~วุ่นนัก รักสลับตัว~

ลำดับตอนที่ #3 : การพบกันของเรื่องวุ่นๆ 2

‘โครม’

“อ้ากกก!!!” เสียงล้มก้นกระแทกของหมีใหญ่ประจำวงตามด้วยเสียงโวยวายอย่างหมดความอดทน (ก็มาจากปากบางๆของหัวหน้าวงอีกนะแหละ-_-“)

“ พอๆ วันนี้พอแค่นี้ก่อนก็แล้วกัน ” หัวหน้าวงสรุปห้วนๆพลางเดินไปกดปิดเทปเปิดโอกาสให้ลูกน้องในวงลอบส่งข้อความผ่านสายตาซึ่งไขแล้วได้ความว่า ‘ ห่วงแจจุงแหงๆ ’

“ เดี๋ยวสิยุนโฮ จะไปไหนหน่ะ? ” ยูซอนรีบทักเมื่อเห็นเพื่อนรุ่นพี่คว้าเสื้อนอกแล้วทำท่าจะออกากห้อง

“ ไปหาอะไรกิน พวกนายถ้าไม่มีอะไรก็รีบกลับคอนโดไปซะ...แล้วก็..ถ้าแจจุงกลับไปถึงก่อนล่ะก็โทรมาบอกด้วยนะ... จะ..จะได้ไม่เสียตังค์ซื้อข้าวกินให้พวกนายไงเล่า! ” หมียุนรีบต่อท้ายประโยคอย่างรวดเร็วเมื่อเห็นสายตาล้อเลียนของเหล่าเพื่อนๆส่งมาให้จากนั้นก็เดินออกจากห้องไปอย่างรวดเร็วแต่ไม่วายชนกับขอบประตูแสดงความเหม่อลอยให้ลูกทีมเห็นอีกรอบ

‘ ไปตามแจจุงแหงๆ ’ ทั้งสามคิดขึ้นมาเหมือนกันอย่างมิได้นัดหมายหากแต่ไม่มีใครเอ่ยคำใดๆออกมา ยูซอนลอบมองโลมาน้อยของเขาที่หันมามองเขาอย่างขอความช่วยเหลือพลางพยักเพยิดไปทางน้องเล็กสุด
...ชางมิน...

“ เฮ้อ!! หัวหน้าวงเราก็ไม่อยู่ แถมแม่ครัวประจำบ้านก็ดันหายไปซะอีก งั้นเราไปหาอะไรกินกันข้างนอกบ้างดีมั๊ย ท่าทางยุนโฮคงจะไม่ได้ไปซื้อข้าวให้พวกเราหร้อกก เอาเวลาไปทำอย่างอื่นมากกว่า อุ๊บ!! เจ็บอ่ะจุนซู ” คนคร่ำครวญยกมือลูบสีข้างหลังจากโดนครีบปลาโลมาน้อยถ่องเข้าให้ คนเขาให้มาปลอบไม่ใช่มาทำให้กลุ้มกว่าเดิม

 เมื่อจุนซูเห็นท่าไม่นีของน้องเล็กเจ้าตัวก็ลองงัดกลเม็ดของตนมาใช้บ้าง

“ นี่ๆชางมินอยากกินอะไรล่ะ เดี๋ยวมื้อนี้พี่เลี้ยงเองน๊ะ ยิ้มหน่อยน้าๆๆ สองคนนั้นเค้าไม่เป็นไรหรอก ”

“ พี่พูดจริงนะพี่จุนซู งั้นไปกันเล๊ย!! ” เมื่อหูได้ยินเรื่องของกินเจ้าตัวก็หู่ผึ่งแล้วรีบเปลี่ยนอารมณ์ทันที เล่นเอาจุนซูกับยูซอนเหวอไปกับอารมณ์ที่เปลี่ยนแปลงกระทันหันของชางมิน

“ ปะๆ ยูซอนมาเร็ว หิวจะตายอยู่แล้ว ” จุนซูกวักมือเรียกยูซอนแล้วคว้าข้อมือคนตะกละแล้ววิ่งออกจากห้องไป ทั้งสามหัวเราะร่าเริง หากแต่1เสียงนั้นกลับไม่ดูสดใสเหมือนที่เคย ภายใต้ใบหน้าที่ยิ้มแย้มของชางมิน ไม่มีใครล่วงรู้เลยว่าเขานั้นคิดอะไรอยู่

‘ พี่แจ พี่อยู่ที่ไหนน่ะ รีบกลับมาเร็วๆสิ...ผมรอพี่อยู่นะ...’

                ---------------------------------------------------------------------------------------------------

                กลับมาที่ฝั่งแจแจและเหยื่อรายใหม่ของเขากันบ้าง

“ ชื่อเธอ...แปลกดีนะ ^_^ ” ชายหนุ่มพูดยิ้มๆพยายามทำให้บรรยากาศตึงเครียดคลายลง แต่ผลกลับเป็นตรงข้ามเมื่ออีกฝ่ายสวนขวับด้วยอารมณ์ฉุนขาด

“ แล้วนายเป็นใคร กล้าดียังไงมาว่าชื่อฉันห๊า! ”

“ นี่...เธอไม่รู้จักฉันจริงๆเหรอ? ดูดีๆสิ ” เจ้าตัวว่าพลางชี้หน้าชี้ตาตัวเองแล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ ทำเอาคนตัวเล็กผงะถอยหลังแทบตกม้านั่ง

“ พอๆ หยุดอยู่ตรงนั้นแหละ ไม่ต้องเข้ามาใกล้เลย แล้วนายไม่บอกชื่อฉันจะไปรู้กับนายมั๊ยล่ะ ” คนพูด     ว้ากเข้าด้วยอารมณ์หงุดหงิด โธ่!นี่เขาเสียจูบให้ชายอื่นนอกจากยุนโฮกับสมาชิกในวงเหรอเนี่ย (กำ-_-“ท่านไปขโมยจุ๊บเขามาหมดแล้วเร๊อะเนี่ย-_-“  สนใจมาขโมยของผู้แต่งมั้งมั๊ยอะ อิ๊ๆ) อ๊าก!!!ยุนโฮรู้เข้าได้ฆ่าเขาตายแหงๆ TT_TT

“ เอ่อ...แจโฮ เธอยังโกรธเรื่องจูบเมื่อกี้อยู่อีกเหรอ? ” คนผิดถามเสียงอ่อยๆ

“ ก็โกรธน่ะสิ! นั้นมันจูบแรกของชั้นกับ.....เอ๊ย! นะ! ” ตัวป่วนเกือบจะเติมคำในช่องว่างว่า ‘ชายอื่น’ แต่คิดๆไปหลอกให้นายนี่คิดว่าเป็นจูบแรกอันมีค่าของหญิงสาวไปดีกว่า ท่าจะสนุก!

“ จูบแรกเหรอ!! ”

“ ก็ใช่นะสิ นี่!แล้วนายจะบอกชื่อได้รึยังห๊ะ พ่อนักขโมยจูบ ” หน้าหวานของคนเจ้าแผนการประดับด้วยรอยยิ้มยั่วนิดๆ แววตาเป็นประกายระยิบกับแผนการเด็ดที่เจ้าตัวเพิ่งคิดได้

“ ฉันชื่อชองจีฮุน...แน่ใจนะที่ว่าไม่รู้จักอ่ะ ” ชายหนุ่มมองลึกเข้าไปในดวงตาคมโตของหญิงสาว (ซะที่ไหน) ตรงหน้า เล่นเอาคนถูกจ้องรีบหลบตาหันไปมองทางอื่น

“ ชองจีฮุนๆ อืม.. อ๋อ!นักร้องที่ชื่อRainที่กำลังดังๆอยู่นั้นใช่มั๊ย! นึกออกละ ถึงว่าหน้าคุ้นๆ ”

“ ฮึๆ เธอนี่ท่าทางจะไม่ได้ดูทีวีเลยละสินะ ฉันออกจะดังขนาดมีแฟนคลับวิ่งตามเป็นพรวนขนาดนี้ยังไม่รู้ คนอาไร้ ฮึๆๆ ” นายชองจีฮุน หรือ ‘Rain’ ราชาPop Dance หัวเราะขำๆกับท่าทางของคนที่นั่งอยู่ข้างๆเขา

‘ เป็นคนที่น่าสนใจดีแฮะ ’ เขาคิด ทางด้านแจจุงหรือชื่อในตอนนี้คือ คิม แจโฮ ก็กำลังคิดอยู่ในใจเงียบๆเช่นกัน

‘  ไอ้นี่มันซื่อหรือมันบื้อกันแน่วะเนี่ย อยู่ใกล้แค่นี้ยังไม่รู้อีกว่าเราเป็นใคร ออกจะดังแท้ๆ ’(อ๊าว!ทีตัวเองยังจำเขาไม่ได้เลยนิพ่อคู๊ณ-_-“ :ผู้แต่ง)

“ แหม...ก็ฉันหน่ะไม่ค่อยสนใจพวกดารา นักร้องคนอื่นเท่าไหร่หรอกนอกจากเพื่อนของฉัน กับตัวฉันเองหน่ะ แค่นี้ก็ยุ่งจะแย่อยู่แล้ว ” แหงละแค่งานของตัวเองก็ยุ่งจนไม่มีเวลาไปดูวงอื่นๆเขาหรอก ซึ่งสิ่งที่บอกไปก็เป็นความจริงหากแต่ทำให้คนฟังเข้าใจไปคนละแบบ

“ ก็ท่าจะจริงอะนะ ก็เธอสวยแบบนี้คงมีคนมาจีบเยอะจนไม่มีเวลามาสนใจเรื่องพวกนี้หรอกเนอะ ^_^ ”

“ ใครว่าฉันสวย ฉันเท่ห์ต่างหาก เท่ห์อะ! รู้จักมั๊ย! อะ...! ” คนถูกชมยกกำปั้นขึ้นเร่าๆ แต่แล้วก็ชะงัก             ‘ หง่ะ...ชมว่าสวยก็ถูกแล้วนี่หว่า ก็ตอนนี้ตูเป็นผู้หญิงอยู่นี่นะ ’ คิดได้ดังนั้นแจแจก็ค่อยๆลดมือลงแล้วหัวเราะแฮะๆกลบเกลื่อน

“ ฮ่าๆๆๆ เธอนี่ตลกดีนะ ผู้หญิงที่ไหนเขาชอบให้ชมว่าเท่ห์กัน แต่จะว่าไปเธอก็เหมือนฉันเหมือนกันนะ... ” Rainหัวเราะกับท่าทีแปรปรวนของสาวน้อย แต่แล้วน้ำเสียงก็เปลี่ยนเป็นเศร้าๆเหงาๆ

“ ...ฉันเอง...ก็ไม่สนใจเรื่องอื่นหรอกนอกจากงาน ครอบครัว และก็ตัวชั้นเองหน่ะ  ” พูดจบRainก็หันมายิ้มให้อย่างจริงใจ1ทีทำเอาแจจุงเกิดรู้สึกเขินกับรอยยิ้มน่ารักนั้นขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุเลยรีบพูดกลบเกลื่อน

“ อ๊ะ!! งั้นก็จริงนะสิเรื่องที่ว่านายยังไม่มีแฟนหน่ะ เอ..หรือว่านายจะเป็นเกย์น้า  อิอิ ”

“ อ้าว ไหนว่าไม่รู้จักฉันไง ทำไรถึงรู้ได้ล่ะว่าฉันยังไม่มีแฟน ว่าไง...คนสวยเจ้าเล่ห์  ”

“ หงะ.. อะ คือ ก็แหมพวกเพื่อนๆฉันมันก็ดูกันบ้าง เรื่องแค่นี้ทำไมจะไม่รู้ดังจะตาย นายนะแหละที่ซื่อบื้อยิ่งกว่าฉันซะอีก ” คนเจ้าเล่ห์รีบโวยวายเปลี่ยนเรื่อง Rainมองคนร่างเล็กตรงหน้ารู้สึกถูกชะตาอย่างบอกไม่ถูก ปกติเขาเป็นคนที่ไม่ชอบคนโกหกเอามากๆ แต่วันนี้เขากลับใจดีไม่อาจโกรธคนตรงหน้าลงได้

“ ง่า...นี่...ว่าแต่นายออกมาทำอะไรแถวนี้ล่ะ ดาราดังอย่างนายมาเดินเล่นแถวนี้ก็ได้โดนแฟนคลับรุมเอา” แจจุงทำหน้าจ๋อย เขาไม่อยากเสียเพื่อนรวมเดินทางไปโดยเฉพาะคนๆนั้นท่าทางจะช่ำช่องเรื่องการหลบบรรดาแฟนคลับทั้งหลายรวมไปถึงนักข่าวที่ท่าทางจะมีอยู่ทุกซอกทุกมุม

“ เฮ้ย! ลืมไปเลย โอ๊ย!!จะทันมั๊ยเนี่ย บ่ายกว่าแล้วด้วย ” คนตัวสูงลุกพรวดพลางยกข้อมือมาดูนาฬิกาเรือนงามอย่างกังวล

“ นายมีธุระอะไรเหรอ? ให้ฉันช่วยมั๊ย ” คนตัวเล็กทำแววตาอ้อนวอนประมาณว่า ‘ให้ฉันช่วยเถอะน้าๆ ’ และแล้วสายตาวิงวอนก็ได้ผลเมื่อคนตัวสูงกลับลงมานั่งที่เดิม

“ งั้น...เธอจะช่วยฉันเลือกของขวัญให้น้องสาวฉันให้หน่อยได้มั๊ยล่ะ? ”

“ โธ่เอ๊ย!! เรื่องกล้วยๆ ให้ฉันจัดการเองเถอะน่า ” แหงล่ะก็เขาเติบโตมาท่ามกลางเหล่าพี่สาวทำไมเขาจะไม่รู้วิธีเลือกของขวัญให้ผู้หญิง

“ ปะ งั้นมาทางนี้ ฉันรู้จักร้านดีๆที่นึง ” พูดไปสาวเจ้าก็คว้าข้อมือหนาหมับแต่แล้วเขาก็ต้องหยุดชะงัก ดวงโตเบิกกว้าง

“ ยุนโฮ!! ”
-------------------------------------------------------------------------------