- เรือนจำรักอสูร -

แม้ว่าเขาตราหน้าว่าเธอคือคนที่ทำให้ชีวิตของเขาต้องล่มจม...

แต่หัวใจเธอยังรักและภักดีกับเขาไม่เสื่อมคลาย!

#ทีปต์ช่อเอื้อง

            “ไม่เอา! ไม่ล่ามโซ่... เอื้องสัญญาว่าจะไม่หนีคุณไปไหนทั้งนั้น”

            “ตอแหล!!”

            คำพูดแสนหยาบคายนั่นทำหญิงสาวหน้าชา รับรู้ได้ถึงความคับแค้นฝังลึกจากอากัปกริยาของชายหนุ่ม ตลอดเวลาสิบปีที่ผ่านมาเขาคงรอคอยวันที่จะได้ชำหนี้แค้นทั้งต้นและดอกกับเธอ!

            “คนอย่างเธอเชื่อถือไม่ได้! ตอนแรกปากบอกว่าจะช่วยฉัน... และสุดท้ายเป็นไงถีบส่งให้ตกนรกทั้งเป็น!!”

            “เอื้องขอโทษ เอื้องเสียใจที่ทำให้คุณต้องติดคุก เอื้องยินดีชดใช้บาปที่เคยทำไว้กับคุณ” หญิงสาวสะอึกสะอื้น ยกมือไหว้ขอร้องทั้งน้ำ “แต่ขอเถอะค่ะ อย่าล่ามโซ่เอื้องเลยนะคะ”

            “แล้วตอนที่เธอให้โกหกในศาลวันนั้น ทำให้ฉันต้องติดคุกสิบปี ฉันมีสิทธิ์เว้าวอนเรียกร้องอะไรแบบเธอมั้ย!!”

            “เอื้องเสียใจจริงๆ ค่ะ”

            มือหนาบีบครางให้คนเอาแต่ก้มหน้าเงยขึ้นมาสบตากับตน เขาไม่สนใจว่าเธอจะเจ็บแค่ไหน เขาสนแต่จะให้เธอได้เห็นความทรมานสาหัสที่เขาต้องเผชิญ

            “เก็บคำว่าเสียใจงี่เง่าของเธอไว้เถอะ เพราะไม่ว่ายังไงฉันก็ไม่มี่วันให้อภัยคนเลวที่ทำให้ฉันต้องติดคุก! ทำให้ฉันไม่ได้กราบศพพ่อแม่! ทำให้ฉันเสียอนาคต! ทำให้ฉันสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่าง!!”

            ความเจ็บปวดร้าวรานที่ถูกพรั่งพรูออกมาจากปากของอดีตนักโทษหนุ่มทำให้ช่อเอื้องรู้สึกสะท้านในอก เธอรับรู้ถึงความทุกข์ทนของเขาจึงเอื้อมมือหวังกอดปลอบประโลม แบ่งเบามันจากเขาได้บ้าง...

หากชายหนุ่มกลับปัดมันทิ้ง เขาไม่ต้องการความเห็นใจจอมปลอมที่หล่อนแสดงมันได้อย่างยอดเยี่ยม!

“ไม่นะคะ!”

ช่อเอื้องร้องเสียงหลงเมื่อชายหนุ่มคว้าข้อเท้าของเธอไว้และย่อตัวลงจัดการล่ามโซ่ไม่ต่างจากสุนัขที่ห่างกับเจ้าของ เธอสะอื้นไห้โห หมดสิ้นอิสรภาพเช่นเดียวกับแบบเขาเคยประสบตอนอยู่ในเรือนจำ

ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ปลายตามองเหยื่อสาวที่ตอนนี้นั่งกอดเข่าร้องไห้... ภาพนั้นไม่ต่างกับเขาตอนติดคุกวันแรก

“แค่นี้ยังน้อยไป... ที่ฉันเจอในคุกหนักกว่านี่เยอะ!”

Pic credit :

มิว นิษฐา @ in magazine

หวังข่าย @ vogue