~วุ่นนัก รักสลับตัว~

ลำดับตอนที่ #2 : การพบกันของเรื่องวุ่นๆ

                
                      อีกด้านหนึ่ง หนุ่มหน้าใสตัวป่วนของเรื่องเดินฮึดฮัดลงมาชั้นล่าง

" ชิ! ว่าฉันเต้นเหมือนผู้หญิงนักใช่มั๊ย ฮึ่ม! คอยดูเถอะ " เดินไปก็บ่นไปพลันสายตาก็สะดุดกึกกับป้ายสีขาวแผ่นโตที่ติดหราอยู่หน้าประตูบานหนึ่ง 'ห้องเก็บอุปกรณ์' คนหงุดหงิดยิ้มนิดๆที่มุมปากแล้วตัดสินใจผลุบหายเข้าไปในห้องนั้นอย่างรวดเร็ว

...............15 นาทีต่อมา..................

ร่างบางของสาวน้อยผมยาวค่อยๆแง้มประตูแล้วเดินออกมาอย่างไร้พิรุษใดๆ เจ้าหล่อนก้าวออกจากอาคารด้วยอารมณ์เบิกบานเต็มที่

" ฮึๆๆ เฮ้อ! เดินเล่นในเมืองแบบไม่ต้องหลบๆซ่อนๆนี่สบายใจจริงๆน้า... " ในขณะที่กำลังดีใจยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่นั้น ประโยคอันไม่พึงปารถณาก็แว่วเข้าโสตประสาท ประโยคที่ได้ยินแล้วเรื่องปวดหัวจะต้องตามมาเสมอ

" นี่เธอ...ใช่มั๊ยคนนั้นน่ะ? "

" ไหนๆ...หน้าคุ้นๆเนอะ "

" ใช่ๆ!! ดาราปลอมตัวมาแน่เลย... "

สาวน้อยรีบเดินก้มหน้างุดๆเพื่อหลีกหนีจากวงสนทนาตามความเคยชิน แต่แล้วเสียงกรี๊ดก็ระเบิดขึ้นพร้อมกับเสียงฝีเท้าวิ่งกันฝุ่นตลบ ซึ่งเหตุการณ์นี้บ่งบอกได้ทันทีว่าเป็นสัญญาณ ' เจอดาราแล้วโว้ย! ' ของสาวๆเขาล่ะ-_-

" โธ่ว้อยย!! อุตส่าห์ลงทุนปลอมตัวซะขนาดนี้ยังโดนจับได้อีกเหรอเนี่ย โธ่ๆๆๆหมดกัน " สาวน้อยหน้าหวานที่จริงๆแล้วก็คือหนูแจแปลงโฉมมานั่งทรุดลงกับพื้นยกมือกุมหัวเต็มที่เพราะกลัวโดนแฟนๆทึ้งจนวิกที่อุตส่าห์ยึดมาจากสต๊าฟหลุด

' ตุบตับๆ ~ กรี๊ดดด!!! Rain '

'ทางนี้ๆ Rain I love you! กรี๊ดด~ '

' กรี๊ดดดด!!~'

เสียงฝีเท้านับร้อยวิ่งผ่านหน้าผ่านหลังเขาไป เมื่อฝีเท้าเริ่มซาลงเขาจึงเงยหน้าขึ้นทันเห็นดาราหนุ่มผู้โชคร้ายวิ่งเผ่นแนบเข้าซอกตึกไป

" ขอบใจนะนายRainที่ช่วยเป็นแพะรับบาปให้ เราอย่าเจอกันอีกเลยนะ แจจุงคนนี้ไปล่ะ! " ว่าแล้วเจ้าตัวก็ลี้ภัยเข้าเลี้ยวเข้าซอยไปอีกทาง แต่คุณผู้อ่านเคยได้ยินคำที่ว่า 'ไม่อยากเจอมักได้เจอ' มั๊ยค๊ะ(ถามผู้อ่านซะงั้น  -_-") ฮั่นแน่!! เดากันถูกแล้วล่ะคะ หนูแจของเราเจอกับนายRainเข้าอีกจนได้เมื่อซอยที่เขาเลี้ยวเข้าไปเมื่อตะกี้มันดันเชื่อมมาเจอกันเข้าพอดี ทั้งสองประจันหน้ากันต่างฝ่ายต่างทำท่าจะหนีแต่ไม่ทันเสียแล้วเพราะเสียงแฟนคลับดังใกล้เข้ามา เมื่อไม่มีทางเลือกชายร่างใหญ่ก็วิ่งตรงเข้ามาฉุดแขนคนตัวเล็กกว่าให้วิ่งตามมาด้วยแล้วผลักเข้ากับซอกตึกแคบๆ

" อ๊ะ!! นายจะทำอะไรหน่ะ? หยุดนะ! หยะ....!! " ปากแดงอิ่มไม่ทันได้โวยวายเสร็จก็ถูกคนตัวใหญ่กว่าคว้าหัวไหล่บางเข้ามาแนบชิดแล้วประกบริมฝีปากร้อนลงไปอย่างรวดเร็ว เนิดนาน หากแต่ไร้การแลกลิ้นใดๆ

" อื้อ! ฮื้อๆ! " ร่างบางดิ้นรนภายใต้อ้อมกอดแกร่งที่พันธนาการตัวเธอไว้ เมื่อสรรพเสียงรอบข้างค่อยๆเงียบสงบลง คนตัวใหญ่ก็ค่อยๆถอนจูบออก

" เฮ้อ~ ไปหมดซะที เฮ้ย!เธอเป็นอะไรรึเปล่า! " หนุ่มน้อยซึ่งบัดนี้เรียกว่าสาวน้อยน่าจะถูกกว่า ด้วยร่างบางสูงชะลูด ผมยาวตรงสลวยรับกับใบหน้าหวาน ดวงตากลมโตฉายแววตกใจอย่างเห็นได้ชัด น้ำตาเม็ดโตรื้นขึ้นมาก่อนที่จะค่อยๆหยดลงข้างแก้มพร้อมๆกับร่างกายที่ทรุดฮวบลงกับพื้นอย่างหมดแรง โชคดีที่คนข้างหน้ารับไว้ทันไม่งั้นคงได้เจ็บตัวกันบ้าง

" เฮ้! เธอ! ใจเย็นๆก่อน ฉันขอโทษจริงๆนะ " ชายหนุ่มที่ถูกสาวๆตะโกนเรียกชื่อ ' Rain ' เอ่ยขึ้นพลางช้อนตัวสาวน้อย(ในความคิดของเขา-_-") ขึ้นแล้วพาเดินออกไปนั่งพัก

" ฉันขอโทษนะ...เอ่อ...เธอชื่ออะไรหน่ะ? "

" ..... "

" นี่! เธอชื่ออะไร ได้ยินที่ถามรึเปล่า? "

" อ๊ะ! หา? เอ่อ...คือ " คนถูกถามรีบเรียกสติคืนมาแล้วใช้สมองอันเฉียบแหลมตามประสาคนเจ้าแผนการคิดหาทางเอาตัวรอด ' บอกชื่อจริงไม่ได้เด็ดขาด เดี๋ยวจะยุ่ง '

" เอ่อ...ชื่อ Kim Jaeho…ค.. ค่ะ "

to be continue...