ร้ายพอดีรัก (อีบุ๊กมาแล้วนะคะ)

สวัสดีค่า มาเปิดเรื่องใหม่ไว้ก่อน อาจจะอัปปลายเดือน พ.ค. ขอตุนต้นฉบับอีกหน่อยนะคะ เป็นเรื่องของคุณเมษ(เพื่อนคุณปราณต์ ณ ขอบคุณนะหัวใจ) เรื่องนี้จะคนละอารมณ์กับเรื่องคุณปราณต์กับเหมยน้า เปลี่ยนมู้ดแอนด์โทนกันบ้าง เน้นฟิน แซ่บ ขำบ้าง ไม่ดราม่า พระนางสามสิบอัป แรดและแสบทั้งคู่ แต่เป็นความรักความสัมพันธ์แบบคนโต ๆ กันแล้วค่า ^^ 

***** เรื่องนี้ไรต์อาจไม่ได้ทำเล่มนะคะ เกรงใจสนพ. กลัวทำเค้าขาดทุน ไรต์ก็จะเครียดด้วย  >.<

เมื่อคู่กรณีเก่าต้องโคจรมาเจอกันอีกครั้ง เพราะเจ้านายเขมรุจิยืนกรานกระต่ายขาเดียวว่าต้องการแบรนด์แอมบาสเดอร์ชื่อเมษ กฤษธวัล เท่านั้น เธอจึงพร้อมทำทุกอย่างเพื่อให้เขายอมเซ็นสัญญาเป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์ให้บริษัท แต่ไอ้หมาป่าเจ้าเล่ห์กลับยื่นข้อเสนอขอให้เธอขึ้นเตียงกับเขาเป็นการแลกเปลี่ยน...งานนี้ใครจะฟิน ใครจะดิ้น ใครจะตัวตึงกว่าใคร...คนบาปหรือนางมาร!

*********

ดวงตาโตเริ่มฉ่ำปรือขณะทอดมองเพดานด้านบน

เธอยอมรับอย่างหน้าไม่อายว่ากำลังเพลินกับทุกสัมผัสของเขา บางวูบถึงกับอยากรู้ว่าความร้อนวาบที่ว่าจะไปสิ้นสุดที่ตรงไหนกัน

แต่...เธอจะเสร็จเขาแบบนี้ไม่ได้!

“พี่เมษคะ” เธอเรียกเขาเสียงสั่นพร่า

“หืม” เขาตอบรับเสียงอู้อี้กับเนินอกอวบอิ่ม

“ขิม...ขิมปวดฉี่”

คล้ายว่าเขาชะงักกึกไป ชายหนุ่มยอมเงยหน้าขึ้นจากสองเต้าอวบ รอยยิ้มขำแทรกซึมในดวงตา

“ปวดมากหรือคะ”

เขมรุจิพยักหน้าทันที “จะราดแล้ว”

ใบหน้าหล่อเหลาคลี่ยิ้มหรือมองอีกทีก็เหมือนกลั้นยิ้ม

เขายอมคลายมือจากข้อมือเธอ และค่อย ๆ หยัดกายขึ้นนั่ง เขมรุจิรีบหยัดกายขึ้นนั่งตามทันที ดึงชายกระโปรงลงมาตามเดิม และรีบลุก เดินซอยเท้าตรงไปห้องน้ำ แต่คงเพราะยังไม่หายประหม่า เลยเดินตรงไปในห้องครัวแทน

“นั่นห้องครัวค่ะ ห้องน้ำทางนั้น” เมษรีบร้องบอก

เขมรุจิรีบหันเดินไปอีกทาง และหายเข้าไปในห้องน้ำอย่างว่องไว

คนที่นั่งอยู่ในห้องรับแขก ยิ้มกว้างและพูดพึมพำว่า “อ่อนว่ะ”

เรื่องนี้อัปไม่จบนะคะ ^^