` Husband : กูคือผัวมึง! | wonkyu :)

ลำดับตอนที่ #1 : + . Husband ; 1

:) Shalunla

..........................................................................


1

…………………………….

………..

………..

คุณอยากรู้มั๊ย? ตอนนี้ผมกำลังทำอะไรอยู่ ??

ผมจะบอกให้…

รอ…

             ไอ้เพื่อนเลว นิสัยห่วยแตก ที่ชอบนัดแล้วเลทเป็นประจำ ชอบข่มขู่ข่มเหง และยังมั่วไม่เลือก คติเลวๆของมันคือ...

            


             ‘ใครเสนอกูสนอง’




              เหอะ!! คงเป็นเพราะ มันหล่อ! พ่อมันรวย! มันเรียนแทบจะได้เกียรตินิยม! (ซึ่งผมไม่เข้าใจว่ามันเรียนเก่งได้ไง?) เออช่างมัน! สรุปคือ อิจฉา! แต่ก็เป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่มัธยมต้น ซึ่งตอนนี้ผมอยู่ปีสามเข้าไปแล้ว

ที่สำคัญ! ตอนนี้ผมโคตรจะหงุดหงิดเลย แม้ง!! โทรมานัดชวนไปกินข้าวตอนบ่ายหนึ่ง นี่แม้งล่อไปบ่ายสาม โคตรจะโมโหหิว! เลวจริง เพื่อนกู - -!!

“คยูฮยอน… กำลังรอซีวอนเหรอ?” ทงเฮเพื่อนสนิทกลุ่มเดียวกันเดินมานั่งข้างๆผม ก่อนจะเอื้อนเอ่ยสิ่งที่ทำให้ผมกำลังโมโหสุดๆตอนนี้

“อือ! แม้ง!! ถ้ามันมานะ.. ทงเฮ เค้าจะแดกหัวมัน!!!” ผมขบฟันกลามแน่น แบบนี้ตลอด!! เคยเห็นกูสำคัญมั๊ยเนี่ย เมียข้ามคืนมึงสำคัญกว่าเพื่อนที่คบกับมึงมาหกปี?? ไอ้หอกว๊อน!!!!!

“คยูอ่าใจเย็นสิๆ ซีวอนมันก็เป็นแบบนี้ตลอดนี่น่า” ทงเฮตบที่บ่าผมเบาๆ

“เค้ารู้นะแต่มันบอกจะพาไปกินข้าว เค้าก็เลยยังไม่ได้กินอะไรเลยไง แต่มันดันเลทซะงั้น พายุลงท้องไม่หยุดหยอนเลยเนี่ย”

“งั้นถ้าอีกห้านาทีซีวอนไม่มา ทงเฮพาคยูไปเลี้ยงข้าวเอามั๊ย?”

“จริงเหรอ ร๊ากทงเฮ~~” ผมกระเถิบเข้าไปกอดทงเฮแน่น ทงเฮก็ลูบหัวผมเบาๆ อ่าชอบจัง ทงเฮที่น่ารัก ><!

“ผลัก!.. โครม!!!”  แหกกก เจ็บบบบ!!! ผมรู้สึกเหมือนมีแรงดัน ดันผมลงไปกองกับพื้นอย่างแรง



              เอาง่ายๆ โดนถีบ TOT!!

“ไอ้เลววอน!!! ไอ้หอกกกก เจ็บนะ ถีบกูทำไมกูตั้งหากต้องถีบมึง ฮึ่ย!!” ผมเกาะเก้าอี้ดันตัวลุกขึ้น พร้อมกับแหกปากแว๊ดๆ ใส่ด้วยความโมโหหิว+โดนถีบ

“แล้วมึงจะกอดทงเฮทำไม กูไม่ชอบ!! กูถีบมึงจนกูจะพิการแล้วนะ” - -; ครับ อย่างที่มันว่า ผมโดนถีบนับครั้งไม่ถ้วน เพราะชอบไปกอดคนอื่น T^T กูผิดรึไง กูขาดความอบอุ่น แฟนกูก็มีไม่ได้ เพราะมึงคนเดียว ทำตัวเป็น พ่อ และ ผัว กูอยู่ด้ายยยยย  ถ้ากูทำแบบมึงมั่งนะ กูคงต้องตัดขาทิ้งไปนานล่ะ มึงเปลี่ยนเด็กมึงทุกวันวันละประมาณสามคน ไอ้หอยวอน T--T

“เอ่อ ซีวอนใจเย็นนะๆ เนี่ยไง มาแล้วก็ไปกินข้าวกันได้แล้ว” ทงเฮดันหลังผมและซีวอนเป็นสัญญานว่า พวกมึงไปกันซักทีเถอะ - - ประมาณนั้นแหละนะ

“เจ็บไหมล่ะ?” เดินได้ไม่กี่ก้าว ซีวอนมันก็หันมาถามด้วยน้ำเสียงที่ฟังแล้วแลดูมันจะเป็นห่วง แต่สีหน้ามัน… เยาะเย้ย  รักกูไปไหน? TOT!

“มาให้กูถีบสิมา กูกระโดดถีบขาคู่เลย - -+” ผมส่งสายตาค้อนๆใส่มัน ด้วยความแค้นเคือง

“ลองสิมึง เดี๋ยวกูจับโยนขึ้นเตียง” แหนะ! ขู่กู ไม่สิมันไม่ขู่ มันบอกไว้ก่อนมากกว่า เพราะมันโยนผมขึ้นเตียงก็หลายอยู่ แต่ทุกรอบนั้นผมไม่เคยเสียประตูหลังให้มัน -..- เพราะผมดวงแข็ง กร๊ากกก~

             แต่คำพูดที่ผมกับมันพูดกันเหมือนจะเป็น สามีและภรรยา อย่าเข้าใจผิดครับ เราเป็นแค่เพื่อนกัน (ประหนึ่งผมเป็นดาราที่กำลังให้สัมภาษณ์ -..-)

“เปลี่ยนเรื่องเดี๋ยวนี้เลย มึงไซร้กูคราวที่แล้วยังขนลุกไม่หาย หอกหัก” ประมาณสามวันที่แล้วได้ แม้ง! มันไปแดกเหล้ามาครับ พอกลับมาถึงห้องปุ๊บ กระโจนคร่อมผมปั๊บเลย T-T ไม่ทันตั้งตัวเลยอ่ะ แต่โชคดีไอ้คิบอมมันเข้ามายืมโน้ตบุ๊คก่อน ผมก็เลยแกล้งบอกนึกขึ้นได้ว่ารายงานยังไม่เสร็จแล้วก็ไปหาทงเฮ บอกแล้วผมดวงแข็ง -w-b

“หึ มากกว่าไซร้กูก็ทำมาแล้ว..นะครับมึง” ซีวอนกอดคอผมแน่น ก้มลงกระซิบข้างหู แล้วมันก็… เลียหู กูทำ เหี้ยอะร๊ายยยยยย =[  ]=!!!! โอ้ยยยย ผมจะบ้า คือตอนแรกที่เจอมันน่ะ ดีมากครับ เอาใจผมสุดๆ เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันมาสามปี แต่ไอ้สามปีหลังนี่ตอนนี้เป็นไงก็เป็นงั้นแหละ ช่วงแรกๆผมหลบหน้ามันนะ ครั้งแรกที่มันโยนผมขึ้นเตียงน่ะ -*- แล้วมันก็บอกว่า ‘ถ้ามึงพูดว่าเลิกคบกูเป็นเพื่อน มึงได้เลิกเป็นเพื่อนกูสมใจแน่’ ผมเลยต้องทนมันต่อไป T—T;;

“กูเริ่มมีอารมณ์ละนะ” ขณะที่ผมกำลังใช้มือถูๆหูตัวเองอยู่ ซีวอนกระซิบข้างหูอีกรอบ เสี่ยวสันหลังวาบมากๆ T^T

“ที่รักครับ คยูหิวข้าวอ่ะ หิ๊ว หิว น๊าคะๆๆ น้าที่รักนะๆ” จุดอ่อนของมันคือ… อ้อน อ้อนร้อยอย่างได้ร้อยอย่างอ่ะ โฮะๆ แถมเรียกมันที่รักอีก ขอบ้านมันก็ให้ เพราะมันชอบให้ผมเรียกว่าที่รัก แล้วยิ่งพูดคะ ขา ด้วยนี่แบบ… –w-b

“หิวเหรอครับ ป่ะกินกัน กินเสร็จแล้วค่อยว่ากันต่อ…” = =; ชิบหายล่ะ แบบนี้ต่อยาวแน่ๆ ตอนกินต้องนั่งคิดแผนด้วยซะแล้ว โอ้ย กูจะกินให้สบายๆแท้ๆ

“ที่รักอยากทานไรครับ?” แหม กูอ้อนทีล่ะทำเสียงหวาน เมื่อกี้ถีบกูตูดแทบหัก ตูดกูเป็นไรไปแล้วมึงจะเสียใจ เชอะ~

“เค้าอยากทานสเต็คอ่ะ” พูดจบ มันก็ลากขึ้นรถ ขับไปที่ร้านสเต็คที่ผมชอบไปกินกับมันเป็นประจำ แน่นอนว่าทุกครั้งมันจ่าย -..-

………………………………………..

“อ่า ไอ้นั้นน่ารักดีเนอะ” ตอนนี้ผมและมัน ออกมาเดินย่อยหลังจากฝาดสเต็คกันไปคนละจาน เดินตากแอร์ในห้างนี้แหละ แหล่ม! พอผมบอกอะไรน่ารักแม้งแทบจะเข้าไปเหมา น่ารักมากอ่ะเพื่อนผม = =b หาไม่ได้อีกแล้ว (ได้อย่างเสียอย่างอะนะ)

“ซีวอน!?” นั้น! เด็กมันมา แล้วทำไงล่ะทีนี้ –O-; หูยยย คนนี้นมตู๊มตูม คัพซี? เออช่างมัน แต่ชีสวยแฮะ สวยแบบเครื่องสำอางหนาๆ  ซึ่งผมไม่ค่อยปลื้มผู้หญิงแบบนี้อ่ะนะ - -;

“อะไร” แหนะ ทำเสียงเย็นเชียว ดีมาก กูเมียหลวง มันเมียน้อยๆ ให้มันรู้ซะมั้ง!!

เหอะๆ ถ้าเป็นงี้จริงผมคงโดนรุมตบตายไปนานล่ะ -..-‘  

“นังนี่เป็นใครคะ? หน้าตาก็สวยนะ แต่รสนิยมการแต่งตัวต่ำจริงๆ” หอยหลอด ทำไมผมโดนด่างี้ประจำเลยว่ะหะ? T^T ก็กูเป็นผู้ชายอ่ะ เอาไรกะกู๊??? แต่ไอ้คำนามเนี่ย นังนี่? คิดว่ากูเป็นผู้หญิงอีกแล้วใช่ม๊ายยย?? โอ้ยย คยูเครียดอ่ะ ทำไมว่ะครับ ผมก็สูงนะ แต่เตี้ยกว่าซีวอนมันหน่อยๆ หน้าก็ออกจะหล่อซะ แล้วทำไมมีแต่คนคิดว่าผมเป็นผู้หญิง?? T----T;;

“พูดดีๆหน่อย อย่าหาว่าไม่เตือน” จะให้ผมพากษ์ต่อไหม? จัดให้!! ต่อไปชีจะพูดว่า ‘กรี๊ดดด ซีวอนปกป้องมันเหรอ (หอยหลอด)ไม่ยอมนะคะ!!’  90% - -!

“กรี๊ดดด ซีวอนปกป้องมันเหรอ แคนดี้ไม่ยอมนะคะ!!” เห็นป่ะ เหมือนผมดูรายการซ้ำๆ ซักอาทิตล่ะสอง สามครั้งได้

“หนวกหู หุบปากแล้วไปไกลๆไป” แหมมึง ตอนเอากับเค้าเนี่ยพูดงี้ปะว่ะ -*-

“กรี๊ดดดดดๆๆๆๆๆๆๆ” นี่ก็อีกคน กลางห้างนะเห้ย โอ้ย แสบแก้วหู ซีวอนโอบผมแล้วเดินออกไปที่รถโดยไว

………………………

“ซีวอน…” ผมเรียกชื่อมันเบาๆ หลังจากที่นั่งเงียบบนรถมานานกว่าห้านาทีแล้ว

“หือ?” เสียงหวานอีกล่ะ ไอ้เสียงเย็นเมื่อกี้หายหัวเหมือนเคย

            “กูไม่อยากโดนรุมตบเข้าซักวันอ่ะมึง TwT” ผมเกาะแขนมันแน่น แสดงให้มันรู้ว่า ผมกลัวจริงๆนะ T^T

“ลองมีใครมาแตะมึงสิ หึ!” กูเข้าใจล่ะ มึงรักกูแค่ไหน T—T แต่เรื่องประตูหลังไว้ก่อนเหอะนะ กูยังไม่พร้อม~

“จริงเหรอ น่ารักมากๆ” ผมเอาหัวถูไถไปกับไหล่มัน แบบอ้อนๆอ่ะ รู้ว่ามันชอบ ถือเป็นค่าตอบแทนละกัน -..-

“เอี๊ยดดดดดด!!!! โป๊กกก!!! โอ้ยยยย!!!” ไอ้เหี้ยนี่ จอดทำเตี่ยมัน (จอดข้างทางนะ) เคยเห็นเครื่องเล่นเพลงรุ่นอัตโนมัติแบบไม่ต้องใช้มือจิ้มมั๊ยครับ?  ใช้หัวแทน T^T;;;

“เจ็บบบ จอดทำไมเนี่ย ยะ..อย่าบอกนะ อุ๊บบ~” นั้นไง หาเรื่องมั๊ยล่ะผม จอดรถจูบกูซะงั้น ดีมาก จูบไม่ขับ ตำรวจไม่จับ ขวดจริงๆ - -‘

“ซะ..ซีวอน..อื้ออ..อ๊ะ!” ซีวอนดันผมจนหลังชิดกระประตู ก่อนจะประกบกดทับริมฝีปากอย่างหนักหนวง ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้ามาในโพร่งปาก ตะหวัดเกี่ยวลิ้นไปมา มือหนาของมันสอดเข้าใต้เสื้อของผม TOT~ มือที่เย็นเฉียบพอสัมผัสกับผิวบนลำตัวทำเอาผมสะดุ้งแรงๆ

            


             แย๊กก หาเรื่องเสียตัวมั๊ยล่ะเนี่ย T^T~

“อะ..วะ..วอนน พะ..พอแล้ว อ๊า” มันถกเสื้อผมขึ้น โลมเลียร่างกายส่วนบนของผมอย่างสนุกมันล่ะ ซึ่งกูไม่สนุกเลย แว๊กกกก ทำไงดี T^T จะมีคนมาเคาะกระจกแล้วบอก ‘อันยอง’ มั๊ยอ่ะ? แง้!!

“อ๊ะ..อย่าสิ อ๊า! พอแล..แล้วว หยุดด” ผมดันไหล่ซีวอนเต็มแรง จนมันยอมถอยออกไป โอ้วว รอดตายแล้วครับ~

“เหอะ ทำกูมีอารมณ์ก่อนแท้ๆ” ซีวอนทำหน้าบูดนิดๆ ก่อนจะขับรถออกไปต่อ

“กะ..ก็ กูแค่อ้อนเฉยๆเอง -^-;;”

“มึงก็รู้ว่า เวลามึงอ้อนกู แล้วกูจะทำไงกับมึง?”

“กะ..ก็อ้อนขอบคุณเฉยๆไม่ได้ให้มึงมา~ตารันตันๆ~กูนี่ T^T”  (ทำนองเพลง bonamana เลยค่ะ =,.=~)

“เหอะ! อ้อนกู กูไม่ว่า เพราะกูชอบ! ถ้าอ้อนคนอื่นมึงตาย!”  ขนลุกครับ คำเดียวเลย สายตาแม้งจะแดกผมแล้ววว TOT

“ครับพ่อครับ - -;”

“ใครพ่อมึง! กูอนาคตผัว หรือจะเอาปัจจุบัน?” = =; โอ้ววว มีทางเลือกให้กูด้วย ผมควรดีใจใช่ป่ะ?

“อนาคตแล้วกัน ^^;”

“หึ แค่ขับรถให้ถึงห้อง ก็อนาคตแล้วนะมึง ^^”

“TOT!!~ อนาคตเป็นปีได้ป่ะว่ะ?”

“ไม่รู้ ทำตัวดีก็พอได้” กูเคยไม่ดีกับมึงด้วยเหรอ? เพราะกูไม่กล้า TOT!!

“…”  เงียบดีกว่า ไม่พูดล่ะ เดี๋ยวยาว

ซักพักใหญ่ๆ มันก็ขับรถมาถึงหอพัก ซึ่งมันให้ผมลงหน้าหอเพราะมันจะไปแดกเหล้าต่อ - -; เพราะฉะนั้นผมต้องไปนอนห้องคิบอม!!  ไม่งั้นมันจะเป็นเหมือนสามวันที่แล้ว T-T;

“ห้ามมึงไปนอนกับคิบอมและทงเฮ เข้าใจ?!!” = =; แหนะ รู้ทันกู เชอะ!~

“ครับๆ พ่… เอ่อ อนาคตผัว แฮะๆ” ผมยิ้มแห้งๆให้มัน ยืนโบกมือบ๊าย บายจนมันจับรถออกไปจนสุดสายตา = =;; แล้วคืนนี้ทำไงดีว่ะเนี่ย!!!? หาชุดเกาะมาใส่? =_=;




             แม้งทิ่มทะลุเกาะแน่ TOT!!!

โอ้ย เครียดดดดดดดดดดดดด …………………

 







*TBC



ฮิฮิ้ววววว ใครที่เคยอ่านในบ้าน ก็คงต้องอ่านอีกรอบ เพราะ ดองเน่าไปแล้ว ฮ่าาา
บ้าๆบอๆ ตามสไตล์ไรเตอร์ค่ะ ><; 

ขอบใจถูกใจ เม้นให้กำลังด้วยนะคะ - 3 - <3

ps . ไม่เม้น เค้างอนไม่ลงต่อจริงด้วย - .. - ;