึกมึนหัวไปหมด เธอจำได้ว่าครั้งสุดท้ายก่อนที่เธอจะหลับเธอทานขนมและน้ำที่กวิดาซื้อมาฝาก

“ตายแล้ว ผู้หญิงของลูกพาผู้ชายชู้มานอนบนห้องตอนที่ลูกไม่อยู่ เลวจริงๆ” กวิดาพูดขึ้น พิมพิศาได้สติมองไปข้างๆตัว เห็นชายแลกหน้านั่งข้างกายเธอ

“แกเป็นใครออกไป เอามือสกปรกของแกออกจากตัวฉัน ไม่จริงนะคะ ลีโอ ไม่จริง แพรไม่เคยพาชู้มานอนที่นี่ แม่คุณกับพวกจัดฉากหลอกคุณคะ” พิมพิศากอดแขนลีโอเขย่าขอให้เขาเชื่อความจริงจากปากเธอ

“อะไรกันแพร เธอชวนผมมาที่นี่ บอกว่าคิดถึงผมใจแทบขาด แล้วไอ้ลูกครึ่งนี่ใคร” พัลลภเล่นตามน้ำ

“ลีโออย่าไปเชื่อคำพูดของคนพวกนี้ แพรถูกใส่ร้าย คุณกำลังโดนหลอก อย่าไปเชื่อคำพูดแม่คุณนะ แม่คุณใส่ร้ายแพรว”

“อย่ามาลามปรามว่าแม่ผมเด็ดขาด ใช่ ผมกำลังโดนหลอก ผมมันเหมือนไอ้โง่มากใช่ไหม ผมคิดมามาตลอดว่าคุณเป็นผู้หญิงดี และมีค่ามากพอให้ผมรัก ผมมองคุณผิดไปจริงๆ แท้ที่จริงแล้วคุณก็เป็นได้แค่ผู้หญิงใจง่าย แพศยา มากชู้หลายชาย ส่ำส่อนไม่เลือก เป็นผู้หญิงที่สกปรก ผมมันโง่ดูคุณไม่ออกตั้งแต่ทีแรก เธอมันเป็นผู้หญิงขายตัว อย่างที่แม่ผมพูดไม่มีผิด”

“ไม่จริง แพรไม่เคยมีใคร แพรรักคุณ รักคุณเดียว ไหนคุณสัญญาว่าจะทำให้แพรรัก คุณทำสำเร็จแล้ว แพรรักคุณ รักมาก ฮือๆ  ทำไมคุณไม่เชื่อแพรบ้าง”

“รักผมงั้นเหรอ ใครกันจะโง่เชื่อคำพูดจากผู้หญิงใจง่าย เล่นชู้อย่างคุณ ต่อหน้าทำเป็นคนดี ยอมผมทุกอย่าง แต่ลับหลังพาชู้มาพลอดรักในที่ของผม เธอกล้ามาก แพร เธอกล้ามาก” เขายิ้มเหี้ยม มือกำหมัดแน่น มองพิมพิศาด้วยสายตารังเกียจ และวาวโรจน์ในคราเดียวกัน “ผมจะบอกความจริงให้คุณรู้ไว้ และจำใส่สมองน่าเกลียดของคุณไว้ด้วย ผมไม่เคยรักคุณเลย แม้แต่นิดเดียวก็ไม่เคย รีบออกจากห้องผมไป แล้วอย่ากลับมาที่นี่อีก อย่าลืมพาชู้ของเธอไปด้วย” ลีโอสะบัดแขนออกจากมือพิมพิศา ทำราวกับเธอเป็นเชื้อโรค พิมพิศาทรุดลงกับพื้น ลีโอไม่เคยรักเธอเลยงั้นหรือ ไม่เคยเลยใช่ไหม ทำไมเธอถึงโง่ยอมยกหัวใจให้คนอย่างเขาไปได้ ต่อไปเธอจะอยู่อย่างไร

“ใครอยู่ข้างนอก ลากผู้หญิงแพศยาคนนี้ออกไปทิ้งไว้ข้างถนน และอย่าให้เข้ามาที่นี่อีก”

“คุณลีโอ แพรรักคุณจริงๆ รักคุณจริงๆ ฮื้อๆๆ ทำไมถึงทำกับแพรแบบนี้ ทำให้แพรรักคุณ แล้วก็ไล่ส่งกันแบบนี้ คุณใจร้ายมาก ฮื้อๆ” พิมพิศาร้องไห้สะอื้น เพราะเธอโง่ไม่เฉลียวใจสักนิด กวิดาเกลียดเธอ แต่เธอมาทำดีกับเธอเพื่ออะไร

“เอาผู้หญิงแพศยาคนนี้ไปให้พ้นหน้าฉันเดี๋ยวนี้” ลีโอตวาดสั่งลูกน้องเสียงดัง

                                  

ลีโอ ไซม่อน /ลีโอ  อายุ 37 ปี
หรืออีกชื่อหนึ่ง สิงโต ชื่อนี้ พิมพิศาเท่านั้นที่เรียกได้คนเดียว
มาเฟียลูกครึ่งไทยอังกฤษ เจ้าของธุรกิจด้านการเงินและอสังหาริมทรัพย์มากมาย เจ้าของธุรกิจอะไหล่รถ และประดับยนต์

พิมพิศา  เลิศวรกิจสกุล/แพร อายุ 25 ปี

อีกชื่อหนึ่ง หนูแพร ชื่อนี้ลีโอเท่านั้นที่สามารถเรียกได้คนเดียว

ผุู้หญิงสวย จิตใจเด็ด ไม่ยอมคน หัวรั้น ดื้อไม่ฟังใคร ฟังแต่พิรภพ พิสุดา และพีรัช เพียงสามคนเท่านั้น นอกจากนี้ยังมีอดีตที่เกี่ยวข้องกับลีโอตั้งแต่ครั้นยังเป็นเด็ก

พิรภพ  เลิศวรกิจสกุล/แพท  อายุ 30 ปี

อดีตมือขวาของปภพ เป็นคนมีฝีมือ ยิงปืนแม่น ต่อสู้เก่ง โหดเหี้ยมไร้ปราณี เป็นพี่ชายของ พิมพิศา และ พิสุดา ห่วงน้องสาวราวกับไข่ในหิน และมีความลับเกี่ยวชาติกำเนิดที่ไม่อยากให้ใครรู้

พีรัช เลิศวรกิจสกุล/เพชร หรือพี่หมอ อายุ 30 ปี

เป็นพี่ชายอีกคนหนึ่งของพิมพิศา และเป็นพี่ชายแท้ๆ ของพีรดา ดูภายนอกเป็นคนเงียบๆ ไม่มีพิษมีภัยกับใคร แต่ถ้ามีเรื่องกับใคร คนๆนั้นโชคร้ายสุดๆ

พีรดา เลิศวรกิจสกุล /พลอย อายุ 22 ปี

สาวสวยน่ารัก สวยใส แก่นแก้ว ดื้อรั้น ไม่ยอมคน หลงรักธามตั้งแต่แรกพบกันครั้งแรก แต่ปากแข็ง ชวนทะเลาะด้วยทุกครั้งที่เห็นหน้า

ธีเดช  ปภาพัฒน์/ธาม  อายุ 32 ปี

          ปัจจุบันเป็นมือขวาของปภพ รักเจ้านายยิ่งกว่าชีวิต มีฝีมือ ยิงปืนแม่น ห่วงเพื่อน และเป็นเพื่อนรักของแพท มีอดีตที่ไม่อยากให้ใครรู้ นอกจากปภพเพียงคนเดียวเท่านั้นที่รู้ ของมีค่าสำคัญที่สุดของธามก็คือ พีรดา

 

เขม คนสนิทของลีโอ คนต้นคิดวางแผนวางยาพิมพิศาและลีโอ

เกวลิน / เกว

ผุู้หญิงไซด์ไลน์ที่ต้องการจับลีโอเป็นสามี เข้าทางกวิดาแม่ของลีโอ และเป็นคนวางแผนให้ลีโอเข้าใจพิมพิศาผิด

ละอองฝัน