[Fake Mask] หน้ากากซาตาน (Yonghwa/Seohyun-YongSeo)

ลำดับตอนที่ #23 : Chapter 22 : ซ้อมคอนเสิร์ต

*ตอนนี้เป็นสิบเปอร์เซ็นของทั้งหมดนะคะ

ไม่ต้องสงสัยว่าทำไมตอนนี้สั้น*

          ซอฮยอนเบิกตาค้างอย่างไม่เชื่อสายตาเล็กน้อยพลางหันหน้าไปจ้องผู้ชายข้างตัว ซึ่งตอนนี้เขากำลังหน้าเสียอย่างสุดขีดกับท่าทางของตัวเองเมื่อครู่ เขาแกล้งทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นก่อนจะปิดเปลือกตาคู่สวยลงทันที

          ทางด้านซอฮยอนเองก็อดหมั่นไส้เขาไม่ได้เมื่อเขาทำท่าทางเหมือนว่าเรื่องเมื่อสักครู่นี้ไม่เคยเกิดขึ้น น้อยไปสิ ยงฮวานั้นมีรอยยิ้มที่สดใสมาก แถมเขายังเอียงคอลงมาราวกับเด็กน้อยอ้อนคุณแม่เวลาอยากได้อะไรสักอย่าง

          พออยู่ในโหมดน่ารักก็ทำเอาใจเต้นแรงเลยนะ…

          เขาเป็นคนอันตราย แน่นอน ยงฮวาเป็นผู้ชายอันตรายและร้ายกาจกว่าผู้ชายคนไหน ๆที่เธอเคยรู้จัก บางทีอาจจะยกเว้นมินโฮ แต่เชื่อเถอะว่ายงฮวานั้นเองก็ไม่แพ้กัน เขาอันตรายอย่างไม่น่าให้อภัย

เขาอันตรายต่อหัวใจเธอ แล้วเธอก็ต้านทานเขาไม่อยู่ทุกที…

          ศิลปินภายใต้สังกัดค่าย S. Entertainment ตอนนี้ประจำอยู่ที่ห้องพักของแต่ละวงกันเรียบร้อยแล้ว ทางด้านเครื่องเสียงหรืออุปกรณ์ต่าง ๆ เองก็มีสต๊าฟคอยดูแลและเช็คความปลอดภัยกันอย่างตั้งใจ

          มาถึงด้านซอฮยอน เธอกำลังนัดแนะพูดคุยกับคุณชเวถึงเรื่องคิวของวงซีเอ็นบลูว่าพวกเขามีขึ้นแสดงโชว์ตอนไหนบ้าง และมีช่วงทอร์คช่วงไหน เมื่อนัดแนะกันเข้าใจทั้งสองคนแล้วก็ได้จัดแจงให้สมาชิกในวงให้เข้าใจกันทันที แม้ตอนซอฮยอนพูดเมมเบอร์จะดูแซวเยอะไปบ้าง แต่โดยรวมแล้วก็ผ่านไปได้ด้วยดีสำหรับหน้าที่รองเมเนเจอร์ในวันนี้

          เวลาทั้งวันนั้นสมาชิกภายในวงเข้าออกห้องพักบ่อยมากเนื่องจากเป็นการซ้อมใหญ่กับเวทีจริง ซึ่งคิวก็มีการจัดการอย่างเป็นระบบระเบียบ ซอฮยอนเองก็มีโอกาสได้ไปยืนดูทั้งสี่คนซ้อมเพื่อแสดงคอนเสิร์ตในวันพรุ่งนี้

          ทุกอย่างดูลงตัวมาก สังเกตได้ว่ายงฮวาจะร่าเริงเป็นพิเศษ เขาดูจะชอบการเล่นคอนเสิร์ตมากทีเดียว ซึ่งเธอเห็นแล้วก็อดยิ้มออกมาไม่ได้ เธอไม่ค่อยเห็นมุมแบบนี้ของเขาเท่าไรหรอก

          ‘’การซ้อมใหญ่สิ้นสุดลงแล้วนะครับ ขอให้ศิลปินเดินไปขึ้นรถเตรียมตัวพักผ่อนได้เลยครับ’’

          เสียงปริศนาดังขึ้นเมื่อศิลปินทุกคนเดินขึ้นมาปิดคอนเสิร์ต และแล้วทุกคนก็แยกย้ายกันไปตามทางของตัวเอง ซีเอ็นบลูเองก็เช่นกัน พวกเขาเดินลงมาสมทบกับซอฮยอนและคุณชเวทันทีแล้วรีบเดินไปยังรถตู้ที่จอดรอพวกเขาอยู่ ทั้งหมดรีบขึ้นกันไปอย่างไม่มีใครพูดอะไรกันอีก ทุกคนดูหมดแรง

          รถตู้มาหยุดหน้าโรงแรม ทั้งหมดรีบลงจากรถก่อนจะขอบคุณโซเฟอร์ที่ขับรถมารับไปส่งพวกเขาเป็นอย่างดี คุณชเวเดินนำพวกเขาเข้าไป

          ‘’จะลงมาทานอาหารข้างล่างกันไหมเด็ก ๆ’’

           คุณชเวหันกลับมาถามทุกคน ซึ่งสีหน้าทั้งสี่คนตอนนี้ดูจะหมดอาลัยตายอยากกันมากทีเดียว

          ‘’ไม่ล่ะครับ ให้ไปเสิร์ฟบนห้องด้วยนะครับ ผมขอบาย’’

          มินฮยอกพูดขึ้นคนแรกพร้อมด้วยสีหน้าอิดโรยสุดขีด สมาชิกอีกสามคนและซอฮยอนเองก็ยืนยันเหมือนกับมินฮยอกว่าพวกเขาจะทานอาหารกันบนห้อง เมื่อได้ความดังนั้นแล้วคุณชเวก็ไปจัดการทุกอย่างให้ทันที

          เมื่อจัดการอะไรกันทุกอย่างแล้วทั้งหมดก็กดลิฟต์พาร่างอันเหนื่อยล้าของตัวเองขึ้นไปยังชั้นที่พักอยู่ทันที ทุกคนไม่พูดอะไรกันอีก ต่างคนต่างเดินเข้าห้องตัวเองกันทันที 

          ซอฮยอนเองก็เหนื่อยล้าเช่นกัน เธอเดินไปล้มตัวนอนบนเตียงสีขาวใหญ่นุ่ม ซอฮยอนหลับตาลงทันที เธอง่วงนอนเป็นอย่างมาก กลัวก็แต่จะเผลอหลับไประหว่างรออาหารเนี่ยแหละ…

          เวลาผ่านไปครึ่งชั่วโมง

          ออด!

          เสียงออดดังขึ้น...

          ซอฮยอนเด้งตัวขึ้นเกือบจะทันทีอย่างอืดอาด แต่เมื่อนึกถึงอาหารที่มาเสิร์ฟเธอจึงเดินไปยังประตูทันที อ่า… หิวจัง เธอคิด

          แต่…

‘’อาหารมาส่งแล้วครับ’’ :)

--------------------------------------------------------------------------

ตอนนี้เป็นสิบเปอร์เซ็นของตอนทั้งหมด อย่างที่บอกด้านบนค่ะ

Edit : ตอนต่อไปลงแล้วนะคะ กลัวค้างกัน ขอให้อ่านให้สนุกนะคะ

เครดิตธีม  B E R L I N ❀