~วุ่นนัก รักสลับตัว~

ลำดับตอนที่ #9 : ~A Big Project 2 ~

             แฮ่ๆ อะโอเหะ ขอโทษเจงๆน้าคร้าที่ไม่ได้มาอัพซะนาน TT_TT แงๆ
ด้วยอะไรหลายๆอย่างที่มานไม่ลงตัวซักกะทีเลยทำให้ต้องห่างหายไปซ้านาน
เอาเป็นว่ากลับมาให้กำลังใจนู๋มินมิน นู๋แจ นู๋ยุน และอีกหลายๆนู๋กันต่อ เหอๆ...
ปะๆ เชิญติดตามกันเลยจ้า  
********************************************************************

                Rain หันกลับไปทางต้นเสียงทันที ในใจหวังไว้ว่าจะเห็นหญิงสาวร่างสูงโปร่ง ผมยาวสลวย แต่สิ่งที่เห็นนั้นหาใช่เป็นไปตามที่เขาคิด เขาหันซ้ายหันขวาแต่ทว่าไม่มีวี่แววของคนที่เขาตามหาอยู่เลย แต่แล้วพลันสายตาก็หยุดไปที่ใบหน้าด้านข้างของชายหนุ่มคนหนึ่งที่เดินห่างออกไป ใบหน้าหวานที่ดูคุ้นตาหากแต่ทรงผมนั้นกลับสั้นเกินกว่าที่จะเป็นคนๆเดียวกันได้  Rainตัดสินใจจะเดินเข้าไปทักแต่กลับถูกคนข้างๆที่ยืนนิ่งเงียบอยู่นานคว้าแขนไว้

" จะไปไหน Bi ใกล้ถึงเวลาแล้วนะ รีบมาทางนี้ดีกว่า " ผู้จัดการประจำตัวพูดจบก็ลากแขนคนตัวสูงที่มีชื่อเล่นว่า Bi ไปอีกทางทำให้สายตาคลาดกันจนได้ เมื่อมองหาไปไม่เจอแล้วเขาจึงปล่อยเลยตามเลย

' สงสัยท่าจะหูฝาดแฮะ แต่ทำไมถึงมีคนที่เหมือนทั้งหน้าทั้งเสียงได้ขนาดนี้นะ ทั้งๆที่เป็นผู้ชายแท้ๆ '

Rain สะบัดหัวไล่ความคิดนั้นก่อนจะเดินตามผู้จัดการไปยังห้องโถงใหญ่ที่ซึ่งท่าทางจะมีการประชุมกันที่นี่ หมายเลขที่นั่งและชื่อของศิลปินจากค่ายต่างๆได้ถูกติดไว้อย่างเป็นระเบียบโดยแยกไว้ตามชื่อของค่ายเพลงจึงไม่ยากนักที่จะหาที่นั่งของตนเอง

" โหย นี่เล่นขนนักร้องมาหมดเกาหลีเลยรึไงเนี่ย " พี่หมีของเราหลุดปากพูดออกมาเมื่อเดินเข้าไปเห็นบรรดาศิลปินนักร้องที่ถยอยมานั่งตามที่ที่จัดไว้

" แจจุง ยุนโฮ ทางนี้ๆ!! " โลมาน้อยกวักมือเรียกสมาชิกในวงเมื่อหาที่นั่งของตัวเองเจอจนได้ ข้างๆที่ว่างทั้งห้าที่เหลือถูกแทนที่ด้วยบรรดาหนุ่มทั้ง13คนที่ดูคุ้นหน้าคุ้นตา

" เฮ้จุนซู!! ว่าไงไม่เจอกันซะนาน " ฮยอคแจ แห่ง SJ เพื่อนสนิทร่วมค่ายหันมาทักทายอย่างรื่นเริง ส่วนคนอื่นๆพอเห็นสมาชิกดงบังค่อยๆเดินเข้ามาที่นั่งก็ต่างพากันส่งเสียงเอะอะทักทายกันตามประสาเพื่อนเก่าคนเคยร่วมงานกันจนเกือบมีวงปาร์ตี้ขนาดย่อมๆเกิดขึ้นถ้าไม่ได้ผู้จัดการของทั้งสองฝ่ายช่วยกันปรามไว้ เมื่อบรรยากาศภายในห้องโถงใหญ่ค่อยๆสงบลง แสงไฟที่สว่างจ้าถูกหรี่จนเกือบมืดมิด เหลือไว้แต่แสงสปอร์ตไลที่ฉายอยู่บนเวทีขนาดย่อม จากนั้นร่างของชายหนุ่มรูปหน้าคุ้นตาก็เดินมายืนหยุดอยู่ตรงกลางเวที บรรดานักข่าวต่างพากันรัวกดชัตเตอร์ส่งผลให้เกิดทะเลแฟชตส่องแสงแข่งกัน  ไมค์บันทึกเสียงอันยาวแย่งกันเพื่อที่จะบันทึกเสียง ท่าทางคงมีจะเรื่องให้เป็นข่าวใหญ่พรุ่งนี้แน่นอน

                      -----------------------------------------------------------------------------------------------------

" งานใหญ่ยักษ์ขนาดนี้กำลังจะเกิดขึ้นจริงๆ เหรอเนี่ย อย่างกับฝันไปแนะ "

" ช่ายย สุดยอดเลย เจ๋งชะมัด " สองหนุ่มคู่ซี้เก่าอย่างจุนซูและฮยอคแจเดินกอดคอออกมาจากห้องประชุม ทิ้งให้มิคกี้ที่ตามง้อมาตั้งนานเดินตามหลังอย่างหงอยๆ ส่วนทางด้านยุนโฮก็โดนฮีชอลและสมาชิกSJหิ้วไปคุยด้วยอีกทางหนึ่ง จะเหลือก็แต่ชางมินที่เดินหลบมาอยู่คนเดียว แจจุงจึงปลีกตัวจากสมาชิกSJที่รุมล้อมอยู่รอบๆเดินมาหาน้องเล็กที่ยืนเหม่ออยู่คนเดียว

" ชางมิน... "

" อ๊ะ..คะ..ครับ " หนุ่มร่างสูงสะดุ้งเล็กน้อยกับมืออุ่นๆที่วางบนไหล่กว้างอย่างแผ่วเบา เขาหันมาสบตาที่เต็มไปด้วยคำถามของชายหน้าหวานตรงหน้าก่อนจะเบือนหลบไปอีกทาง

" นายโกรธอะไรฉันรึเปล่า? " คนร่างเล็กกว่าเอ่ยคำถามที่ค้างคาอยู่ในใจมานาน

" เปล่านี่ครับ ไม่มีอะไรซักหน่อย " ชางมินฝืนยิ้มออกมา มันเป็นยิ้มที่ไม่ว่าใครก็ดูออกว่ามันเป็นยิ้มที่ไม่เหมือนยิ้มเอาซะเลย เพราะความรู้สึกข้างในมันช่างตรงกันข้ามกับสิ่งที่ริมฝีปากบางนั้นเอื้อนเอ่ยออกมา

" นายอย่าโกหกแจจุงคนนี้เลยน่า นี่ฉันไปแกล้งอะไรนายไว้ตอนไหนรึเปล่า " คนขี้แกล้งถามอย่างร้อนรน เพราะหลายครั้งที่เขาแกล้งน้องๆในวงนานจนลืมไปเลยก็มี

' ก็พี่แกล้งผม...ทำให้ผม...ชอบพี่ทำไมล่ะ '

" คือ... " เสียงภายในใจที่ยังไม่ทันได้เอ่ยถูกขัดจังหวะซะก่อน

" แจจุง ชางมิน มาทางนี้ ผู้จัดการเรียกไปพบเรื่องนัดหมายวันซ้อมแนะ " จุนซูตะโกนเรียกสองหนุ่มที่ยืนอยู่ตามลำพังสองคนโดยที่ตัวเองนั้นยืนอยู่กลางวงSJท่าทางร่าเริงเต็มที่

" ฮื้อๆ เดี๋ยวไปๆ พวกนายไปกันก่อนเถอะ "

" พี่ ผมว่าเราควรจะไปด้วยดีกว่านะฮะ เป็นเรื่องสำคัญมากเลยไม่ใช่เหรอฮะ "

" อะ..อื้ม " จริงอยู่ที่เรื่องแถลงการณ์วันนี้จะเป็นเรื่องสำคัญ เพราะว่าวันคริสมาสอีฟที่จะถึงในอีกสองเดือนกว่าๆข้างหน้านี้จะมีคอนเสริตที่ใหญ่ที่สุดที่เกาหลีใต้เคยจัด ซึ่งเป็นการนำนักร้องจากทุกค่ายเพลงมารวมตัวและขึ้นคอนเสริตเดียวกัน แน่นอนว่างานไม่ได้มีแค่วันเดียว ศิลปินทุกค่ายเพลงจะมีตารางการซ้อมและคิวการแสดงแจกให้โดยส่งไปที่ผู้จัดการของแต่ละวง โปรแจ็คนี้ทุกค่ายเพลงได้รวมตัวกันประชุมขึ้นอย่างเงียบๆ ดังนั้นศิลปินทุกคนรวมไปถึงนักข่าวและสื่อมวลชนจึงไม่มีโอกาสรู้เรื่องเลยจนกระทั่งถึงวันประชุมแถลงการณ์วันนี้

" แต่ว่าเรายังคุยกันไม่เสร็จเลยนะชางมิน " แจจุงเอ่ยด้วยน้ำเสียงกังวล

" ไม่เป็นไรหรอกครับพี่ เรื่องของผมนะ...ไว้คุยเมื่อไหร่ก็ได้ " ชางมินหันหลังให้ก่อนจะหันมายิ้ม

" เรารีบไปกันดีกว่านะฮะเดี๋ยวคนอื่นจะรอ " ใบหน้าสดใสของน้องเล็กประจำวงกลับมาอีกครั้ง มือหนาคว้ามือเรียวของอีกฝ่ายพลางดึงให้เดินตามมาด้วย ความอบอุ่นจากมือนุ่มแผ่ซ่านเข้าไปถึงหัวใจของหนุ่มร่างสูง

' ถึงพี่จะแกล้งผมยังไง...ผมก็จะยืนรออยู่ข้างๆพี่ตรงนี้ก็ได้ฮะ...แค่พี่ห่วงผม ผมก็ดีใจแล้วละ '

            --------------------------------------------------------------------