แวมไพร์หลงยุค (นิยายแปล ฮาเร็ม )

นางคือเจียงซือ (แวมไพร์) แวมไพร์ที่มีอายุมาหลายหมื่นปี จากรุ่นสู่รุ่นของแวมไพร์ได้กล่าวเอาไว้ว่า หากนางต้องการที่จะเป็นอมตะ ไม่ต้องกิน ไม่ต้องดื่มเช่นเหล่าเทพเซียน มีของวิเศษมากมายในดินแดนต้องห้ามที่สามารถช่วยนางได้ ดังนั้นนางถึงพยายามเข้าไปยังดินแดนต้องห้ามแห่งนั้น เพื่อที่จะขโมยเอาของวิเศษออกมา เพื่อที่จะสามารถทำให้นางเป็นอัมตะและได้ไปอยู่บนสวรรค์เสียที โชคร้ายกลับเป็นของนาง เมื่อนางถูกจับได้โดยเง็กเซียนฮ่องเต้

 และยังเป็นคนส่งดวงวิญญาณของนางมายังโลกมนุษย์แห่งนี้อีกด้วย ดวงวิญญาณของนางได้ออกจากร่าง และได้เข้าไปหลอมรวมเป็นร่างเดียวกันกับร่างขององค์หญิงหกแห่งราชวงศ์โมเชียน นางไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะแยกแยะสถานการณ์ปัจจุบันปัจจุบันทันด่วนตรงหน้า ความวุ่ยวายก็บังเกิดเสียก่อน บ่าวไพร่ข้ารับใช้ของนางพวกเขาต่างเมินเฉยต่อนางทำเหมือนนางไม่มีตัวตน แม้แต่ประชาชนของนางยังดูถูกดูแคลนนางเสียอย่างนั้น

            “ ช่างเป็นคนที่ขี้ขลาด อ่อนแอและโง่เขลายิ่งนัก คนที่ได้รับทั้งความรักจากบิดาและมารดาถูกเลี้ยงดูมาอย่างดีเช่นนี้ช่างน่าเสียดาย มีคนกล่าวว่าขนาดนำกำนัลยังสามารถที่จะเป็นพี่สาวของนางได้ องค์ชายทุกพระองค์บนโลกใบนี้ต่างเกลียดชังนางด้วยกันทั้งนั้น”

            “มารดามันเถิด พี่สาวคนนี้จะช่วยทำให้พวกเจ้าเข้าใจว่าทำไมดอกไม้ถึงได้มีสีแดง” 

          “เจ้า ได้ยินหรือไม่ วันนี้อย่างไม่คาดฝันองค์หญิงหกที่ขี้ขลาด ไม่เอาไหน นางกลับช่วงชิงผู้ชายที่องค์หญิงองค์โตโปรดปรานไปอย่างง่ายดาย”

            “มันเป็นเรื่องที่ตกใจที่สุดในรอบปีเลยทีเดียว องค์หญิงสี่ที่ชอบวิ่งอาละวาดในเมืองหลวงไปทั่ว ขณะนี้นางถูกกักขังให้อยู่แต่ภายในห้องนองนางเท่านั้น”

            คนที่ไม่มีอะไรดีเช่นองค์หญิงหกกลับกล้าที่ตอบโต้คนอื่นกลับ คนที่ขี้ขลาดและอ่อนแอก่อนหน้านั้น ในตอนนี้นางกำลังเผยความสามารถพิเศษของนางออกมา ความสามารถที่เต็มไปด้วยประกายแห่งความงดงามและน่าหวาดกลัวจนไม่น่าเชื่อ

            ตอนนี้นางจะเดินไปข้างหน้าอย่างสง่างาม มันจะไม่มีน้ำที่น่าสมเพชแบบที่เคยเป็นมาให้ใครได้เห็นอีก อย่างไรก็ตาม ถ้านางรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในภายภาคหน้า นางอาจจะยอมไม่แสดงความสามารถที่แท้จริงของนางออกมา นางอาจจะยอมเป็นคนอ่อนแอและขี้ขลาดเช่นเดิม  นางเป็นคนรอบคอบ ทุกครั้งที่จะลงมือทำสิ่งใดนางได้คิดทบทวนครั้งแล้วครั้งเล่า คาดการณ์ได้อย่างแม่นยำ แต่ไม่เคยคาดการณ์เอาไว้เลยว่า วันหนึ่ง เหยื่อของนางจะหันมาเล่นงานเสียเอง

            “มารดามันเถิด ข้ายังไม่ได้ดูกเลือดใครเลย แล้วข้าจะสู้ใครได้”

แก้ไขเนื้อหานิดหน่อยค่ะ ให้มันอ่านง่ายขึ้น

ผู้แปลอังกฤษ hiohbye

Eng Ver : https://hiohbye.wordpress.com/2016/07/15/chapter-2-son-this-is-precisely-the-person-you-care-deeply-about/